Naczelnik Urzędu Skarbowego w Przeworsku, działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), po rozpatrzeniu pana zapytania z dnia 1.12.2003 r. (data wpływu do tut. organu 8.12.2003 r.) w sprawie udzielenia pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego odnośnie pytania: czy po zakończeniu umowy najmu budynku użytkowego i przekazaniu najemcy rezultatów i nakładów wykonanych prac adaptacyjnych i modernizacyjnych stanowiących inwestycję w obcym środku trwałym wynajmujący (podatnik) może niezamortyzowaną część tych nakładów zaliczyć do podatkowych kosztów uzyskania przychodów, informuje, że:

Stosownie do art. 22j ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), podatnicy mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla przyjętych do używania inwestycji w obcych środkach trwałych, z tym że dla inwestycji w obcych budynkach (lokalach) lub budowlach okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat. Przy tak ustalonej stawce poniesione wydatki na te inwestycje podatnik ma możliwość zaliczenia poprzez odpisy amortyzacyjne do kosztów uzyskania przychodów w okresie 10 lat, a więc roczna stawka amortyzacyjna nie może przekroczyć 10 %. Jeżeli więc umowa dzierżawy zostanie rozwiązana przed upływem 10 lat, to wraz z jej zakończeniem podatnik musi zaprzestać odpisów amortyzacyjnych, nie dojdzie wówczas do zaliczenia pełnej wartości wytworzonej inwestycji do kosztów uzyskania przychodów.

Po wygaśnięciu umowy podatnik nie ma możliwości dalszego dokonywania odpisów amortyzacyjnych, ponieważ nie użytkuje ww. inwestycji do celów własnej działalności gospodarczej. Poniesione koszty może mu zrekompensować jedynie właściciel nieruchomości, dokonując zwrotu niezamortyzowanej kwoty.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 3a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwota otrzymanego zwrotu, w części nieprzekraczającej wartości niezamortyzowanej części inwestycji, nie stanowi przychodu podatkowego.

Przedstawione powyżej stanowisko ma potwierdzenie w zaprezentowanym stanowisku Ministerstwa Finansów w piśmie z dnia 3.01.2002 r., nr PB 5/IMD/MC-068-323/2001.

Ponadto Naczelnik tut. Organu informuje, że niezamortyzowana wartość początkowa środka trwałego w postaci inwestycji w obcym obiekcie może stanowić koszt uzyskania przychodów dla potrzeb podatku dochodowego w przypadku jego odpłatnego zbycia (art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), jednakże w omawianym stanie faktycznym nie następuje odpłatne zbycie - jedynie zakończenie umowy najmu. Dlatego też nie można mówić o poniesionej stracie.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że podatnik nie ma prawa do zaliczenia w koszty uzyskania przychodów niezamortyzowanej wartości środka trwałego w postaci inwestycji w obcym obiekcie. Przedstawione przez podatnika w piśmie z dnia 1.12.2002 r. stanowisko należy więc uznać za błędne.