Na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) w odpowiedzi na zapytanie z dnia 13.12.2003 r. o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego – Naczelnik Lubuskiego Urzędu Skarbowego w Zielonej Górze uprzejmie wyjaśnia.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu uzyskania przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Generalną zasadą wynikającą z art. 16 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest to, że zaciągnięcie kredytu oraz jego zwrot, nie mają wpływu na koszty uzyskania przychodów. Wyjątkiem od tej zasady jest zaciągnięcie kredytu w walucie obcej i spłata tego kredytu w walucie obcej – powodująca powstanie skutków podatkowych w postaci różnic kursowych przy zmieniającej się w czasie kursu walut w stosunku do złotego. Sposób ustalania kosztów uzyskania przychodów z tytułu różnic kursowych określono w art. 15 ust. 1 i 1a. Możliwość zaliczania do kosztów uzyskania przychodów ujemnych różnic kursowych reguluje zapis art. 15 ust. 1 ww. ustawy, z którego wynika, iż różnice kursowe z tytułu różnych kursów walut, mogą być uwzględnione w kosztach dopiero wówczas, gdy nastąpi faktyczna zapłata za nabyty towar lub usługę. A więc, skoro uznanie różnic kursowych za koszt uzyskania przychodów może nastąpić dopiero z dniem zapłaty poniesionych kosztów, to niemożliwe jest zaliczenie do nich różnic kursowych zarachowanych na dzień przewalutowania kredytu.

W wyniku przekształcenia kredytu walutowego na kredyt złotowy nie dochodzi do poniesienia wydatku i w związku z tym, różnice kursowe powstałe w jego wyniku – jako, że nie zostały faktycznie „zapłacone” - nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Operacja przewalutowania kredytu spowoduje tylko zmianę kapitału do spłaty i nie należy jej utożsamiać ze sprzedażą jednej waluty i zakupem innej, a tym bardziej z zaciągnięciem nowego kredytu. Z tytułu spłacanych rat odsetki naliczone przez bank kredytujący będą stanowiły koszty podatkowe w dacie ich pobrania.

Reasumując powyższe tutejszy organ podatkowy nie podziela stanowiska Spółki w powyższej sprawie i stwierdza, że w wypadku, gdy wartość zwracanego kredytu (kapitału) jest wyższa od tej, którą pierwotnie podatnik otrzymał, poniesiony wydatek w świetle art. 16 ust. 1 pkt 10 ustawy podatkowej nie będzie kosztem podatkowym.

Stanowisko Naczelnika Lubuskiego Urzędu Skarbowego zgodne jest z linią orzeczniczą NSA (np. wyroki III SA 1804/99 z 29.05.2000 r. lub I SA/Lu 1227/98 z 3.12.1999 r. - niepublikowane).