INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 7 listopada 2011 r. (data wpływu 24 listopada 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 stycznia 2012 r. (data wpływu 26 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania diet wypłacanych członkom Rady Doradczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem w dniu 26 stycznia 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania diet wypłacanych członkom Rady Doradczej.

We wniosku tym i jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, działający w formie fundacji realizuje projekt w ramach działania 4.31 „(…)”, objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013.

W ramach ww. działania od 1 stycznia 2011 r. do 30 czerwca 2015 r. będzie finansować m.in. koszty utrzymania swojego biura, w tym: koszty najmu, mediów, telefonów, personelu, zakupu urządzeń i materiałów biurowych, nieodpłatnej działalności szkoleniowej i doradczej dla potencjalnych beneficjentów działań osi IV Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich z terenu objętego działaniem Wnioskodawcy, działań promocyjnych dotyczących zarówno możliwości pozyskiwania środków w ramach działań osi IV PROW, jak również obszaru działania Wnioskodawcy, wdrażania Lokalnej Strategii Rozwoju, koszty oceny i wyboru wniosków potencjalnych beneficjentów środków pomocowych w ramach PROW. Kosztem oceny wniosków beneficjentów są diety dla członków Rady Doradczej, która jest jednym z organów Fundacji.

Statut Fundacji w Rozdziale IV § 10 ust. 1 wymienia organy fundacji do których należą: Rada Fundacji, Zarząd Fundacji, Zgromadzenie Fundatorów, Rada Doradcza, Komisja Rewizyjna.

Rada Doradcza jest organem obligatoryjnym wykonawczym każdej lokalnej grupy działania wykonującym zadania określone ustawowo (art. 15 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 7 marca 2007 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (Dz.U. Nr 64. poz. 427 z późn.zm.) – „lokalna grupa działania, oprócz walnego zebrania członków, zarządu i organu kontroli wewnętrznej, jest obowiązana posiadać radę, do której wyłącznej właściwości należy wybór operacji, zgodnie z art. 62 ust. 4 rozporządzenia nr 1698/2005, które mają być realizowane w ramach opracowanej przez lokalną grupę działania lokalnej strategii rozwoju”.

Do kompetencji Rady Doradczej należy wybór w imieniu Wnioskodawcy jako osoby prawnej operacji zgodnie z art. 62 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1698/2005 z dnia 20 września 2005 r. w sprawie wsparcia Rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (Dz. URZ. UE 1277 z 21 października 2005 r.), które mają być realizowane w ramach opracowanej przez Fundację Lokalnej Strategii Rozwoju. Decyzje o wyborze operacji na poziomie Fundacji należą wyłącznie do kompetencji tego organu. Podstawowym celem Fundacji jest działanie na rzecz wszechstronnego rozwoju obszarów wiejskich, a w szczególności opracowywanie i realizacja Lokalnej Strategii Rozwoju (LSR). Fundacja pełni funkcję lokalnej instytucji grantodawczej I stopnia dla innych podmiotów z terenu objętego działaniem. Rada Doradcza jako organ osoby prawnej, która ocenia i wybiera wnioski o dofinansowanie projektów z puli środków przyznanych Wnioskodawcy na realizację Lokalnej Strategii Rozwoju, stanowi o kierunkach realizacji podstawowego celu Fundacji jakim jest realizacja LSR. Rada Doradcza na podstawie statutu i rozporządzenia Rady (WE) nr 1698/2005 dysponuje uprawnieniami do przyjmowania wiążących rozstrzygnięć odnoszących się do całej Fundacji. W przesłanym uzupełnieniu wyjaśniono, iż Rada Doradcza jest organem stanowiącym osoby prawnej.

Członkowie Rady Doradczej nie są pracownikami Wnioskodawcy, a w związku z realizacją swoich obowiązków otrzymują diety za ocenę i wybór projektów w ramach jednego konkursu. Kwota diety została ustalona w wysokości 200,00 zł za posiedzenie Rady w sprawie oceny wniosków w ramach jednego konkursu. Od należnych diet ŚGD jako płatnik nalicza zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu.

W uzupełnieniu wskazano, iż osoby będące członkami Rady Doradczej otrzymują diety na podstawie Regulaminu Organizacyjnego Rady Doradczej i Uchwały Rady Fundacji. Regulamin Organizacyjny Rady Doradczej określa, że członkom w okresie sprawowania funkcji przysługuje dieta za całokształt zadań wykonywanych w związku z wyborem i oceną operacji, które mają być realizowane w ramach Lokalnej Strategii Rozwoju Fundacji. Dieta przysługuje za wybór i ocenę oraz rozpatrzenie odwołań w ramach jednego konkursu. Wysokość diety jest uchwalana uchwałą Rady Fundacji i wynosi dla przewodniczącego Rady Doradczej 400 zł, a dla członka Rady Doradczej 200 zł.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie:

Czy diety otrzymane przez członków Rady Doradczej Fundacji można zaliczyć do przychodów o których mowa w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od których odliczane są koszty uzyskania przychodu wg art. 22 ust. 9 pkt 5 tej ustawy...

