INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów – po uwzględnieniu wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 28 września 2010 r. sygn. akt I SA/Gd 522/10 (data wpływu – 13 lipca 2012 r.) – stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 18 listopada 2009 r. (data wpływu – 20 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Na podstawie umowy o przekształceniu prawa do lokalu mieszkalnego z dnia 18 stycznia 2007 r. nabyła Pani wspólnie z mężem spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. W mieszkaniu, stanowiącym przedmiot ww. umowy, tylko mąż był zameldowany na pobyt stały (w okresie od lutego 1978 r. do maja 2009 r.), natomiast Pani nigdy nie była w nim zameldowana.

Ostatecznie w dniu 6 maja 2009 r. sprzedała Pani wspólnie z mężem ww. prawo do lokalu i jednocześnie chciałaby przy składaniu zeznania podatkowego za 2009 r. skorzystać z ulgi meldunkowej, określonej w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z mężem pozostaje Pani w ustroju ustawowej wspólności majątkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle opisanego we wniosku stanu faktycznego spełniają Państwo warunki do skorzystania z tzw. ulgi meldunkowej...

Pani zdaniem, mając na uwadze poglądy wyrażone w orzecznictwie sądowym (np. w wyroku WSA w Gliwicach z dnia 19 sierpnia 2009 r. sygn. akt I SA/Gl 383/09 i wyroku WSA w Bydgoszczy z dnia 24 lutego 2009 r. sygn. akt I SA/Bd 12/09), jak i interpretacji niektórych organów podatkowych, zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma zastosowanie zgodnie z art. 21 ust. 22 ustawy zarówno do Pani, jak i jej współmałżonka.

Nadto stoi Pani na stanowisku, iż spełnienie przez jednego z małżonków niezbędnego do skorzystania z omawianej ulgi warunku, jakim jest zameldowanie w zbywanym lokalu na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy, skutkuje tym, że z ww. preferencji podatkowej mogą skorzystać oboje, o czym stanowi art. 21 ust. 22 ustawy, którego treść w przeciwnym wypadku byłaby zbędna.

W dniu 11 lutego 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy wydał interpretację indywidualną nr ITPB2/415-938/09/MK, w której uznał przedstawione przez Panią we wniosku z dnia 18 listopada 2009 r. stanowisko za nieprawidłowe. Stwierdził bowiem, że w przypadku, gdy współwłaścicielami nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są współmałżonkowie, to stosownie do treści art. 21 ust. 22 ustawy (obowiązującego do dnia 31 grudnia 2008 r.) zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 126 tegoż artykułu, ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków. Oznacza to, iż w razie zbycia lokalu stanowiącego współwłasność obojga małżonków, każdy z małżonków jako odrębny podatnik uzyska dochód w wysokości odpowiadającej jego udziałowi w majątku, a zatem kwestię zastosowania zwolnienia, w tym spełnienia warunku dotyczącego 12-miesiecznego okresu zameldowania należy rozpatrywać odrębnie w stosunku do każdego z nich.

Podkreślono przy tym, że zgodnie z art. 6 ust. 1 tejże ustawy małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów. Zatem zasadą jest, iż małżonkowie są odrębnymi podatnikami, a w szczególnych przypadkach ustawa zezwala na ich łączne opodatkowanie, nie powoduje to jednak, że małżonkowie stają się jednym podatnikiem, gdyż podatnikiem nadal pozostaje każdy z nich.

Aby skorzystać z ulgi, w świetle art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy, zameldowany na pobyt stały ma być w zbywanym lokalu „podatnik”, czyli bezwzględnie każdy z małżonków. Zameldowanie tylko jednego z nich nie umożliwia drugiemu w żaden sposób skorzystania z ulgi. Bez znaczenia pozostaje przy tym istnienie pomiędzy małżonkami wspólności ustawowej, gdyż od jej istnienia lub nie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają w żaden sposób prawa do ulgi.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzono zatem, że w świetle opisanego we wniosku stanu faktycznego warunek zameldowania został spełniony jedynie przez Pani męża, wobec czego połowa przypadającego na Panią przychodu z tytułu odpłatnego zbycia spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego nie korzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wniesiono w dniu 22 lutego 2010 r. Odpowiedź na ww. wezwanie została udzielona pismem z dnia 19 marca 2010 r. nr ITPB2/415W-16/10/IL. W dniu 30 kwietnia 2010 r. wpłynęła do tutejszego organu podatkowego skarga na ww. interpretację, w której kwestionując stanowisko zajęte przez Dyrektora tutejszej Izby, zarzuciła jej Pani naruszenie przepisów prawa materialnego mające wpływ na wynik sprawy przez błędną wykładnię przepisu art. 21 ust. 1 pkt 126 w związku z art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych poprzez przyjęcie, że warunkiem uzyskania ulgi z art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy przez oboje małżonków jest, aby każdy z nich spełniał warunek zameldowania opisany w powołanym przepisie.

