Odpowiadając na pismo z dnia 01.06.2004 roku, znak FFP-11/04, złożone do Łódzkiego Urzędu Skarbowego (data wpływu 04.06.2004r.), w sprawie kursu walut stosowanego przy przeliczaniu na złote kwot wyrażonych w walutach obcych na fakturach dotyczących wewnątrzwspólnotowej dostawy i wewnątrzwspólnotowego nabycia, eksportu i importu w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w celu zapewnienia jednolitego stosowania prawa przy ocenie skutków w podatku dochodowym od osób prawnych, na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego, informuje:

Na podstawie § 37 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz.970 ze zm.) kwoty wyrażone w walucie obcej wykazywane na fakturze przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień wystawienia faktury, jeżeli faktura jest wystawiana w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, a w przypadku nie wystawienia faktury w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia - na podstawie § 37 ust. 3 w/w rozporządzenia – kwoty wyrażone w walucie obcej, przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego.

Zgodnie z treścią § 37 ust. 2 cyt. rozporządzenia, w przypadku gdy na dzień wystawienia faktury bieżący kurs średni waluty obcej nie został wyliczony i ogłoszony, do przeliczenia stosuje się kurs wymiany ostatnio wyliczony i ogłoszony.

Zgodnie z przepisem art. 19 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) faktura, co do zasady wystawiana jest z chwilą powstania obowiązku podatkowego. Cytowany przepis § 37 rozporządzenia, wskazujący sposób przeliczania kwot wykazanych na fakturach określa również, że dniem przyjęcia odpowiedniego kursu waluty winien być dzień wystawienia faktury, powstania obowiązku podatkowego.

Jednocześnie dla eksportu towarów powstanie obowiązku podatkowego uzależniono od otrzymania potwierdzenia przez urząd celny wyjścia wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty – art. 19 ust. 6 w/w ustawy.

Ponadto w przypadku importu towarów kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego, a nie z faktury. Zgodnie z art. 38 ust. 1, w zakresie nieuregulowanym w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2, art. 19 ust. 7-9 oraz art. 33-37 stosuje się odpowiednio przepisy celne dotyczące poboru i wymiaru cła, z wyjątkiem przepisów dotyczących przedłużenia terminu zapłaty, odroczenia płatności oraz innych ułatwień płatniczych przewidzianych w przepisach celnych.

Biorąc pod uwagę zacytowane wyżej przepisy, § 37 w/w rozporządzenia nie ma zastosowania do ustalenia wysokości obrotu w przypadku eksportu towarów. Wartość wykazaną w fakturze dokumentującej eksport należy przeliczyć według kursu z dnia powstania obowiązku podatkowego. Powyższy przepis nie ma też zastosowania do faktur wystawionych przez kontrahenta z państwa trzeciego w przypadku importu towarów, tym przypadku kwotę podatku naliczonego, jak wskazano wyżej przyjmuje się z dokumentu celnego.

Zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992r.o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich z dnia uzyskania przychodu, ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski..

Za przychody związane z działalnością gospodarczą, zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy (zdanie pierwsze)/, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, stosownie do art. 12 ust. 3a ustawy, z zastrzeżeniem ust. 3c i 3d., tj. z wyjątkiem przychodów z tytułu umów najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze a także z wyjątkiem rozliczeń z tytułu tzw. usług ciągłych, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku), nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym:

1. wydano rzecz, zbyto prawo majątkowe lub
2. wykonano usługę, w tym częściowo wykonano usługę, jeżeli jej częściowe wykonanie stanowi wynikający z umowy lub z odrębnych przepisów tytuł do zapłaty, lub
3. otrzymano zapłatę za wykonanie świadczenia – w pozostałych przypadkach.

Koszty poniesione w walutach obcych, zgodnie z przepisami art. 15 ust. 1 (zdanie drugie) ustawy, przelicza się na złote według kursów średnich ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z dnia poniesienia kosztu.
Zastosowanie kursu średniego NBP do przeliczenia na złote przychodów uzyskanych w walutach obcych, zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy, dotyczy zarówno eksportu jak i wewnątrzswpólnotowej dostawy, natomiast przeliczając koszty poniesionych w walutach obcych, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy (zdanie drugie), należy zastosować kurs średni NBP zarówno do importu jak i do wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego potwierdza prawidłowość stanowiska Spółki w części, dotyczącej stosowania kursu średniego NBP do przeliczenia przychodów i kosztów w walutach obcych na podstawie cytowanych przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych, natomiast w części dotyczącej stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, stanowiska podatnika nie uważa za prawidłowe.