Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 22 grudnia 2010 r. Nr ILPB1/415-1080/10-2/IM wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• określenia daty przychodu i powstania obowiązku podatkowego z tytułu dywidendy akcjonariuszowi spółki komandytowo-akcyjnej, będącemu osobą fizyczną,
• zakwalifikowania dywidendy akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej, będącego osobą fizyczną do kapitałów pieniężnych i opodatkowania tej dywidendy według zasad przewidzianych dla przychodów (dochodów) z kapitałów pieniężnych

– jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając na podstawie § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), wydał w dniu 22 grudnia 2010 r., w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów. Interpretacja wydana została na ww. wniosek z dnia 23 września 2010 r.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza zostać akcjonariuszem w spółce komandytowo-akcyjnej (dalej. „SKA”). Nie będzie pełnił w tej spółce równocześnie funkcji komplementariusza.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał pytania:

1. Czy dochody uzyskane przez akcjonariusza SKA z tytułu dywidendy są dochodami z pozarolniczej działalności gospodarczej czy też są to dochody z kapitałów pieniężnych zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy PIT podlegające opodatkowaniu w momencie otrzymania dywidendy zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy PIT, tj. poprzez pobranie ryczałtowego 19% podatku (brak obowiązku opłacania zaliczek na podatek dochodowy)...
2. Czy dochody uzyskane przez akcjonariusza SKA z tytułu dywidendy są dochodami z pozarolniczej działalności gospodarczej, od których akcjonariusz jest zobowiązany zapłacić zaliczkę wyłącznie w miesiącu, w którym otrzymał dywidendę (brak obowiązku zapłaty zaliczek, co miesiąc na podatek dochodowy)...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, odpowiedź na powyższe pytania jest konieczna z uwagi na fakt, iż przepisy ustawy PIT nie określają w sposób jednoznaczny zasad opodatkowania akcjonariuszy SKA. Zgodnie ze stanowiskiem WSA w Krakowie wyrażonym w wyroku z dnia 20.12.2007 r. I SA/Kr 1181/2007 oraz stanowiskiem NSA wyrażonym w wyroku z dnia 04.12.2009 r., II FSK 1097/2008, akcjonariusz SKA nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy PIT, nie jest więc zobowiązany do opłacania zaliczek na podatek dochodowy w trakcie trwania roku podatkowego na zasadach określonych w art. 14 w zw. art. 44 ust. 1 ustawy PIT. Akcjonariusz SKA, otrzymując dywidendę uzyskuje przychody z kapitałów pieniężnych zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy PIT, które podlegają opodatkowaniu w momencie otrzymania dywidendy. Odmienne stanowisko prezentuje WSA we Wrocławiu, który w wyroku z dnia 22.07.2009 r., I SA/Wr 1064/2009 uznał, iż dochody akcjonariusza są dochodami z pozarolniczej działalności gospodarczej. Sąd ten pomimo zakwalifikowania dochodów akcjonariusza SKA do dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej uznał jednakże, iż akcjonariusz SKA nie ma obowiązku opłacania co miesiąc zaliczek na podatek dochodowy, ale powinien uiścić zaliczkę tylko za miesiąc, w którym otrzymał dywidendę.

W ocenie Wnioskodawcy, akcjonariusz SKA, w przeciwieństwie do innych wspólników spółek osobowych, nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej. Wskutek tego nie może on podlegać zaliczkowemu opodatkowaniu w trakcie trwania roku podatkowego, lecz jego obowiązek podatkowy powstaje dopiero w momencie otrzymania dywidendy wypłaconej na podstawie uchwały walnego zgromadzenia o podziale zysku po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego.

Przy ustalaniu sposobu opodatkowania akcjonariusza SKA należy uwzględnić specyficzny status tego wspólnika, odwołując się w tym zakresie się do przepisów kodeksu spółek handlowych. Jak słusznie zauważył NSA w wyroku z dnia 04.12.2009 r., II FSK 1097/2008 „przepisy kodeksu spółek handlowych nie odnoszą się wprawdzie do obowiązków podatkowych i nie mogą modyfikować zasad opodatkowania zawartych w ustawach podatkowych, odwołanie się do nich jest jednak konieczne (w ramach wykładni systemowej zewnętrznej) w celu ustalenia uprawnień wspólnika SKA i stwierdzenia, które z przysługujących mu z tytułu udziału w SKA świadczeń odpowiadają pojęciu przychodu w rozumieniu ustawy podatkowej”. Podobne stanowisko zostało wyrażone w wyroku WSA w Krakowie z dnia 20.12.2007 r. I SA/Kr 1181/2007.

