INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 3 maja 2013 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 13 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wydawanych nagród - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wydawanych nagród.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca działa na podstawie przepisów ustawy o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych. Jego działalność opiera się głównie na gromadzeniu środków pieniężnych wyłącznie swoich członków, udzielaniu im pożyczek i kredytów, przeprowadzaniu na ich zlecenie rozliczeń finansowych oraz pośredniczeniu przy zawieraniu umów ubezpieczenia na zasadach określonych w ustawie o pośrednictwie ubezpieczeniowym. Kasa organizuje dla obecnych lub przyszłych członków różnego rodzaju akcje promocyjne, które przeznaczone są dla osób, które mają otwarty rachunek rozliczeniowo – oszczędnościowy w kasie jako jej członkowie, albo otworzą rachunek rozliczeniowo - oszczędnościowy w Kasie i staną się jej członkami. Każda akcja promocyjna związana jest ściśle ze świadczeniem usług prowadzenia rachunku oszczędnościowo – rozliczeniowego i ma swój regulamin, w którym wskazane są warunki otrzymania nagrody. Do warunków takich mogą należeć m.in.: zaciągnięcie kredytu (pożyczki) w odpowiedniej wysokości, zlecenie stałego przelewu środków na rachunek w Kasie, zawarcie umowy o kartę płatniczą Visa, czy założenie lokaty terminowej. Osoby, które spełnią warunek uzyskają nagrodę, którą zwykle jest: uznanie konta kwotą nieprzekraczająca 760 zł, przekazanie karty podarunkowej o wartości nieprzekraczającej 760 zł albo przekazanie upominku o wartości nieprzekraczajacej 760 zł. Nagrodę otrzymują wszystkie osoby, które spełnią warunki przewidziane w regulaminie. Nagrody otrzymują osoby fizyczne zarówno w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, jak i poza nią.

Celem prowadzonych akcji promocyjnych jest przede wszystkim zachęcenie obecnych oraz potencjalnych członków Kasy do skorzystania z Jej oferty, aktywizacja w zakresie korzystania z założonego rachunku oraz zwiększenie lojalności członków.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy świadczenia dokonywane przez Wnioskodawcę na rzecz swoich klientów w ramach akcji promocyjnych stanowią nagrody uzyskane w ramach sprzedaży premiowej w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji czy będą korzystały ze zwolnienia z podatku dochodowego, jeżeli jednorazowa wartość nagrody nie przekroczy 760 zł, a na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek odprowadzenia podatku zryczałtowanego na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy...

Zdaniem Wnioskodawcy, nagrody przez Niego przekazywane stanowią nagrody związane ze sprzedażą premiową i są zasadniczo zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na mocy art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co oznacza, że Wnioskodawca nie ma obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego. Zgodnie bowiem z art. 21 ust. 1 pkt 68 ww. ustawy, wolne od podatku są nagrody związane ze sprzedażą premiową – jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 760 zł; przy czym zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową nie dotyczy nagród otrzymywanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.

W nauce prawa podatkowego w stosunku do zwolnień podatkowych podkreśla się konieczność ścisłego interpretowania przepisów wprowadzających zwolnienia przedmiotowe. Ścisła interpretacja nie oznacza jednak przyjęcia możliwie wąskiego znaczenia danych przepisów ale ustalenie znaczenia możliwie najdokładniej odpowiadającego treści ustalonej przy użyciu reguł wykładni językowej, systemowej i celowościowej. Wnioskodawca podkreśla, że nie może być prawidłowa zawężająca wykładnia, która doprowadzi do pominięcia celu jaki przyświecał zwolnieniu podatkowemu.

Wnioskodawca podkreśla, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji „sprzedaży premiowej”. Dokonując zatem wykładni tego pojęcia należy mieć na uwadze, że samo pojecie sprzedaży funkcjonuje zarówno jako termin języka prawniczego, odnoszący się do konkretnej instytucji prawa cywilnego, jak również jako pojecie potoczne używane w szeroko rozumianym obrocie gospodarczym i prywatnym. W orzecznictwie podkreśla się, że z uwagi na autonomię prawa podatkowego, przed sięgnięciem do definicji legalnych zawartych w innych niż prawo podatkowe dziedzinach prawa, wykluczyć należy możliwość nadania takiemu terminowi znaczenia potocznego albo swoistego dla systemu prawa podatkowego czy analizowanej ustawy.

