Od pierwszego lutego 2004r. Spółka na mocy umowy agencyjnej współpracuje jako autoryzowany agent z Polską Telefonią Cyfrową Spółka z o.o. – operatorem sieci Era. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest zarządzanie siecią sprzedaży złożoną z oddzielnych podmiotów gospodarczych współpracujących z nią na podstawie stosownych umów dealerskich. Spółka postanowiła przejąć prawa do zarządzania siecią sprzedaży od innego agenta. W dniu 07 czerwca 2004r. została zawarta stosowana umowa, w której zawarto wyrażenie zgodny na przeniesienie praw i obowiązków wynikających z umowy agencyjnej z Polską Telefonią Cyfrową Spółka z o.o. w zakresie, w jakim umowa agencyjna dotyczy autoryzowanych punktów sprzedaży, autoryzowanych doradców biznesowych i Centrum Obsługi Biznesowej oraz umów z firmami wchodzącymi w skład jego sieci dealerskiej autoryzowanych punktów sprzedaży. W powyższej umowie określono cenę transakcji i warunki jej płatności.

Zgodnie z treścią art.5 ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl ustawowej definicji pod pojęciem towarów należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Stosownie do art.8 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również: 1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej; 2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji; 3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Należy zatem stwierdzić, iż w powyższej definicji świadczenia usług podlegających opodatkowaniu, przyjęto generalnie, że są nimi wszelkie odpłatne świadczenia, nie będące dostawą towarów. Definicja świadczenia usług ma więc charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej, zgodnie z ogólnym założeniem, że opodatkowanym świadczeniem usług jest każda transakcja podatnika w ramach jego działalności gospodarczej, która nie została wymieniona jako dostawa towarów. Zasada powszechności opodatkowania, zawarta w art.5 i 6 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG), zgodnie z którą opodatkowaniu powinny podlegać wszystkie dostawy towarów oraz usługi mające charakter transakcji gospodarczych. W art. 6 ust.1 Szóstej Dyrektywy przez świadczenie usług rozumie się każdą transakcję nie będącą dostawą towarów, a w szczególności obejmującą przeniesienie własności dobra materialnego, bez względu na to czy jest ono przedmiotem dokumentu ustanawiającego tytuł prawny.

Zgodnie w powyższym stanem faktycznym i prawnym należy stwierdzić, iż właściwym jest opodatkowanie stawką podatku VAT 22 % zdarzenia gospodarczego. Zgodnie generalną zasadą zawartą w art. 19 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, lub z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w siódmym dniu, licząc od dnia wykonania usługi. Natomiast zapłata podatku powinna nastąpić w terminie do dwudziestego piątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek właściwego urzędu skarbowego – zgodnie z art. 103 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług.