INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2012 r. (data wpływu do Organu – 13 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych umorzenia nienależnie pobranych świadczeń z pomocy społecznej, świadczeń rodzinnych wraz z odsetkami i świadczeń z funduszu alimentacyjnego wraz z odsetkami– jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 kwietnia 2012 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m. in. w zakresie skutków podatkowych umorzenia nienależnie pobranych świadczeń z pomocy społecznej, świadczeń rodzinnych wraz z odsetkami i świadczeń z funduszu alimentacyjnego wraz z odsetkami.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca – Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie jest jednostką budżetową nieposiadającą osobowości prawnej (jednostka organizacyjna jednostki samorządu terytorialnego, która pokrywa swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadza na rachunek odpowiednio budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego).

MOPR realizuje zadania: z zakresu pomocy społecznej na podstawie ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 ze zm.), z zakresu świadczeń rodzinnych na podstawie ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t. j. Dz. U z 2006 r. Nr 139, poz. 992 ze zm.), z zakresu świadczeń z funduszu alimentacyjnego na podstawie ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 1, poz. 7 ze zm.) oraz z zakresu wypłat dodatków mieszkaniowych na podstawie ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 71, poz. 734 ze zm.).

Świadczeniobiorcy, którzy nienależnie pobrali świadczenia wypłacone na podstawie ww. ustaw zobowiązani są do ich zwrotu zgodnie z:

1. art. 104 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej, w przypadku świadczeń z zakresu pomocy społecznej (zwrot następuje w kwocie ustalonego świadczenia, które zostało nienależnie pobrane);
2. art. 30 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych, w przypadku świadczeń rodzinnych (zwrot następuje w kwocie ustalonego świadczenia, które zostało nienależnie pobrane łącznie z ustawowymi odsetkami);
3. art. 23 ust. 1 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, w przypadku świadczeń z funduszu alimentacyjnego (zwrot następuje w kwocie ustalonego świadczenia, które zostało nienależnie pobrane łącznie z ustawowymi odsetkami);
4. art. 7 ust. 9 ustawy o dodatkach mieszkaniowych, w przypadku dodatków mieszkaniowych (zwrot następuje w podwojonej kwocie ustalonego świadczenia, które zostało nienależnie pobrane łącznie z ustawowymi odsetkami).
   
   

Nienależnie pobrane świadczenia, w przypadku kiedy świadczeniobiorcy uchylają się od obowiązku ich zwrotu, podlegają egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Zgodnie z art. 6 pkt 16 ustawy o pomocy społecznej za świadczenia nienależnie pobrane uznaje się świadczenia pieniężne uzyskane na podstawie przedstawionych nieprawdziwych informacji lub niepoinformowania o zmianie sytuacji materialnej lub osobistej. Zgodnie z art. 30 ust. 2 ustawy o świadczeniach rodzinnych za świadczenia nienależnie pobrane uznaje się świadczenia rodzinne wypłacone mimo zaistnienia okoliczności powodujących ustanie lub zawieszenie prawa do świadczeń rodzinnych albo wstrzymanie wypłaty świadczeń rodzinnych w całości lub w części, jeżeli osoba pobierająca te świadczenia była pouczona o braku prawa do ich pobierania; świadczenia rodzinne przyznane lub wypłacone na podstawie fałszywych zeznań lub dokumentów albo w innych przypadkach świadomego wprowadzenia w błąd przez osobę pobierającą te świadczenia; świadczenia rodzinne wypłacone w przypadku, o którym mowa w art. 23a ust. 5 ustawy o świadczeniach rodzinnych, za okres od dnia, w którym osoba stała się uprawniona do świadczeń rodzinnych w innym państwie w związku ze stosowaniem przepisów o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, do dnia wydania decyzji o uchyleniu decyzji przyznającej świadczenia rodzinne; świadczenia rodzinne przyznane na podstawie decyzji, której następnie stwierdzono nieważność z powodu jej wydania bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa albo świadczenie rodzinne przyznane na podstawie decyzji, która została następnie uchylona w wyniku wznowienia postępowania i osobie odmówiono prawa do świadczenia rodzinnego. Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów za świadczenia nienależnie pobrane uznaje się świadczenia z funduszu alimentacyjnego wypłacone mimo zaistnienia okoliczności powodujących ustanie albo wstrzymanie wypłaty świadczenia w całości lub w części; przyznane lub wypłacone w przypadku świadomego wprowadzenia w błąd przez osobę pobierającą te świadczenia; wypłacone bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa, jeżeli stwierdzono nieważność decyzji przyznającej świadczenie albo w wyniku wznowienia postępowania uchylono decyzję przyznającą świadczenie i odmówiono prawa do świadczenia; wypłacone, w przypadku gdy osoba uprawniona w okresie ich pobierania otrzymała, niezgodnie z kolejnością określoną w art. 28 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, zaległe lub bieżące alimenty, do wysokości otrzymanych w tym okresie alimentów. Zgodnie z art. 7 ust. 9 ustawy o dodatkach mieszkaniowych za świadczenia nienależnie pobrane uznaje się dodatki mieszkaniowe przyznane na podstawie nieprawdziwych danych zawartych w deklaracji lub wniosku.

