Według przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Spółka dokonuje wypłat wynagrodzeń w formie przelewu na rachunki bankowe pracowników, zgodnie z układem zbiorowym pracy w terminach do 3 i 10 dnia danego miesiąca za miesiąc poprzedni.

W związku z art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) - po wypłaceniu wynagrodzeń Spółka uznaje je za koszt uzyskania przychodu, z tym że przyjmuje jako właściwy do rozliczenia okres (miesiąc, rok), którego te wynagrodzenia dotyczą nie zaś okres (miesiąc, rok), w którym wynagrodzenia zostały wypłacone.

Według art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Artykuł 16 ust. 1 pkt 57 ustawy, zmieniony z dniem 1.01.2005 r. przez art. 1 pkt 7 lit. a ustawy z dnia 18 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2004 r. Nr 254, poz. 2533) stanowi, że:
"nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr. 14, poz. 176 ze zm.)".

Należy zatem przyjąć, że niewypłacone w danym okresie rozliczeniowym wynagrodzenia nie będą stanowić kosztu uzyskania przychodu w tym okresie. Po wypłaceniu zaś lub też po postawieniu ich do dyspozycji pracownika wynagrodzenia stanowić będą koszt uzyskania przychodu w okresie, w którym dokonana została ich wypłata.