INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 czerwca 2012 r. (data wpływu 19 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania, nieprzetworzonych i nienadających się do palenia liści tytoniu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania nieprzetworzonych i nienadających się do palenia liści tytoniu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, zamierza rozpocząć wykonywanie działalności gospodarczej, wykonywanej w ramach spółki cywilnej z inną osobą fizyczną.

Działalność gospodarcza polegać będzie na nabywaniu nienadających się do palenia nieprzetworzonych liści tytoniu od rolników - plantatorów oraz firm zajmujących się handlem liśćmi tytoniu.

Liście będą skupowane i sprzedawane w całości tak jak przygotują je dostawcy przed dostarczeniem do sprzedaży, tj. nieodżyłowane, niepocięte lub niepokruszone, nieprzetworzone przemysłowo i wysuszone do wilgotności pozwalającej na przechowywanie materiału w magazynie.

Wyżej wymienione liście są nieprzetworzone, czyli surowe.

Liście te będą u Wnioskodawcy spryskane ręcznie środkiem konserwującym zwanym glikolem propylenowym dla utrzymania wilgotności. Środek ten chroni również liście tytoniu przed zniszczeniem (kruszeniem).

Nabyty towar Wnioskodawca zamierza sprzedawać hurtowo i detalicznie w punkcie sprzedaży dla wszystkich firm i osób, które będą chciały nabyć dany produkt.

Wnioskodawca wskazuje, że nie będzie sprzedawać tytoniu do palenia lecz tylko na użytek w gospodarstwie rolnym i domowym, np. jako nawóz bakteriobójczy, nawóz grzybobójczy, środek odstraszający na owady i insekty, a także odświeżacz zapachu.

Liście tytoniu w takiej postaci bez dalszej obróbki nie nadają się do palenia ani do wytwarzania z nich cygar lub cygaretek. Liści tych nie można również zaliczyć do odpadów tytoniowych.

Wnioskodawca nie zamierza przetwarzać liści lecz tylko je skupować i sprzedawać hurtowo i detalicznie w całości nieprzetworzone.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od opisanych powyżej transakcji (sprzedaży liści tytoniu) Wnioskodawca będzie zobowiązany odprowadzać podatek akcyzowy...

Zdaniem Wnioskodawcy, wobec treści zadanego pytania - wskazać należy na treść przepisów prawnych, regulujących kwestię przedmiotu opodatkowania podatkiem akcyzowym w kontekście planowanego przez Wnioskodawcę rodzaju działalności.

W myśl art. 2 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 42 tego załącznika wskazano bez względu na kod CN: papierosy, tytoń do palenia, cygara i cygaretki.

Zgodnie z art. 98 ust. 1 ustawy, do wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy zalicza się bez względu na kod CN papierosy, tytoń do palenia oraz cygara i cygaretki.

W ust. 2-8 art. 98 ustawy ustawodawca dla potrzeb omawianej ustawy zdefiniował powyższe pojęcia, w myśl których odpowiednio za papierosy uznaje się:

• tytoń zrolowany nadający się do palenia w tej postaci, który nie jest cygarami ani cygaretkami w rozumieniu ust 4;

• tytoń zrolowany, który w drodze prostej, nieprzemysłowej obróbki jest umieszczany w tutkach z bibuły papierosowej;

• tytoń zrolowany, który w drodze prostej, nieprzemysłowej obróbki Jest owijany w bibułę papierosową
  
  .

Do celów akcyzy, tytoń zrolowany, o którym mowa w ust. 2, uznaje się za:

• dwa papierosy - w przypadku gdy, wyłączając filtr lub ustnik, jest on dłuższy niż 8 centymetrów, ale nie dłuższy niż 11 centymetrów;

• trzy papierosy - w przypadku gdy, wyłączając filtr lub ustnik, jest on dłuższy niż 11 centymetrów, ale nie dłuższy niż 14 centymetrów;

• cztery papierosy - w przypadku gdy, wyłączając filtr lub ustnik, jest on dłuższy niż 14 centymetrów, ale nie dłuższy niż 17 centymetrów;

• pięć papierosów - w przypadku gdy, wyłączając filtr lub ustnik, jest on dłuższy niż 17 centymetrów, ale nie dłuższy niż 20 centymetrów.
  
  

Za cygara lub cygaretki, biorąc pod uwagę ich właściwości i zwykłe oczekiwania konsumentów, uznaje się:

• tytoń zrolowany o zewnętrznym owinięciu z naturalnego tytoniu,

• tytoń zrolowany z poszarpanym, wymieszanym wkładem, owinięty liściem tytoniu w naturalnym kolorze cygara z odtworzonego tytoniu pokrywającym produkt w całości, łącznie z filtrem, tam gdzie zachodzi taka konieczność, ale nie ustnik, w przypadku cygar z ustnikiem, gdzie waga sztuki, wyłączając filtr tub ustnik, wynosi nie mniej niż 2,3 grama i nie więcej niż 10 gramów, a obwód równy przynajmniej jednej trzeciej długości wynosi nie mniej niż 34 milimetry

• jeżeli są oraz mogą być przeznaczone wyłącznie do palenia w stanie niezmienionym.
  
  

Za tytoń do palenia uznaje się:

• tytoń, który został pocięty lub inaczej podzielony, skręcony lub sprasowany w postaci bloków oraz nadający się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego;

• odpady tytoniowe będące pozostałościami liści tytoniu i produktami ubocznymi uzyskanymi podczas przetwarzania tytoniu lub produkcji wyrobów tytoniowych, oddane do sprzedaży detalicznej, niebędące papierosami, cygarami lub cygaretkami, a nadające się do palenia.
  
