P O S T A N O W I E NI E

Na podstawie art. 216 i art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. nr 8 poz. 60) stwierdzam, że stanowisko Przedsiębiorstwa zawarte we wniosku z dnia 3 stycznia 2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w kwestii określenia rodzaju usług, w stosunku do których ma zastosowanie art. 12 ust. 3 d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z poźn. zm.) jest nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 3 stycznia 2005 r. podatnik wystąpił z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.Jak wynika z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego jednostka świadczy m.in. następujące usługi:1. Pobór i rozprowadzanie wody oznaczone wg PKWiU 41.00.20,2. Remont wodomierzy, wyłączenia i włączenia sieci wodociągowej, ekspertyzy wodomierzy oznaczone wg PKWiU 41.00.20,3. Odbiór i oczyszczanie ścieków oznaczone wg PKWiU 90.00.114. Naliczanie opłaty dodatkowej z tytułu przekroczenia norm ochrony środowiska oznaczonewg PKWiU 90.00.11,5. Administracja wysypiskiem śmieci w Rokitnie – usługi oznaczone wg PKWiU 90.006. Refakturowanie usług związanych z dostawą energii elektrycznej, usług telekomunikacyjnych,7. Dostawa energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych.

We wniosku podatnik prosi o wyjaśnienie, czy w związku z nowelizacją art. 12 ust. 3d ustawy o podatku dochodowym w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2004 r. jako przychód podatkowy, w rozumieniu tego przepisu, należy traktować przychód ze wszystkich wymienionych wcześniej rodzajów usług świadczonych przez jednostkę zgodnie z symboliką PKWiU 41.00.20 (pkt 1-2), 90.00.11 (pkt 3-5) oraz działalności wskazanej w pkt 6 i 7, czy tylko przychód z usług określonych pkt 1, 3 i 7.

Zdaniem podatnika art. 12 ust. 3d stosuje się do rozliczeń z tytułu usług wskazanych w pkt 1, 3 i 7. Oceniając stanowisko podatnika w analizowanej sprawie stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 12 ust. 3d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2004 r., w przypadku rozliczeń z tytułu:1. dostawy energii elektrycznej, cieplnej lub gazu przewodowego,2. świadczenia usług telekomunikacyjnych, radiokomunikacyjnych, z wyjątkiem usług opłacanych za pomocą żetonów (monet) lub kart, w tym telefonicznych,3. usług rozprowadzania wody, gospodarki ściekami oraz wywozu i unieszkodliwiania odpadów- za datę powstania przychodu należnego uważa się wynikający z faktury termin płatności, a jeżeli termin ten nie jest określony, ostatni dzień miesiąca, w którym wystawiono fakturę. Ze stanu faktycznego sprawy wynika, że jednostka prowadzi m.in. działalność z zakresu usług wskazanych w art. 12 ust. 3d pkt 3. Przepis ten ma zastosowanie do wszystkich usług sklasyfikowanych wg PKWiU w podkategorii 41.00.20 „Usługi w zakresie rozprowadzania wody” oraz usług z działu 90 „Usługi w zakresie gospodarki ściekami oraz gospodarowania odpadami, usługi sanitarne i pokrewne” za wyjątkiem usług zaliczanych do klasy 90.03 „Usługi sanitarne i pokrewne”

Odnosząc się do kwestii refakturowania usług dostawy energii elektrycznej oraz usług telekomunikacyjnych zauważa się, że refakturowanie należy do czynności, które nie zostały zdefiniowane w prawie podatkowym. W uchwale Sądu Najwyższego z dnia 15 października 1998 r., sygn. Akt III ZP 8/98 przedstawiony został pogląd, iż refakturujący traktowany jest jako świadczący usługi. Wobec powyższeg

Powołany przepis stosuje się również w odniesieniu do rozliczeń z tytułu dostawy energii elektrycznej, co wynika z pkt 1 tej normy prawnej. Wobec powyższego stwierdza się że, stanowisko jednostki w rozstrzyganej kwestii jest nieprawidłowe. Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14 b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika, inkasenta, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla wnioskodawcy – do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 236 w związku z art. 14 a § 4 Ordynacji podatkowej służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Lubelskiego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od daty jego doręczenia.