INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t. j. z 2012 r. Dz. U. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2013 r. (data wpływu 11 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego z tytułu realizacji projektu pn. M. – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lutego 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego z tytułu realizacji projektu pn. M.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Park jest państwową osoba prawną, działającą na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 września 1993 r. w sprawie utworzenia B. Parku Narodowego (Dz. U. Nr 86, poz. 399). Rodzaj przeważającej działalności Parku wg PKD (2007 r.) to 9104.Z „Działalność ogrodów botanicznych, zoologicznych oraz obszarów i obiektów ochrony przyrody”. Jako państwowa osoba prawna, uzyskiwane dochody przeznacza na działalność statutową.

W dniu 20 listopada 2012 r., pomiędzy Samorządem Województwa, a Parkiem, została podpisana umowa o dotację projektu, w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013, Oś 4 Leader, 4.1/413 „Wdrażanie lokalnych strategii rozwoju”. W ramach ww. programu, Park wystąpił o przyznanie pomocy na rok 2013. Planowane jest do realizacji następujące zadanie: M., którego głównym celem będzie umożliwienie mieszkańcom i turystom uczestnictwa w imprezie propagującej tradycje kulturowe i przyrodnicze, poprzez czynne uczestnictwo w zawodach. Zorganizowanie mistrzostw przyczyni się do zachowania dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego wsi oraz wpłynie na podniesienie jakości życia mieszkańców wsi. Operacja kultywuje miejscowe zawody i tradycje. W ramach wniosku zakupione zostaną nagrody rzeczowe oraz pamiątkowe statuetki dla zwycięzców poszczególnych konkurencji, wynajęty transport do przewozu uczestników, zakupione będzie wyżywienie oraz komplet namiotów plenerowych, w celu zorganizowania imprezy w plenerze.

Realizowane zadanie, związane z tym projektem, „nie jest wykorzystywane” do wykonywania czynności opodatkowanych, prowadzonych przez Park.

Z dniem 1 stycznia 2012 r., Park został „płatnikiem” podatku od towarów i usług i od tego dnia nalicza i płaci należny podatek. Podatek naliczony z tytułu ww. projektu, zalicza w koszty uznając, że nie podlega on zwrotowi, ponieważ „nie ma powiązania” z czynnym obrotem opodatkowanym.

W związku z powyższym zadano pytanie sprowadzające się do kwestii:

Czy Park postąpił prawidłowo uznając, że nie ma prawa do odzyskania podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług wymaganych do realizacji ww. projektu...

Zdaniem Wnioskodawcy, zobowiązany jest do płacenia niepodlegającego zwrotowi podatku przy nabyciu towarów i usług, w ramach projektu. Powołując się na dyspozycję art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Park stwierdził, iż przepis ten, dający możliwość odliczenia podatku naliczonego, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi, nie może być zastosowany. Ponownie wskazał, iż realizowany projekt „nie jest związany” z obrotem (sprzedażą) opodatkowaną. Umowa dotycząca projektu, zawarta będzie bez udziału rządu Rzeczypospolitej Polski oraz po dniu 1 maja 2004 r. i z tego też powodu Park nie ma możliwości ubiegania się o zwrot podatku od towarów i usług na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zawartych w rozdziale 9.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2013 r. poz. 247 ze zm.), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 9 tego rozporządzenia.

Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności sprawy oraz treść powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, iż skoro – jak wynika z wniosku – nabycie towarów i usług dokonywane na potrzeby realizacji ww. projektu nie będzie służyło wykonywaniu czynności opodatkowanych, Parkowi nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawcy nie będzie również przysługiwało prawo otrzymania zwrotu tego podatku, gdyż dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w powołanym wyżej rozporządzeniu Ministra Finansów.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, ponieważ kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.