P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 216 i art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. nr poz. 60) stwierdzam, że stanowisko Spółki zawarte we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Spółka poniosła wydatki na budowę:
1. linii kablowej do zasilania pawilonu handlowego A w miejscowości X o łącznej długości 250 m w tym:
- zasilanie podstawowe ze stacji nr 1505 o długości 60 m,
- zasilanie rezerwa ze stacji nr 427 o długości 19 m, oraz koszty na przebudowę linii kablowej S N ( średnie napięcie), kolidujące z projektowanym pawilonem handlowym, które następnie przekazała na majątek Zakładu Energetycznego S.A. w miejscowości Z.
2. węzła cieplnego wysokoparametrowego w budynku pawilonu handlowo – usługowego „B w miejscowości Y, które następnie przekazała na majątek Miejskiego Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej
Wątpliwość Spółki dotyczy ustalenia, czy w świetle obowiązującego stanu prawnego wydatki poniesione przez podatnika na wytworzenie infrastruktury technicznej, przekazywanej następnie dostawcom mediów, można uznać za koszty uzyskania przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych. W ocenie podatnika poniesione wydatki na budowę urządzeń energetycznych, przebudowę linii kablowej, oraz budowę węzła cieplnego stanowią koszt poniesiony w celu osiągnięcia przychodu zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 Nr 54 poz. 654 z późn. zm.).

Odnosząc się do przedstawionego stanowiska, stwierdzam co następuje:

Kwestia ponoszenia kosztów związanych z budową sieci i wykonaniem przyłączy ciepłowniczych, gazowych oraz elektrycznych została uregulowana przepisami Prawa energetycznego. Zgodnie z nim przedsiębiorstwa energetyczne zajmujące się przesyłaniem oraz dystrybucją paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła są obowiązane do zawarcia m.in. umowy o przyłączenie. Ponoszone przez podmiot wydatki na budowę stacji transformatorowej, oraz przebudowę linii kablowej, jak również wydatki na budowę węzła cieplnego – jako infrastruktura techniczna –powinny być zaliczane w całej wysokości, w momencie poniesienia, do kosztów uzyskania przychodów, co wynika z ogólnej reguły art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jeżeli z umowy o przyłączenie wynikałyby ewentualnie inne koszty (wydatki) ponoszone w celu osiągnięcia przychodów, które obciążyłyby bezpośrednio odbiorców energii, wówczas takie wydatki również, co do zasady, powinny być uznane za koszty uzyskania przychodów. Przekazanie infrastruktury nie ma na celu obdarowania kogokolwiek, ale jest niezbędne do uzyskania dostępu do mediów i korzystania ze świadczeń przez podmiot, który dokonuje przekazania. Taki też pogląd znajduje uzasadnienie w orzecznictwie NSA. Zgodnie z nimi przekazywane urządzenia nie stanowią obiektów kompletnych i przekazanie ich nie stanowi darowizny (wyrok NSA syg. akt. SA/Sz 1205/97 z dnia 15.04.1998r). Z drugiej zaś strony w przedsiębiorstwach przejmujących przejęte sieci i przyłącza będą środkami trwałymi (po spełnieniu ustawowych warunków pozwalających na zaliczenie ich do środków trwałych) a dokonywane odpisy amortyzacyjne od ich wartości początkowej będą kosztem uzyskania przychodów.

Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14 b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika, inkasenta natomiast wiążę organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla wnioskodawcy– do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 236 w związku z art. 14 a § 4 Ordynacji podatkowej służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Lubelskiego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od daty jego otrzymania.