Warunki uprawniające do uzyskania ulgi mieszkaniowej w podatku od spadków i darowizn z tytułu darowizny budynku mieszkalnego, lokalu mieszkalnego stanowiacego odrębną nieruchomość lub spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego (o powierzchni użytkowej do 110 m2) uregulowane są przepisami art. 16 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. Nr 45, poz. 207 ze zm.).

Stosownie do w/w przepisów ulga może być zastosowana w przypadku nabycia budynku mieszkalnego lub lokalu, w drodze darowizny przez osoby zaliczane do I grupy podatkowej, które spełniają następujące warunki:

1. nie są właścicielami budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, a będąc nimi przekażą włąsność budynku lub lokalu na rzecz Skarbu Państwa lub gminy,
2. nie są najemcami budynku lub lokalu lub będąc nimi rozwiążą umowę najmu,
4. od dnia zamieszkania w nabytym lokalu lub budynku, jeżeli nabywca zamieszka w ciągu roku od dnia złożenia zeznania podatkowego.

Z treści powołanych wyżej przeprzepisów art. 16 ustawy wynika, że warunki stosowania ulgi mieszkaniowej, wymienione w punktach 2-4, odnoszą sięwyłącznie do osób, które są właścicielami budynku mieszkalnego lub lokalu, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu lub dysponują spółdzielczym lokatorskim prawem do lokalu, a także są najemcami lokalu.

Warunki te nie dotyczą natomiast osób, któe są współwłaścicielami tych budynków lub lokali w tym także sytuacji gdy stanowią one majątek wspólny małżonków.

W konsekwencji należy uznać, że dysponowanie wspólnie z małżonkiem spółdzielczym prawem do lokalu nie stanowi przeszkody w korzystaniu z ulgi mieszkaniowej według art. 16 ustawy w sytuacji, gdy wskutek darowizny własność budynku mieszkalnego lub lokalu nabywa jedno ze współmałżonków.