INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2011 r. (data wpływu 1 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych usług - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 grudnia 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych usług.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pani działalność gospodarczą - PKD 55.20.Z. Posiada Pani budynek mieszkalny, w którym wynajmuje umeblowane pokoje dla turystów. Zwykle okres wynajmu przypada w sezonie letnim i trwa kilka dni, tydzień lub jego wielokrotność. Dla świadczonych usług stosuje Pani stawkę podatku VAT w wysokości 8%, zgodnie z poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług.

W przyszłości zamierza Pani podpisać umowę z firmą budowlaną, która wynajmie część pokoi dla swoich pracowników, oddelegowanych do pracy na terenie gminy, w której prowadzi Pani działalność. Umowa najmu będzie przewidywać okres najmu około 6 miesięcy. Pobyt osób zakwaterowanych będzie związany wyłącznie z pracą na terenie gminy, a nie z wypoczynkiem.

W celu zgodności faktycznie prowadzonej działalności gospodarczej z przedmiotem działalności gospodarczej, określonym we wpisie do ewidencji działalności gospodarczej dokonała Pani rozszerzenia zakresu prowadzonej działalności o PKD 68.20.Z - Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Wg jakiej stawki VAT należy opodatkować wynajem pokoi dla pracowników firmy, z którą podpisze Pani umowę o wynajem...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z wyjaśnieniami do Polskiej Klasyfikacji Działalności, usługi 55.20.Z - obiekty noclegowe turystyczne i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania obejmują zapewnienie zakwaterowania w cyklu dziennym lub tygodniowym w specjalnie wydzielonych, umeblowanych pokojach lub pomieszczeniach umożliwiających mieszkanie, przygotowywanie posiłków oraz spanie lub z warunkami do gotowania lub wyposażonymi kuchniami. Mogą to być pokoje, apartamenty lub mieszkania w budynkach wielopiętrowych lub zespołach budynków, domki letniskowe lub domki kempingowe. Mogą być zapewnione minimalne usługi towarzyszące zakwaterowaniu. Podklasa ta obejmuje zapewnienie krótkotrwałego zakwaterowania w:

• ośrodkach kolonijnych i pozostałych obiektach wypoczynku wakacyjnego (np. w ośrodkach wczasowych, domach wycieczkowych, ośrodkach szkoleniowo-wypoczynkowych),
• kwaterach dla gości i bungalowach,
• domkach lub chatach, bez obsługi,
• gospodarstwach wiejskich (agroturystyka),
• schroniskach młodzieżowych i górskich.

Podklasa ta nie obejmuje:

• zapewnienia umeblowanych miejsc krótkotrwałego zakwaterowania z codziennym sprzątaniem, słaniem łóżek, podawaniem posiłków i napojów, sklasyfikowanego w 55.10.Z, zapewnienia zakwaterowania w domach, mieszkaniach lub apartamentach, włączając umeblowane, w celu dłuższego pobytu, zazwyczaj w cyklu miesięcznym lub rocznym, sklasyfikowanego w odpowiednich podklasach działu 68.

W Pani ocenie wynajem pokoi na rzecz firmy, która zakwaterowuje w nich oddelegowanych do pracy pracowników nie mieści się w sklasyfikowanej pod numerem 55.20.Z działalności, obejmującej obiekty noclegowe turystyczne i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania i nie może być zastosowana do tego rodzaju usług stawka 8% VAT. Według Pani jest to działalność sklasyfikowana pod numerem 68.20.Z i powinna być opodatkowana według stawki podstawowej. Wymieniona w tej podklasie działalność obejmuje wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Są usługi polegające na wynajmie i zarządzaniu nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi, takimi jak:

• budynki mieszkalne i mieszkania,
• budynki niemieszkalne, włączając obiekty wystawowe, magazyny, włącznie z przeznaczonymi na użytek handlu hurtowego artykułami rolno-spożywczymi umożliwianego przez rolno-spożywcze rynki hurtowe,
• grunty,
• wynajem domów, mieszkań i apartamentów, włączając umeblowane, na dłuższy okres użytkowania, tzn. w cyklu miesięcznym lub rocznym,
• wynajem miejsc pod przewoźne domy mieszkalne,
• wynajem miejsca w schroniskach dla zwierząt gospodarskich.

Pod klasa ta nie obejmuje:

• działalności hoteli, letnich domów, wynajmu pokoi gościnnych, pól namiotowych, kempingów i pozostałych obiektów i miejsc zakwaterowania na krótkie pobyty, sklasyfikowanej w odpowiednich podklasach działu 55.

Według Pani, pomimo, iż nie wynajmuje całego budynku mieszkalnego, czy mieszkania, wynajem pokoi dla pracowników firmy delegowanych do pracy powinno być opodatkowane wg stawki podstawowej. Kluczowe znaczenie ma tu okres wynajmu, który obejmuje miesiąc i jego wielokrotność i charakter wynajmu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Ponadto, zgodnie z przepisem art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Podstawowa stawka podatku w myśl art. 41 ust. 1 ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1 (art. 41 ust. 2 ustawy).