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody uzyskiwane przez osobę fizyczną, w związku z pełnieniem obowiązków na podstawie powołania do organu osoby prawnej, w tym przypadku Fundacji, należy uznawać w świetle art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, jako przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych. Argumentem przemawiającym za powyższym stanowiskiem jest fakt, że dana osoba fizyczna otrzymuje świadczenie od osoby prawnej tylko dlatego, że łączą ją z osobą prawną zależności typu organizacyjnego i w związku z pełnioną funkcją w organie osoby prawnej. Diety otrzymywane są wyłącznie w związku z wykonywaną funkcją. Zatem przychód z tego tytułu należy zaliczyć do przychodów, o których mowa w ww. art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Rada Doradcza jako statutowy organ Fundacji posiada uprawnienia do podejmowania wiążących rozstrzygnięć odnoszących się do całej osoby prawnej, jaką jest Środkowopomorska Grupa Działania, w związku z tym jest wg art. 13 pkt 7 ustawy „innym organem stanowiącym osoby prawnej”.

Konsekwencją zaliczenia przedmiotowych diet do przychodu, o którym mowa w treści art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest spoczywający na Wnioskodawcy obowiązek płatnika, określony w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W ocenie Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę strukturę organów ŚGD oraz kompetencje Rady Doradczej diety otrzymywane przez członków Rady są przychodami o których mowa w art. 13 pkt. 7 ustawy.

Zgodnie z ww. przepisem art. 41 ust. 1 cyt. ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, tj. 18%.

Przy obliczaniu zaliczki należy zastosować koszty uzyskania przychodu w wysokości wynikającej z art. 22 ust. 9 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym koszty uzyskania niektórych przychodów określa się z tytułów określonych w art. 13 pkt 5, 7 i 9 w wysokości określonej w ust. 2 pkt 1 (111,25 zł miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1.335 zł), a jeżeli podatnik tego samego rodzaju przychody uzyskuje od więcej niż jednego podmiotu albo od tego samego podmiotu, ale z tytułu kilku stosunków prawnych, w wysokości określonej w ust. 2 pkt 2 (nie więcej niż 2.002,05 zł za rok podatkowy).

Stosownie do art. 42 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Natomiast w myśl art. 42 ust. 1a ustawy podatkowej w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru (PIT-4R).

Zgodnie z art. 42 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11). W informacji PIT-11 należy wykazać przychód, należne koszty uzyskania przychodu i pobraną zaliczkę na podatek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z przepisu art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy wynika, iż źródłem przychodu jest działalność wykonywana osobiście.

W myśl art. 13 pkt 7 ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Z powyższych przepisów wynika jednoznacznie, iż przychody osoby fizycznej uzyskiwane z tytułu pełnienia określonych funkcji w organach stanowiących osób prawnych kwalifikuje się do źródła przychodu, o którym mowa w art. 13 pkt 7 powołanej ustawy, bez względu na to, w jaki sposób osoba ta została powołana do wykonywania tych funkcji.

Dochody podatnika osiągającego przychody z osobiście wykonywanej działalności, o której mowa w art. 13 pkt 7 ww. ustawy, podlegają - za wyjątkiem określonym w art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy - opodatkowaniu na zasadach ogólnych przy zastosowaniu skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 cyt. ustawy.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub 5-9, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł - w wysokości 18% przychodu.

Analiza normy wyrażonej w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy wykazuje, że opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce gdy:

• umowa zawarta jest z osobą niebędącą pracownikiem płatnika,
• kwota należności z tytułu umowy nie przekracza 200 zł oraz
• wysokość należności wynika z umowy.

W sytuacji gdy przychody nie podlegają opodatkowaniu na podstawie wskazanego powyżej art. 30 ust. 1 pkt 5a, wówczas do przychodów tych znajduje zastosowanie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 22 ust. 9 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 5, 7 i 9 ustala się w wysokości określonej w ust. 2 pkt 1 ustawy (tj. 111 zł 25 gr miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1.335 zł), a jeżeli podatnik tego samego rodzaju przychody uzyskuje od więcej niż jednego podmiotu albo od tego samego podmiotu, ale z tytułu kilku stosunków prawnych, w wysokości określonej w ust. 2 pkt 2 (tj. nie mogą przekroczyć łącznie 2.002 zł 05 gr za rok podatkowy).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca, działający w formie fundacji realizuje projekt w ramach działania 4.31 „(…)”, objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013.

Statut Fundacji w Rozdziale IV § 10 ust. 1 wymienia organy fundacji do których należą: Rada Fundacji, Zarząd Fundacji, Zgromadzenie Fundatorów, Rada Doradcza, Komisja Rewizyjna.