  

Produkty składające się w części z substancji innych niż tytoń, lecz poza tym spełniające kryteria ustalone w ust. 4, są traktowane jako cygara i cygaretki. Produkty składające się w całości albo w części z substancji innych niż tytoń, lecz poza tym spełniające kryteria ustalone w ust. 2,3 lub 5, są traktowane jako papierosy i tytoń do palenia. Jednakże nie traktuje się jako wyrobów tytoniowych produktów, które nie zawierają tytoniu i są wykorzystywane wyłącznie w celach medycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż nieprzetworzonych liści tytoniu, które bez dalszej obróbki nie nadają się do palenia, nie podlega ustawie o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwanej dalej ustawą, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku Nr 1 do ustawy.

W poz. 42 tego załącznika do wyrobów akcyzowych zaliczono papierosy, tytoń do palenia, cygara i cygaretki bez względu na kod CN.

Należy stwierdzić, iż zgodnie z art. 98 ust. 1 ustawy, do wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy zalicza się bez względu na kod CN:

1. papierosy;
2. tytoń do palenia;
3. cygara i cygaretki.
   
   

W myśl natomiast art. 98 ust. 5 ustawy, za tytoń do palenia uznaje się:

1. tytoń, który został pocięty lub inaczej podzielony, skręcony lub sprasowany w postaci bloków oraz nadający się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego;
2. odpady tytoniowe oddane do sprzedaży detalicznej, niebędące papierosami, cygarami lub cygaretkami w rozumieniu ust. 2, 3 i 4, a nadające się do palenia.
   
   

Za tytoń do palenia prawodawca uznaje ww. tytoń i odpady tytoniowe nadające się do palenia oraz wymaga - w drugim z powyższych przypadków - żeby odpady tytoniowe były oddane do sprzedaży detalicznej.

Ponadto należy wskazać, iż powyższe kwestie znajdują swoje odzwierciedlenie w przepisach unijnych tj. Dyrektywie Rady 2011/64/UE z dnia 21 czerwca 2011 r. w sprawie struktury oraz stawek akcyzy stosowanych do wyrobów tytoniowych (Dz.Urz. U E. z 05 lipca 2011 L 176/24), dalej Dyrektywa.

Stosownie do art. 5 ust 2 Dyrektywy, tytoń do palenia, w którym więcej niż 25% w masie drobin tytoniu posiada szerokość cięcia mniejszą niż 1,5mm jest uznawany za tytoń drobno krojony przeznaczony do skręcania papierosów. Państwa członkowskie mogą również uznać za tytoń do palenia, którego jest więcej niż 25% w masie tytoniu posiada szerokość cięcia 1,5mm lub więcej i który został sprzedany lub miał być sprzedany do celów skręcania papierosów jako tytoń krojony przeznaczony do skręcania papierosów”.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że spółka cywilna zamierza kupować, a następnie sprzedawać hurtowo i detalicznie w punkcie sprzedaży nieprzetworzone liście tytoniu spryskane ręcznie środkiem konserwującym, tj. glikolem propylenowym. Środek konserwujący chroni liście tytoniu m.in. przed kruszeniem. Zainteresowany zaznacza, iż liście będą skupowane i sprzedawane w całości tak jak przygotują je dostawcy przed dostarczeniem do sprzedaży, tj. nieodżyłowane, niepocięte lub niepokruszone, nieprzetworzone przemysłowo i wysuszone do wilgotności pozwalającej na przechowywanie w magazynie.

Wnioskodawca wskazuje, że nie będzie sprzedawał tytoniu do palenia lecz na użytek w gospodarstwie rolnym lub domowym jako np. nawóz bakteriobójczy, nawóz grzybobójczy, środek odstraszający na owady i insekty, a także odświeżacz zapachu. Wnioskodawca podkreśla, iż nie zamierza przetwarzać liści, lecz sprzedawać je nieprzetworzone.

Odnosząc zatem powyższe do przedstawionych wyżej definicji wyrobów tytoniowych zawartych w ustawie należy stwierdzić, iż skoro jak wskazał Wnioskodawca przedstawione liście tytoniowe nieprzetworzone, nienadające się do palenia nie spełniają warunków do zaklasyfikowania ich do wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym, to tym samym sprzedaż tego produktu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy podkreślić, iż zgodnie z art. 14b § 3 cyt. ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego, a nie na jakichkolwiek własnych ustaleniach faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Wniosek strony o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, jak również w przypadku ustalenia w toku postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej odmiennego stanu faktycznego niż przedstawiony we wniosku udzielona interpretacja traci swą aktualność.

W takiej sytuacji stwierdzenie w wyniku kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego odmiennego stanu faktycznego może stanowić podstawę do dokonania wobec podatnika wymiaru podatku akcyzowego. Przeszkodą tego wymiaru nie będzie wtedy interpretacja stwierdzająca, iż stanowisko strony jest prawidłowe, gdyż stanowisko to będzie się odnosić w istocie do innego stanu faktycznego, niż ten ustalony przez organ podatkowy w postępowaniu wymiarowym (por. wyrok WSA w Poznaniu z dnia 10 listopada 2009 r., sygn. akt I SA/Po 869/09, lex nr ).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa.