Przepis art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) stanowi, że kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszystkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 cytowanej ustawy. Kosztem uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 8 cytowanej ustawy są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a - 22o, z uwzględnieniem art. 23 tejże ustawy, który w ust. 1 pkt 1 lit. c) wskazuje, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych.
Zgodnie z art. 22g ust. 17 ww. ustawy, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3 - 9 i 11 - 15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Z treści pisma oraz przedłożonych umów tj. przedwstępnej umowy najmu lokalu użytkowego i umów najmu lokalu użytkowego wynika, że przed wynajęciem lokalu, część lokalu była użytkowana do działalności gospodarczej prowadzonej w zakresie handlu art. przemysłowymi. W chwili obecnej dokonuje się adaptacji ww. pomieszczeń oraz pokoju mieszkalnego na potrzeby wynajmującego tj. na zakład fryzjerski oraz salon kosmetyczny. Z przedłożonych dokumentów nie wynika kwota poniesionych nakładów adaptacyjnych. Mając na uwadze ten fakt, oraz wyżej cytowane przepisy problem powyższy należałoby rozpatrzyć w dwóch aspektach, tj. gdy poniesione nakłady adaptacje nie przekraczają i przekraczają wartość 3.500,00 zł. Bowiem w przypadku poniesienia wydatków na kwotę powyżej 3.500,00 zł kosztem uzyskania przychodów w świetle art. 22 ust. 8 ww. ustawy z dnia 26.07.1991 r. stanowią odpisy amortyzacyjne dokonane wyłącznie zgodnie z art. 22a – 22 o wyżej wspomnianej ustawy. Natomiast jeżeli wartość ww. wydatków nie przekracza 3.500,00 zł, w myśl art. 22 ust. 1 poniesione wydatki stanowić będą koszt uzyskania przychodu z tytułu najmu. Nadmienia się, że jak wynika z dyspozycji powyższego przepisu (art. 22 ust. 1) do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć jedynie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu. Podatnik powinien wskazać związek miedzy wydatkiem a przychodem, zgodnie z zasadą, że poniesienie kosztu po uwzględnieniu związków przyczynowo – skutkowych doprowadzi do osiągnięcia lub zwiększenia przychodu. Generalnie można przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z uzyskanym przychodem, których celem jest osiągnięcie i zachowanie źródła przychodu. Aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów należy zatem ocenić jego związek z przychodem.