INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana X, przedstawione we wniosku z dnia 13 października 2011 r. (data wpływu 14 października 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca będzie prowadził działalność gospodarczą w oparciu o model logistyczny sprzedaży przez internet. Działalność ta będzie polegała na przeniesieniu procesu wysyłki towaru na dostawcę (pojęcie znane w ekonomii jako dropshipping) i będzie prowadzona w formie pośrednictwa handlowego poprzez aukcje internetowe. Rola Zainteresowanego sprowadza się do zbierania zamówień, inkasowania wpływów pieniężnych w postaci przelewów bankowych na Jego rachunek bankowy oraz do przesłania zamówienia do dostawcy, który znajduje się na terytorium kraju trzeciego (spoza krajów Unii Europejskiej). Dostawca realizuje wysyłkę do klienta, pozostając nieujawnionym względem jego. Każda wysyłka nie przekracza wartości, której suma należności podatkowych z tytułu importu towarów nie przekracza równowartości kwoty 10 euro (art. 55 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. Prawo celne). Przez podmiot gospodarczy Wnioskodawcy, zostanie wystawiona faktura za pośrednictwo handlowe, opiewająca na kwotę w wysokości marży jaką uzyska w pośredniczeniu w sprzedaży danego produktu.

Wnioskodawca podał, że:

1. wybrał opodatkowanie w postaci podatku liniowego,
2. dokonuje usługi zwanej pośrednictwo handlowe,
3. zysk stanowi różnica pomiędzy kwotą przelaną przelewem bankowym od klienta, a kwotą przekazaną do dostawcy do poszczególnych transakcji,
4. dostawca towaru wysyła co miesiąc zestawienie wszystkich transakcji,
5. nieujawniony zostaje dostawca towaru,
6. zakupiony w ten sposób towar nigdy nie trafia do pośrednika handlowego lecz zawsze bezpośrednio do klienta,
7. klient najpierw przelewa pieniądze na konto bankowe Wnioskodawcy, a dopiero później są one przekazywane do dostawcy, który znajduje się poza terytorium Unii Europejskiej.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Co stanowi podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przy prowadzeniu pośrednictwa handlowego poprzez aukcje internetowe w oparciu o model logistyczny, zwany dropshippingiem...

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z faktem, iż nie jest On oraz nie chce być właścicielem towaru, to nie uzyska faktury VAT oraz rachunku potwierdzającego zakup. Zainteresowany wskazał, że nie będzie również importerem, ponieważ pośredniczy w płatnościach i zamówieniach, nie sprowadza towaru na własny rachunek ani w niczyim imieniu – pomaga nabyć towar od zagranicznego dostawcy. Zainteresowany dysponuje miesięcznym zestawieniem zrealizowanych transakcji od dostawcy z kraju trzeciego (spoza Unii Europejskiej). Wnioskodawca jest zdania, że podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym stanowi różnica pomiędzy kwotą wpływu pieniężnego w postaci przelewu bankowego na Jego rachunek bankowy, a kwotą wysłaną dostawcy w celu realizacji zamówienia. Płatności od klienta (kupującego towar) będą należnościami za sprzedany przez zagraniczną firmę towar, a w części będą należnością dla Wnioskodawcy z tytułu pośrednictwa w płatności i obsługi zamówienia (prowizja uzyskana z tytułu pośrednictwa handlowego – art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest określona w pkt 3 tego przepisu pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Na mocy art. 14 ust. 1c ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza świadczyć usługi w zakresie pośrednictwa handlowego. W działalności tej zyskiem (przychodem z rozumieniu art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) będzie prowizja uzyskana z tego tytułu – różnica pomiędzy kwotą przelaną przelewem bankowym od klienta, a kwotą przekazaną do dostawcy.

Zatem w sytuacji, gdy – jak wskazał Zainteresowany – jego rola będzie sprowadzała się do pośrednictwa, przychodem będzie wartość prowizji, na którą – jak podał Wnioskodawca, zostanie wystawiona faktura VAT.

Jednocześnie Zainteresowany wskazał, że towar nie będzie stanowił jego własności, nie uzyska faktury VAT oraz rachunku potwierdzającego zakup, nie będzie również importerem, nie sprowadza towaru na własny rachunek, ani w niczyim imieniu, zaś jego udział w transakcji ograniczy się do pośrednictwa w płatnościach i zamówieniach.

W takim zatem przypadku podstawą opodatkowania będzie kwota prowizji uzyskanej przez Zainteresowanego.

Wobec tego stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wniosek w przedmiocie podatku od towarów i usług został rozstrzygnięty odrębnymi pismami.

Końcowo tut. organ wskazuje, iż niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o informacje podane we wniosku.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.