2013.08.30 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB1/415-355/13-4/KO
z 30 sierpnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2013 r. (data wpływu 3 czerwca 2013 r.), uzupełnionym pismami z dnia 5 czerwca 2013 r. oraz 6 czerwca 2013 r. (oba data wpływu 10 czerwca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych jako wynagrodzenie z tytułu umorzenia udziałów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 czerwca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych jako wynagrodzenie z tytułu umorzenia udziałów.

W dniu 10 czerwca 2013 r. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 czerwca 2013 r. poprzez przesłanie dowodu uiszczenia opłaty od wniosku oraz pismem z dnia 6 czerwca 2013 r. poprzez przedłożenie pełnomocnictwa i dowodu uiszczenia opłaty skarbowej od tego pełnomocnictwa.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Zamierza rozpocząć prowadzenie indywidualnej pozarolniczej działalności w zakresie gospodarczego wykorzystania wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności praw autorskich lub praw ochronnych do znaków towarowych, o przewidywanym okresie ich używania dłuższym niż rok, określonych w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz.U. z 2003 r. Nr 119 poz. 1117 ze zm.), potwierdzonych wydaną przez Urząd Patentowy decyzją (dalej: „Znaki towarowe”). Działalność gospodarcza będzie polegała m.in. na oddaniu Znaków towarowych do używania na podstawie umowy licencyjnej lub sublicencji (dalej: „Działalność gospodarcza”).

Wnioskodawca w przyszłości zostanie wyłącznym właścicielem lub współuprawnionym (współwłaścicielem) praw autorskich lub Znaków towarowych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca będzie nabywać Znaki towarowe tytułem zawartej umowy sprzedaży lub w inny odpłatny sposób w celu ich odpłatnego przekazania do używania. Nie jest wykluczone, że Wnioskodawca nabędzie również Znaki towarowe jako wynagrodzenie niepieniężne tytułem umorzenia przymusowego, bądź automatycznego udziałów należących do Wnioskodawcy w polskiej spółce kapitałowej (dalej: „Udziały”). Nabyte w ten sposób Znaki towarowe zostaną następnie wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w ramach prowadzonej Działalności gospodarczej w celu ich wykorzystywania w ramach tej działalności.

Na moment umorzenia Udziałów Wnioskodawca uzyska dochód odpowiadający różnicy przychodu z tytułu umorzenia udziałów nad kosztowi uzyskania przychodów z tytułu nabycia Udziałów. Wysokość wynagrodzenia za umarzane Udziały zostanie ustalona w wysokości odpowiadającej maksymalnej wartości rynkowej Udziałów Wnioskodawcy, nie mniejszej niż wartość księgowa umarzanych Udziałów (dalej: „Wynagrodzenie”). Wysokość Wynagrodzenia Wnioskodawcy z tytułu umorzenia Udziałów będzie odpowiadała wartości rynkowej Znaków towarowych, które nabędzie Wnioskodawca od spółki, w której dojdzie do umorzenia Udziałów Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może przyjąć wartość początkową dla celów amortyzacji Znaków towarowych w ramach prowadzonej Działalności gospodarczej odpowiadającą wartości nabytych przez Niego Znaków towarowych, która będzie równa wartości ustalonego Wynagrodzenia z tytułu umorzenia Udziałów?

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość początkowa Znaków towarowych dla celów amortyzacji w ramach prowadzonej Działalności gospodarczej powinna odpowiadać wysokości Wynagrodzenia otrzymanego przez Niego z tytułu umorzenia Udziałów w trybie umorzenia automatycznego bądź przymusowego. Wartość Wynagrodzenia będzie odpowiadała wartości rynkowej Znaków towarowych.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, kosztami uzyskania przychodu, są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o PIT.

Zgodnie natomiast z treścią art. 22 ust. 8 ustawy o PIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a - 22o ustawy o PIT, z uwzględnieniem art. 23 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 22f ust. 1 ustawy o PIT, podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 ustawy o PIT oraz w art. 22b ustawy o PIT.

Zasady ustalania wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych, które stanowią podstawę obliczenia odpisów amortyzacyjnych określa art. 22g ustawy o PIT. Prawidłowe ustalenie wartości początkowej środków trwałych jest więc bardzo istotne, ponieważ jej wysokość kształtować będzie wartość odpisów amortyzacyjnych.

