Na tle powyższych okoliczności faktycznych spółka formułuje własne stanowisko, z którego wynika, że wypłacane pracownikowi ekwiwalenty zarówno za używanie własnej odzieży roboczej jak i za pranie odzieży roboczej są zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie normy prawa podatkowego powołane w sentencji postanowienia. Zgodnie z art. 21 ust.1 pkt 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz.176 z późn. zm.) wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Na podstawie art. 237/7/ § 2 i art. 237 / 9/ Kodeksu Pracy /Dz U Nr 21 poz. 94 z 1998 r.ze zm./ pracodawca może ustalić stanowiska, na których dopuszcza się używanie przez pracowników, za ich zgodą, własnej odzieży i obuwia roboczego, spełniających wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy. Pracodawca jest obowiązany zapewnić, aby środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze posiadały właściwości ochronne i użytkowe oraz zapewnić odpowiednio ich pranie, konserwację, naprawę, odpylanie i odkażanie.Jeżeli pracodawca nie może zapewnić prania odzieży roboczej, czynności te mogą być wykonywane przez pracownika, pod warunkiem wypłacania przez pracodawcę ekwiwalentu pieniężnego w wysokości kosztów poniesionych przez pracownika. Biorąc powyższe pod uwagę ekwiwalenty za używanie własnej odzieży roboczej oraz ekwiwalenty pieniężne za pranie odzieży roboczej są zwolnione od podatku dochodowego.Przedmiotowa interpretacja została wydana w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku podatnika oraz stan prawny obowiązujący w dniu jej wydania.