Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB1/415-241/13-6/MAP
z 15 lipca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2013 r. (data wpływu 5 kwietnia 2013 r.), uzupełnionym pismami z dnia 19 czerwca 2013 r. (data wpływu 21 czerwca 2013 r.) i z dnia 3 lipca 2013 r. (data wpływu 8 lipca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń otrzymanych przez członków Powiatowej Rady Zatrudnienia w związku z udziałem w szkoleniu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 kwietnia 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa m. in. w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), w związku z czym pismem z dnia 14 czerwca 2013 r., Nr IPTPB1/415-241/13-2/MAP, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h ww. ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie z dnia 14 czerwca 2013 r. skutecznie doręczono w dniu 17 czerwca 2013 r., następnie w dniu 21 czerwca 2013 r. uzupełniono ww. wniosek (data nadania w polskiej placówce pocztowej 20 czerwca 2013 r.).

W związku z powyższym uzupełnieniem, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, pismem z dnia 26 czerwca 2013 r., Nr IPTPB1/415-241/13-4/MAP, ponownie wystąpił o uzupełnienie wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie wysłano w dniu 26 czerwca 2013 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 28 czerwca 2013 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 3 lipca 2013 r. (data wpływu 8 lipca 2013 r.), które nadane zostało w polskiej placówce pocztowej w dniu 4 lipca 2013 r.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 3 lipca 2013 r. został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Na podstawie art. 21-23 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415 ze zm.) i rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 6 października 2004 r. w sprawie rad zatrudnienia, funkcjonują powiatowe rady zatrudnienia będące organami opiniodawczo - doradczymi starosty w sprawach polityki rynku pracy.

Członków powiatowej rady zatrudnienia powołuje starosta. Członkowie Powiatowej Rady Zatrudnienia nie są pracownikami Powiatowego Urzędu Pracy, nie pozostają również w innym stosunku cywilnoprawnym z Wnioskodawcą. Członkowie Powiatowej Rady Zatrudnienia nie otrzymują wynagrodzenia za uczestnictwo w posiedzeniach Rady. W celu zapewnienia efektywnego dialogu społecznego przywołane wyżej rozporządzenie określa tryb finansowania kosztów szkoleń członków rad zatrudnienia.

Zgodnie z § 9 ust. 2 ww. rozporządzenia, szkolenia członków powiatowych rad zatrudnienia są finansowane przez starostę w ramach limitu środków Funduszu Pracy. Szkolenia obejmują tematy związane z realizacją przepisów ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Członkowie Powiatowej Rady Zatrudnienia uczestniczyli w szkoleniu w terminie od dnia 24 kwietnia 2013 r. do dnia 25 kwietnia 2013 r. Szkolenie było zorganizowane poza miejscem zamieszkania członków Rady, a na jego koszty składały się: koszt wyżywienia, zakwaterowania, wynagrodzenie wykładowcy, koszt materiałów szkoleniowych (materiałów dydaktycznych), koszty administracyjne organizacji szkolenia. Po zakończeniu szkolenia, w dniu 25 kwietnia 2013 r. odbyło się posiedzenie Powiatowej Rady Zatrudnienia. Szkolenie zostało sfinansowane w ramach środków Funduszu Pracy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 3 lipca 2013 r.:

Czy koszt szkolenia stanowi dla członków Powiatowej Rady Zatrudnienia przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych? Jeżeli koszt szkolenia stanowiłby przychód podlegający opodatkowaniu, to czy na Wnioskodawcy spoczywałby obowiązek obliczenia, pobrania i wpłacenia podatku dochodowego, czy tylko wystawienia dla uczestników szkolenia informacji o osiągniętym przychodzie?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawionym w uzupełnieniu wniosku z dnia 3 lipca 2013 r., koszt szkolenia członka Powiatowej Rady Zatrudnienia nie jest dla niego przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Członkowie Powiatowej Rady Zatrudnienia nie są pracownikami Powiatowego Urzędu Pracy, ani nie pozostają z Nim w jakimkolwiek stosunku prawnym. Wnioskodawca uznał, że do nieodpłatnych świadczeń otrzymanych przez członka Powiatowej Rady Zatrudnienia z tytułu uczestnictwa w szkoleniu związanym z pracami Rady, w której udział jest funkcją społeczną, ma zastosowanie zwolnienie określone w art. 21 ust. l pkt 16 lit. b) i art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto, w opinii Powiatowego Urzędu Pracy należy również zastosować zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 118 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przywołany artykuł ustawy zwalnia z opodatkowania nieodpłatne świadczenia z tytułu szkoleń otrzymanych na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Ponieważ szkolenie członków Powiatowej Rady Zatrudnienia jest świadczeniem otrzymanym na podstawie art. 23 ust. 7 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, a art. 21 ust. 1 pkt 118 nie określa kto jest objęty tym zwolnieniem, tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, art. 21 ust. l pkt 118 należy odnieść do członków Powiatowej Rady Zatrudnienia.