Stosownie do art. 22g ust. 1 ustawy o PIT, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się:

w razie nabycia w drodze kupna - cenę ich nabycia,

w razie wytworzenia we własnym zakresie - koszt wytworzenia,
w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości,
w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu,
w razie otrzymania w związku z likwidacją osoby prawnej, z zastrzeżeniem ust. 14b, ustaloną przez podatnika wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazać należy, że przepisy prawa podatkowego nie dają podstaw do amortyzowania znaków towarowych. Amortyzacji podatkowej podlegają nabyte prawa autorskie oraz prawa ochronne do znaków towarowych na zasadach wynikających z przepisów ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz.U. 2003 r. Nr 119 poz. 1117 ze zm. dalej: „PWP”), które to prawa zostały zdefiniowane dla potrzeb niniejszego wniosku przez Wnioskodawcę jako: „Znaki towarowe”. Prawo ochronne na znak towarowy powstaje na skutek wydania decyzji przez Urząd Patentowy, co oznacza, że prawo to nie istnieje przed wydaniem takiej decyzji. Należy zatem wskazać, że prawa autorskie oraz prawa ochronne na znaki towarowe udzielane są na warunkach określonych w PWP. Znakiem towarowym może być przy tym każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa - w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy (art. 120 ust. 1 i 2 PWP). W myśl art. 121 PWP, na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne. Przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania tego znaku w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. Wobec powyższego, prawa autorskie oraz prawa ochronne do znaku towarowego mieszczą się w kategorii praw określonych w PWP, wskazanych w art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT. W konsekwencji, otrzymane przez Wnioskodawcę Znaki towarowe na podstawie w art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT należy uznać za wartości niematerialne i prawne, tym samym będą one podlegały amortyzacji. Ponadto, odnosząc się do ww. przepisów ustawy o PIT, należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje dwa sposoby wejścia podatnika w posiadanie składników majątkowych podlegających amortyzacji - wytworzenie we własnym zakresie i nabycie, przy czym status podlegających amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych mogą mieć wyłącznie składniki majątku nabyte, a nie wytworzone przez podatnika (art. 22a - 22b ustawy o PIT). Nabycie prawa własności składnika majątku może zatem nastąpić w formie sprzedaży, zamiany, wkładu niepieniężnego, darowizny, spadku, na podstawie innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości.

Ustawa o PIT nie zawiera szczególnego przepisu, który wskazywałby na sposób ustalania wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w zamian za umarzane Udziały. W tym wypadku można więc odwołać się do art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT, który wskazuje na sposób ustalania wartości początkowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w razie ich odpłatnego nabycia. Należy uznać, że wartość początkowa Znaków towarowych, które zostaną wprowadzone przez Wnioskodawcę do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych powinna odpowiadać cenie nabycia Znaków towarowych, którą w przedmiotowej sprawie będzie Wynagrodzenie w wysokości ustalonej przez spółkę, której udziały będą umarzane. Wyzbycie się Udziałów w drodze ich umorzenia jest bowiem formą zapłaty za otrzymane w formie Wynagrodzenie niepieniężnego Znaki towarowe. Tym samym za odpłatne nabycie należy uznać także umorzenie Udziałów w zamian za Wynagrodzenie niepieniężne w postaci Znaków towarowych. Wartość Wynagrodzenia otrzymanego przez Wnioskodawcę z tytułu umorzenia Udziałów będzie równa wartości rynkowej Znaków towarowych ustalonej przez spółką, której Udziały będą umarzane. Wartość początkowa Znaków towarowych będzie więc równa wartości rynkowej Znaków towarowych. W konsekwencji „ceną nabycia”, o której mowa w art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT w przypadku Wnioskodawcy będzie wartość otrzymanego Wynagrodzenia ustalonego przez spółkę, której Udziały będą umarzane, odpowiadająca wartości rynkowej wydanych Znaków towarowych. Tak ustalana „cena nabycia” powinna zostać przyjęta jako wartość początkowa wprowadzonych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych prawnych Działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Stanowisko zaprezentowane przez Wnioskodawcę jest spójne ze stanowiskiem organów podatkowych, co potwierdzają m.in. następujące interpretacje:

Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 listopada 2012 r., sygn. IPPB3/423-585/12-2/PK1: „Zatem można stwierdzić, iż wartością początkową WNIP może być wartość rynkowa na dzień nabycia przez Wnioskodawcę tych składników majątku jednakże pod warunkiem, że wartość ta jest jednocześnie wartością odpowiadającą wartości wynagrodzenia za umorzenie udziałów, wyrażonego w cenie określonej w umowie, co w przedmiotowej sytuacji będzie miało miejsce”.
Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 5 listopada 2012 r., sygn. IPTPB2/415-550/12/KR: „Z uwagi na fakt, iż w opisanym zdarzeniu przyszłym ww. składniki majątku zostaną nabyte w wyniku umorzenia akcji w spółce komandytowo-akcyjnej, za cenę zakupu, oraz wydatki na nabycie, o których mowa w cyt. przepisach, należy uznać wartość wynagrodzenia otrzymanego w zamian za umarzane akcje w tej spółce (odpowiadającego w opisanym zdarzeniu przyszłym wartości rynkowej tych składników majątku). Wartość tego wynagrodzenia stanowić będzie bowiem kwotę, jaka należałaby się spółce komandytowo - akcyjnej w zamian za przeniesienie na Wnioskodawcę prawa własności wskazanych we wniosku składników majątku (otrzymaną w opisanym zdarzeniu przyszłym w postaci akcji przedstawianych przez Wnioskodawcę do umorzenia)”,
Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 12 sierpnia 2011 r., sygn. ILPB3/423-209/11-2/EK: „Ceną nabycia aktywów trwałych podlegających amortyzacji, otrzymanych jako wynagrodzenie za umorzone Udziały jest wartość wynagrodzenia za umorzenie udziałów określona w uchwale Zgromadzenia Wspólników o umorzeniu udziałów”,
Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 lutego 2010 r., sygn. IPPB1/415-919/09-6/AG: „W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych jako wynagrodzenie z tytułu umorzenia udziałów w spółkach ceną nabycia będzie wartość udziałów otrzymanych w wyniku umorzenia, czyli wartość udziałów otrzymanych w wyniku umorzenia wyceniona przez spółkę, innymi słowy wartość wynagrodzenia z wyceny spółki za umorzenie udziałów. Zatem można stwierdzić, iż wartością początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych może być wartość rynkowa na dzień nabycia przez wnioskodawcę tych składników majątku jednakże pod warunkiem, że wartość ta jest jednocześnie wartością odpowiadającą wartości wynagrodzenia za umorzenie udziałów, wyrażonego w cenie określonej w umowie”,
Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 lutego 2010 r., sygn. IPPB1/415-882/09-6/AG: „Zatem można stwierdzić, iż wartością początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych może być wartość rynkowa na dzień nabycia przez wnioskodawcę tych składników majątku jednakże pod warunkiem, że wartość ta jest jednocześnie wartością odpowiadającą wartości wynagrodzenia za umorzenie udziałów, wyrażonego w cenie określonej w umowie”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do treści art. 22b ust. 1 powołanej ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
licencje,
prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (t.j. Dz.U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 ze zm.),
wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Jak wynika z cytowanego unormowania, podlegającymi amortyzacji wartościami niematerialnymi i prawnymi są wskazane w jego treści prawa, które spełniają następujące warunki:

zostały nabyte,

nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,

przewidywany okres ich używania przekracza rok,

są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych, na nabycie których wydatki rozpoznawane powinny być jako koszt podatkowy w formie odpisów amortyzacyjnych. Oznacza to, iż prawa, które nie zostały wymienione wprost w tej ustawie jako wartości niematerialne i prawne nie mogą zostać zaliczone do tej kategorii. Tym samym nie podlegają amortyzacji.

W katalogu wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, przy spełnieniu określonych przesłanek, wymienione zostały prawa określone w ustawie Prawo własności przemysłowej. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, na warunkach w niej określonych udzielane są patenty oraz dodatkowe prawa ochronne na wynalazki, prawa ochronne na wzory użytkowe i znaki towarowe, a także prawa z rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne.

Znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa (art. 120 ust. 1 ww. ustawy). Znakiem towarowym może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy (art. 120 ust. 2 ww. ustawy). Na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne (art. 121 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 147 ust. 1 ww. ustawy, Urząd Patentowy wydaje decyzję o udzieleniu prawa ochronnego, jeżeli nie stwierdzi braku ustawowych warunków wymaganych do uzyskania prawa ochronnego na znak towarowy. Udzielone prawa ochronne na znaki towarowe podlegają wpisowi do rejestru znaków towarowych (art. 149 ww. ustawy). Przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania znaku towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej (art. 153 ww. ustawy). Ponadto prawo ochronne na znak towarowy jest zbywalne i podlega dziedziczeniu (art. 162 ust. 1 ww. ustawy).

Z powyższego wynika, iż na warunkach określonych w Prawie własności przemysłowej udzielane są m. in. prawa ochronne na znaki towarowe. Nabyte przez podatnika prawa ochronne na te znaki, potwierdzone wydaną przez Urząd Patentowy decyzją, w myśl art. 22b ust. 1 pkt 6 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowią wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji podatkowej.

Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów (art. 22h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy).

Sposób ustalenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uzależniony jest m.in. od formy nabycia ww. składników majątku i uregulowany został w art. 22g ww. ustawy.

Stosownie do art. 22g ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się:

w razie nabycia w drodze kupna - cenę ich nabycia;

w razie wytworzenia we własnym zakresie - koszt wytworzenia;
w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości;
w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki niebędącej osobą prawną:
1. wartość początkowa, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne – jeżeli przedmiot wkładu był amortyzowany,
2. wydatki poniesione na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu, niezaliczone do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie – jeżeli przedmiot wkładu nie był amortyzowany,
3. wartość określoną zgodnie z art. 19 – jeżeli ustalenie wydatków na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu przez wspólnika wnoszącego wkład, będącego osobą fizyczną, jest niemożliwe i przedmiot wkładu nie był wykorzystywany przez wnoszącego wkład w prowadzonej działalności gospodarczej, z wyłączeniem wartości niematerialnych i prawnych wytworzonych przez wspólnika we własnym zakresie;

- w razie otrzymania w związku z likwidacją osoby prawnej, z zastrzeżeniem ust. 14b, ustaloną przez podatnika wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej.

Przy czym, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku (art. 22g ust. 3 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza rozpocząć prowadzenie indywidualnej pozarolniczej działalności w zakresie gospodarczego wykorzystania wartości niematerialnych i prawnych w szczególności praw autorskich lub praw ochronnych do znaków towarowych, o przewidywanym okresie ich używania dłuższym niż rok, określonych w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz.U. z 2003 r. Nr 119 poz. 1117 ze zm.), potwierdzonych wydaną przez Urząd Patentowy decyzją (dalej: „Znaki towarowe”). Działalność gospodarcza będzie polegała m.in. na oddaniu Znaków towarowych do używania na podstawie umowy licencyjnej lub sublicencji.

Wnioskodawca w przyszłości zostanie wyłącznym właścicielem lub współwłaścicielem praw autorskich lub Znaków towarowych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca będzie nabywać Znaki towarowe tytułem zawartej umowy sprzedaży lub w inny odpłatny sposób w celu ich odpłatnego przekazania do używania. Nie jest wykluczone, że Wnioskodawca nabędzie również Znaki towarowe jako wynagrodzenie niepieniężne tytułem umorzenia przymusowego, bądź automatycznego udziałów należących do Wnioskodawcy w polskiej spółce kapitałowej. Nabyte w ten sposób Znaki towarowe zostaną następnie wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w ramach prowadzonej Działalności gospodarczej w celu ich wykorzystywania w ramach tej działalności.

Na moment umorzenia Udziałów Wnioskodawca uzyska dochód odpowiadający różnicy przychodu z tytułu umorzenia udziałów nad kosztowi uzyskania przychodów z tytułu nabycia Udziałów. Wysokość wynagrodzenia za umarzane Udziały zostanie ustalona w wysokości odpowiadającej maksymalnej wartości rynkowej Udziałów Wnioskodawcy, nie mniejszej niż wartość księgowa umarzanych Udziałów. Wysokość Wynagrodzenia Wnioskodawcy z tytułu umorzenia Udziałów będzie odpowiadała wartości rynkowej Znaków towarowych, które nabędzie Wnioskodawca od spółki, w której dojdzie do umorzenia Udziałów Wnioskodawcy.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że amortyzacji podlegać będzie prawo ochronne na znak towarowy jako wartość niematerialna i prawna, o którym mowa w art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpisy amortyzacyjne będą mogły być dokonywane od wartości początkowej ustalonej w oparciu o cyt. art. 22g ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w wysokości ceny nabycia. Z uwagi na fakt, że w opisanym zdarzeniu przyszłym ww. składniki majątku zostaną nabyte w wyniku umorzenia przymusowego bądź automatycznego udziałów należących do Wnioskodawcy w polskiej spółce kapitałowej, za cenę nabycia oraz wydatki na nabycie, o których mowa w cyt. przepisach, należy uznać wartość wynagrodzenia otrzymanego w zamian za umorzone udziały, odpowiadającego wartości rynkowej przedmiotowych znaków towarowych.

Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od zdarzenia przyszłego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin