Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-1154/13/CzP
z 13 września 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 03 lipca 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2013 r. (data wpływu do BKIP 03 czerwca 2013 r.), uzupełnionym w dniu 05 i 09 sierpnia 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania stawek amortyzacyjnych w stosunku do poszczególnych obiektów tworzących farmę wiatrową, tj. odnośnie /pytanie oznaczone we wniosku nr 6/:

• obiektów oznaczonych lit. a-d oraz f-h – jest prawidłowe,
• obiektów wymienionych w punkcie e - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 03 czerwca 2013 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania stawek amortyzacyjnych w stosunku do poszczególnych obiektów tworzących farmę wiatrową, tj. odnośnie:

• obiektów oznaczonych lit. a-d oraz f-h,
• obiektów wymienionych w punkcie e.
  
  

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 29 lipca 2013 r. Znak: IBPBI/2/423-635/13/CzP wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 05 i 09 sierpnia 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny :

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Polski. Wnioskodawca jest spółką celową powołaną wyłącznie w celu realizacji inwestycji polegającej na budowie farmy wiatrowej. Farma wiatrowa budowana przez Wnioskodawcę składać się będzie z kilkunastu wież posadowionych na fundamentach wraz z turbinami wiatrowymi oraz infrastrukturą elektroenergetyczną. Turbina jest zespołem wiatrowo-elektrycznym, w którego skład wchodzą między innymi łopaty, wirnik, gondola, układ obrotu gondoli, układ sterowania, generator prądu zmiennego (z układem sterowania), układy i systemy wspomagające, rozdzielnia prądu zmiennego, szafy sterowniczo-kontrolne, instalacja elektryczno-oświetleniowa. Wieża jest elementem stalowym, na którym umiejscowiona jest turbina. Wieża wraz z turbiną jest w sposób trwały przymocowana do fundamentu, który z kolei jest trwale związany z gruntem. Każda turbina wiatrowa (elektrownia wiatrowa) podłączona zostanie linią kablową do przypisanej do niej stacji transformatorowej (BST). Kable energetyczne prowadzić będą prąd od generatorów stanowiących element turbiny wiatrowej do punktu zbiorczego, jakim jest stacja transformatorowa. Poszczególne stacje transformatorowe podłączone będą do głównej linii kablowej, natomiast główna linia kablowa podłączona będzie do głównego punktu zasilania (GPZ), który przekształca doprowadzoną do niego energię elektryczną tak, by możliwe było wprowadzenie jej do Krajowego Systemu Energetycznego.

Wnioskodawca w celu realizacji opisanej wyżej inwestycji zawarł następujące umowy:

1. umowę na wykonanie robót budowlanych i projektowych (dalej jako: kontrakt budowlany).
2. umowę na wyprodukowanie, dostawę, montaż i uruchomienie turbin wiatrowych (dalej jako: umowa dostawy turbin T.).
   
   

Obydwie umowy zostały zawarte w trybie przetargu.

a.Kontrakt budowlany

Do ofert zgłoszonych do przetargu na wykonanie kontraktu budowlanego załączone były wykazy cen elementów scalonych, takich jak: koszt projektu wykonawczego, koszt budowy ..., koszt linii kablowych wraz z liniami światłowodowymi, połączeniami do turbin wiatrowych oraz stacjami transformatorowymi, koszt dróg i placów montażowych, koszt fundamentów oraz koszty ogólne. Wśród każdej ze wskazanych wyżej grup kosztów szczegółowo zostały wymienione koszty poszczególnych elementów wchodzących w skład każdej z grup. Przykładowo w przypadku kosztu fundamentów, wymieniono elementy takie jak: wykonanie projektu wykonawczego fundamentów, roboty ziemne, roboty zbrojarskie, roboty betonowe, roboty wykończeniowe i inne, przy czym dla każdego elementu podano odrębną cenę.

