W odpowiedzi na pismo z dnia 29 października 2004 r. w sprawie udzielenia informacji w zakresie stosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 z późn. zm.) odnośnie:
1. wskazania, w stosunku do których usług świadczonych przez jednostkę ma zastosowanie art. 12 ust. 3d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
2. zasad ustalania przychodów i kosztów z tytułu świadczenia usług, o których mowa w art. 12 ust. 3d cytowanej wyżej ustawy,
3. stosowanego kursu walut do wyceny środków pieniężnych wyrażonych w walutach obcych, stanowiących dofinansowanie z funduszu ISPA do realizowanej inwestycji.
- Naczelnik Lubelskiego Urzędu Skarbowego w Lublinie działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. nr 137 poz. 926 z późn. zm.) wyjaśnia co następuje:
Ad. 1
Zgodnie z art. 12 ust. 3d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2004 r., w przypadku rozliczeń z tytułu:
1) dostaw energii elektrycznej, cieplnej lub gazu przewodowego,
2) świadczenia usług telekomunikacyjnych, radiokomunikacyjnych, z wyjątkiem usług opłacanych za pomocą żetonów (monet) lub kart, w tym telefonicznych,
3) usług rozprowadzania wody, gospodarki ściekami oraz wywozu i unieszkodliwiania odpadów
- za datę powstania przychodu należnego uważa się wynikający z faktury termin płatności, a jeżeli termin nie jest określony, ostatni dzień miesiąca, w którym wystawiono fakturę.

Jak wynika z treści zapytania jednostka prowadzi działalność z zakresu usług wskazanych w art.12 ust. 3d pkt 3. Przepis ten ma zastosowanie do wszystkich usług sklasyfikowanych w/g PKWiU w podkategorii 41 00 20 „Usługi w zakresie rozprowadzania wody” oraz usług z działu 90 „Usługi w zakresie gospodarki ściekami oraz gospodarowania odpadami, usługi sanitarne i pokrewne” za wyjątkiem usług zaliczanych do klasy 90.03 „Usługi sanitarne i pokrewne”.

Odnosząc się do kwestii refakturowania usług, o których mowa wyżej zauważa się, że refakturowanie należy do czynności, które nie zostały zdefiniowane w prawie podatkowym.W uchwale Sądu Najwyższego z dnia 15 października 1998 r., sygn. Akt III ZP 8/98 przedstawiony został pogląd, iż refakturujący traktowany jest jako świadczący usługi. Wobec powyższego art. 12 ust. 3d ma zostawanie również w przypadku refakturowania usług ciągłych.
Ad. 2

Regulacje wprowadzone ustawą z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. nr 202 poz. 1957), które m.in. nadały nowe brzmienie art. 12. ust.3 d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie odnoszą się do kwestii ustalenia kosztów uzyskania przychodów w przypadku usług ciągłych. W tym zakresie przepisy nie uległy zmianie i nadal obowiązuje ogólna zasada potrącalności kosztów w czasie. Wynika ona z art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z tym przypisem koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

Tak więc, poniesione wydatki podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w dacie uznania przychodu za należny. W przypadku wydatków stanowiących koszt uzyskania przychodów, których nie można bezpośrednio powiązać z określonymi przychodami należnym należy uznać, że wydatki te podlegać będą zaliczeniu do kosztów w dacie ich poniesienia, a nie w dacie osiągnięcia przychodu.

Należy zauważyć, że art. 15 ust 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie rozstrzyga problemu przyporządkowania kosztów uzyskania przychodów do poszczególnych miesięcy roku podatkowego.

Obowiązek przyporządkowania przychodów i kosztów do poszczególnych miesięcy wynika z art. 25 ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym, podatnik powinien co miesiąc składać deklaracje o wysokości dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego oraz odprowadzać zaliczki na podatek w wysokości różnicy między podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące.
Ad. 3

Zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przychodyw walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich z dnia uzyskania przychodu, ogłoszonych przez Narodowy Bank Polski.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych w sposób szczególny reguluje kwestię ustalenia przychodu z tytułu różnic kursowych od własnych środków pieniężnych lub wartości pieniężnych w walutach obcych. Zgodnie z art. 12 ust 2a cytowanej ustawy przychody z tytułu różnic kursowych od własnych środków pieniężnych lub wartości pieniężnych w walutach obcych ustala się jako różnicę między wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu kupna walut z dnia faktycznego otrzymania przychodu oraz kursu kupna walut z dnia ich otrzymania albo kursu sprzedaży z dnia nabycia walut, ogłoszonego odpowiednio przez bank, z którego usług korzystał podatnik. Do wyceny środków pieniężnych uzyskanych przez jednostkę na realizację inwestycji w ramach dofinansowania z funduszu ISPA stosuje się powołany art. 12 ust 2a. Środki pieniężne wpływające na dewizowy rachunek bankowy wycenia się wg kursu kupna walut banku z usług, którego korzysta podatnik z dnia faktycznego otrzymania przychodu.