INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2011r. (data wpływu 25 listopada 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług szkolenia operatorów koparko-ładowarek - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 listopada 2011r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług szkolenia operatorów koparko-ładowarek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenia przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą określoną jako pozostałe formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane (PKD 85.59. B) na podstawie ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej.

W ramach prowadzonej działalności zamierza prowadzić szkolenie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach tj. szkolenia z zakresu operatorów koparko-ładowarek, których obowiązek przeprowadzenia wynika z załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 20 września 2001r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas eksploatacji maszyn i innych urządzeń technicznych do robót ziemnych, budowlanych i drogowych - wydanego na podstawie art. 237.15 § 2 ustawy kodeks pracy. Szkolenia organizowane będą na podstawie § 26.3 w związku z § 25 ww. rozporządzenia.

Firma jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Firma nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Firma nie posiada akredytacji Kuratora Oświaty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na podstawie art. 43 ust.1 pkt 29 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług szkolenia będą korzystać ze zwolnienia w zakresie podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy szkolenia zgodnie z art. 43 ust.1 pkt 29 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług są zwolnione w zakresie podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT – obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. – w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo – rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym,

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca, będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzi działalność gospodarczą określoną jako pozostałe formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane. W ramach prowadzonej działalności zamierza prowadzić szkolenia z zakresu operatorów koparko-ładowarek. Obowiązek przeprowadzania szkoleń wynika z załącznika do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 20 września 2001r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas eksploatacji maszyn i innych urządzeń technicznych do robót ziemnych, budowlanych i drogowych (Dz. U. Nr 118, poz. 1263) – wydanego na podstawie art. 237 (15) § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 1998r. Nr 21, poz. 94).

Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Wnioskodawca nie posiada również akredytacji Kuratora Oświaty.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz powołane regulacje prawne należy stwierdzić, iż ww. usługi szkoleniowe operatorów koparko-ładowarek nie będą świadczone przez usługodawcę będącego uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk, lub jednostką badawczo-rozwojową. Zatem nie podlegają zwolnieniu z art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy o VAT. W rozpatrywanym przypadku, nie można bowiem Wnioskodawcy uznać za wymieniony w ustawie podmiot.

Wnioskodawca nie jest też jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty i realizowanych szkoleń nie świadczy jako taka jednostka, zatem nie może korzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o VAT.

Wnioskodawca wskazał, iż ww. szkolenie operatorów koparko-ładowarek będzie kształceniem zawodowym lub przekwalifikowaniem zawodowym osób biorących w nim udział.

Formy i zasady przeprowadzania ww. szkolenia określone zostały w ww. rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 20 września 2001r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas eksploatacji maszyn i innych urządzeń technicznych do robót ziemnych, budowlanych i drogowych.

Wyżej wymienione rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 20 września 2001r. zostało wydane na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 23715 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (tj. Dz. U. z 1998r. Nr 21, poz. 94 ze zm.), zgodnie z którą ministrowie właściwi dla określenia gałęzi lub rodzajów prac w porozumieniu z Ministrem Pracy o Polityki Socjalnej oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określą, w drodze rozporządzenia przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące tych gałęzi i prac.

Jak stanowi § 1 ww. rozporządzenia, określa ono wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy podczas eksploatacji maszyn i innych urządzeń technicznych przeznaczonych do robót ziemnych, budowlanych i drogowych, zwanych dalej „maszynami roboczymi”.

Zgodnie z § 23 ww. rozporządzenia maszyny robocze, o których mowa w załączniku nr 1 do rozporządzenia, mogą być obsługiwane wyłącznie przez osoby, które ukończyły szkolenie i uzyskały pozytywny wynik sprawdzianu przeprowadzonego przez komisję powołaną przez Instytut Mechanizacji Budownictwa i Górnictwa Skalnego w Warszawie.

W poz. 2 grupy I - Maszyny do robót ziemnych - załącznika nr 1 do rozporządzenia, określającego maszyny i urządzenia techniczne stosowane przy robotach ziemnych, budowlanych i drogowych, do obsługi których wymagane jest odbycie szkolenia i uzyskanie pozytywnego wyniku ze sprawdzianu zostały wymienione koparkoładowarki (wszystkie typy).

Jak wynika z § 24 ust. 1 ww. rozporządzenia szkolenie, o którym mowa w § 23, obejmuje część teoretyczną i praktyczną.

Część teoretyczna obejmuje zagadnienia z zakresu:

1. dokumentacji technicznej maszyn roboczych,
2. bezpieczeństwa i higieny pracy przy eksploatacji maszyn roboczych,
3. technologii wykonywania robót ziemnych,
4. użytkowania i obsługi maszyn roboczych. (§ 24 ust. 2 ww. rozporządzenia).
   
   

Część praktyczna szkolenia obejmuje naukę eksploatacji maszyn roboczych w różnych warunkach terenowych i technologicznych (§ 24 ust. 3 ww. rozporządzenia).

W myśl § 25 ww. rozporządzenia szkolenie, o którym mowa w § 23, może prowadzić podmiot, który posiada:

1. warunki lokalowe do prowadzenia wykładów,
2. park maszynowy wraz z placem manewrowym,
3. kadrę wykładowców,
4. warunki socjalne i wyposażenie dydaktyczne.
   
   

Natomiast stosownie do postanowień § 26 ust. 1 ww. rozporządzenia osoba, która uzyskała pozytywny wynik sprawdzianu, o którym mowa w 23, otrzymuje świadectwo oraz uzyskuje wpis do książki operatora.

Natomiast Instytut Mechanizacji Budownictwa i Górnictwa Skalnego w Warszawie potwierdza spełnienie wymagań, o których mowa w § 25, opracowuje programy szkolenia, prowadzi listę wydawanych świadectw i wpisów do książki operatora – o czym stanowi § 26 ust. 3 ww. rozporządzenia.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż usługi szkoleniowe realizowane w ramach szkolenia z zakresu operatorów koparko-ładowarek spełniają definicję usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług.

Z uwagi na fakt, iż istnieją przepisy określające formy i zasady przeprowadzania ww. szkoleń, określone cyt. wyżej rozporządzeniem Ministra Gospodarki, usługi realizowane przez Wnioskodawcę w ramach ww. szkolenia będą korzystały ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku ze zwolnieniem od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT, w przedmiotowej sprawie nie jest konieczne badanie, czy zachodzą okoliczności pozwalające na zastosowanie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b i c ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.