Podatnik jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych i płatnikiem Vat.

Strona wykonuje usługę transportu wewnątrzwspólnotowego na zlecenie polskiego podmiotu. Zlecenie na wykonanie usługi obejmuje określoną kwotę za dany fracht ( np. 1.500,00 Euro + 22% Vat ) – z zaznaczeniem, że do wystawienia faktury podatnik ma przyjąć średni kurs waluty ogłoszony przez NBP obowiązujący w dniu załadunku. Po zakończeniu usługi Strona wystawia fakturę z informacją, iż uzgodniony fracht to 1.500,00 Euro z kursem obowiązującym w dniu załadunku. Faktura wystawiona jest w polskich złotych.

W myśl § 37 ust. 1 rozporządzenia MF z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług ( Dz. U. Nr 97 poz. 970 ) kwoty wyrażone w walucie obcej wykazywane na fakturze przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez NBP bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień wystawienia faktury, jeżeli faktura jest wystawiona w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

W przedstawionej przez Podatnika sytuacji wartość usługi została określona na dzień załadunku i nie ma żadnego związku z momentem powstania obowiązku podatkowego. Urząd Skarbowy nie ingeruje w sprawy dotyczące bezpośrednio zawieranych umów pomiędzy podatnikami, z których także wynika wartość wykonania usługi ( 1.500,00 Euro + 22% Vat na dzień załadunku ) za jaką Strona podjęła się dokonania danej czynności - usługi transportowej.

Dlatego też, gdy Podatnik wystawi fakturę w złotych polskich ( w przypadku wcześniejszej umowy pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą ), nie ma podstaw do zastosowania § 37 ust. 1 w/w rozporządzenia, które wyraźnie wskazuje, iż kwoty na fakturze muszą być wyrażone w walucie obcej.