Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB2/436-78/13-4/KK
z 27 września 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2013 r. (data wpływu 17 czerwca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 września 2013 r. (data wpływu 23 września 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki otrzymanej z zagranicy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 czerwca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umów pożyczek.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.). Pismem z dnia 11 września 2013 r., Nr IPTPB2/436-78/13-2/KK, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h Ordynacji podatkowej wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Wezwanie wysłano w dniu 11 września 2013 r. (skutecznie doręczono 16 września 2013 r.). W dniu 23 września 2013 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie (data nadania 18 września 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku oraz uzupełnieniu zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością) prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W celu finansowania swojej działalności Spółka planuje zaciągnąć pożyczkę od partnera finansowego, mającego siedzibę poza granicami Polski, który posiada konta bankowe w najbardziej prestiżowych bankach klasy AA+. Pożyczkodawca nie ma siedziby, miejsca zarządzania, ani nie prowadzi jakiejkolwiek działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Pożyczkodawca nie jest instytucją finansowo - bankową.

Umowa pożyczki, o której mowa powyżej, będzie zawierana poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W momencie zawarcia przedmiotowej umowy pożyczki, pożyczane na jej podstawie środki pieniężne, będą znajdowały się także poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na kontach bankowych partnera finansowego (pożyczkodawcy).

Środki finansowe otrzymane przez Wnioskodawcę, na podstawie umowy pożyczki, będą przeznaczone na realizację projektu inwestycyjnego polegającego na budowie w Polsce elektrociepłowni, mającej na celu kogeneracyjne (jednoczesne) wytwarzanie energii elektrycznej i cieplnej w oparciu o paliwo z biomasy oraz budowie bazy produkcyjnej na Ukrainie produkującej energetyczny pellet z biomasy.

Uzyskane środki finansowe, na podstawie umowy pożyczki, będą w części finansowały bieżącą działalność Wnioskodawcy, będącej podatnikiem VAT, a w części będą przeznaczone na udzielanie pożyczek przez tę Spółkę, innej spółce polskiej oraz spółce ukraińskiej.

Pożyczki udzielane przez Wnioskodawcę polskiej spółce, będą zawierane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i środki pieniężne będą znajdowały się także na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Pożyczki udzielane przez Wnioskodawcę ukraińskiej spółce, będą zawierane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, natomiast środki pieniężne będą znajdowały się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Spółka w przedmiocie swojej działalności ma między innymi:

• PKD 64 Finansową działalność usługową, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszy emerytalnych,
  

• PKD 66 Działalność wspomagającą usługi finansowe oraz ubezpieczenia i fundusze emerytalne.
  
  

Przedmiotowa inwestycja przyczyni się do stworzenia nowych miejsc pracy, znaczącego wpływu do budżetu środków pochodzących z dodatkowych podatków i opłat, jest zgodna ze strategią Unii Europejskiej i polską polityką energetyczną, nastawioną na produkcję energii z odnawialnych i niskoemisyjnych źródeł oraz korzystnie wpływa na rozwój gospodarczy Polski.

W piśmie z dnia 17 września 2013 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazano, że pożyczka udzielona Wnioskodawcy przez firmę z siedzibą w Honkongu, stanowi dla Spółki import usług podlegający opodatkowaniu na terytorium kraju. Do rozliczenia tej transakcji w zakresie podatku od towarów i usług obowiązana jest Spółka, jako nabywca przedmiotowej usług. Jednocześnie usługa ta będzie korzystała ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z dnia 17 września 2013 r.

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym :

1. otrzymanie przez Spółkę pożyczki od podmiotu zagranicznego będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu VAT, ale zwolnioną z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, będzie również zwolnione z podatku PCC na podstawie art. 1 ust. 4 pkt 2,
2. udzielenie pożyczki przez Spółkę dla podmiotu krajowego będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu VAT, ale zwolnioną z VAT na podstawie art. 28b i art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, będzie również zwolnione z podatku PCC na podstawie art. 2 pkt 4,
3. udzielenie pożyczki przez Spółkę dla podmiotu zagranicznego będzie czynnością, która nie podlega opodatkowaniu w Polsce na mocy art. 28b ustawy VAT, będzie również zwolnione z podatku PCC na podstawie art. 1 ust. 4.
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie Nr 1 wniosku. W zakresie pytania Nr 2 i Nr 3 wniosku zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 1 ust 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2007 r. nr 68 poz. 450 ze zm.) podatkowi temu podlegają wymienione w tym przepisie czynności cywilnoprawne, w tym m.in. umowy pożyczki.

Umowa pożyczki, co do zasady, podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, jako czynność wymieniona w art. 1 ust. 1 pkt b) tej ustawy. Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej, czyli zawarcia umowy pożyczki.

Według art. 6 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podstawę opodatkowania stanowi kwota lub wartość pożyczki, natomiast zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, stawka podatku wynosi 2%.

Stosownie do art. 4 ust. 7 ww. ustawy, obowiązek podatkowy spoczywa na pożyczkobiorcy.

Według art. 10 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego.

Natomiast, zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy, czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

W związku z powyższym, że umowa pożyczki zostanie zawarta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz w chwili jej zawarcia przedmiot pożyczki, tj. pieniądze, będą znajdowałyby się także poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, umowa pożyczki nie będzie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

W piśmie z dnia 17 września 2013 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że otrzymanie przez Niego pożyczki od podmiotu zagranicznego stanowi dla Spółki import usług podlegający opodatkowaniu na terytorium kraju. Do rozliczenia tej transakcji w zakresie podatku od towarów i usług obowiązana jest Spółka, jako nabywca przedmiotowej usługi. Jednocześnie usługa ta będzie korzystała ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie udzielanie i otrzymanie pożyczki będzie stanowić element prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej. Dlatego należy uznać, że w przypadku Spółki będą spełnione wymogi zawarte w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT i w rezultacie, w związku z działalnością polegającą na otrzymaniu i udzielaniu pożyczek na rzecz innych podmiotów, Spółka będzie podatnikiem podatku VAT.

Jak stanowi art. 5 ust. 1 pkt l ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 8 ust. 1 ustaw o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Ze wskazanych przepisów, w opinii Wnioskodawcy wynika, że właściwie każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania, stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy o VAT.

Stosownie do art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, stawka podatku VAT wynosi 23%. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi podatku VAT lub zwolnienie od podatku. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, zwalnia się z podatku od towarów i usług usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów łub pożyczek, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, planowane udzielenie pożyczki przez Spółkę dla podmiotu krajowego będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu VAT, lecz zwolnioną z opodatkowania, zgodnie z art. 43 ust 1 pkt 38 ustawy o VAT, jako usługa udzielania pożyczek pieniężnych, jak również otrzymanie pożyczki od podmiotu zagranicznego będzie stanowiło dla Spółki import usług podlegający opodatkowaniu na terytorium kraju, lecz usługa ta będzie korzystała ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku VAT.

Tym samym, w opinii Wnioskodawcy, umowy pożyczek otrzymanych jak i udzielonych przez Spółkę, nie podlegają podatkowi VAT, jak również podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy, podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Stosownie do art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki na biorącym pożyczkę.

Przy czym, zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy, podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Pod pojęciem rzeczy ujętym w ww. przepisie należy również rozumieć pieniądze, będące przedmiotem umowy pożyczki.

W świetle powyższego przepisu, opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlega umowa pożyczki, której przedmiot w chwili zawarcia umowy znajduje się na terytorium Polski. W przypadku, gdy przedmiotem pożyczki są rzeczy, w tym pieniądze, znajdujące się za granicą, umowy te podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, o ile pożyczkobiorca ma siedzibę na terytorium Polski i umowę zawarto na terytorium Polski. Jeżeli natomiast pożyczkobiorca ma siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ale umowę podpisano poza granicami kraju i pieniądze znajdują się za granicą, to czynność ta nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca planuje zaciągnąć pożyczkę od partnera finansowego, mającego siedzibę w Hongkongu. Pożyczkodawca nie ma siedziby, miejsca zarządzania, ani nie prowadzi jakiejkolwiek działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Pożyczkodawca nie jest instytucją finansowo - bankową. Umowa pożyczki, o której mowa powyżej, będzie zawierana poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W momencie zawarcia przedmiotowej umowy pożyczki, pożyczane na jej podstawie środki pieniężne, będą znajdowały się także poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na kontach bankowych partnera finansowego (pożyczkodawcy).

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca posiada siedzibę w Polsce. Umowa pożyczki zostanie podpisana poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i w chwili zawarcia umowy pieniądze będą znajdowały się za granicą. Zatem, opisana we wniosku umowa pożyczki, zgodnie z uregulowaniami art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Z uwagi na to, że umowa pożyczki nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, bezprzedmiotowe jest badanie, czy w niniejszej sprawie ma zastosowanie art. 2 pkt 4 tej ustawy.

Organ wydając pisemną indywidualną interpretację w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), opiera się na przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym. W przypadku, gdy opisane we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od zdarzenia przyszłego, które wystąpi, to wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie objętym niniejszą interpretacją.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.