Podsumowując ww. zapisy Wnioskodawca stwierdza, iż świadczenia nienależnie pobrane to świadczenia otrzymane przez świadczeniobiorców bez podstawy prawnej, często poprzez świadome zatajenie faktów, czy podanie okoliczności nieprawdziwych. W związku z tym, w przypadkach określonych przez ustawodawcę, dochodzi do sytuacji, w których świadczeniobiorcy otrzymali świadczenia pieniężne, do których nie byli uprawnieni.

W przypadku pobrania świadczenia nienależnego świadczeniobiorca jest zobowiązany do jego zwrotu. Ustalenie kwoty należności następuje w toku prowadzonego postępowania zakończonego wydaniem decyzji administracyjnej. Zgodnie z zapisami art. 104 ust. 4 ustawy o pomocy społecznej, zapisami art. 30 ust. 9 ustawy o świadczeniach rodzinnych, zapisami art. 23 ust. 8 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów oraz, w przypadku dodatków mieszkaniowych, zapisami art. 64 ust. 1 lub 67 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 - dalej uofp) organ, który wydał decyzję w sprawie zwrotu należności, może umorzyć kwotę nienależnie pobranych świadczeń w całości lub w części, jeżeli zachodzą szczególnie uzasadnione okoliczności dotyczące sytuacji świadczeniobiorcy.

W związku z powyższym zadano m. in. następujące pytania:

1. Czy kwoty z tytułu umorzonych nienależnie pobranych świadczeń z zakresu pomocy społecznej stanowią dla świadczeniobiorców przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji obligują MOPR do sporządzenia informacji PIT-8C dla osób, wobec których zastosowano umorzenie...
2. Czy kwoty z tytułu umorzonych nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych (łącznie z ustawowymi odsetkami) oraz nienależnie pobranych świadczeń z funduszu alimentacyjnego (łącznie z ustawowymi odsetkami) stanowią dla świadczeniobiorców przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji obligują MOPR do sporządzenia informacji PIT-8C dla osób, wobec których zastosowano umorzenie...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Zgodnie z zapisami art. 60 uofp nienależnie pobrane świadczenia z zakresu pomocy społecznej stanowią niepodatkowe należności budżetowe o charakterze publiczno-prawnym. Umorzenie tychże świadczeń jest natomiast ulgą w spłacie zobowiązania, co można wywnioskować z zapisów art. 64 ust. 1 uofp. Z kolei art. 36 ustawy o pomocy społecznej wyszczególnia wszystkie możliwe świadczenia pieniężne przewidziane do wypłaty świadczeniobiorcom. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy wolne od podatku dochodowego są świadczenia z pomocy społecznej. W związku z tym wolne od podatku są tylko i wyłącznie świadczenia wyszczególnione w art. 36 ustawy o pomocy społecznej. Należy tutaj dodać, że jest to katalog zamknięty. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21,52,52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Z kolei w myśl art. 11 ust. 1 ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6,9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zastosowanie ulgi w spłacie zobowiązania (umorzenie nienależnie pobranego świadczenia z zakresu pomocy społecznej) nie jest świadczeniem przewidzianym przez ustawę o pomocy społecznej, a organ właściwy (w tym przypadku MOPR) umarzając te świadczenie, które było świadczeniobiorcy nienależne, rezygnuje z jego dochodzenia i w związku z tym, po stronie świadczeniobiorcy występuje przysporzenie. W związku z tym, świadczeniobiorca, któremu umorzono nienależnie pobrane świadczenie z zakresu pomocy społecznej, osiąga przychód w rozumieniu art. 11 oraz 10 ust. 1 pkt 9 ustawy, który nie jest wolny od podatku.

