Wprowadzony ustawą z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.) podatek dochodowy od osób fizycznych został skonstruowany w oparciu o zasady:
1. nieograniczonego obowiązku podatkowego, wyrażoną w art. 3 ust. 1 tej ustawy.
2. ograniczonego obowiązku, wynikającego z art. 3 ust. 2a ww. ustawy.
Zasada nieograniczonego obowiązku podatkowego polega na tym, że w przypadku osób fizycznych, mających miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, opodatkowaniu podlega całość dochodów podatnika bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Objęte są więc obowiązkiem podatkowym zarówno dochody ze źródeł krajowych jak i zagranicznych.W związku z tym, że podatnik ma miejsce zamieszkania znajdujące się na terytorium Polski, do dochodów osiąganych przez podatnika, bez względu na źródło, ma zastosowanie zasada nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Dla uniknięcia podwójnego opodatkowania tego samego dochodu tj. w państwie, w którym są położone źródła przychodu, oraz w państwie, w którym osoba osiągająca dochody z tych źródeł ma miejsce zamieszkania lub siedzibę zawierane są pomiędzy państwami umowy o zapobieżeniu uchylania się od opodatkowania, które kwestie miejsca opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł regulują w sposób szczegółowy.
Umowa ze Stanami Zjednoczonymi Ameryki w sprawie unikania podwójnego opodatkowania (Dz. U. z 1986 r. Nr 31, poz. 178 i 179) nie zawiera postanowień dotyczących emerytur i rent, z wyjątkiem otrzymanych z funduszów publicznych z tytułu pełnionych poprzednio funkcji rządowych. Emerytury takie podlegają opodatkowaniu tylko w Stanach Zjednoczonych, w Polsce zaś są wolne od podatku.Natomiast pozostałe emerytury i renty podlegają opodatkowaniu w Stanach Zjednoczonych i w Polsce, z tym, że zapobieganie podwójnemu opodatkowaniu następuje przez odliczenie podatku zapłaconego za granicą.
W myśl art. 20 ust. 1 ww. umowy, zgodnie z postanowieniami prawa polskiego z zachowaniem przewidzianych w nim ograniczeń (z uwzględnieniem dokonywanych zmian bez naruszenia podstawowych zasad) Polska zezwoli osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce na zaliczanie na poczet należnych w Polsce podatków odpowiednich kwot podatków, zapłaconych w Stanach Zjednoczonych.

Stosownie natomiast do treści art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby o których mowa w art. 3 ust. 1 osiągają również dochody ze źródeł przychodów położonych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i dochody te podlegają w obcym państwie opodatkowaniu podatkiem dochodowym, a nie zachodzą okoliczności określone w art. 21 ust. 1 pkt 33 i umowa o zapobieżeniu podwójnemu opodatkowaniu zawarta z tym państwem inaczej nie stanowi, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.
Mając zatem na względzie powyższe unormowania prawne należy stwierdzić, że dochód z emerytury otrzymywanej ze Stanów Zjednoczonych należy wykazać w zeznaniu o wysokości osiągniętego w 2003 roku dochodu. Następnie od podatku należnego od łącznego dochodu odlicza się zapłacony w USA podatek, jednak w kwocie nie wyższej niż kwota przypadająca proporcjonalnie na dochód z emerytury z USA.