INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Państwa, przedstawione we wniosku z dnia 15.06.2012 r. (data wpływu 04.07.2012 r.) oraz w uzupełnieniu wniosku z dnia 17.09.2012 r. (data nadania 17.09.2012 r., data wpływu 19.09.2012 r.) na wezwanie tut. organu z dnia 04.09.2012 r. Nr IPPB2/415-624/12-2/MG i Nr IPPB3/423-462/12-2/EŻ (data nadania 05.09.2012 r., data doręczenia 11.09.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku wystawienia Informacji PIT-8C w związku z dokonaniem przez Wnioskodawcę zwrotów nadpłat uiszczonych zaliczek na indywidualne konta właścicieli - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04.07.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku wystawienia Informacji PIT-8C w związku z dokonaniem przez Wnioskodawcę zwrotów nadpłat uiszczonych zaliczek na indywidualne konta właścicieli.

Przedmiotowy wniosek obarczony był brakami formalnymi, w związku z tym pismem z dnia 04.09.2012 r. Nr IPPB2/415-624/12-2/MG i Nr IPPB3/423-462/12-2/EŻ (data nadania 05.09.2012 r., data doręczenia 11.09.2012 r.), na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

• dostarczenie aktualnego ciągu dokumentów (oryginał lub urzędowo poświadczona kopia za zgodność z oryginałem), z których wynika sposób reprezentacji Wnioskodawcy w zakresie oświadczeń woli i podpisywania dokumentów, tj. stosowne umocowanie do występowania w imieniu Wnioskodawcy z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej dla osób, które podpisały wniosek o wydanie interpretacji,
• wskazanie w zakresie przepisów jakiej ustawy ma być wydana interpretacja indywidualna, tj. w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z uwagi na to, że opłata została uiszczona w wysokości 40 zł, tj. w wysokości odpowiadającej jednemu stanowi faktycznemu.
  
  

Jeżeli intencją Wnioskodawcy jest uzyskanie interpretacji indywidualnej w zakresie wyżej przywołanych ustaw, wówczas należy dokonać dodatkowej opłaty w kwocie 40 zł.

Wnioskodawca uzupełnił braki formalne wniosku w ustawowym terminie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wspólnotę tworzy ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład nieruchomości - budynku mieszkalnego usytuowanego przy ul. D. Wspólnota nie prowadzi działalności gospodarczej, tj. nie wynajmuje lokali ani powierzchni wspólnej (np. na reklamy). Podstawowym źródłem przychodów dla Wspólnoty są zaliczki wnoszone przez jej członków w formie bieżących opłat na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną, mediów oraz wpłat na fundusz remontowy. Środki wpłacane przez właścicieli lokali pozostają własnością członków Wspólnoty. Na mocy art. 17 ustawy o własności lokali, Wspólnota opłaca wydatki niezbędne do utrzymania nieruchomości wspólnej i lokali indywidualnych w tym zakresie, w jakim zbiorczo dla wszystkich właścicieli zakupione są media.

Wspólnota, zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ewidencjonuje przychody: wpłacone przez członków Wspólnoty zaliczki na poczet kosztów zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, na poczet kosztów mediów (wywóz nieczystości, zimna i ciepła woda, centralne ogrzewanie). Koszty uzyskania przychodów stanowią wydatki poniesione przez Wspólnotę ze zgromadzonych środków zgodnie z ich przeznaczeniem na regulowanie kosztów zarządu nieruchomością wspólną oraz kosztów mediów.

Po zakończeniu roku do 31 marca następnego roku, Wspólnota przedkłada sprawozdanie finansowe, w którym wykazuje: dochód lub stratę wynikającą z rozliczenia kosztów i przychodów zarządu nieruchomością wspólną oraz dochód lub stratę wynikająca z rozliczenia kosztów i przychodów dotyczących mediów. Po przyjęciu sprawozdania finansowego przez właścicieli Wspólnota dokonuje indywidualnego rozliczenia wpłaconych zaliczek i poniesionych kosztów przypadających na poszczególne lokale wg następujących parametrów: udziałów - jeśli rozliczenie dotyczy zarządu nieruchomością wspólną, ilości osób i wskazań liczników - jeśli dotyczy dostawy mediów do lokali. Po dokonaniu rozliczeń na indywidualnym koncie właściciela mogą powstać nadpłaty z tytułu uiszczonych zaliczek. Właściciel będzie wtedy zwolniony z obowiązku dokonywania wpłat na poczet bieżących zaliczek z tytułu kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej, jak i kosztów mediów aż do wyczerpania nadpłaty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Biorąc pod uwagę przedstawiony powyżej stan faktyczny Wspólnota zwraca się z następującym pytaniem: czy nadwyżki dla indywidualnych właścicieli powstające po rozliczeniu roku obrotowego z tytułu przychodów i kosztów zarządu nieruchomością wspólną zwrócone bezpośrednio właścicielom lokali są zwolnione w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowego od osób prawnych, oraz czy w związku z dokonaniem zwrotów nadpłat z ww. tytułu na indywidualne konta właścicieli należy wystawić im informację o otrzymaniu dochodów z innych źródeł (PIT-8C)....