Rada Doradcza jest organem obligatoryjnym wykonawczym każdej lokalnej grupy działania wykonującym zadania określone ustawowo (art. 15 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 7 marca 2007 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (Dz.U. Nr 64. poz. 427 z późn.zm.) – „lokalna grupa działania, oprócz walnego zebrania członków, zarządu i organu kontroli wewnętrznej, jest obowiązana posiadać radę, do której wyłącznej właściwości należy wybór operacji, zgodnie z art. 62 ust. 4 rozporządzenia nr 1698/2005, które mają być realizowane w ramach opracowanej przez lokalną grupę działania lokalnej strategii rozwoju”.

Do kompetencji Rady Doradczej należy wybór w imieniu Wnioskodawcy jako osoby prawnej operacji zgodnie z art. 62 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1698/2005 z dnia 20 września 2005 r. w sprawie wsparcia Rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (Dz. URZ. UE 1277 z 21 października 2005 r.), które mają być realizowane w ramach opracowanej przez Fundację Lokalnej Strategii Rozwoju. Decyzje o wyborze operacji na poziomie Fundacji należą wyłącznie do kompetencji tego organu. Podstawowym celem Fundacji jest działanie na rzecz wszechstronnego rozwoju obszarów wiejskich, a w szczególności opracowywanie i realizacja Lokalnej Strategii Rozwoju (LSR). Fundacja pełni funkcję lokalnej instytucji grantodawczej I stopnia dla innych podmiotów z terenu objętego działaniem. Rada Doradcza jako organ osoby prawnej, która ocenia i wybiera wnioski o dofinansowanie projektów z puli środków przyznanych Wnioskodawcy na realizację Lokalnej Strategii Rozwoju, stanowi o kierunkach realizacji podstawowego celu Fundacji jakim jest realizacja LSR. Rada Doradcza na podstawie statutu i rozporządzenia Rady (WE) nr 1698/2005 dysponuje uprawnieniami do przyjmowania wiążących rozstrzygnięć odnoszących się do całej Fundacji. W przesłanym uzupełnieniu wyjaśniono, iż Rada Doradcza jest organem stanowiącym osoby prawnej.

Członkowie Rady Doradczej nie są pracownikami Wnioskodawcy, a w związku z realizacją swoich obowiązków otrzymują diety za ocenę i wybór projektów w ramach jednego konkursu.

W uzupełnieniu wskazano, iż osoby będące członkami Rady Doradczej otrzymują diety na podstawie Regulaminu Organizacyjnego Rady Doradczej i Uchwały Rady Fundacji. Regulamin Organizacyjny Rady Doradczej określa, że członkom w okresie sprawowania funkcji przysługuje dieta za całokształt zadań wykonywanych w związku z wyborem i oceną operacji, które mają być realizowane w ramach Lokalnej Strategii Rozwoju Fundacji. Dieta przysługuje za wybór i ocenę oraz rozpatrzenie odwołań w ramach jednego konkursu. Wysokość diety jest uchwalana uchwałą Rady Fundacji i wynosi dla przewodniczącego Rady Doradczej 400 zł, a dla członka Rady Doradczej 200 zł.

Należy zatem stwierdzić, iż diety wypłacane członkom Rady Doradczej będącej – jak wskazano we wniosku - organem stanowiącym osoby prawnej należy zakwalifikować do źródła określonego w art. 13 pkt 7 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy, a więc do działalności wykonywanej osobiście.

Wskazany powyżej art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy, ma zastosowanie do dochodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2 lub pkt 5-9 cytowanej ustawy, a zatem obejmuje również dochody, o których mowa w pkt 7 w art. 13 ustawy. Jednakże dla opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym istotne znaczenie ma kwota wynikająca z pojedynczej umowy (tzn. z danego tytułu prawnego np. powołania, uchwały, zlecenia bądź innego dokumentu o podobnym charakterze).

Z treści wniosku wynika, że członkom Rady Doradczej na podstawie Regulaminu Organizacji Rady i Uchwały Rady Fundacji przysługuje kwota 200 lub 400 zł tytułem diety za udział w posiedzeniu Rady. W przedstawionej sytuacji wysokość świadczenia, uzależniona jest więc od ilości posiedzeń i w konsekwencji nie sposób uznać, że z umowy (uchwały) wynika kwota należności jaką otrzyma członek Rady Doradczej. Zatem, przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajduje w przedmiotowej sprawie zastosowania.

W związku z powyższym, na Wnioskodawcy ciąży obowiązek płatnika wynikający z art. 41 ust. 1 ww. ustawy - pobierania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Do wypłacanego wynagrodzenia - po uwzględnieniu zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodów w wysokości wynikającej z art. 22 ust. 9 pkt 5 cyt. ustawy oraz potrącaniu składek na ubezpieczenie społeczne, o ile obowiązek ich zapłaty wynika z odrębnych przepisów – stosuje więc najniższą stawkę podatkową określoną w skali tj. 18%.

Zaliczkę tę pomniejsza również o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, jeżeli pobrana została przez płatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Natomiast, na podstawie art. 42 ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2012 r., płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku, gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio (art. 42 ust. 1a ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2012 r.).

W terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika – imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (art. 42 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.