Jednakże na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, stawka podatku wynosi 23%, natomiast stosownie do pkt 2 tego artykułu stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W poz nr 163 Załącznika nr 3 do ustawy wymieniono PKWiU 55 – Usługi związane z zakwaterowaniem.

Natomiast w myśl art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Z ww. przepisu wynika, że zwolnieniu od podatku podlega świadczona na własny rachunek usługa wynajmu lub dzierżawy nieruchomości o charakterze mieszkalnym co istotne, na cele mieszkaniowe. Zatem przesłanki do zastosowania zwolnienia są następujące:

• świadczenie usługi na własny rachunek,
• charakter mieszkalny nieruchomości,
• mieszkaniowy cel najmu lub dzierżawy.

Zaistnienie wszystkich powyższych przesłanek skutkuje zastosowaniem zwolnienia od podatku. Brak któregokolwiek z powyższych elementów nie pozwala na zastosowanie zwolnienia.

Przede wszystkim należy zwrócić uwagę, iż zwolnienie od podatku przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy dla wynajmu nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub ich części stanowi wyjątek od zasady określonej w art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy, jaką jest opodatkowanie sprzedaży 23% stawką podatku. Powyższe wskazuje, że zwolnieniu od podatku od towarów i usług podlega wyłącznie świadczenie usług w zakresie wynajmowania nieruchomości lub ich części, po pierwsze o charakterze mieszkalnym, po drugie - na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest więc uzależnione od spełnienia przesłanek dotyczących charakteru wynajmowanej nieruchomości (części nieruchomości) oraz dotyczących przeznaczenia wynajmowanej nieruchomości lub ich części (cel mieszkaniowy).

W związku z tym zwolnieniu nie podlega wynajem nieruchomości lub ich części o charakterze mieszkalnym na cel inny niż mieszkaniowy. Przy czym przepis nie uzależnia zastosowania zwolnienia od rodzaju czy formy prawnej podmiotu świadczącego usługę, jak i od podmiotu nabywającego tę usługę. Nie odnosi się również do czasu wynajmowania oraz klasyfikacji statystycznych.

O ile identyfikacja istnienia pozostałych elementów nie stanowi problemu, o tyle zwrócić uwagę należy na cel świadczonej usługi. Realizacja celu wynajmu następuje poprzez wykorzystanie nieruchomości lub jej części przez najemcę. Celem innym niż mieszkaniowy jest np. cel krótkotrwałego pobytu o charakterze turystycznym bądź biznesowym. Takie cele realizowane są m.in. przez hotele, pensjonaty, pokoje do wynajęcia dla turystów bądź biznesmenów. Cel mieszkaniowy nie jest związany z chwilowym pobytem, ale z zamieszkaniem, więc stałym interesem życiowym osoby wynajmującej nieruchomość mieszkalną lun jej część.

W przypadku kiedy najemcą nie jest podróżny (turysta), biznesmen, kuracjusz ani osoba przebywająca służbowo na danym terenie (rejonie), a cel wynajęcia nieruchomości mieszkalnej lub jej części będzie związany ze stałym interesem życiowym, wówczas w takim przypadku podmiot świadczący na własny rachunek usługę wynajmu, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy korzysta ze zwolnienia podatkowego.

W przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza Pani wynajmować pokoje znajdujące się w budynku mieszkalnym na rzecz firmy budowlanej w celu zakwaterowania oddelegowanych pracowników.

Stosownie do zapisów § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. 2008 Nr 207, poz. 1293 ze zm.), obowiązującego od 1 stycznia 2009 r. wprowadza się do stosowania w statystyce, ewidencji i dokumentacji oraz rachunkowości, a także w urzędowych rejestrach i systemach informacyjnych administracji publicznej Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) stanowiącą załącznik do rozporządzenia. Zatem dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług z roku 2008.

Należy podkreślić, iż zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy nie jest uzależnione od klasyfikacji statystycznych. Omawiane zwolnienie znajduje zastosowane za podstawę przyjmując kryterium celowościowe, tj. celu mieszkalnego realizowanego przez usługobiorcę oraz oferty usługodawcy. W przedstawionych okolicznościach zamierza Pani wynajmować nieruchomość mieszkalną w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych pracowników Najemcy. Zatem celem wynajmu jest odpłatne udostępnianie osobom trzecim przebywającym służbowo (zawodowo) na terenie gminy, której prowadzi Pani działalność gospodarczą, pokoi w budynku mieszkalnym, a więc zapewnienie zaspokojenia ich potrzeb mieszkaniowych.

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, iż skoro usługa wynajmu pokoi usytuowanych w budynku mieszkalnym będzie świadczona przez Panią na cele zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych i nie jest - jak wskazano we wniosku – usługą krótkotrwałego zakwaterowania, opodatkowaną wg stawki VAT w wysokości 8%, wówczas usługa taka będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy. Bez znaczenia w przedmiotowej sprawie, jak wskazano wcześniej, pozostaje fakt, iż stroną umowy najmu jest firma budowlana.

Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.