Zgodnie z art. 535 ustawy Kodeks cywilny, przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się zapłacić sprzedawcy cenę. Sprzedaż w tym znaczeniu jest umową dwustronnie zobowiązującą, a skutkiem jej zawarcia jest zobowiązanie się sprzedawcy do przeniesienia własności rzeczy lub prawa na kupującego oraz zobowiązanie się kupującego do zapłacenia sprzedawcy umówionej ceny. Świadczenie jednej strony jest zatem odpowiednikiem świadczenia drugiej strony. W takim pojęciu umowa sprzedaży ma charakter umowy wzajemnej. Odpowiednikiem świadczenia sprzedawcy jest umówiona cena, a wiec ustalona przez strony i wyrażona w pieniądzu wartość rzeczy lub prawa.

W znaczeniu potocznym natomiast pojęcie sprzedaży obejmuje bardziej ogólnie świadczenia odpłatne (wyrażone w pieniądzu), dokonane na warunkach porozumienia, obejmujące zarówno świadczenie usług, jak i wydanie towarów.

Przechodząc do analizy przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca wskazuje, że ustawa ta pojęciem sprzedaży posługuje się w różnych sytuacjach, a znaczenie tego pojęcia może być ograniczone lub rozszerzone w stosunku do definicji zawartej w Kodeksie cywilnym. Pojęciem „sprzedaży” ustawodawca posługuje się bowiem m.in. w art. 5a ust. 20 (zawierającym definicję małego podatnika), czy w art. 14 ust. 1 (w którym mowa wprost o podatniku dokonującym sprzedaży towarów i usług). Wnioskodawca zwraca uwagę, że np. z punktu widzenia art. 5a pkt 20 ww. ustawy, wyłączenie odpłatnego świadczenia usług z zakresu znaczeniowego pojęcia „sprzedaż” użytego w tych przepisach nie znajduje żadnego uzasadnienia. Cel tej regulacji wskazuje jasno, że w przypadkach, o których mowa w powyższym przepisie pod pojęciem sprzedaży należy rozumieć zarówno sprzedaż towarów, jak i odpłatne świadczenie usług. W konsekwencji – zdaniem Wnioskodawcy - uznać należy, że definicja cywilistyczna sprzedaży jest niejednokrotnie zbyt wąska z punktu widzenia ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W ocenie Wnioskodawcy, również w kontekście zwolnienia zawartego w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, definicja sprzedaży jest niewystarczajaca, celem zwolnienia było bowiem objęcie nim zarówno sprzedaży towarów, jak i odpłatne świadczenie usług. Według Wnioskodawcy, objęcie zwolnieniem tylko sprzedaży towarów nie miałoby racjonalnych podstaw, trudno bowiem wskazać dlaczego wyłącznie sprzedaż w ścisłym rozumieniu Kodeksu cywilnego miałaby korzystać ze zwolnienia podatkowego.

Powyższe stanowisko, zakładające, że sprzedaż premiowa obejmuje nie tylko sprzedaż towarów ale również odpłatne świadczenie usług jest również zgodnie prezentowane przez sądy administracyjne, np. w wyroku WSA w Warszawie z dnia 25 stycznia 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 2106/12 oraz w wyroku WSA we Wrocławiu z dnia 16 stycznia 2013 r., sygn. akt I SA/Wr 1417/12. W ostatnim ze wskazanych wyroków WSA we Wrocławiu wskazał: „dla opodatkowania kwot nieodpłatnie otrzymanych przez klientów banku na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy o PIT nie ma zasadniczo znaczenia, czy zostały one przekazane osobom fizycznym przez przedsiębiorcę w związku ze świadczeniem usług czy ze sprzedażą towarów. O ile wzajemny, ekwiwalentny i odpłatny charakter świadczeń, cechujący sprzedaż w znaczeniu ściśle cywilistycznym, pozostaje istotnym elementem sprzedaży w rozumieniu ustawy o PIT, w tym spornego art. 21 ust. 1 pkt 86, to dla potrzeb zastosowania spornego zwolnienia nie ma, zdaniem Sądu, przesądzającego znaczenia, czy odpłatne świadczenia, dokonywane przez bank na rzecz swoich klientów polegały na świadczeniu usług, czy sprzedaży w rozumieniu prawa cywilnego”.