W tej sytuacji Powiatowy Urząd Pracy stwierdza, iż nie jest płatnikiem i nie ma obowiązku odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy oraz nie ma obowiązku wystawienia informacji o osiągniętym przychodzie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 11 ust. 2a ww. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

Na gruncie prawa podatkowego pod pojęciem „świadczenia nieodpłatnego” rozumieć należy te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Stosownie do art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Art. 41 ust. 7 ww. ustawy stanowi, że jeżeli przedmiotem:

1. wygranych (nagród), o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2,
2. świadczeń, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 4,
3. świadczeń, o których mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz w art. 18

- nie są pieniądze, podatnik jest obowiązany wpłacić płatnikowi kwotę zaliczki lub należnego zryczałtowanego podatku przed udostępnieniem wygranej (nagrody) lub świadczenia.

Płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku, gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. (art. 42 ust. 1 ww. ustawy).

Stosownie do art. 42 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11).

Z kolei w myśl art. 21 ust. 1 pkt 118 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych oraz wartość świadczeń rzeczowych, z tytułu:

1. studiów podyplomowych,
2. szkoleń i przygotowania zawodowego dorosłych,
3. egzaminów lub licencji,
4. badań lekarskich lub psychologicznych,
5. ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków

- otrzymanych na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż członków powiatowej rady zatrudnienia powołuje starosta. Członkowie Powiatowej Rady Zatrudnienia nie są pracownikami Powiatowego Urzędu Pracy, nie pozostają również w innym stosunku cywilnoprawnym z Wnioskodawcą. Członkowie Powiatowej Rady Zatrudnienia nie otrzymują wynagrodzenia za uczestnictwo w posiedzeniach Rady.

Szkolenia członków powiatowych rad zatrudnienia są finansowane przez starostę w ramach limitu środków Funduszu Pracy. Szkolenia obejmują tematy związane z realizacją przepisów ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Członkowie Powiatowej Rady Zatrudnienia uczestniczyli w szkoleniu w terminie od dnia 24 kwietnia 2013 r. Do dnia 25 kwietnia 2013 r. Szkolenie było zorganizowane poza miejscem zamieszkania członków rady, a na jego koszty składały się: koszt wyżywienia, zakwaterowania, wynagrodzenie wykładowcy, koszt materiałów szkoleniowych (materiałów dydaktycznych), koszty administracyjne organizacji szkolenia.

Powiatowa Rada Zatrudnienia jest organem opiniodawczo-doradczym w sprawach polityki rynku pracy. Rada działa na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instrumentach rynku pracy (t. j. Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415 ze zm.) oraz rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 6 października 2004 r. w sprawie rad zatrudnienia (Dz. U. Nr 224, poz. 2281). Stosownie do treści art. 23 ust. 4 powołanej ustawy o promocji zatrudnienia i instrumentach rynku pracy, członków Naczelnej Rady Zatrudnienia powołuje minister właściwy do spraw pracy, członków wojewódzkich rad zatrudnienia - marszałek województwa, a członków powiatowych rad zatrudnienia - starosta, spośród kandydatów zgłoszonych przez organy i organizacje, o których mowa odpowiednio w ust. 1-3. Wskazane natomiast powyżej rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy w sprawie rad zatrudnienia w § 8 stanowi, iż rada zatrudnienia może ustalić w formie uchwały, roczny plan potrzeb szkoleniowych jej członków lub podjąć uchwałę o potrzebie zorganizowania dla zainteresowanych członków szkolenia na określony temat, związany z realizacją przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Zgodnie z § 9 tegoż rozporządzenia, szkolenia członków Naczelnej Rady Zatrudnienia są finansowane przez ministra ze środków Funduszu Pracy. Szkolenia członków Wojewódzkiej Rady Zatrudnienia są finansowane przez Marszałka województwa, a Powiatowej Rady Zatrudnienia przez Starostę – w ramach limitu ze środków Funduszu Pracy, pozostających w ich dyspozycji. Istotą szkoleń dla członków Powiatowych Rad Zatrudnienia jest rozwój poprzez osobiste i grupowe doświadczenie oraz jego analiza.