Należy zauważyć, iż zgodnie z art. 147 K.s.h. wspólnikom SKA przysługuje prawo do udziału w zysku spółki proporcjonalnie do ich udziałów, chyba że statut spółki stanowi inaczej. Kodeks spółek handlowych odrębnie jednak reguluje to, w jaki sposób prawo do zysku poszczególnych kategorii wspólników może zostać zrealizowane. Zysk (lub strata) przypadający do podziału między komplementariuszy podlega zasadom identycznym jak w spółce jawnej, natomiast zysk przypadający dla akcjonariusza podlega zasadom właściwym dla spółek akcyjnych. Zgodnie z art. 126 § 1 pkt 1 K.s.h. w zw. z art. 52 § 1 K.s.h. komplementariusz SKA może żądać podziału i wypłaty całości zysku z końcem każdego roku obrotowego. Natomiast zgodnie z art. 126 § 1 pkt 1 K.s.h w zw. z art. 347 § 1 K.s.h. akcjonariusz SKA, podobnie jak akcjonariusz spółki akcyjnej, ma prawo do udziału w zysku spółki dopiero z chwilą wykazania tego zysku w sprawozdaniu finansowym spółki, zbadanym przez biegłego rewidenta i jego przeznaczenia przez walne zgromadzenia do wypłaty akcjonariuszom. Ponadto w myśl art. 126 § 1 pkt 1 K.s.h. w zw. z art. 348 § 2 K.s.h. uprawnionymi do dywidendy za dany rok obrotowy są tylko ci akcjonariusze, którym przysługiwały akcje w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku bądź w ustalonym w statucie innym dniu (dzień dywidendy). Oznacza to, iż wypracowanie zysku w SKA nie musi oznaczać jego podziału pomiędzy akcjonariuszy SKA. Wypracowany zysk może zostać przeznaczony przez walne zgromadzenie wspólników na inny cel niż podział między akcjonariuszy. Tym samym dopóki nie zapadnie odpowiednia uchwała o podzieleniu zysku między akcjonariuszy, akcjonariusz SKA nie ma skutecznego roszczenia o jego wypłatę. Akcjonariusz SKA ma jedynie podstawy do oczekiwania, że w jego majątku powstawać będzie co roku roszczenie o wypłatę quasi-dywidendy.

Ponadto wypłata dywidendy może nastąpić tylko tym akcjonariuszom, którzy są w posiadaniu akcji na dzień dywidendy. Zbycie akcji przed tym dniem pozbawia akcjonariusza prawa do dywidendy. Wynika zatem z tego, iż komplementariuszowi SKA zysk z udziału w SKA należy się z mocy prawa, a akcjonariuszowi SKA tylko wtedy, gdy walne zgromadzenie przeznaczy zysk (i to w części) do wypłaty akcjonariuszowi SKA. Tym samym sytuacja prawna akcjonariusza SKA zasadniczo różni się od sytuacji prawnej komplementariusza SKA. Odrębność charakteru prawnego akcjonariusza SKA od sytuacji prawnej komplementariusza SKA została dostrzeżona również w systemie prawa podatkowego. Przepisy art. 115 § 1 Ordynacji podatkowej nie zaliczają akcjonariusza SKA do kręgu osób trzecich, które tak jak wspólnicy spółki cywilnej, jawnej, partnerskiej oraz komplementariusze spółki komandytowej lub SKA odpowiadają „całym swoim majątkiem solidarnie ze spółką i pozostałymi wspólnikami za zaległości podatkowe spółki i wspólników, wynikające z działalności spółki.”.

Należy stwierdzić, iż z uwagi na zasadniczą odrębność regulacji dochody akcjonariusza SKA nie mogą być opodatkowane w formie zaliczkowej tak jak dochody komplementariusza SKA. W przeciwnym wypadku obowiązek podatkowy mógłby być oderwany od faktu wystąpienia dochodu. W razie zaliczkowego opodatkowania akcjonariusza SKA mogłoby dojść do sytuacji, której opodatkowaniu podlegałby dochód przez akcjonariusza SKA nie otrzymany, a nawet dochód w ogóle mu nienależny. Taka sytuacja miałaby miejsce np. w razie przeznaczenia zysku przez walne zgromadzenia wspólników SKA na inny cel niż podział pomiędzy akcjonariuszy. Istotnym argumentem przemawiającym przeciwko zaliczkowemu opodatkowaniu akcjonariusza SKA jest również brak prawnej możliwości rozliczenia wpłacanych zaliczek na podatek dochodowy. W ustawie PIT nie ma bowiem jakichkolwiek przepisów, które by określały, czy wszyscy akcjonariusze posiadanych akcji w danym roku zobowiązani są do i na jakich zasadach do wzajemnego rozliczenia pomiędzy sobą podatku, w jaki sposób uczestniczy w tych rozliczeniach organ podatkowy, jakie są zasady odpowiedzialności za błędne wyliczenia kosztów i przychodów SKA i wpływu nierzetelnych lub błędnych wyliczeń na odpowiedzialność podatkową i karno skarbową poszczególnych podatników. Takie stanowisko zostało wyrażone przez WSA w Krakowie w wyroku z dnia 20.12.2007 r. I SA/Kr 1181/2007.

Nadto za przyjęciem, iż dochód akcjonariusza podlega opodatkowaniu w momencie otrzymania dywidendy przemawia również brak precyzyjnej regulacji ustawy PIT w zakresie zasad opodatkowania akcjonariusza SKA. Jedną z podstawowych zasad interpretacji prawa podatkowego jest zasada rozstrzygania wątpliwości interpretacyjnych dotyczących podatkowego stanu faktycznego czy stanu prawnego na rzecz podatnika (in dubio pro tributario) i zakaz interpretowania takich wątpliwości na korzyść organu podatkowego. Z tego względu należy stwierdzić, iż niemożliwym jest zastosowanie wobec akcjonariusza SKA zaliczkowego opodatkowania dochodu. Przyjęcie takiej interpretacji przepisów podatkowych prowadziłoby bowiem do niekorzystnych i wręcz absurdalnych dla akcjonariusza SKA konsekwencji podatkowych. Skoro sytuacja prawna akcjonariusza SKA jest analogiczna jak sytuacja prawna akcjonariusza spółki akcyjnej, to dochody akcjonariusza nie powinny być traktowane jako dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Jak słusznie stwierdził NSA w wyroku z dnia 4 grudnia 2009 r. II FSK 1097/2008 dywidenda, jako związana z prawem do akcji czyli prawem majątkowym, nie może być uznana za przychody z działalności gospodarczej. Nawet jeżeli SKA osiąga przychody z działalności gospodarczej, to przychód akcjonariusza SKA z udziału w tej spółce wynika z faktu posiadania prawa majątkowego w postaci akcji tej spółki i winien być przez niego uwzględniony przy obliczaniu podstawy opodatkowaniu w roku podatkowym, którym dokonano mu wypłaty dywidendy. Dopiero bowiem w momencie wypłaty dywidendy osiągnie on przychód podlegający opodatkowaniu.

Jednakże nawet gdyby przyjąć, że akcjonariusz SKA uzyskuje przychód z działalności gospodarczej, to, w ślad za wyrokiem WSA we Wrocławiu z dnia 22.07.2009 r. I SA/Wr 1064/2009, uznać należy, że ze względu na specyfikę regulacji dotyczącej akcjonariusza SKA, i tak nie może być on zobowiązany do comiesięcznego opłacania zaliczek na podatek dochodowy. Należy zauważyć, iż zgodnie z art. 44 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 14 ust. 1 zd. 1 ustawy PIT za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane. „Kwoty należne” są to te przychody, które wynikają ze źródła przychodów, jakie stanowi działalność gospodarcza, i które w następstwie prowadzenia tej działalności stają się wymagalną wierzytelnością choćby faktycznie środków z tego tytułu jeszcze nie uzyskano. Termin „kwota należna” jest w tym ujęciu tożsamy z pojęciem „wymagalne świadczenie (wierzytelność)”. Skoro w przypadku akcjonariusza SKA prawo do udziału w zysku jest uzależnione od decyzji wspólników, to u akcjonariusza SKA nie powstaje w trakcie trwania roku podatkowego przychód należny. Przychód ten powstaje dopiero w momencie powstania roszczenia obligacyjnego w postaci roszczenia akcjonariusza SKA o wypłatę dywidendy. W związku z tym, zdaniem WSA we Wrocławiu, akcjonariusz SKA powinien uiścić zaliczkę na podatek dochodowy z tytułu otrzymanego przychodu ze spółki tylko za miesiąc, w którym otrzymał on wypłatę z zysku. Za taką interpretacją przemawia treść samego art. 44 ust. 3 pkt ustawy PIT, zgodnie z którym obowiązek wpłacania zaliczek powstaje dopiero z miesiącem, w którym dochód podatnika przekroczył kwotę powodującą obowiązek zapłaty podatku. Zatem w sytuacji gdy akcjonariusz nie otrzyma przychodu (dochodu) w ciągu roku podatkowego, obowiązek uiszczenia zaliczki nigdy nie zrealizuje się. Natomiast w przypadku wypłaty zysku z SKA, zapłaci on zaliczkę jedynie za ten miesiąc, w którym powstał dochód i będzie zobowiązany do wykazania wspomnianego dochodu w stosownym zeznaniu podatkowym.