W orzecznictwie i doktrynie zgodnie wskazuje się, że premiowy charakter sprzedaży wyraża się w przekazywaniu klientom dodatkowego wynagrodzenia w zamian za określone zachowanie. Celem sprzedaży premiowej jest bowiem na ogół motywowanie klienta do dokonywania zwiększonych zakupów, intensywniejszego korzystania z określonej rodzajowo oferty przedsiębiorcy, wyrobienie określonych, korzystnych z punktu widzenia sprzedawcy przyzwyczajeń klienta, zwiększenie jego lojalności i zainteresowania oferowanymi produktami. W przypadku usług, nagroda może być przyznawana w związku z takim zachowaniem klienta, które wiąże się z odpłatnym korzystaniem z usług.

W ocenie Wnioskodawcy akcje promocyjne, które są przez Niego organizowane dla osób, które mają otwarty rachunek rozliczeniowo – oszczędnościowy w Kasie jako jej członkowie albo otworzą rachunek rozliczeniowo – oszczędnościowy w kasie i staną się Jej członkami, stanowią sprzedaż premiową, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca podkreśla, że każda akcja promocyjna związana jest ściśle ze świadczeniem usługi prowadzenia rachunku oszczędnościowo – rozliczeniowego i ma swój regulamin, w którym wskazane są warunki otrzymania nagrody. Do warunków takich mogą należeć np.: zaciągnięcie kredytu (pożyczki) w odpowiedniej wysokości, zlecenie stałego przelewu czy założenie lokaty terminowej. Osoby, które spełnią warunki uzyskują nagrodę. Celem przeprowadzonych akcji jest przede wszystkim motywowanie klienta do intensywniejszego korzystania z określonej rodzajowo oferty, zwiększenie jego lojalności i zainteresowania oferowanymi produktami. W świetle powyższej analizy przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w ocenie Wnioskodawcy przekazywane przez Niego świadczenia korzystają ze wskazanego wyżej zwolnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie natomiast do art. 21 ust. 1 pkt 68 ww. ustawy wolna od podatku dochodowego jest wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową - jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 760 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Wnioskodawca działa na podstawie przepisów ustawy o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych. Jego działalność opiera się głównie na gromadzeniu środków pieniężnych wyłącznie swoich członków, udzielaniu im pożyczek i kredytów, przeprowadzaniu na ich zlecenie rozliczeń finansowych oraz pośredniczeniu przy zawieraniu umów ubezpieczenia na zasadach określonych w ustawie o pośrednictwie ubezpieczeniowym. Kasa organizuje dla obecnych lub przyszłych członków różnego rodzaju akcje promocyjne, które przeznaczone są dla osób, które mają otwarty rachunek rozliczeniowo – oszczędnościowy w kasie jako jej członkowie, albo otworzą rachunek rozliczeniowo – oszczędnościowy w Kasie i staną się Jej członkami. Każda akcja promocyjna związana jest ściśle ze świadczeniem usług prowadzenia rachunku oszczędnościowo – rozliczeniowego i ma swój regulamin, w którym wskazane są warunki otrzymania nagrody. Do warunków takich mogą należeć m.in.: zaciągnięcie kredytu (pożyczki) w odpowiedniej wysokości, zlecenie stałego przelewu środków na rachunek w Kasie, zawarcie umowy o kartę płatniczą Visa, czy założenie lokaty terminowej. Osoby, które spełnią warunek uzyskają nagrodę, którą zwykle jest: uznanie konta kwotą nieprzekraczającą 760 zł, przekazanie karty podarunkowej o wartości nieprzekraczającej 760 zł albo przekazanie upominku o wartości nieprzekraczajacej 760 zł. Nagrodę otrzymują wszystkie osoby, które spełnią warunki przewidziane w regulaminie. Nagrody otrzymują osoby fizyczne zarówno w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, jak i poza nią.

Celem prowadzonych akcji promocyjnych jest przede wszystkim zachęcenie obecnych oraz potencjalnych członków Kasy do skorzystania z Jej oferty, aktywizacja w zakresie korzystania z założonego rachunku oraz zwiększenie lojalności członków.

Pojęcie umowy sprzedaży zostało zdefiniowane i uregulowane w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Stosownie do art. 535 Kodeksu cywilnego, przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Sprzedaż jest zatem umową dwustronnie zobowiązującą, a skutkiem jej zawarcia jest zobowiązanie się sprzedawcy do przeniesienia własności rzeczy lub prawa na kupującego oraz zobowiązanie się kupującego do zapłacenia sprzedawcy umówionej ceny. Świadczenie jednej strony jest więc odpowiednikiem świadczenia drugiej strony. W takim ujęciu umowa sprzedaży ma charakter umowy wzajemnej. Świadczenia stron mają charakter ekwiwalentny, jednakże w znaczeniu subiektywnym. Z istoty swej umowa ma charakter odpłatny. Odpowiednikiem świadczenia sprzedawcy jest umówiona cena, a więc ustalona przez strony i wyrażona w pieniądzu wartość rzeczy lub prawa.

