Sąd rejonowy wyrokiem zniósł współwłasność majątkową małżeńską pomiędzy małżokami. Do majątku dorobkowego małżonków należało m. in. spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego oraz związany z nim wkład budowlany.

Na podstawie zawartej w grudniu 2004 r. umowy małżonkowie znieśli współwłasność ww. prawa majątkowego, przyznając je nieodpłatnie mężowi wnioskodawczyni.

Spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego uzyskane w czasie trwania małżeństwa stanowi dorobek wchodzący w skład majątku objętego wspólnością ustawową, a w konsekwencji jej zniesienia może stanowić przedmiot postępowania o podział majątku wspólnego.

Ustanie współwłasności małżeńskiej w wyniku jej zniesienia wyrokiem sądu następuje z dniem oznaczonym w wyroku. Z tym też dniem wspólność łączna rzeczy i praw majątkowych stanowiących majątek dorobkowy staje się współwłasnością w częściach ułamkowych.

Stosownie do art. 210 Kodeksu cywilnego każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest przyznanie rzeczy lub prawa majątkowego na własność jednemu ze współwłaścicieli.

Umowa zawarta pomiędzy małżonkami w grudniu 2004 r. będąca podziałem majątku dorobkowego stanowi nieodpłatne zniesienie współwłasności.

Czynność ta stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy o podatku do spadków i darowizn podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Zgodnie jednak z art. 4 ust. 1 pkt 15 ww. ustawy zwalnia się od podatku nabycie przez osoby zaliczane do I grupy podatkowej własności rzeczy i praw majątkowych w drodze nieodpłatnego zniesienia współwłasności.

Oznacza to, iż przekazanie mężowi spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego wraz z wniesionym wkładem budowlanym w drodze nieodpłatnego zniesienia współwłasności jest zwolnione od podatku od spadków i darowizn.