INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 czerwca 2013 r. (data wpływu 17 czerwca 2013 r.) uzupełnionym w dniu 16 września 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podmiotu obowiązanego do ujmowania w ewidencji sprzedaży i wykazywaniu w deklaracji obrotu w tytułu świadczonych usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 czerwca 2013 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 16 września 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie m.in. ustalenia podmiotu obowiązanego do ujmowania w ewidencji sprzedaży i wykazywaniu w deklaracji obrotu w tytułu świadczonych usług.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Gmina zamierza wybudować targowisko wiejskie w miejscowości K. (dalej: „Targowisko”). Zakres tej inwestycji będzie obejmował m.in. remont budynku głównego oraz budowę wiat, montaż instalacji wodnokanalizacyjnej oraz montaż instalacji elektrycznej. Łączna planowana wartość budowy Targowiska wynosi zł brutto.

Po wybudowaniu Targowiska Gmina zamierza pobierać od podmiotów zajmujących się handlem na Targowisku opłaty cywilnoprawne od miejsc handlowych na Targowisku (opłaty z tytułu udostępniania miejsc handlowych). W związku z otrzymywaniem przedmiotowych opłat, Gmina będzie wystawiać na rzecz podmiotów handlujących faktury VAT i/lub paragony oraz będzie wykazywać przedmiotowe transakcje w rejestrach sprzedaży i deklaracjach VAT.

Dodatkowo, Gmina będzie pobierać również opłatę targową zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych, o ile będzie ona należna.

Ponadto, po wybudowaniu Targowiska, Gmina zamierza przekazać je w administrowanie gminnej spółce Z. Sp. z o.o. (dalej: „Z.”). Z. administrowałby Targowiskiem w imieniu i na rzecz Gminy.

W związku z prowadzeniem powyższego Targowiska, Gmina będzie ponosić również wydatki na jego bieżące utrzymanie, tj. np. wydatki związane z dostawą wody, prądu, wywozem nieczystości, drobnymi naprawami itp.

W uzupełnieniu do wniosku Gmina wyjaśniła, że planowana inwestycja będzie stanowiła ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych.

W odniesieniu do wydatków, które Gmina będzie ponosiła w związku z funkcjonowaniem Targowiska (dostawą wody, prądu, wywozem nieczystości, drobnymi naprawami) Gmina nie będzie miała obiektywnej możliwości przyporządkowania ich do czynności opodatkowanych lub niepodlegających opodatkowaniu lub w odpowiednich częściach do tych czynności.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Który podmiot, tj. Z. czy Gmina będzie zobowiązany do wykazywania podatku VAT należnego z tytułu sprzedaży usług udostępniania miejsc handlowych w rejestrach sprzedaży i deklaracjach VAT...

Zdaniem Gminy, to Ona będzie zobowiązana do wykazywania podatku VAT należnego z tytułu sprzedaży usług udostępniania miejsc targowych we własnych rejestrach sprzedaży i we własnych deklaracjach VAT.

W opinii Gminy fakt, iż usługi udostępniania miejsc targowych będą wykonywane za pośrednictwem Z. nie wpływa na ocenę, iż to Gmina w analizowanym przypadku wykonuje czynności opodatkowane VAT.

Biorąc pod uwagę, iż świadczenie udostępniania miejsc targowych będzie dokonywane przez Z. na rzecz i w imieniu Gminy, to stroną umowy sprzedaży usług udostępniania miejsc targowych z ich nabywcą będzie Gmina, a więc to u Gminy wystąpi obowiązek rozliczenia podatków z tytułu dokonania tych czynności. Wobec powyższego, Z. dokonując sprzedaży usług udostępniania miejsc targowych w imieniu i na rzecz Gminy nie będzie miał obowiązku rozpoznawania podatku należnego z tytułu sprzedaży usług udostępniania miejsc targowych dokonywanej w imieniu i na rzecz Gminy we własnych rejestrach sprzedaży i we własnych deklaracjach VAT. Zobowiązanym do rozpoznania obowiązku podatkowego jest bowiem podatnik dokonujący sprzedaży, tj. podmiot dokonujący dostawy towarów bądź świadczący usługę, którym w analizowanym przypadku będzie Gmina, a zatem to Gmina powinna wykazać podatek należny we własnych rejestrach sprzedaży i we własnych deklaracjach VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy stanowi, iż podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami inwestycyjnymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi dla zleceniodawcy – kwota należna z tytułu dostawy, pomniejszona o kwotę podatku

Stosownie do treści art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i art. 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 – dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Przytoczona regulacja wskazuje zatem, na konieczność prowadzenia przez podatnika ewidencji, służącej prawidłowemu sporządzeniu deklaracji podatkowej.

Należy zaznaczyć, iż ewidencja prowadzona w kasie rejestrującej jest niezależna od ewidencji, której prowadzenia wymagają inne przepisy, w szczególności art. 109 ust. 3 ustawy. Ewidencja prowadzona na podstawie art. 111 ustawy dotyczy bowiem części sprzedaży podatnika na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Ewidencja sprzedaży prowadzona przy zastosowaniu kasy rejestrującej spełnia wymogi zawarte w art. 109 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług wyłącznie w przypadku, gdy zawiera dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, tj. dane odzwierciedlające rzeczywisty przebieg transakcji.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Na podstawie delegacji zawartej w art. 99 ust. 14 ww. ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3 i 8 i 9, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia oraz terminu i miejsca ich składania, w celu umożliwienia rozliczenia podatku.

Stosownie do treści załącznika nr 4 „Objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-7D)” do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 marca 2013 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 394), w części C wykazuje się wszystkie czynności podlegające opodatkowaniu, dla których obowiązek podatkowy powstał w okresie rozliczeniowym, za który składana jest deklaracja, po uwzględnieniu korekt wynikających z art. 29 ust. 4 ustawy oraz innych korekt wynikających z przepisów o podatku od towarów i usług, jeżeli mają wpływ na rozliczenie w okresie, za który składana jest deklaracja. (…).

Z treści wniosku wynika, iż Gmina będzie świadczyć usługi polegające na udostępnianiu miejsc targowych, przy czym Targowisko, na terenie którego znajdują się te miejsca, zamierza przekazać w administrowanie gminnej spółce, która wszelkich czynności związanych z jego obsługą będzie dokonywała w imieniu i na rzecz Gminy.

Przedmiotem wątpliwości Gminy jest zagadnienie dotyczące ustalenia podmiotu, na którym ciążył będzie obowiązek wykazania należnego podatku z tytułu udostępniania miejsc targowych w rejestrach sprzedaży i deklaracjach dla podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze okoliczność, że usługi świadczone będą przez Gminę (Spółka będzie dokonywała świadczeń w imieniu i na rzecz Gminy), to w świetle zacytowanych przepisów Gmina będzie obowiązana do wykazania podatku należnego z tytułu udostępniana miejsc targowych w ewidencjach sprzedaży i konsekwentnie w deklaracjach dla podatku od towarów i usług.

Końcowo wskazać należy, iż mając na uwadze fakt, że stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest Gmina jako zleceniodawca, zaznacza się, iż interpretacja nie ma mocy wiążącej dla będącego zleceniobiorcą administratora. Podmiot ten, aby uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla tego podmiotu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska Nr 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.