Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych otrzymane pieniądze, wartości pieniężne w tym również różnice kursowe stanowią przychód. Należy zauważyć, że w myśl ust. 2a cytowanego artykułu różnice kursowe mogą powstać jednie w odniesieniu do przychodów faktycznie zrealizowanych w pieniądzu lub wartościach pieniężnych wyrażonych w walucie obcej. Z przedstawionego przez jednostkę stanu faktycznego wynika, że spłacona pożyczka była udzielona i jest spłacana w złotych polskich, a jedynie jej wartość została przeliczona na EURO. Zastosowanie przelicznika walutowego w EURO dla waluty polskiej jest wewnętrzną sprawą umawiających się stron. Nie wywołuje ono skutku w postaci zmiany charakteru udzielonej pożyczki - pożyczka nadal pozostaje pożyczką złotówkową, tylko w równowartości waluty obcej. Tak więc w analizowanym przypadku różnice kursowe w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie występują. Różnice kursowe mogą wystąpić tylko w przypadku pożyczki dewizowej.

Część środków pieniężnych otrzymane tytułem spłaty pożyczki przewyższająca wartość pożyczki udzielonej, odpowiadająca wartości waloryzacji, stanowi przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ustosunkowując się do kwestii momentu powstania przychodu z tytułu skapitalizowanych odsetek należy zauważyć, że ogólna zasadą jest, iż do przychodów zalicza się odsetki faktycznie zapłacone, co wynika z art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy podatku dochodowym od osób prawnych. Wyjątek stanowi zdarzenie określone w art. 12 ust. 4 pkt 1 cytowanej ustawy polegające na kapitalizacji odsetek. Zgodnie z powołanym artykułem do przychodów nie zalicza się otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów). Tak więc skapitalizowane odsetki stanowią przychód w dacie ich kapitalizacji, a nie w dacie faktycznej zapłaty.

Sposób rozliczenia spłaty pożyczki powinien wynikać z warunków umowy.