Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) oraz art. 15 ust. 1, art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku A. sp. z o. o w R. z dnia 10.01.2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu 12.01.2005 r.), uzupełnionego pismem z dnia 7.02.2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu 7.02.2005 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych, Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie postanawia uznać, że stanowisko przedstawione we wniosku jest prawidłowe w stanie faktycznym zawartym we wniosku.

Z przedstawionego przez spółkę stanu faktycznego wynika, że użytkowany budynek magazynowo-biurowym wykazuje znaczne zniszczenie elewacji zewnętrznej przejawiające się odpadającym tynkiem, dużymi ubytkami ocieplenia poprzez odpadającą supremę. Istniejący stan powoduje między innymi duży ubytek ciepła. W zaistniałej sytuacji podjęta została decyzja o przeprowadzeniu remontu elewacji i ocieplenia budynku. Remont polegał będzie na ociepleniu ścian styropianem o grubości 10 cm oraz nałożeniu warstwy zewnętrznej, tj. tynku mineralnego. Spółka powyższe prace jako przywracające pierwotny stan techniczny i użytkowy budynku uznaje za remont i zalicza do kosztów podatkowych.

Pojęcie kosztów uzyskania przychodów wynika z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), który wskazuje, co należy rozumieć przez koszty uzyskania przychodów. Są to wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów. Z kolei w art. 16 ust. 1 ww. ustawy ustawodawca określił katalog wydatków, które nawet pomimo ich poniesienia w celu osiągnięcia przychodów w rozumieniu przepisów podatkowych nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów. Pomiędzy kosztami remontów środków trwałych związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą a osiąganiem przychodów niewątpliwie zachodzi związek. Należy jednak zauważyć, że w wielu przypadkach prace o charakterze remontowym łączą się z robotami ulepszeniowymi, czy też modernizacyjnymi. Różnica między pracami ulepszeniowymi a pracami remontowymi jest niezwykle istotna, ponieważ zupełnie inny jest sposób rozliczania podatkowego poniesionych wydatków.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych. Zgodnie z art. 16g ust. 13 tej ustawy jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji. Z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że wszelkie wydatki ponoszone przez podatnika na remont środków trwałych stanowią koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem, że zostały poniesione w celu uzyskania przychodu i nie spowodowały ulepszenia środka trwałego. Wydatki związane z ulepszeniem powiększają wartość początkową środków trwałych i od tak ustalonej wartości dokonuje się odpisów amortyzacyjnych według odpowiedniej stawki, które to odpisy dopiero stanowią koszty uzyskania przychodów.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiują pojęcia remontu i modernizacji. W związku z brakiem legalnej definicji pojęć "remont" i "modernizacja" zachodzi konieczność odwołania się przy ich interpretacji zarówno do orzecznictwa, jak też do praktyki stosowania prawa podatkowego. Przyjmują one konieczność posiłkowania się przy ocenie rozumienia tych pojęć potocznym ich rozumieniem, definicjami encyklopedycznymi, pomocniczo również rozwiązaniami przewidzianymi w odrębnych przepisach, czy wyjaśnieniami o charakterze statystycznym. Z przepisów ustawy z dnia 7.07.1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016 ze zm.) wynika, że remont to wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym. Tak więc wszystkie działania przywracające pierwotny stan techniczny i użytkowy środka trwałego wraz z wymianą zużytych składników technicznych można uznać za remont, natomiast ulepszenie czy też modernizacja to trwałe unowocześnienie środka trwałego, które podnosi jego wartość techniczną, użytkową, jak i przystosowanie składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż pierwotne jego przeznaczenie albo nadanie temu składnikowi nowych cech użytkowych, wyrażające się w poprawie standardu użytkowego, technicznego lub obniżce kosztów eksploatacji.

Podatnik ponosząc nakłady na prace budowlane musi najpierw określić, jaki charakter mają te prace i podzielić je na te, które mają charakter remontowy i te, które należy zaliczyć do ulepszeniowych. Ocena wydatków musi uwzględniać rozliczanie prac remontowo-budowlanych w poszczególnych częściach obiektu. Należy stwierdzić, że przed zakwalifikowaniem określonych wydatków do inwestycji lub remontów należy każdorazowo w stosunku do konkretnego środka trwałego szczegółowo przeanalizować zakres rzeczowy wykonywanych robót porównując je do stanu istniejącego na podstawie dokumentacji technicznej. W takich przypadkach dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie ma opinia służb technicznych. Poniesienie wydatków na prace mające charakter odtworzeniowy, przywracający jedynie pierwotną zdolność użytkową tego środka, a więc remont uprawnia podatnika do zaliczenia ich w całości do kosztów uzyskania przychodów, bez względu na wielkość tych wydatków. Zatem jeżeli prace wykonane w budynku są podyktowane jego stanem technicznym, to wtedy wydatki należy uznać za wydatki na remont czy bieżącą konserwację i podlegają one zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Przy ocenie wydatków - czy są to wydatki na remont - należy brać pod uwagę zmieniającą się rzeczywistość gospodarczą i postęp techniczny, mające wpływ na sposób i środki realizowania robót tym pojęciem objętych.

Mając na uwadze fakt, iż suprema, tj. płyty wiórowo-cementowe jest jednym z materiałów termoizolacyjnych służących do ocieplania elementów konstrukcyjnych, należy stwierdzić, że ocieplenie budynku poprzez obłożenie ścian styropianem i nałożenie tynku mineralnego (materiały o lepszych parametrach) polega na odtworzeniu stanu pierwotnego.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i udzielona została w oparciu o aktualnie obowiązujące przepisy prawne.

Zgodnie z przepisami art. 14b § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika natomiast wiąże właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej uchylenia lub zmiany.