W świetle powołanych powyżej przepisów należy stwierdzić, iż członkowie powiatowej rady zatrudnienia wykonują czynności zlecone przez starostę, na podstawie powołania, dlatego też bez względu na to czy są pracownikami czy też nie przychody uzyskiwane przez nich w związku z pełnieniem funkcji członka rady zatrudnienia należy zaliczyć do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Członkowie rad zatrudnienia z tytułu udziału w szkoleniach uzyskują nieodpłatne świadczenia, których wartość nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 118 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż szkolenia, o których mowa we wskazanej w tym przepisie ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, dotyczą szkoleń dla osób bezrobotnych.

Jednakże w myśl art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas:

1. podróży służbowej pracownika,
2. podróży osoby nie będącej pracownikiem

- do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Przy czym jak stanowi art. 21 ust. 13 ww. ustawy, zwolnienie to stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

1. w celu osiągnięcia przychodów lub
2. w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
3. przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub
4. przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.
   
   

W powołanym przepisie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy dla określenia warunków do zwolnienia świadczeń przekazywanych osobom niebędącym pracownikiem ustawodawca posłużył się terminem „podróż” bez określenia „służbowa”, dlatego też zakres tego zwolnienia dla tychże osób jest szerszy, ponieważ nie ogranicza się ono jedynie do podróży służbowych, ale do wszelkich podróży osób niebędących pracownikami, pod warunkiem, że wypłacone diety i inne należności nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów świadczeniobiorców oraz zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów i przekazywane świadczenia z tytułu podróży mieszczą się w limicie określonym w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. z 2013 r., poz. 167), do którego odsyła powołany art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

A zatem, do świadczeń otrzymanych przez członków Powiatowej Rady Zatrudnienia w związku ze szkoleniem, obejmujących koszty zakwaterowania, wyżywienia i dojazdu może mieć zastosowanie ww. przepis. W tym zakresie nie mieści się jednak wartość samego szkolenia będącego nieodpłatnym świadczeniem, które otrzymują członkowie rady zatrudnienia.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy zatem stwierdzić, iż członkowie Powiatowej Rady Zatrudnienia uzyskują nieodpłatne świadczenie w postaci uczestnictwa w szkoleniu, przy jednoczesnym nieponoszeniu wydatków z tego tytułu. W konsekwencji też, powstaje u nich w tym przypadku przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, którego zasady ustalania określa art. 11 ust. 2a ww. ustawy.

Płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych jest Wnioskodawca (Powiatowy Urząd Pracy), który stosownie do postanowień art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od wartości szkolenia jest obowiązany pobierać zaliczkę na podatek, z uwzględnieniem dyspozycji art. 41 ust. 1 i ust. 7 ww. ustawy i wpłacić ją do 20 następnego miesiąca do właściwego urzędu skarbowego, a w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym ma obowiązek wystawienia informacji o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11.

W informacji PIT-11 Wnioskodawca nie jest zobowiązany uwzględniać kosztów zakwaterowania, wyżywienia i dojazdu korzystających ze zwolnienia na warunkach określonych w art. 21 ust.1 pkt 16 cyt. ustawy, gdyż w informacji tej nie ujmuje się m.in. tych dochodów, które są zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 21 powyższej ustawy.

Z uwagi na to, że Wnioskodawca jest zobowiązany do wystawienia informacji o dochodach PIT-11 z załącznikiem PIT-R (w którym wykazuje się m. in. świadczenia wypłacane osobom uzyskującym przychody określone w art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnione z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) tejże ustawy), nie wykazuje wartości szkolenia w PIT-8C.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.