Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB1/415-384/13-4/AP
z 3 września 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2013 r. (data wpływu 12 czerwca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 sierpnia 2013 r. (data wpływu 26 sierpnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 czerwca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.), w związku z czym, pismem z dnia 12 sierpnia 2013 r., Nr IPTPB1/415-384/13-2/AP, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 12 sierpnia 2013 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 20 sierpnia 2013 r.), Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 21 sierpnia 2013 r. (data wpływu 26 sierpnia 2013 r.), które nadane zostało w polskiej placówce pocztowej w dniu 23 sierpnia 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest płatnikiem ryczałtów i ekwiwalentów wypłacanych sędziom za przeprowadzenie zawodów sportowych. Czynność ta jest wykonywana osobiście przez delegowaną osobę, a wypłata następuje na podstawie wystawionej delegacji (rozliczenia kosztów). Należność dla poszczególnych sędziów nie jest określona w umowie, jej wysokość wynika z tabel (zgodnie z uchwałami poszczególnych związków sportowych na szczeblu krajowym). Wypłata z wyżej wymienionego tytułu następuje każdorazowo po zakończeniu meczu, a jednorazowe wynagrodzenie za prowadzenie zawodów w większości przypadków nie przekracza kwoty 200 zł. Płatnik nie zawiera z sędziami umów regulujących kwotę należności, a wypłaty następują na podstawie przedłożonej delegacji lub listy wypłat kosztów sędziowskich.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 21 sierpnia 2013 r. Wnioskodawca dodatkowo wskazał, że sędziowie nie są Jego pracownikami i nie są z nimi zawierane żadne umowy. Wysokość ryczałtów dla poszczególnych sędziów wynika z tabel (zgodnie z uchwałami poszczególnych związków sportowych na szczeblu krajowym).

Wypłata z wyżej wymienionego tytułu następuje każdorazowo po zakończeniu meczu, a potwierdzeniem wypłaty są:

• tabelaryczne zestawienia kwot brutto ryczałtu pomniejszonych o potrąconą zaliczkę podatku lub
  

• delegacje sędziowskie (których składową jest ekwiwalent sędziowski - stanowiący odpowiednik ryczałtu sędziowskiego wg powyższego wzorca oraz m.in. zwrot kosztów dojazdu).
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy przy wypłacie ryczałtów sędziowskich za obsługę meczu do kwoty 200 zł należy zastosować przepisy art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w myśl art. 41 ust. 1 ww. ustawy pobrać zaliczkę na podatek dochodowy wg skali (z uwzględnieniem 20% kosztów uzyskania przychodu)?
2. Czy w sytuacji, gdy pomiędzy sędzią sportowym a Wnioskodawcą nie jest zawierana umowa na przeprowadzenie zawodów sportowych mają zastosowanie przepisy art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, należy zastosować przepisy art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i pobierać zaliczkę na podatek dochodowy wg skali (z uwzględnieniem 20% kosztów uzyskania przychodu) bez względu na wysokość ryczałtu. Ponadto, ponieważ pomiędzy sędzią a płatnikiem nie jest zawierana umowa na przeprowadzenie zawodów, nie mają zastosowania przepisy dotyczące zryczałtowanego podatku w wysokości 18%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, źródłem przychodów jest m.in. działalność wykonywana osobiście.

W myśl art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się m.in. przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub 5-9, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł – w wysokości 18% przychodu.

Analiza normy prawnej wyrażonej w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce, gdy:

• umowa zawarta jest z osobą niebędącą pracownikiem płatnika,
  

• kwota należności z tytułu tej umowy nie przekracza 200 zł oraz
  

• wysokość należności wynika z umowy.
  
  

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wypłaca sędziom ryczałty za przeprowadzenie zawodów sportowych. Czynność ta jest wykonywana osobiście przez delegowaną osobę, a wypłata następuje na podstawie wystawionej delegacji (rozliczenia kosztów). Należność dla poszczególnych sędziów nie jest określona w umowie, jej wysokość wynika z tabel (zgodnie z uchwałami poszczególnych związków sportowych na szczeblu krajowym) lub delegacji sędziowskiej. Wypłata z wyżej wymienionego tytułu następuje każdorazowo po zakończeniu meczu, a jednorazowe wynagrodzenie za prowadzenie zawodów w większości przypadków nie przekracza kwoty 200 zł. Płatnik nie zawiera z sędziami umów regulujących kwotę należności, a wypłaty następują na podstawie przedłożonej delegacji lub listy wypłat kosztów sędziowskich. Sędziowie nie są pracownikami Wnioskodawcy.

Biorąc pod uwagę powyższe, stwierdzić należy, że uregulowania zawarte w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mają zastosowanie wyłącznie w sytuacji, gdy zostaną spełnione łącznie wszystkie przesłanki przewidziane tym przepisem.

W kontekście opisanego we wniosku stanu faktycznego oraz dokonanej powyżej analizy przepisów prawa podatkowego, stwierdzić należy, że w stosunku do delegacji sędziowskich nie zostają spełnione wynikające z ww. przepisu art. 30 ust. 1 pkt 5a przesłanki, bowiem sędziów otrzymujących przedmiotowe wynagrodzenie – na podstawie delegacji – nie wiążą umowy, z których wynikałaby ich wysokość.

W związku z powyższym, pomimo, że jednorazowo kwoty delegacji co do zasady nie przekraczają 200 zł, nie ma możliwości zastosowania do wypłacanych ekwiwalentów art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż wysokość wypłacanej delegacji nie wynika z zawartej umowy.

Mając na uwadze powyższe, na Wnioskodawcy ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Stosownie do art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania niektórych przychodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 ustala się w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Przepis art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obliguje płatników, o których mowa w art. 41, do przekazywania kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Zgodnie z art. 42 ust. 1a ww. ustawy, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru (PIT-4R).

Natomiast stosownie do art. 42 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11).

Reasumując, w przedmiotowej sprawie, podatek pobierany przez Wnioskodawcę (płatnika) od wynagrodzeń sędziego za obsługę meczu należy obliczyć zgodnie z art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględniając koszty uzyskania przychodów. Tym samym, Wnioskodawca postępuje prawidłowo stosując do delegacji sędziowskich art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pobierając zaliczkę wg skali - zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - pomniejszając przychód o 20% kosztów uzyskania przychodu, choć w większości przypadków kwota wystawianego rachunku nie przekracza 200 zł. Zatem, w przedmiotowej sprawie nie znajdą zastosowania przepisy art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczące zryczałtowanego podatku w wysokości 18%, ponieważ między sędzią (osobą niebędącą pracownikiem płatnika) a Wnioskodawcą nie jest zawierana żadna umowa.

Ponadto nadmienia się, że wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) Ordynacja podatkowa, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny załączonych do uzupełnienia wniosku ORD-IN dokumentów, jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.