Skoro – zdaniem Pani – art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że ulga meldunkowa ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków, to należy uznać, iż mimo że warunek zameldowania spełnia tylko jedno z małżonków, zwolnienie od podatku przychodów otrzymanych z odpłatnego zbycia prawa do lokalu ma zastosowanie również do małżonka, który tego warunku nie spełnia.

Gdyby przyjąć za słuszne stanowisko wyrażone przez tutejszy organ w zaskarżonej indywidualnej interpretacji, wówczas przepis art. 21 ust. 22 ustawy byłby zbędny. W Pani opinii, nie można jednak przyjmować za prawidłową takiej interpretacji przepisów prawa, która uznawałaby jakieś sformułowanie tekstu aktu prawnego za zbędne. Z założenia językowej racjonalności prawodawcy wyprowadzić można regułę interpretacyjną szczególnie istotną dla rozstrzygnięcia niniejszej skargi, że każde słowo użyte w tekście prawnym jest potrzebne dla zrekonstruowania podatkowej normy (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 czerwca 1994 r., SA/Po 692/94). Również Trybunał Konstytucyjny w uchwale z dnia 14 czerwca 1995 r. sygn. akt W 19/94 uznał za niezgodną z założeniem o racjonalności prawodawcy, leżącym u podstaw poprawnej wykładni przepisów prawa takiej wykładni, która prowadziłaby do wniosku, że pewien fragment przepisu należałoby uznać za całkowicie zbędny.

Jak Pani wskazała powyższe znajduje potwierdzenie również w orzecznictwie sądów administracyjnych. Wprawdzie poszczególne wyroki tychże sądów nie mają mocy wiążącej w innych sprawach, organy podatkowe winny jednak uwzględnić ich walor wyjaśniający dla prawidłowego stosowania prawa. Dlatego też w przedmiotowej sprawie przed wydaniem rozstrzygnięcia powinny zostać uwzględnione tezy zawarte w powoływanych już przez Nią i zarazem korzystnych dla Niej uzasadnieniach wyroków.

Wyrokiem z dnia 28 września 2010 r., sygn. akt I SA/Gd 522/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z dnia 11 lutego 2009 r. W uzasadnieniu ww. orzeczenia Sąd wskazał, że w myśl art. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnikiem jest osoba fizyczna, przy czym co do zasady każdy z małżonków jest odrębnym podmiotem podatku (art. 6 ust. 1 ustawy). W literaturze przedmiotu wyrażany jest pogląd, że łączne opodatkowanie małżonków uregulowane w art. 6 ust. 2 przytoczonej ustawy stanowi jedynie techniczny sposób ustalania wysokości podatku, nie kreuje zaś grupowego podmiotu podatku w postaci małżeństwa (por. M. Kalinowski, Podmiotowość prawna podatnika, Toruń 1999, s.174).

Skoro podatnikiem jest każdy z małżonków odrębnie, to w braku regulacji zawartej w art. 21 ust. 22 ustawy nie budziłoby wątpliwości, że zwolnienie podatkowe wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 126 ma zastosowanie jedynie w odniesieniu do tego z małżonków, który spełnia wymóg zameldowania w lokalu mieszkalnym na okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed odpłatnym zbyciem i że warunkiem skorzystania ze zwolnienia przez obydwu małżonków jest zameldowanie każdego z nich na wskazany wyżej okres. Jeżeli jednak art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że ulga meldunkowa ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków, to w ocenie Sądu, mimo że warunek zameldowania spełnia tylko jedno z małżonków, zwolnienie od podatku przychodów otrzymanych z odpłatnego zbycia lokalu ma zastosowanie również do małżonka, który tego warunku nie spełnia.

Nie zgadzając się z wydanym przez WSA w Gdańsku wyrokiem pismem z dnia 19 listopada 2010 r. nr ITPB2/4160-32/10/MK/86/10, tutejszy organ złożył od powyższego orzeczenia skargę kasacyjną, którą następnie – z uwagi na zgodność zawartego w zaskarżonym wyroku WSA stanowiska z ugruntowaną i jednolitą obecnie linią orzeczniczą sądów administracyjnych – pismem z dnia 15 czerwca 2012 r. nr ITPB2/4160-32/10/MK/86/10 wycofał. Na skutek powyższego Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 27 czerwca 2012 r., sygn. akt II FSK 30/11 umorzył postępowanie kasacyjne.

W konsekwencji wyrok WSA w Gdańsku z dnia 28 września 2010 r., sygn. akt I SA/Gd 522/10 uprawomocnił się w dniu 27 czerwca 2012 r. (data wpływu wyroku z klauzulą prawomocności do tutejszego organu – 13 lipca 2012 r.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego, uwzględniając rozstrzygnięcie zawarte w ww. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, stanowisko Pani w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zmianami), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zatem odpłatne zbycie nieruchomości i ww. praw majątkowych nie rodzi na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych skutków podatkowych jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

• odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
• zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie lub wybudowanie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że na podstawie umowy o przekształceniu prawa do lokalu mieszkalnego z dnia 18 stycznia 2007 r. nabyła Pani wspólnie z mężem spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. W mieszkaniu, stanowiącym przedmiot ww. umowy, tylko mąż był zameldowany na pobyt stały (w okresie od lutego 1978 r. do maja 2009 r.), natomiast Pani nigdy nie była w nim zameldowana.

Ostatecznie w dniu 6 maja 2009 r. sprzedała Pani wspólnie z mężem ww. prawo do lokalu i jednocześnie chciałaby przy składaniu zeznania podatkowego za 2009 r. skorzystać z ulgi meldunkowej, określonej w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy zmienionej w art. 1, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania ) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W związku z powyższym do ustalenia skutków podatkowych dokonanej sprzedaży, zgodnie z treścią zacytowanego przepisu przejściowego, należy zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 1, 4 i 5 powołanej powyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. – podatek od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Podatek ten płatny jest w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d).

Art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Jednakże zważywszy na treść art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
3. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
4. prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

• jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia.

Podkreślić należy, iż ujęty w tym przepisie katalog rzeczy i praw, których odpłatne zbycie objęto zwolnieniem, jest katalogiem zamkniętym.

Jak wynika z treści powołanego art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy, jednym z warunków skorzystania z uregulowanego w nim zwolnienia od podatku jest zameldowanie podatnika w zbywanym budynku lub lokalu na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia. Przepis ten nie określa daty, od której należy liczyć okres zameldowania, nie uzależnia zameldowania, a tym samym prawa do zwolnienia, od posiadania tytułu własności do nieruchomości lub lokalu, lecz stanowi, że istotny jest fakt zameldowania podatnika na pobyt stały w zbywanym lokalu czy też budynku przez wyżej wskazany okres. Na gruncie polskiego systemu prawa, a w szczególności prawa podatkowego, można mówić o zasadzie pierwszeństwa wykładni językowej. Posługując się jedną z reguł tej wykładni można stwierdzić, że skoro przepis nie precyzuje, od kiedy rozpoczyna się okres zameldowania to, zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy przyjąć należy, że obejmuje (co najmniej) 12 miesięcy wstecz od daty zbycia. W tej sytuacji ze zwolnienia skorzystać może każdy podatnik, który był zameldowany przez co najmniej 12 miesięcy na pobyt stały w zbywanym budynku lub lokalu mieszkalnym nawet w okresie nieprzypadającym bezpośrednio przed dniem zbycia. Zatem każdy roczny okres zameldowania uprawnia do zwolnienia.

Zwolnienie to stosownie do art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Jednakże zgodnie z art. 8 ust. 3 powołanej ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, podatnicy do których mają zastosowanie przepisy dotyczące tzw. ulgi meldunkowej, oświadczenie o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, składają w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy.

Oznacza to, że nie złożenie oświadczenia lub złożenie go po terminie spowoduje brak prawa do zwolnienia.

Natomiast zgodnie z art. 21 ust. 22 ww. ustawy zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy, ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków.

Zatem, mając na uwadze wykładnię zacytowanego przepisu dokonaną w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 28 września 2010 r., sygn. akt I SA/Gd 522/10, w sytuacji, gdy warunek zameldowania spełnia tylko jeden z małżonków, zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie miało zastosowanie również w stosunku do drugiego małżonka, który tego warunku nie spełnia.

Ponieważ drugą niezbędną przesłanką ww. zwolnienia jest złożenie w ustawowym terminie oświadczenia, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ww. ustawy, dla skorzystania z ulgi meldunkowej przez oboje małżonków wystarczającym jest złożenie oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia przez małżonka spełniającego te warunki.

Uwzględniając powyższe stwierdzić więc należy, że w sytuacji, gdy warunek zameldowania spełnił Pani mąż, zwolnienie, uregulowane w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy ma zastosowanie również w stosunku do Pani, która tego warunku nie spełniła.

W sytuacji zatem, gdy w wymaganym terminie złożone zostanie oświadczenie o spełnieniu warunków do zwolnienia, przychód uzyskany przez Panią z odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego wolny jest od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – j.t. Dz. U. z 2012 r., poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.