Termin „premia”, „premiowa” nie został zdefiniowany w przepisach podatkowych, ani też cywilnoprawnych. Z uwagi na powyższe koniecznym jest dokonanie wykładni językowej przedmiotowego pojęcia. Za premię uznać należy nagrodę za coś, dodatkowe wynagrodzenie za wykonanie czegoś (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa, 2003). Innymi słowy pojęcie to służy dla określenia świadczenia, które otrzymuje ktoś, kto zachował się w sposób określony przez przyznającego premię. Przymiotnik „premiowy” należy zatem rozumieć jako odnoszący się do powyżej zdefiniowanej premii.

Należy także zwrócić uwagę na przepis art. 353 § 1 ustawy Kodeks cywilny, który stanowi, że zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić. Natomiast zgodnie z § 2 art. 353 Kodeksu cywilnego, świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu. Zatem strony umowy sprzedaży mogą wzbogacić treść łączącego je stosunku w granicach swobody kontraktowania, tzn. mogą wprowadzić do niego określone postanowienia, których treść lub cel nie sprzeciwiają się właściwości (naturze) sprzedaży, ustawie lub zasadom współżycia społecznego. Do tego rodzaju postanowień należy zobowiązanie sprzedawcy do spełnienia dodatkowego świadczenia (nagrody) w przypadku określonego zakupu. Postanowienia takie stanowią elementy dodatkowe, zastrzeżone w treści umowy przez strony.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że z nagrodą związaną ze sprzedażą premiową mamy do czynienia wówczas, gdy dochodzi do zawarcia umowy sprzedaży, czyli przeniesienia własności rzeczy.

W sytuacji przedstawionej we wniosku świadczenie dodatkowe polegające na uznaniu konta członka Kasy kwotą nieprzekraczającą 760 zł, przekazanie mu karty podarunkowej o wartości nieprzekraczajacej 760 zł albo przekazanie upominku o wartości nieprzekraczającej 760 zł nie można uznać za nagrodę związaną ze sprzedażą premiową, ponieważ nagrody te są (będą) wydawane i wypłacane w związku ze skorzystaniem przez klienta z dodatkowej usługi (nie zaś sprzedażą mającą na celu przeniesienie własności rzeczy) bezpośrednio związanej z usługą prowadzenia rachunku rozliczeniowo-oszczędnościowego. Ponadto nie sposób zgodzić się z Wnioskodawcą, że np. w przypadku założenia lokaty terminowej, występuje On jako sprzedawca usługi. W tym przypadku bowiem osoba przekazująca pieniądze na lokatę terminową podmiotowi do tego uprawnionemu - co do zasady - nie jest zobowiązana do uiszczenia jakiejkolwiek dodatkowej kwoty za zrealizowanie ww. usługi (zatem nie dochodzi do zapłaty określonej ceny na rzecz tego podmiotu), wręcz przeciwnie, to podmiot uprawniony do założenia i prowadzenia lokaty terminowej jest zobowiązany do zapłacenia osobie posiadającej takową lokatę określonej kwoty np. w postaci odsetek. W konsekwencji – do nagród wypłacanych i wydawanych przez Wnioskodawcę - nie ma zastosowania zwolnienie przedmiotowe określone w art. 21 ust. 1pkt 68 ww. ustawy.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym i zdarzeniem przyszłym na Wnioskodawcy ciąży (będzie ciążył) więc obowiązek sporządzenia dla osób fizycznych, które ww. nagród nie otrzymały w ramach działalności gospodarczej informacji (PIT-8C) wynikający z treści art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Odnosząc się natomiast do przychodów osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, należy zauważyć, że w sytuacji, gdy przekazywane nagrody są (będą) związane z działalnością gospodarczą osoby fizycznej je otrzymującej wówczas dla tej osoby stanowią (będą stanowiły) przychód z prowadzonej działalności gospodarczej, stosownie do art. 14 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tym przypadku, na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek wystawiania PIT-8C.

Końcowo wyjaśnić należy, że wskazane przez Wnioskodawcę wyroki Sądów Administracyjnych są - podobnie jak wszystkie wyroki sądów - rozstrzygnięciami które zapadły w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i nie stanowią źródła prawa powszechnie obowiązującego. W związku z powyższym, nie negując orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane. Wynika to również z treści art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, który przesądza, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.