Z treści złożonego pisma wynika, iż Spółka jest beneficjentem usług świadczonych przez podmioty zagraniczne. Wśród importowanych usług znajdują się zarówno usługi jednorazowe jak i świadczone w sposób ciągły. Kontrahenci Podatnika z tytułu wykonanych usług wystawiają faktury zaraz po wykonaniu usługi, a w przypadku usług o charakterze ciągłym nawet po kilku miesiącach od wykonania usługi.

W związku z przedstawionym powyżej stanem faktycznym, Podatnik zwrócił się z zapytaniem, w jakim momencie powstaje obowiązek podatkowy w przypadku importu usług świadczonych jednorazowo oraz świadczonych w sposób ciągły?

Zdaniem Wnioskującej, ustalając moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu usług, należy stosować odpowiednie regulacje właściwe dla określenia obowiązku podatkowego w przypadku świadczenia usług w kraju. Tym samym, dla usług opodatkowanych na zasadach ogólnych obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usługi, a jeżeli jej świadczenie powinno być potwierdzone fakturą – z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wykonania usługi. Podatnik stoi na stanowisku, iż w przypadku usług o charakterze ciągłym obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wskazaną na fakturze wystawionej przez usługodawcę jako datę świadczenia usługi, bądź, w przypadku braku takiej daty, z chwilą wystawienia faktury przez usługodawcę.

Podatnik zwraca się także o wyjaśnienie, co decyduje o powstaniu obowiązku podatkowego: data wystawienia faktury przez kontrahenta czy data wystawienia faktury wewnętrznej?

Podatnik wyraził stanowisko, iż decydująca jest faktura wystawiona przez kontrahenta, ponieważ faktura wewnętrzna nie potwierdza wykonania usługi, a jest jedynie środkiem do prawidłowego wyliczenia podatku. Ponadto, art. 19 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma zastosowania do podmiotów zagranicznych, które wystawiają faktury zgodnie z własnymi regulacjami prawnymi, w związku z czym obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usługi.

W opisanym stanie faktycznym zastosowanie znajdują następujące przepisy:

- art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54 poz 535 ze zm.), zgodnie z którym ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o imporcie usług – rozumie się przez to świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4,

- art. 17 ust. 1 pkt 4 w/w ustawy, który stanowi, iż podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju,

- art. 19 ust. 1 przywoływanej ustawy, stosownie do którego obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1,

- art. 19 ust. 4 w/w ustawy, zgodnie z którym, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi,

- art. 19 ust. 19 przywoływanej ustawy podatkowej, który stanowi, iż przepisy ust. 1, 4, 5, 11, 13 pkt 1 lit. b i c, pkt 2, 4 i 7-9 oraz ust. 14-16 stosuje się odpowiednio do importu usług.

Uwzględniając opisany przez Podatnika stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy uznać za prawidłowe stanowisko Podatnika, iż momentem decydującym o powstaniu obowiązku podatkowego przy imporcie usług jest data wykonania usługi. Zgodnie z art. 19 ust. 1 w/w ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usługi, a jeżeli usługa powinna być potwierdzona fakturą – z chwilą jej wystawienia, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wykonania usługi.