Przedmiotowa interpretacja indywidualna została wydana w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zostanie wydana odrębna interpretacja indywidualna.

Stanowisko Wnioskodawcy, Wnioskodawca uważa, że nie należy wystawiać PIT-8C dla właścicieli z tytułu zwrotu nadpłaty, ponieważ środki wpłacone przez nich pozostają ich własnością.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wyrazem jej praktycznej realizacji jest art. 11 ust. 1 ww. ustawy, z którego treści wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z treści art. 10 ust. 1 pkt 9 cytowanej ustawy wynika, że jednym ze źródeł przychodów są „inne źródła”.

Za przychody z innych źródeł, zgodnie z dyspozycją art. 20 ust. 1 ww. ustawy uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Natomiast jak dowodzi użycie sformułowania „w szczególności”, definicja przychodów z innych źródeł ma charakter przykładowy i otwarty, zatem do tej kategorii należy zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Z treści powyższego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód, uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie, których mamy do czynienia z przyrostem mienia. Tak więc podstawą uzyskania przychodów z innych źródeł mogą być tylko takie czynności, w wyniku których następuje po stronie osoby fizycznej przysporzenie majątkowe.

Na podstawie powołanych wyżej przepisów opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega uzyskany w roku podatkowym dochód stanowiący dla osób fizycznych (podatników) przysporzenie majątkowe.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.), właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu, jest obowiązany utrzymywać swój lokal w należytym stanie, przestrzegać porządku domowego, uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, korzystać z niej w sposób nie utrudniający korzystania przez innych współwłaścicieli oraz współdziałać z nimi w ochronie wspólnego dobra.

W zakresie obciążeń finansowych właściciela lokalu będącego członkiem wspólnoty należy wyróżnić dwie kategorie wydatków: koszty zarządu związane z utrzymaniem nieruchomości wspólnej i wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu. Składniki pierwszej kategorii wydatków zostały przykładowo wymienione w art. 14 ustawy o własności lokali, jako zasadnicze koszty obciążające właścicieli lokali w ramach wspólnoty. Na koszty zarządu nieruchomością wspólną – zgodnie z treścią tego przepisu - składają się w szczególności:

1. wydatki na remonty i bieżącą konserwację,
2. opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę,
3. ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali,
4. wydatki na utrzymanie porządku i czystości,
5. wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy.
   
   

Ustalenie wysokości opłat na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością, o których mowa w ww. art. 14 następuje w drodze uchwały właścicieli lokali. Zgodnie bowiem z art. 22 ust. 2 ustawy o własności lokali, do podjęcia przez zarząd czynności przekraczającej zakres zwykłego zarządu potrzebna jest uchwała właścicieli lokali wyrażająca zgodę na dokonanie tej czynności oraz udzielająca zarządowi pełnomocnictwa do zawierania umów stanowiących czynności przekraczające zakres zwykłego zarządu w formie prawem przewidzianej. A zatem decyzja w tej kwestii pozostaje w gestii właścicieli lokali.

Stosownie zatem do zdania drugiego art. 12 ust. 2 tej ustawy, właściciele lokali (stosownie do swojego udziału) ponoszą wydatki i ciężary związane z utrzymaniem nieruchomości wspólnej w części nie znajdującej pokrycia w pożytkach i innych przychodach z nieruchomości wspólnej. Pożytki i inne przychody z nieruchomości wspólnej służą bowiem w pierwszej kolejności pokrywaniu wydatków związanych z jej utrzymaniem, a w części przekraczającej te potrzeby przypadają właścicielom lokali w stosunku do ich udziałów (zdanie pierwsze art. 12 ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca.

W myśl postanowień art. 29 ust. 1a ustawy o własności lokali okresem rozliczeniowym wspólnoty mieszkaniowej jest rok kalendarzowy.

Oznacza to, że środki pieniężne uzyskane przez wspólnotę w danym roku, tytułem zaliczek na poczet wskazanych kosztów zarządu, które nie zostały w danym roku wykorzystane stanowią własność właściciela.

Stwierdzić wobec powyższego należy, iż w świetle powołanych przepisów prawa zwracana właścicielom lokali nadpłata, na ich indywidualne konta z tytułu utrzymania własnych lokali, jak i utrzymania nieruchomości wspólnej, powstające po rozliczeniu roku obrotowego (w tym m.in. z rozliczenia zaliczek kosztów mediów) nie stanowi dla właścicieli lokali przychodu w rozumieniu art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nadpłata ta nie stanowi bowiem przysporzenia w ich majątku i z tego względu stanowi zdarzenie obojętne pod względem prawnopodatkowym. W związku z czym na Wspólnocie nie ciąży obowiązek wystawienia informacji PIT-8C.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.