Opisany wyżej wykaz cen elementów scalonych robót stanowi integralną część kontraktu budowlanego.

b.Umowa dostawy turbin T.

Odnośnie umowy dostawy turbin T., w ofercie zgłoszonej do przetargu również dołączono wykaz cen obejmujący: koszt dostawy i montażu turbin i ich instalacji, koszt elementów wież wszystkich turbin, koszt usługi serwisowej obejmującej 5 lat. Opisany wyżej wykaz cen stanowi integralną część umowy dostawy turbin T..

Wykazy złożone do ofert przetargu na kontrakt budowlany oraz umowa dostawy turbin T. stanowią integralną część umów i wyszczególniają wartości poszczególnych elementów składowych, które w przyszłości zostaną zaklasyfikowane jako środki trwałe. Załączone do ofert przetargowych ceny elementów scalonych robót stanowią ich integralną część. Sposób płatności z tytułu kontraktu budowlanego oraz w przypadku umowy dostawy turbin T. został zdefiniowany w oparciu o osiąganie kolejnych etapów realizacji farmy wiatrowej („kamienie milowe”).

W przypadku kontraktu budowlanego wyróżnia się następujące etapy robót:

1. wykonanie dróg dojazdowych, placów montażowych oraz wszystkich fundamentów turbin,
2. wykonanie linii kablowych SN wraz z kanalizacją światłowodową i montażem stacji BST.
3. uruchomienie i przyłączenie do linii 110 kV stacji elektroenergetycznej 20/110 kV Y,
4. przygotowanie dokumentacji powykonawczej do uzyskania pozwolenia na użytkowanie stacji elektroenergetycznej 20/110 kV oraz infrastruktury elektrycznej,
5. przygotowanie dokumentacji powykonawczej do uzyskania pozwolenia na użytkowanie dla wszystkich turbin,
6. pełna generacja farmy, ostateczne zakończenie prac, wraz z uruchomieniem.
   
   

Płatność została ustalona natomiast w następujący sposób:

1. wykonanie 50% dróg na terenie całej farmy - płatność 10% wartości umowy,
2. wykonanie sześciu (6 szt.) fundamentów - płatność 10 % wartości umowy,
3. wykonanie wszystkich 13 szt. fundamentów - płatność 10 % wartości umowy,
4. wykonanie linii kablowych SN wraz z kanalizacją teletechniczną i stacji transformatorowych SN/nn - płatność 10 % wartości umowy,
5. wykonanie wszystkich dróg i placów montażowych - płatność 20 % wartości umowy,
6. podanie napięcia na stację 20/110 kV Y - płatność 20 % wartości umowy,
7. podłączenie kabli nn i światłowodów do turbin wiatrowych - płatność 5 % wartości umowy,
8. podpisanie Świadectwa Przejęcia - płatność 15 % wartości umowy.
   
   

W przypadku umowy dostawy turbin T. wyróżnia się następujące etapy:

1. rozpoczęcie dostaw kotwiących wkładów fundamentowych dla turbin wiatrowych (dostawa m.in. dwóch szt. tygodniowo),
2. ostateczny termin dostawy kotwiących wkładów fundamentowych dla wszystkich turbin wiatrowych,
3. rozpoczęcie dostaw elementów turbin wiatrowych,
4. rozpoczęcie montażu turbin wiatrowych,
5. zakończenie rozruchu wszystkich turbin wiatrowych,
6. pełna generacja mocy farmy, ostateczne zakończenie prac, podpisanie Świadectwa Przejęcia.
   
   

Płatność została ustalona w następujący sposób:

1. zaliczka - Podpisanie Kontraktu - płatność 10 %,
2. dostawa kotwiących wkładów fundamentowych dla wszystkich turbin - płatność 10 %,
3. dostawa 13 kompletnych elektrowni wiatrowych (WTGs) - płatność 60 %,
4. zakończenie rozruchu wszystkich turbin wiatrowych - płatność 10 %,
5. zakończenie 500 h ruchu próbnego turbin zakończone podpisaniem protokołów akceptacji - 8,5 %,
6. kontrola turbin i usunięcie listy wad, podpisanie Świadectwa Przejęcia - 1,5 %.
   
   

W kontrakcie budowlanym oraz w umowie dostawy turbin T. wskazano następujące warunki:

a.kontrakt budowlany

Zgodnie z postanowieniami kontraktu budowlanego, wykonawca zobowiązał się do wykonania „pod klucz” infrastruktury drogowej i elektroenergetycznej farmy wiatrowej wraz z fundamentami turbin wiatrowych z należytą starannością i pilnością oraz usunięcia wszelkich wad. Wykonawca obowiązany jest dostarczyć wymienione w kontrakcie urządzenia (aparaty, maszyny, środki transportu), materiały zużywalne i inne przedmioty i usługi wymagane dla wykonania, wykończenia i usuwania wad. Roboty budowlane obejmują wszelkie prace potrzebne do realizacji inwestycji oraz wszystkie inne prace, które są konieczne dla stabilności, ukończenia i bezpiecznego i właściwego działania farmy wiatrowej. Wykonawca ponosi odpowiedzialność za zamówienie, nadzór nad produkcją, certyfikację, pozyskiwanie licencji, transport, import, otrzymanie, rozładunek oraz zabezpieczenie wszelkich urządzeń i materiałów, jak też pozostałych rzeczy niezbędnych do ukończenia robót. Wykonawca robót jednocześnie odpowiedzialny jest za szkody powstałe w czasie składowania dostaw na terenie budowy, a także za cały sprzęt (aparaty, maszyny narzędzia i inne przedmioty) wykorzystywany do wykonania robót. Wykonawca odpowiedzialny jest również we własnym zakresie za zapewnienie energii, wody i innych usług, których może potrzebować do wykonania robót.

Zgodnie z postanowieniami kontraktu, Wnioskodawca zobowiązany jest do przekazania wykonawcy prawa dostępu i władania terenem budowy w czasie ustalonym pomiędzy stronami kontraktu budowlanego. Prawo dostępu i władania zgodnie z postanowieniami kontraktu budowlanego nie musi być wyłączne dla wykonawcy. Po przekazaniu wykonawcy prawa dostępu i władania terenem budowy jest on odpowiedzialny za dopuszczenie na teren budowy wyłącznie osób upoważnionych. Upoważnienia są ograniczone do personelu wykonawcy i personelu Wnioskodawcy oraz innych osób spośród innych wykonawców, o których Wnioskodawca poinformuje wykonawcę, w tym dostawcy turbin. Wykonawca zobowiązał się jednocześnie do umożliwienia prac personelowi Wnioskodawcy, wszelkim innym wykonawcom zaangażowanym przez Wnioskodawcę (np. dostawcy turbin), personelowi wszelkich legalnie działających władz publicznych. Personel Wnioskodawcy, zgodnie z postanowieniami kontraktu budowlanego, ma o każdym czasie dostęp do terenu budowy i do wszystkich miejsc, z których pozyskiwany jest materiał naturalny oraz uprawniony jest do badania, dokonywania inspekcji, mierzenia i dokonywania prób materiałów i wykonawstwa oraz do sprawdzenia postępu produkcji urządzeń oraz wytwarzania materiałów w trakcie produkcji, fabrykacji oraz budowy na terenie budowy i poza nim.

Wykonawca na podstawie kontraktu budowlanego ponosi odpowiedzialność za teren budowy od momentu przejęcia go od Wnioskodawcy do dnia wystawienia świadectwa przejęcia przez Wnioskodawcę. Roboty budowlane podzielone zostały na opisane wyżej etapy, dla których ustalone zostały terminy ich realizacji. Wykonawca po uprzednim przygotowaniu dróg dojazdowych i wykonaniu placów montażowych po kolei wykonuje fundamenty dla posadowienia na nich wież i turbin wiatrowych. Rozpoczęcie robót budowlanych poprzedzone zostało uzyskaniem przez Wnioskodawcę pozwoleń na budowę farmy wiatrowej. Wykonawca zobowiązał się w kontrakcie budowlanym do przekazywania Wnioskodawcy miesięcznych raportów o postępie prac. Raporty zawierają m.in. tabele oraz szczegółowe opisy postępu prac, zakupów, produkcji, dostaw na teren budowy, montażu i testów oraz prób. Raporty zgodnie z kontraktem budowlanym zawierają również prognozę ceny kontraktowej (która może być zmieniana lub korygowana) oraz uaktualnione plany płatności w odstępach miesięcznych. Zmiany ceny kontraktowej wynikać mogą ze zmian w zakresie wykonywanych robót oraz programu ich wykonania, które mogą przyspieszyć wykonanie robót, obniżyć koszty ponoszone przez Wnioskodawcę na wykonanie, utrzymanie lub użytkowanie robót lub też w inny sposób być korzystne dla Wnioskodawcy. Cena kontraktowa nie będzie natomiast korygowana o zmiany kosztów pracy, materiałów. Zmiany ceny kontraktowej uwzględniane będą na bieżąco w planie płatności.

Wykonawca zobowiązany jest również do sporządzenia dokumentacji powykonawczej, która zawiera wskazanie dokładnego rozmieszczenia, wymiarów i szczegółów wykonanych prac oraz rysunki powykonawcze, pokazujące jak roboty zostały wykonane. Dokumenty te stanowić będą załącznik do wniosku o wystawienie świadectwa przejęcia dla całości robót. W kontrakcie wskazano, że uznaje się, iż roboty nie zostaną uznane za ukończone dopóki Wnioskodawca nie otrzyma ww. dokumentów. W kontrakcie wskazano również, że nie uzna się robót za ukończone zanim Wnioskodawca nie otrzyma szczegółowych ostatecznych instrukcji obsługi i konserwacji farmy wiatrowej. Przed wykonaniem prób końcowych wykonawca obowiązany jest do dostarczenia Wnioskodawcy tymczasowych instrukcji i konserwacji, aby Wnioskodawca mógł obsługiwać, konserwować, rozbierać i składać, regulować i naprawiać urządzenia stanowiące poszczególne części farmy wiatrowej. Wykonawca zobowiązał się w kontrakcie budowlanym do ukończenia całości robót oraz każdego etapu robót w czasie przewidzianym na ich wykonanie, ustalonym w programie robót, włącznie z zaliczeniem prób końcowych i wykonaniem robót ustalonych w kontrakcie jako wymagane do uznania robót za ukończone dla celów przejęcia robót przez Wnioskodawcę.

Program robót może być aktualizowany w przypadku, gdy poprzedni program okaże się niezgodny z rzeczywistym postępem lub ze zobowiązaniami wykonawcy. Próby końcowe obejmują próby przedrozruchowe (przeglądy oraz próby funkcjonalne wykazujące, że dany element może być bezpiecznie poddany kolejnemu stopniowi) i próby rozruchowe (wykazują, że urządzenia będą mogły pracować bezpiecznie i zgodnie z ustaleniami) oraz ruch próbny (wykazują niezawodność działania i zgodność z kontraktem budowlanym). W kontrakcie budowlanym zastrzeżono, że ruch próbny nie stanowi przejęcia robót przez Wnioskodawcę. Niepomyślny wynik prób końcowych skutkuje odrzuceniem urządzenia, materiałów lub wykonawstwa. Strony kontraktu budowlanego mogą zażądać powtórzenia nieudanych prób na odnośnych robotach. Ponowny negatywny wynik prób może skutkować ponownym przeprowadzeniem prób, odrzuceniem całości robót lub też wystawieniem świadectwa przejęcia (cena kontraktowa zostaje zredukowana w tym przypadku). Zgodnie z postanowieniami umowy, roboty zostaną przejęte przez Wnioskodawcę, gdy zostaną wykonane zgodnie z kontraktem budowlanym i zostanie wystawione świadectwo przejęcia robót. Wykonawca może złożyć Wnioskodawcy wniosek o wystawienie świadectwa przejęcia nie wcześniej niż na 7 dni przed dniem, w którym roboty zostaną zdaniem Wykonawcy ukończone i gotowe do przejęcia. Wnioskodawca powinien natomiast wystawić świadectwo przejęcia dla wykonawcy, ustalając datę zakończenia robót zgodnie z kontraktem (pod warunkiem podpisania przez wykonawcę wykazu usterek i wad) lub też odrzucić wniosek wykonawcy, podając przyczyny i określając roboty, których wykonanie przez wykonawcę będzie wymagane dla wystawienia świadectwa przejęcia. W kontrakcie budowlanym wskazano również, że przed wystąpieniem o wystawienie świadectwa przejęcia dla robót, wykonawca zobowiązany jest, zgodnie ze wskazówkami Wnioskodawcy i pod jego nadzorem, sporządzić wszelkie dokumenty niezbędne do uzyskania przez Wnioskodawcę pozwolenia na użytkowanie farmy wiatrowej od właściwych władz lokalnych. Wykonawca kontraktu ponosi odpowiedzialność w stosunku do Wnioskodawcy za wady robót zmniejszające ich wartość lub użyteczność w stosunku do celu kontraktu. Wykonawca obowiązany jest do wykonania wszelkich robót wprowadzających poprawki, odtworzeniowych, usuwających wady lub uszkodzenia. Okres zgłaszania wad liczony jest od daty z jaką roboty zostały ukończone, co zostanie potwierdzone świadectwem przejęcia przez Wnioskodawcę. Zgodnie z kontraktem, po przejęciu robót przez Wnioskodawcę wykonywane będą próby eksploatacyjne. Wnioskodawca obowiązany jest powiadomić wykonawcę robót o dacie przeprowadzenia tych prób. W przypadku gdy, wynik prób będzie negatywny, Wnioskodawcy przysługują roszczenia względem wykonawcy. Wykonawca zobowiązał się do udzielenia Wnioskodawcy gwarancji jakości na wykonane roboty, zamontowane elementy, urządzenia, maszyny i instalacje. Okresy gwarancji na poszczególne elementy farmy wiatrowej są różne, jednakże liczone są od dnia wystawienia świadectwa przejęcia dla całości robót.

Zgodnie z postanowieniami kontraktu budowlanego wykonawca zobowiązany jest do udzielenia:

1. 36-cio miesięcznej Gwarancji Jakości na wykonane drogi, licząc od dnia wystawienia świadectwa Przejęcia wystawionego dla całości robót,
2. 5-cio letniej Gwarancji Jakości na fundamenty turbin oraz ścianę oporową, licząc od dnia wystawienia Świadectwa Przejęcia wystawionego dla całości robót,
3. 36-cio miesięcznej Gwarancji Jakości na prace elektryczne wraz ze stacją GPZ, licząc od dnia wystawienia Świadectwa Przejęcia wystawionego dla całości robót.
   