W związku z powyższym, w opinii Wnioskodawcy, kwoty z tytułu umorzonych nienależnie pobranych świadczeń z zakresu pomocy społecznej stanowią dla świadczeniobiorców przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji obligują MOPR do sporządzenia informacji PIT-8C dla osób, wobec których zastosowano umorzenie.

Ad. 2.

Zgodnie z zapisami art. 60 uofp nienależnie pobrane świadczenia rodzinne (łącznie z ustawowymi odsetkami) oraz świadczenia z funduszu alimentacyjnego (łącznie z ustawowymi odsetkami) stanowią niepodatkowe należności budżetowe o charakterze publiczno-prawnym. Umorzenie tychże świadczeń jest natomiast ulgą w spłacie zobowiązania, co można wywnioskować z zapisów art. 64 ust. 1 uofp. Z kolei art. 2 ustawy o świadczeniach rodzinnych wyszczególnia wszystkie możliwe świadczenia pieniężne przewidziane do wypłaty świadczeniobiorcom, podobnie jak art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, który definiuje, czym jest świadczenie z funduszu alimentacyjnego. Zgodnie z art. 21 ust 1 pkt 8 ustawy wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymywane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów. W związku z tym wolne od podatku są tylko i wyłącznie świadczenia wyszczególnione w art. 2 ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz w art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów. Należy tutaj dodać, że w obydwu przypadkach jest to katalog zamknięty. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21,52,52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Z kolei w myśl art. 11 ust. 1 ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust 1 pkt 6,9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Zastosowanie ulgi w spłacie zobowiązania (umorzenie nienależnie pobranego świadczenia rodzinnego, czy nienależnie pobranego świadczenia z funduszu alimentacyjnego) nie jest świadczeniem przewidzianym przez ustawę o świadczeniach rodzinnych, czy ustawę o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, a organ właściwy (w tym przypadku MOPR) umarzając te świadczenie, które było świadczeniobiorcy nienależne, rezygnuje z jego dochodzenia i w związku z tym, po stronie świadczeniobiorcy występuje przysporzenie. W związku z tym, świadczeniobiorca, któremu umorzono nienależnie pobrane świadczenie rodzinne czy świadczenie z funduszu alimentacyjnego, osiąga przychód w rozumieniu art. 11 oraz 10 ust. 1 pkt 9 ustawy, który nie jest wolny od podatku.

W związku z powyższym, w opinii Wnioskodawcy, kwoty z tytułu umorzonych nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych i świadczeń z funduszu alimentacyjnego stanowią dla świadczeniobiorców przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji obligują MOPR do sporządzenia informacji PIT-8C dla osób, wobec których zastosowano umorzenie.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych umorzenia nienależnie pobranych świadczeń z pomocy społecznej, świadczeń rodzinnych wraz z odsetkami i świadczeń z funduszu alimentacyjnego wraz z odsetkami. W pozostałym zakresie wydano odrębne rozstrzygnięcie znak: IBPB II/1/415-656/12/BJ.

Zgodnie z generalną zasadą opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne – to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu - przysporzenie majątku, mające konkretny wymiar finansowy. Innymi słowy, pod pojęciem tym należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu.

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy źródłem przychodów są „inne źródła”.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użyte w ww. przepisie sformułowanie „w szczególności”, świadczy o tym, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter przykładowy i otwarty, zatem do tej kategorii należy zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

W świetle powyższego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód, uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie których mamy do czynienia z przyrostem mienia. Tak więc, podstawą uzyskania przychodów z innych źródeł mogą być tylko takie czynności, w wyniku których następuje po stronie osoby fizycznej przysporzenie majątkowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca realizuje zadania: z zakresu pomocy społecznej na podstawie ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, z zakresu świadczeń rodzinnych na podstawie ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych oraz z zakresu świadczeń z funduszu alimentacyjnego na podstawie ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów. W treści wniosku wskazane zostały przepisy stanowiące podstawę umorzenia nienależnie pobranych: świadczeń z pomocy społecznej, świadczeń rodzinnych i świadczeń z funduszu alimentacyjnego.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są świadczenia z pomocy społecznej.

Stosownie do art. 98 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 ze zm.) świadczenia nienależnie pobrane podlegają zwrotowi od osoby lub rodziny korzystającej ze świadczeń z pomocy społecznej, niezależnie od dochodu rodziny. Art. 104 ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Przepis art. 104 ust. 4 ww. ustawy stanowi, iż w przypadkach szczególnie uzasadnionych, zwłaszcza jeżeli żądanie zwrotu wydatków na udzielone świadczenie, z tytułu opłat określonych w ustawie oraz z tytułu nienależnie pobranych świadczeń w całości lub w części stanowiłoby dla osoby zobowiązanej nadmierne obciążenie lub też niweczyłoby skutki udzielanej pomocy, właściwy organ, który wydał decyzję w sprawie zwrotu należności, o których mowa w ust. 1, na wniosek pracownika socjalnego lub osoby zainteresowanej, może odstąpić od żądania takiego zwrotu, umorzyć kwotę nienależnie pobranych świadczeń w całości lub w części, odroczyć termin płatności albo rozłożyć na raty.

Z kolei, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów.

Stosownie do art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 992 ze zm.) osoba, która pobrała nienależnie świadczenia rodzinne, jest obowiązana do ich zwrotu.

W myśl art. 30 ust. 9 ww. ustawy organ właściwy, który wydał decyzję w sprawie nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych, może umorzyć kwotę nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych, łącznie z odsetkami w całości lub części, odroczyć termin płatności albo rozłożyć na raty, jeżeli zachodzą szczególnie uzasadnione okoliczności dotyczące sytuacji rodziny.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 07 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 1, poz. 7 ze zm.) ustawa określa:

1. zasady pomocy państwa osobom uprawnionym do alimentów na podstawie tytułu wykonawczego, w przypadku bezskuteczności egzekucji;
2. warunki nabywania prawa do świadczeń pieniężnych wypłacanych w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, zwanych dalej „świadczeniami z funduszu alimentacyjnego”;
3. zasady i tryb postępowania w sprawach przyznawania i wypłacania świadczeń z funduszu alimentacyjnego;
4. zasady finansowania świadczeń z funduszu alimentacyjnego;
5. działania podejmowane wobec dłużników alimentacyjnych.
   
   

Stosownie do art. 23 ust. 1 ww. ustawy osoba, która pobrała nienależnie świadczenia, jest obowiązana do ich zwrotu wraz z ustawowymi odsetkami.

W myśl art. 23 ust. 8 cyt. ustawy organ właściwy wierzyciela oraz marszałek województwa mogą umorzyć kwotę nienależnie pobranych świadczeń wraz z odsetkami w całości lub w części, odroczyć termin płatności albo rozłożyć na raty, jeżeli zachodzą szczególnie uzasadnione okoliczności dotyczące sytuacji rodziny.

Uregulowanie w przepisach o pomocy społecznej kwestii dotyczących umorzenia kwoty nienależnie pobranych świadczeń świadczy o tym, iż umorzenie takie jest również rodzajem świadczenia z pomocy społecznej i jako takie korzysta ze zwolnienia od podatku, w myśl cytowanego art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Również uregulowanie w przepisach o świadczeniach rodzinnych oraz przepisach o pomocy osobom uprawnionym do alimentów kwestii dotyczących umorzenia nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych (łącznie z odsetkami) oraz nienależnie pobranych świadczeń z funduszu alimentacyjnego (łącznie z odsetkami) świadczy o tym, iż umorzenie takie jest także rodzajem świadczenia rodzinnego bądź świadczenia pieniężnego otrzymanego w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów i jako takie korzysta ze zwolnienia od podatku w myśl cytowanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy bowiem zauważyć, iż z dniem 1 stycznia 2009 r. weszła w życie zmiana brzmienia pkt 8 art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; zmiana ma zastosowanie do uzyskanych dochodów od dnia 1 stycznia 2009 r. Zmiana polega na zastąpieniu zwrotu „…wypłacone na podstawie odrębnych przepisów” zwrotem: „…otrzymane na podstawie odrębnych przepisów”. W uzasadnieniu projektu ustawy, wskazano, iż: „zmiana brzmienia pkt 8 art. 21 ust. 1 ma służyć temu, aby w przypadku nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych, po stronie podatnika nie występował przychód podlegający opodatkowaniu.” Powyższa zmiana została wprowadzona na mocy art. 1 pkt 11 lit. a) tiret szóste ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316).

Reasumując należy stwierdzić, że wartość umorzonej kwoty z tytułu nienależnie pobranych świadczeń z pomocy społecznej, świadczeń rodzinnych (łącznie z odsetkami) oraz świadczeń z funduszu alimentacyjnego (łącznie z odsetkami) stanowi przychód w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 i pkt 78 ww. ustawy. Tym samym, na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek sporządzenia z tego tytułu informacji PIT-8C.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.