Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, na podstawie wyroku Sądu niemieckiego uznanego i stwierdzającego wykonalność przez Sąd polski, postanowieniem z dnia 11.03.1998 r. Komornik zajął z rachunku bankowego Funduszu należność adwokata niemieckiego – z tytułu wynagrodzenia za zastępstwo procesowe.

Stosownie do postanowień art. 29 ust 1 pkt 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz 176 ze zm.) od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przez osoby nie mające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, przychodów - z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze #8722; pobiera się podatek dochodowy w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

Przytoczony przepis stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska pod warunkiem, że osoba nie mająca miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedstawi certyfikat rezydencji (art. 29 ust. 2 ustawy o pdof.).

W opisanym przypadku właściwa jest Umowa o zapobieżeniu podwójnemu opodatkowaniu zawarta między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Republiką Federalną Niemiec (Dz. U. z 1975 r. Nr 31 poz. 163 i 164 ze zm.).

Art. 13 tej umowy stanowi iż, „dochody, które osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie osiąga z wykonywania wolnego zawodu albo z innej samodzielnej działalności podobnego rodzaju, mogą być opodatkowane tylko w tym państwie, chyba że dla wykonywania swojej działalności w drugim Umawiającym się Państwie dysponuje ona normalnie stałą placówką. Jeżeli rozporządza ona taką stałą placówką, wówczas dochody mogą być opodatkowane w tym drugim państwie, jednak tylko o tyle, o ile mogą być przypisane tej stałej placówce. Zgodnie z ust. 2 cytowanego artykułu 13 określenie "wolny zawód" obejmuje w szczególności samodzielne wykonywanie działalności naukowej, literackiej, artystycznej, dydaktycznej albo oświatowej, jak również samodzielną działalność adwokatów, architektów, inżynierów, lekarzy i lekarzy dentystów.

Za „osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” uważa się osobę, mającą tam miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne podobne znamiona. W razie posiadania stałego miejsca zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym umawiającym się Państwie, w którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze. (art. 4 ust. 1 i 2 w/w umowy).

Jeśli osoba nie mająca miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie przedstawi certyfikatu rezydencji płatnik na podstawie art. 29 ust. 1 i 2 ustawy o pdof jest zobowiązany do pobrania zaliczki na podatek.

W myśl art. 8 ustawy Ordynacja podatkowa płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na fakt, iż powyższe należności zostały zajęte i wyegzekwowane przez Komornika Sądowego, na FOZZ jako płatniku nie ciążył obowiązek poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zwrot kosztów procesowych zasądzony na podstawie wyroku Sądu niemieckiego w świetle polskich przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stanowi przychodu dla obywatela niemieckiego, jeżeli stanowi zwrot opłaty sądowej, a zatem nie podlega opodatkowaniu.

Z treści art. 19 powołanej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania wynika iż, dochody nie wymienione wyraźnie w poprzednich artykułach osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w Państwie Umawiającym się, mogą być opodatkowane tylko w tym państwie. Zwrot kosztów procesowych, jako że nie został bezpośrednio ujęty w artykułach w/w umowy stanowi przychód objęty postanowieniem art. 19 w/w umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Z przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego wynika, że osoba na rzecz której wyegzekwowano należności ma stałe miejsce zamieszkania na terenie Niemiec.

Oznacza to, iż wyegzekwowane należności podlegają niemieckim przepisom podatkowym.

Natomiast na komorników sądowych został nałożony obowiązek przekazania w terminie do 15 dnia każdego miesiąca, pisemnej informacji o dokonanych w ciągu ubiegłego miesiąca:
1) sprzedażach egzekucyjnych zajętych praw majątkowych i towarów oraz kwocie podatków, o których mowa w art. 12 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 i Nr 68, poz. 623) oraz w art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) — organom podatkowym właściwym dla dłużnika ze względu na opodatkowanie tej sprzedaży odpowiednio podatkiem od towarów i usług lub podatkiem akcyzowym;
2) wypłatach osobie fizycznej zaległego wynagrodzenia na podstawie orzeczenia sądowego lub ugody — naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania osoby fizycznej.
2. Informacja, o której mowa w ust. 1 pkt 2, powinna zawierać:
1) imię, nazwisko, adres zamieszkania oraz PESEL osoby, która otrzymała zaległe wynagrodzenie;
2) kwotę wypłaconego zaległego wynagrodzenia;
3) nazwę i adres siedziby lub imię i nazwisko, adres zamieszkania oraz PESEL dłużnika, od którego wyegzekwowano wypłatę zaległego wynagrodzenia;
4) wysokość i rodzaj potrąceń dokonanych z zaległego wynagrodzenia.§ 4. Informacje wymienione w § 2 pkt 2 oraz w § 3 ust. 1 mogą być przekazywane w formie elektronicznej. ( § 3.1 rozporządzenia z dnia 28 czerwca 2004 r. w sprawie określenia rodzajów i zakresu informacji przekazywanych organom podatkowym przez sądy, komorników sądowych i notariuszy oraz terminu, formy, z uwzględnieniem formy wypisu akt i sposobu ich przekazywania (Dz. U. z 2004r. Nr 156, poz. 1640), wydanego przez Ministra Sprawiedliwości na podstawie art. 84 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa)

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2002 r. (Dz. U. z 2002 r. Nr 240, poz. 2069 ze zm.) w sprawie właściwości organów skarbowych, właściwym miejscowo do otrzymania informacji wystawianej przez Komornika w w/w sprawie jest Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście.