Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP4/443-220/12-4/EWW
z 23 sierpnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2012 r. (data wpływu 24 maja 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 31 lipca 2012 r. (data wpływu 3 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży złomu metali szlachetnych oraz ewidencji sprzedaży – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży złomu metali szlachetnych oraz ewidencji sprzedaży. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 31 lipca 2012 r. (data wpływu 3 sierpnia 2012 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na skupie złomu metali szlachetnych oraz prowadzeniu lombardu. Udziela on pożyczek pieniężnych, m.in. pod zastaw złota. W przypadku niespłacenia pożyczki przez zastawiającego, Zainteresowany sprzedaje na rzecz podatników VAT przedmiot zastawu, w szczególności złom złota, srebra (złom metali szlachetnych). Sprzedaje on również skupiony wcześniej złom złota i srebra. Innymi słowy złom złota i złom srebra pochodzi ze skupu od ludności lub pojawia się w firmie jako zastaw lombardowy i jest następnie sprzedawany przez Wnioskodawcę na rzecz podatników VAT.

Złom złota, o którym mowa powyżej, to uszkodzony wyrób ze złota. To wyrób zakupiony od klienta z obiegu wtórnego jako złom złota, np. uszkodzona biżuteria (połamane kolczyki, pierścionki) lub biżuteria zniszczona w trakcie sprawdzania próby złota (zapiłowanie pilnikiem i sprawdzenie żrącą cieczą probierczą niszczy wyrób nieodwracalnie). Złom złota to również skupowany przez Wnioskodawcę (np. od złotników) zlewek czyli przetopione (stopione) w jedną całość odpady produkcyjne oraz opiłki i drobne elementy ze złota - ww. odpady powstałe w wyniku robót złotniczych przetapia się w tzw. kulkę złota (przetopienia dokonuje się celem ujednolicenia i ustalenia próby złota).

Zainteresowany sprzedaje złom złota na rzecz podatników VAT w takiej samej postaci, jak sam go skupuje.

Jest on czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Dostawy nie są objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. l pkt 2 ww. ustawy.

Wnioskodawca wskazał także, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej sprzedaje również złoto inwestycyjne, jednak niniejsza sprawa nie dotyczy złota inwestycyjnego, ale sprzedawanego przez niego złomu złota niebędącego złotem inwestycyjnym. Poinformował, iż kwalifikuje on złom złota do grupowania PKWiU 38.11.58.0 – Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2011 r. sprzedaż złomu metali szlachetnych (np. złomu złota i srebra) powinna być opodatkowana przez Wnioskodawcę (sprzedawcę) podatkiem VAT ze stawką 23% (zasady ogólne), czy zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT bez podatku naliczonego?
2. Czy przy sprzedaży złomu złota lub srebra Zainteresowany (sprzedający) ma obowiązek zidentyfikować kupującego (żądając od kupującego ksero dokumentów firmy typu wpis do ewidencji, regon, NIP lub żądając okazania dowodu osobistego itp.) - tak jak w przypadku sprzedaży złota inwestycyjnego?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, wykonuje on czynności podlegające opodatkowaniu. Czynnościami tymi są odpłatne dostawy towarów złomu złota.

W obowiązującym do dnia 30 czerwca 2011 r. brzmieniu art. 17 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające złom, jeżeli dokonującym jego dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.

Przez złom dla potrzeb stosowania ww. art. 17 ust. 1 pkt 7 cyt. ustawy (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2011 r.) do tej pory powszechnie rozumiano złom metali, w tym złom stalowy (wsadowy i niewsadowy), żeliwny i metali nieżelaznych, jak również złom metali szlachetnych.

W obowiązującym zaś od dnia 1 lipca 2011 r. brzmieniu art. 17 ust. 1 pkt 7 tej ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2. W takim przypadku dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Ustawodawca odwołuje się do załącznika nr 11 do ustawy, wskazując jednocześnie na klasyfikację PKWiU:

1. ex 24.10.14.0 - Granulki i proszek z surówki, surówki zwierciadlistej lub stali - wyłącznie wlewki lub gęsi zwykle ze stali wysokostopowej, otrzymywane przez przetopienie i odlanie drobniutkich odpadów lub złomu,
2. ex 24.45.30.0 - Pozostałe metale nieżelazne i wyroby z nich; cermetale; popiół i pozostałości zawierające metale i związki metali - wyłącznie odpady i złom metali nieszlachetnych,
3. 38.11.51.0 - Odpady szklane,
4. 38.11.54.0 - Pozostałe odpady gumowe,
5. 38.11.55.0 - Odpady z tworzyw sztucznych,
6. 38.11.58.0 - Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal,
7. 38.12.27 - Odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne,
8. ex 38.32.29.0 - Surowce wtórne z pozostałych metali - wyłącznie odpady i złom.
   
   

W przedmiotowej sprawie, dla zastosowania właściwego sposobu rozliczania podatku od towarów i usług, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2011 r., istotna jest zatem klasyfikacja towaru będącego przedmiotem transakcji.

Zdaniem Zainteresowanego, w kwalifikowaniu, czy dane towary zostały wymienione w załączniku nr 11, czy też nie - należy posłużyć się zawartą w PKWiU tabelą zawierającą klucz powiązań pomiędzy PKWiU 2004 a PKWiU 2008 (klasyfikacja z 2004 r. ujmowała bowiem odpady na nieco większym stopniu szczegółowości).

Z klucza powiązań pomiędzy PKWiU 2004 a PKWiU 2008 wynika zaś, że odpady i złom złota bądź odpady i złom pozostałych metali szlachetnych (które w PKWiU 2004 były klasyfikowane w grupowaniu PKWiU 27.41.61; PKWiU 27.41.62) obecnie powinny być zaliczane do grupowania PKWiU 2008 r. „Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal” PKWiU 38.11.58.0.

Dodatkowo należy również wskazać, że słowniki języka polskiego definiują złom jako:

• odpady metalowe, zużyte przedmioty metalowe przeznaczone do przetopienia;
• odłamany kawał czegoś; odłam;
• zużyte, zniszczone przedmioty metalowe, także odpady produkcyjne przeznaczane do ponownego przetopienia w hutach jako surowiec wtórny;
• odłamany, odłupany kawał czegoś; odłam.
  
  

Powyższe również nakazuje traktować złom złota jako odpad zawierający metal (w tym przypadku szlachetny). Z powyższego wynika zatem, że złom i odpady złota i innych metali szlachetnych to „Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal” PKWiU 38.11.58.0. Są to towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, a więc podlegające nowym zasadom.

W tym miejscu należy wskazać, że brak jest podstaw do klasyfikowania złomu złota do ugrupowania PKWiU 38.32.21 „Surowce wtórne z metali szlachetnych”. Surowiec wtórny to produkt powstający w wyniku przerobu odpadów. Wnioskodawca niczego zaś nie przerabia sprzedaje złom złota w takiej postaci jak go zakupił, a nie sposób uznać uszkodzonej biżuterii (połamanych złotych kolczyków czy pierścionka) albo złota uszkodzonego w trakcie sprawdzania próby złota za surowiec wtórny z metali szlachetnych.

Za takim stanowiskiem przemawia również klucz powiązań pomiędzy PKWiU 2004 a PKWiU 2008, z którego wynika, że do surowców wtórnych metalowych (które w PKWIU 2004 były klasyfikowane w grupowaniu PKWIU 37.10.10) aktualnie zalicza się:

37.10.10-00.00 Usługi przetwarzania metalowych odpadów, włączając złom, z wyłączeniem likwidacji i złomowania statków,

38.31.12.0* Usługi w zakresie demontażu zużytych urządzeń innych niż statki i konstrukcje pływające,

38.32.11.0 Usługi w zakresie odzysku surowców metalowych z materiałów segregowanych, 38.32.21.0 Surowce wtórne z metali szlachetnych,

38.32.22.0 Surowce wtórne z metali żelaznych,

38.32.23.0 Surowce wtórne z miedzi i stopów miedzi,

38.32.24.0 Surowce wtórne z niklu i stopów niklu,

38.32.25.0 Surowce wtórne z aluminium i stopów aluminium,

38.32.29.0* Surowce wtórne z pozostałych metali.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, złom metali szlachetnych (złota, srebra) mieści się w wykazie załącznika 11 (należy go kwalifikować do ugrupowania 38.11.58.0 - Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal), a tym samym podlega mechanizmowi przesuwającemu obowiązek rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego Wnioskodawca dokonuje dostawy złomu. Wobec tego Zainteresowany uważa, że również zgodnie z przepisami w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2011 r., sprzedaż złomu złota powinna być opodatkowana przez niego (sprzedawcę) na zasadach określonych w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT (podatnikiem jest nabywca). Brak natomiast podstaw do stosowania zasad ogólnych (wystawiania przez sprzedawcę - Wnioskodawcę faktur VAT ze stawką 23%).

Takie samo stanowisko zajmują Adam Bartosiewicz, Ryszard Kubacki w: Komentarz do art. 17 ustawy o podatku od towarów i usług. Stan prawny: 2012.01.10.

Dodatkowo Zainteresowany wskazał, że uzyskanie przedmiotowej interpretacji jest dla niego bardzo ważne, ponieważ jego kontrahenci kwestionują prawidłowość faktur dotyczących surowców wtórnych zawierających podatek VAT o stawce 23%. Domagają się wystawiania faktur z „odwróconym VAT” (tak jak dla odpadów, które nie są surowcami wtórnymi). W tych warunkach uzyskanie interpretacji jest dla Wnioskodawcy niezbędnie konieczne.

Ad. 2

Zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Zgodnie z art. 125 ust. 1 cyt. ustawy, podatnicy dokonujący dostaw złota inwestycyjnego są obowiązani prowadzić ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy. Ewidencja powinna zawierać także dane dotyczące nabywcy, które umożliwiają jego identyfikację (ust. 2).

W opinii Zainteresowanego, z przepisów powyższych wynika zatem, że w przypadku sprzedaży na rzecz podatników VAT złomu złota (niebędącego złotem inwestycyjnym), nie ma on obowiązku zebrania danych nabywcy, które umożliwią jego identyfikację, tj. nie ma obowiązku żądania i sprawdzania dokumentów dotyczących nabywcy (dowodu osobistego, odpisu KRS, wpisu do ewidencji EDG itp.) i prowadzenia ewidencji zawierającej dane nabywców. Wystarczające będzie wystawienie faktury na podstawie danych podanych przez kontrahenta (nabywcę) i prowadzenie ewidencji zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy o VAT. Przepis nakładający na podatnika obowiązek prowadzenia ewidencji zawierającej także dane dotyczące nabywcy, które umożliwiają jego identyfikację, dotyczy bowiem tylko złota inwestycyjnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., natomiast od dnia 26 sierpnia 2011 r. (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054)), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na skupie złomu metali szlachetnych oraz prowadzeniu lombardu. Udziela on pożyczek pieniężnych, m.in. pod zastaw złota. W przypadku niespłacenia pożyczki przez zastawiającego, Zainteresowany sprzedaje na rzecz podatników VAT przedmiot zastawu, w szczególności złom złota, srebra (złom metali szlachetnych). Sprzedaje on również skupiony wcześniej złom złota, srebra.

Złom złota, stanowią uszkodzone wyroby ze złota. Są to wyroby zakupione od klienta z obiegu wtórnego jako złom złota, np. uszkodzona biżuteria (połamane kolczyki, pierścionki) lub biżuteria zniszczona w trakcie sprawdzania próby złota (zapiłowanie pilnikiem i sprawdzenie żrącą cieczą probierczą niszczy wyrób nieodwracalnie). Złom złota to również skupowany przez Wnioskodawcę (np. od złotników) zlewek czyli przetopione (stopione) w jedną całość odpady produkcyjne oraz opiłki i drobne elementy ze złota - ww. odpady powstałe w wyniku robót złotniczych przetapia się w tzw. kulkę złota (przetopienia dokonuje się celem ujednolicenia i ustalenia próby złota). Zainteresowany sprzedaje złom złota na rzecz podatników VAT w takiej samej postaci, jak sam go skupuje.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Od dnia 1 lipca 2011 r., na mocy art. 1 pkt 7 lit. a ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 134, poz. 780), przepis art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, otrzymał następujące brzmienie: podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.

Z kolei w myśl art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

W oparciu o przepis art. 17 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1 pkt 7 i 8 stosuje się, jeżeli nabywcą lub usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15.

W załączniku nr 11 do ustawy stanowiącym „Wykaz towarów o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy”, zostały wymienione:

• w poz. 1 – PKWiU ex 24.10.14.0 „Granulki i proszek z surówki, surówki zwierciadlistej lub stali – wyłącznie wlewki lub gęsi zwykle ze stali wysokostopowej, otrzymane przez przetopienie i odlanie drobniutkich odpadów lub złomu”,
• w poz. 2 – PKWiU ex 24.45.30.0 „Pozostałe metale nieżelazne i wyroby z nich; cermetale; popiół i pozostałości zawierające metale i związki metali – wyłącznie odpady i złom metali nieszlachetnych”,
• w poz. 3 – PKWiU 38.11.51.0 „Odpady szklane”,
• w poz. 4 – PKWiU 38.11.54.0 „Pozostałe odpady gumowe”,
• w poz. 5 – PKWiU 38.11.55.0 „Odpady z tworzyw sztucznych”,
• w poz. 6 – PKWiU 38.11.58.0 „Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal”,
• w poz. 7 – PKWiU 38.12.27 „Odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne”,
• w poz. 8 – PKWiU ex 38.32.29.0 „Surowce wtórne z pozostałych metali – wyłącznie odpady i złom”.
  
  

Zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex – rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Z powyższego wywieść należy, że w sytuacji, gdy dostawca towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy jest podatnikiem VAT czynnym, który nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, a ich dostawa nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, tj. jako dostawa towarów używanych (ruchomości), dostawa taka winna być rozliczana przez kupującego (nabywcę), występującego w charakterze podatnika. W tej sytuacji nabywca ww. towarów, będąc podatnikiem w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, jest zobowiązany do rozliczenia podatku z tytułu ich nabycia. W przeciwnym natomiast przypadku, tj. gdy któryś z ww. warunków nie jest spełniony, obowiązek rozliczenia podatku w związku z tą dostawą przeniesiony zostaje na dostawcę towarów wymienionych w załączniku nr 11.

Zainteresowany poinformował, iż jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy. Przedmiotowe dostawy nie są objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. l pkt 2 ustawy.

Ponadto Wnioskodawca zakwalifikował będący przedmiotem sprzedaży towar do grupowania PKWiU 38.11.58.0 – Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal.

Mając na uwadze powyższe informacje oraz powołane przepisy prawa wskazać należy, że towary o powołanej klasyfikacji statystycznej, dostawy których dokonuje Zainteresowany, zostały wymienione w poz. 6 załącznika nr 11 do ustawy stanowiącego „Wykaz towarów o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy”.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z kolei art. 106 ust. 1a ustawy stanowi, że w przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, w fakturze nie wykazuje się danych dotyczących stawki i kwoty podatku.

Zasady wystawiania faktur uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwanego dalej rozporządzeniem.

Kwestia dotycząca obowiązku wystawiania faktur została doprecyzowana w § 4 ust. 1 rozporządzenia. Zgodnie z tym przepisem, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami „FAKTURA VAT”.

Stosownie do § 5 ust. 1 rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
   
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
   
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako „FAKTURA VAT”;
   
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży, w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
   
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
   
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
   
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
   
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
   
9. stawki podatku;
   
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
    
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
    
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.
    
    

Z powyższych przepisów wynika zatem, że fakturę wystawia sprzedawca będący podatnikiem podatku od towarów i usług, w celu udokumentowania dokonanej sprzedaży towarów lub świadczonych usług. Faktura jest więc dokumentem stwierdzającym wystąpienie u podatnika okoliczności powodujących powstanie obowiązku podatkowego.

Z § 5 ust. 15 rozporządzenia wynika, że faktury stwierdzające dokonanie dostawy towarów lub wykonanie usługi, dla których podatnikiem zgodnie z przepisami ustawy jest nabywca towaru lub usługi, zamiast danych dotyczących stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem zawierają:

1. adnotację, że podatek rozlicza nabywca, lub
2. wskazanie właściwego przepisu ustawy lub dyrektywy, wskazującego, że podatek rozlicza nabywca, lub
3. oznaczenie „odwrotne obciążenie”.
   
   

Z powyższego przepisu wynika, iż w sytuacji m.in. dokonania dostawy towarów, dla której podatnikiem zgodnie z przepisami ustawy jest nabywca, dostawa ta winna być dokumentowana fakturą VAT, w której dostawca zamiast danych dotyczących stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem zawiera adnotację, że podatek rozlicza nabywca; lub zawiera właściwy przepis ustawy lub dyrektywy, wskazujący, że podatek rozlicza nabywca; lub zawiera oznaczenie „odwrotne obciążenie”.

Reasumując, zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2011 r., w przedmiotowej sprawie spełnione zostały wszystkie wymogi, aby dokonywane przez Zainteresowanego dostawy towarów (złomu metali szlachetnych) uznać za transakcje, z tytułu których podatnikiem jest nabywca towarów, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy. Zatem Wnioskodawca nie powinien opodatkować sprzedaży ww. towarów stawką podatku w wysokości 23% (na zasadach ogólnych).

Odnosząc się natomiast do kwestii identyfikacji nabywców towarów, na rzecz których Zainteresowany dokonuje dostawy złomu metali szlachetnych wskazać należy, iż podstawową kwestią jest ustalenie czy nabywcami są podatnicy podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 17 ust. 7 ustawy. Jest to bowiem jeden z niezbędnych warunków, aby zastosować mechanizm odwrotnego obciążenia podatkiem.

Natomiast na podstawie art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Przytoczona regulacja wskazuje na konieczność prowadzenia przez podatnika ewidencji, służącej prawidłowemu sporządzeniu deklaracji podatkowej.

W deklaracji podatkowej – w zależności od jej rodzaju – ujmuje się bowiem albo podatek należny od tych czynności, względem których powstał obowiązek podatkowy w okresie rozliczeniowym, którego dotyczy deklaracja, albo też podatek związany z konkretną czynnością, ale również kwotę podatku naliczonego.

Natomiast Rozdział 5 działu XII ustawy reguluje kwestie szczególnych procedur dotyczących złota inwestycyjnego.

Zgodnie z art. 125 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący dostaw złota inwestycyjnego są obowiązani prowadzić ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy.

Ewidencja powinna zawierać także dane dotyczące nabywcy, które umożliwiają jego identyfikację (ust. 2).

Z opisu sprawy wynika, że Zainteresowany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, sprzedaje również złoto inwestycyjne.

Wskazać należy, iż przepisy ww. Rozdziału 5 ustawy obowiązują Wnioskodawcę w zakresie, w jakim dokonuje on dostawy złota inwestycyjnego. Nie dotyczą one natomiast sprzedaży towarów opodatkowanych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy.

Tym samym, przy sprzedaży towarów opodatkowanych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, Zainteresowany (sprzedający) nie ma obowiązku identyfikować kupującego (żądając od kupującego ksero dokumentów firmy typu wpis do ewidencji, regon, NIP lub żądając okazania dowodu osobistego itp.) – tak jak w przypadku sprzedaży złota inwestycyjnego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Podkreślić należy, że analiza prawidłowości klasyfikacji towarów do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

A zatem, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawcę w zakresie klasyfikacji statystycznej towarów będących przedmiotem wniosku. Wobec powyższego, niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Zainteresowanego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.