Jak wynika z przedłożonych dokumentów jest Pan następcą prawnym dawnego właściciela hipotecznego i stał się w drodze nabycia spadku w 1978r. wieczystym użytkownikiem zabudowanej działki. Nieruchomość ta zabudowana jest budynkami użytkowo - mieszkalnymi wzniesionymi w 1938r. i zgodnie z art. 5 dekretu z 29.10.1945r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz.U. Nr 50, poz. 279) stanowiącymi własność dawnego właściciela hipotecznego.

Nieruchomość ta była objęta działaniem dekretu z dnia 26.10.1945r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279). Z dniem 21.11.1945r. tj. z dniem wejścia w życie dekretu nieruchomości warszawskie, w tym grunt przedmiotowej nieruchomości, na podstawie art. 1 ww dekretu przeszły na własność gminy m.st. Warszawy, a od 1950r. z chwilą likwidacji gmin na własność Skarbu Państwa. Decyzją Wojewody Warszawskiego nr 42558 z dnia 1.09.1994r. zostało potwierdzone nabycie przedmiotowej nieruchomości z mocy prawa przez Gminę Warszawa - Centrum.

Fakty te zostały potwierdzone w akcie notarialnym z dnia 04.02.1999r. o oddaniu nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste przez Gminę Warszawa Centrum.Zgodnie z art. 7 ust. 1 i 2 dekretu z dnia 26.10.1945r. dotychczasowi właściciele lub ich następcy prawni będący w posiadaniu gruntu, względnie osoby prawa ich reprezentujące - uprawnieni byli w ciągu 6 miesięcy od dnia objęcia w posiadanie gruntu przez gminę do złożenia wniosku o przyznanie prawa użytkowania wieczystego(dawniej prawa własności czasowej) z czynszem symbolicznym lub prawa zabudowy za opłatą symboliczną.

Odmiennie została potraktowana sprawa własności budynków znajdujących się na gruntach warszawskich. Zgodnie z przepisami ww dekretu budynki przechodziły na własność gminy tylko wówczas, gdy dotychczasowi właściciele lub ich następcy prawni nie złożyli w terminie wniosków o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste lub gdy wnioski takie zostały załatwione odmownie.

Objęcie gruntu przez gminę nastąpiło w dniu 16.08.1949r. tj. z dniem ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym nr 20 Rady Narodowej i Zarządu Miejskiego m.st. Warszawy. Jak wynika z zapisów aktu notarialnego z dnia 04.02.1999r. stanowiącego umowę oddania Panu gruntu przez Gminę Warszawa Centrum były właściciel hipoteczny w dniu 3.01.1949r. złożył stosowny wniosek w trybie art. 7 ust. 1 dekretu (z dn. 29.10.1945r.) i udokumentował swoje prawa do nieruchomości zaświadczeniem z dnia 15.09.1945r. Sądu Okręgowego w Warszawie Wydział Hipoteczny.

Prezydium Rady Narodowej w m.st. Warszawie orzeczeniem administracyjnym z dnia 5.04.1952r. odmówiło przyznania prawa własności czasowej do gruntu i jednocześnie stwierdziło, że wszystkie budynki znajdujące się na tym gruncie przeszły na własność Skarbu Państwa. Odwołanie od ww orzeczenia złożono 2.05.1952r. Minister Gospodarki Komunalnej decyzją z dnia 10.06.1952r. zaskarżone orzeczenie utrzymał w mocy. Postanowieniem z dnia 3.07.1952r. Sąd Powiatowy dla Warszawy Pragi Wydział III Ksiąg Publicznych dokonał wpisu przeniesienia własności nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa.

Postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 26.10.1978r. Pan jako następca prawny dawnego właściciela nabył w spadku po ojcu przedmiotową nieruchomość w całości. W dniu 19.08.1992r. wystąpił Pan do Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z wnioskiem o stwierdzenie nieważności orzeczenia administracyjnego z dnia 5.04.1952r. Prezydium Rady Narodowej w Warszawie odmawiającego dawnemu właścicielowi przyznania prawa własności do gruntu przedmiotowej nieruchomości oraz utrzymującej to orzeczenie w mocy decyzji Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia 10.06.1952r.