Z uwagi na niejednolitość brzmienia przepisów ustawy PIT w zakresie opodatkowania akcjonariuszy i brak jednoznacznego stanowiska w orzecznictwie, Wnioskodawca prosi o udzielenie odpowiedzi, czy dochody akcjonariusza są dochodami z kapitałów pieniężnych, czy też z pozarolniczej działalności gospodarczej. Jeżeli dochody te są dochodami z pozarolniczej działalności gospodarczej, proszę o udzielenie odpowiedzi, czy w takiej sytuacji akcjonariusz jest zobowiązany do opłacania co miesiąc zaliczek na podatek dochodowy czy też ma on obowiązek uiścić zaliczkę tylko za miesiąc, w którym otrzymał on wypłatę dywidendy.

Wydając w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną z dnia 22 grudnia 2010 r. Nr ILPB1/415-1080/10-2/IM, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy Minister Finansów zważył, co następuje.

Jak wynika z przepisów art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych – Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm. (dalej: „Ksh”) – spółka komandytowo-akcyjna, podobnie jak spółka jawna, spółka partnerska i spółka komandytowa, jest nieposiadającą osobowości prawnej spółką osobową.

Stosownie do art. 147 § 1 Ksh komplementariusz oraz akcjonariusz uczestniczą w zysku spółki proporcjonalnie do ich wkładów wniesionych do spółki, chyba że statut stanowi inaczej. Zasady funkcjonowania spółki komandytowo-akcyjnej regulują przepisy Kodeksu spółek handlowych zarówno dotyczące spółek osobowych, jak i spółki akcyjnej (spółki kapitałowej). W szczególności do spółki komandytowo-akcyjnej mają odpowiednie zastosowanie regulacje przepisu art. 347 § 1 Ksh, który przyznaje akcjonariuszom prawo do udziału w zysku wykazanym w sprawozdaniu finansowym, zbadanym przez biegłego rewidenta, który został przeznaczony przez walne zgromadzenie do wypłaty akcjonariuszom, przy czym zgodnie z art. 348 § 2 Ksh uprawnionymi do dywidendy za dany rok podatkowy są na mocy wyżej wskazanych przepisów akcjonariusze, którym przysługiwało prawo do akcji w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku lub akcjonariusze którym przysługiwały akcje na dzień dywidendy.

Ponadto stosownie do art. 146 § 2 pkt 2 Ksh uchwały walnego zgromadzenia w sprawach podziału zysku za rok obrotowy w części przypadającej akcjonariuszom wymagają zgody wszystkich komplementariuszy. W przypadku, gdy uchwała walnego zgromadzenia w dniu jej faktycznego podjęcia nie została zaakceptowana przez komplementariuszy, to prawnym dniem podjęcia uchwały o podziale zysku (wypłacie dywidendy), jako czynności prawnej spółki, jest dzień w którym komplementariusze wyrazili zgodę na taką uchwałę walnego zgromadzenia.

W świetle powyższego zauważyć należy, że w przypadku komplementariusza zysk z udziału w spółce przysługuje z mocy prawa, o ile wspólnicy nie podejmą odmiennej uchwały. Natomiast akcjonariuszowi przysługuje zysk ze spółki tylko wtedy, gdy komplementariusze podejmą odpowiednią uchwałę o jego podziale.

Przechodząc na grunt przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż spółki osobowe nie posiadają osobowości prawnej. Dochody spółek osobowych nie stanowią zatem odrębnego przedmiotu opodatkowania. Podlegają natomiast opodatkowaniu dochody poszczególnych wspólników spółki osobowej.

Jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka komandytowo-akcyjna, zgodnie z art. 5b ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, czyli z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Przepis art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Odrębnym źródłem przychodów, stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 6 ustawy, jest to działalność zarobkowa:

1. wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,
2. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

• prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
  
  

Za przychody z działalności gospodarczej, zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uważa się kwoty należne choćby nie zostały faktycznie otrzymane. Przepisy ustawy nie definiują pojęcia „przychód należny”. Zatem konieczne jest określenie znaczenia tego pojęcia na gruncie wykładni językowej z uwzględnieniem analizy norm prawa podatkowego, prawa cywilnego i prawa handlowego w szczególności przepisów kształtujących relacje akcjonariusza ze spółką komandytowo-akcyjną w zakresie jego prawa do udziału w zyskach oraz orzecznictwa sądów administracyjnych.

