Na mocy art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów lub rozporządzania przez nich tymi prawami określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b wymienionej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.
Przepisami tymi są przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 904 ze zm.).
Na mocy art. 1 ust. 1 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).
Z opisu stanu faktycznego przedstawionego przez Płatnika wynika, że w miesiącu styczniu 2004 r. nowoprzyjęty pracownik zwrócił się z prośbą o naliczanie 50% kosztów uzyskania przychodów powołując się na przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Płatnik poinformował jednocześnie, że z wymienionym pracownikiem nie został zawarty umowny stosunek pracy, w ramach którego wykonywane były prace chronione prawem autorskim i prawami pokrewnymi, a także pracownik nie otrzymywał wynagrodzenia (honorarium) z tytułu korzystania z tych praw.
Z przytoczonych na wstępie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że o zastosowaniu normy kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50%, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 updof decyduje wyłącznie fakt uzyskania przychodu za wykonanie czynności będącej przedmiotem prawa autorskiego pod warunkiem możliwości ustalenia wysokości tego przychodu. Z zawartej umowy o pracę powinno więc wynikać, jaka część tego wynagrodzenia obejmuje wynagrodzenie autorskie z tytułu korzystania przez pracownika z praw autorskich, a jaka dotyczy wynagrodzenia ściśle związanego z wykonywaniem obowiązków pracowniczych. Zaleca się więc w przypadku takich umów prowadzenie ewidencji, z których wynika jaka część wynagrodzenia nie jest związana z prawem autorskim (wysługa, dodatek służbowy itp.), a która część jest chroniona prawem autorskim.
W związku z tym, że z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że pracownik nie uzyskiwał przychodu stanowiącego wynagrodzenie za wykonywanie czynności (utworów) będących przedmiotem prawa autorskiego tut. organ podatkowy podziela pogląd Płatnika, iż prawidłowym jest nie zastosowanie pracownikowi 50% kosztów uzyskania przychodu.
Z uwagi na fakt, że w stosunku do wynagrodzenia pracownika, którego dotyczy niniejsza interpretacja przepisów podatkowych, nie ma zastosowania 50% norma kosztów uzyskania przychodów Naczelnik tut. organu podatkowego informuje, że zastosowanie ma tutaj stawka kosztów uzyskania o której mowa w art. 22 ust. 1 (w 2004 r. jest to kwota wynosząca miesięcznie 102,25 zł) lub ewentualnie, po spełnieniu warunków art. 22 ust. 3, stawka przewidziana w tym przepisie (w 2004 r. jest to kwota wynosząca miesięcznie 127,82 zł).