Decyzją z dnia 26.02.1993r. Minister Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa stwierdził nieważność obu zaskarżonych decyzji. W związku z powyższym wniosek z dnia 3.01.1949r. zgłoszony w trybie art. 7 ust. 1 dekretu przez dawnego właściciela podlega rozpatrzeniu w oparciu o art. 7 ust. 1 i 2 tego dekretu.

W wyniku postępowania wyjaśniającego oraz przedłożonych przez strony dokumentów zawarto porozumienie pomiędzy Gminą Warszawa Centrum a Panem właścicielem budynków w którym min. potwierdzono, że własność budynków nie przeszła na rzecz Skarbu Państwa i budynki te stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności i nie są własnością Gminy. Aktem notarialnym z dnia 4.02.1999r. Gmina Warszawa Centrum oddała Panu w użytkowanie wieczyste działkę gruntu i ustaliła "czynsz symboliczny".

W dniu 29.05.2003r. aktem not. sprzedał Pan użytkowanie wieczyste działki gruntu oznaczonej nr 47/2 wraz ze znajdującym się na niej budynkiem oficyny, stanowiącym odrębną od gruntu nieruchomość. Pana zdaniem sprzedaż nieruchomości, której wieczystym użytkownikiem został Pan na podstawie umowy o oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste z dnia 4.02.1999r. ww opisanym trybie powinna być zwolniona od 10% zyczałtowanego podatku dochodowego.

Organ podatkowy podziela w tej sprawie Pana zdanie oraz stanowisko Sądu Najwyższego zawarte w wyroku z dnia 7 maja 2002r. Sygn. akt III RN 18/02.Jak wynika z treści uzasadnienia ww wyroku Sądu Najwyższego "wydanie na podstawie art. 7 ust. 1 dekretu z dnia 26.10.1945r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy decyzji ustanawiającej prawo użytkowania wieczystego gruntu na rzecz byłego właściciela (jego następców prawnych) oraz zawarcie przez Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy z byłym właścicielem (jego następcami prawnymi) umowy użytkowania wieczystego gruntu warszawskiego nie może być traktowane jako nabycie prawa wieczystego użytkowania gruntów w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993r. nr. 90 poz. 416 z późn. zm.), a zatem sprzedaż (odpłatne zbycie) prawa wieczystego użytkowania ustanowionego w trybie art. 7 tego dekretu nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt. 8 tej ustawy także wówczas, gdy sprzedaż ta została dokonana przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ustanowienie użytkowania wieczystego, a także przed upływem pięciu lat od wydania decyzji administracyjnej o ustanowieniu użytkowania wieczystego i zawarcia umowy o ustanowieniu tego prawa".Powołane rozstrzygnięcie odnosi się do przypadku przekazania w użytkowanie wieczyste gruntu w trybie art. 7 ust. 2 dekretu z dnia 26.10.1945r., co w niniejszej sprawie nastąpiło z uwagi na złożenie przez byłych właścicieli wniosku o przyznanie własności czasowej gruntu.

Z treści wydanej decyzji przez Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy o oddaniu gruntu w użytkowanie wieczyste bezspornie wynika, że grunt ten był objęty działaniem ww dekretu, i że nabył te prawa spadkobierca (Pan Władysław Juzwik) byłego właściciela tej nieruchomości.

Przyjmując zatem, że forma nabycia prawa stanowi również substytut zwrotu własności należy uznać, że nie nabył Pan prawa, lecz że zostało ono zwrócone i nie może być traktowane jako nabycie prawa majątkowego w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt. 8 ustawy z dnia 26.lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tym stanie faktycznym i prawnym należy stwierdzić, że przychód uzyskany ze sprzedaży przedmiotowego prawa nie podlega opodatkowaniu 10% zryczałtowanemu podatkiem dochodowym.