Biorąc pod uwagę, że akcjonariuszowi spółki komandytowo-akcyjnej, jak wyżej wskazano, przysługuje zysk tylko wtedy, gdy wszyscy komplementariusze podejmą uchwałę o jego podziale i z tą chwilą akcjonariusz nabywa wierzytelność (roszczenie) o wypłatę należnej mu części zysku (dywidendy), to momentem powstania przychodu należnego, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest dzień podjęcia uchwały przez walne zgromadzenie o wypłacie dywidendy albo dzień dywidendy jeżeli został określony. W przypadku, gdy uchwała walnego zgromadzenia w dniu jej faktycznego podjęcia nie została zaakceptowana przez komplementariuszy, lecz w terminie późniejszym (czemu nie sprzeciwiają się przepisy Ksh), to prawnym dniem podjęcia uchwały o podziale zysku (wypłacie dywidendy), jako czynności prawnej spółki, jest dzień w którym komplementariusze wyrazili zgodę na taką uchwałę walnego zgromadzenia.

Stosownie więc do powyższego dywidenda przyznana akcjonariuszowi, będącemu osobą fizyczną, przez walne zgromadzenie spółki komandytowo-akcyjnej na podstawie uchwały o podziale zysku tej spółki, stanowi jego przychód z działalności gospodarczej, co znajduje potwierdzenie w orzeczeniach Naczelnego Sądu Administracyjnego np.: wyrok z dnia 10 stycznia 2012 r. sygn. akt II FSK 1326/10, uchwała z dnia 16 stycznia 2012 r. sygn. akt II FPS 1/11, wyrok z dnia 26 kwietnia 2012 r. sygn. akt II FSK 1070/10, jak również w interpretacji ogólnej Ministra Finansów z dnia 11 maja 2012 r. DD5/033/1/12/KSM/DD-125.

W związku z powyższym, kwota dywidendy, będąca co do zasady udziałem w zysku spółki komandytowo-akcyjnej, przyznana niebędącemu komplementariuszem akcjonariuszowi spółki komandytowo-akcyjnej stanowi przychód tego akcjonariusza. Dla celów obliczenia podstawy opodatkowania przychodu z tego tytułu nie pomniejsza się o koszty jego uzyskania, gdyż wszystkie koszty związane z pozarolniczą działalnością gospodarczą spółki komandytowo-akcyjnej zostały już uwzględnione, przy obliczaniu zysku tej spółki.

W rezultacie obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wymagalności należności, czyli w momencie podjęcia uchwały o podziale zysku, a nie jego rzeczywistego otrzymania (np. wyrok NSA z dnia 26 kwietnia 2012 r. sygn. akt II FSK 1070/10).

Jeżeli akcjonariusz spółki komandytowo-akcyjnej (niebędący komplementariuszem tej spółki) nie uzyskuje innych przychodów z działalności gospodarczej to jedynym jego przychodem (dochodem) z tej działalności jest dywidenda. Stosownie więc do art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy akcjonariusz spółki obowiązany będzie bez wezwania wpłacić w ciągu roku podatkowego zaliczkę na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h. Obowiązek wpłacenia zaliczki powstaje, poczynając od miesiąca, w którym dochód z tytułu dywidendy przekroczył kwotę powodującą obowiązek zapłacenia podatku (art. 44 ust. 3 pkt 1 ustawy). Natomiast po zakończeniu roku podatkowego, dochód z tego tytułu podatnik rozlicza w zeznaniu rocznym.

Odzwierciedleniem jest orzecznictwo sądowoadministracyjne np. wyrok NSA z dnia 30 marca 2011 r. sygn. akt II FSK 1925/09, wyrok NSA z dnia 05 maja 2011 r. sygn. akt II FSK 2126/09.

Mając na uwadze powyższe stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego, jest nieprawidłowe.

Minister Finansów, jeżeli stwierdzi nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej to, stosownie do art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej dokonuje, z urzędu, jej zmiany, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów administracyjnych.

W konsekwencji należało, z urzędu, dokonać zmiany pisemnej interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego w imieniu Ministra Finansów, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

Zmieniona interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienianej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu zmienionej interpretacji – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270).

Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), na adres: ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.