   

Cena za realizację kontraktu budowlanego określona została ryczałtowo i może w szczególnych przypadkach podlegać zmianom i korektom w trakcie realizacji kontraktu, jak już wskazano wyżej. Cena ta została obliczona na podstawie wartości robót oraz wszelkich innych kosztów, opłat, podatków, ceł. Obejmuje ona w szczególności wszystkie koszty, opłaty, obciążenia związane z robotami, takie jak wykonanie projektu wykonawczego, koszty pracy, materiałów, sprzętu budowlanego, kierowników robót, kierownictwa budowy, transportu, zakwaterowania, prób, wycinki lub usunięcia istniejących drzew, kosztów wypompowania wód gruntowych, uzyskania na to zezwoleń, wszelkich możliwych ceł, opłat celnych, podatków, a także innych zobowiązań, czynników ryzyka, kosztów warunkowych i innych wydatków wynikających z robót. Uznaje się, że cena kontraktowa obejmuje wszelkie, koszty, wydatki, ryzyka, zobowiązania i obowiązki wykonawcy, określone w kontrakcie budowlanym, w tym m.in. dokumentację powykonawczą, budowę, ukończenie oraz naprawę wszystkich wad robót.

Z umowy wynika, że po zakończeniu każdego etapu robót Wykonawca powinien przedłożyć Wnioskodawcy rozliczenie przedstawiające szczegółowo kwoty, do których Wykonawca uważa się za uprawnionego, wraz z dokumentami towarzyszącymi (m.in. raport z postępu). W rozliczeniu wskazuje się szacunkową wartość kontraktową wykonywanych robót i dokumentów wykonawcy sporządzonych do końca danego miesiąca włącznie ze zmianami z wyłączeniem kwot poświadczonych we wcześniejszych świadectwach płatności. Wnioskodawca po otrzymaniu rozliczenia i dokumentów towarzyszących wystawia przejściowe świadectwo płatności, które potwierdza kwotę, którą rzetelnie ustala się za należną. W terminie 60 dni po otrzymaniu świadectwa przejęcia przez Wnioskodawcę dla całości robót wykonawca powinien przedłożyć Wnioskodawcy wniosek o końcowe świadectwo płatności wraz z dokumentami towarzyszącymi, przedstawiającego szczegółowo wartość wszystkich prac wykonanych zgodnie z kontraktem, wszelkie inne kwoty, które wykonawca uważa za należne mu na podstawie kontraktu. Wykonawca zobowiązany jest również do przedstawienia Wnioskodawcy rozliczenia ostatecznego (końcowego). Na podstawie wniosku o końcowe świadectwo płatności Wnioskodawca wystawi końcowe świadectwo płatności, stwierdzające kwotę wynagrodzenia, która jest ostateczna. Wykonanie zobowiązań wykonawcy wynikających z kontraktu budowlanego potwierdzone zostanie w świadectwie wykonania sporządzonym przez Wnioskodawcę, stwierdzającym datę z którą wykonawca wywiązał się ze wszystkich zobowiązań. Świadectwo wykonania zgodnie z postanowieniami kontraktu budowlanego będzie jedynym dokumentem, potwierdzającym wywiązanie się wykonawcy ze zobowiązań wynikających z kontraktu. Wnioskodawca obowiązany jest do zapłaty kwoty potwierdzonej w przejściowych świadectwach płatności, w terminie 30 dni od dnia doręczenia prawidłowo wystawionej faktury przez wykonawcę oraz kwoty poświadczonej w końcowym świadectwie płatności. Faktura wystawiana jest po otrzymaniu przez Wnioskodawcę rozliczenia za dany etap płatności zgodnie z planem płatności.

b.umowa dostawy turbin T.

W ramach umowy dostawy turbin T. wykonawca zobowiązał się do zaprojektowania, wyprodukowania, dostawy, instalacji, testowania oraz uruchomienia 13 turbin wiatrowych na terenie Wnioskodawcy oraz usunięcia wszelkich ewentualnych usterek. W umowie wskazano, że po zakończeniu realizacji umowy, roboty muszą być zgodne ze specyfikacją oraz dostosowane do celów, jakim mają służyć. Wykonawca dostarczy urządzenia, dokumenty oraz zapewni personel, towary, materiały oraz inne rzeczy i usługi o charakterze trwałym lub tymczasowym w celu realizacji i zakończenia robót oraz usunięcia wad. Roboty obejmują wszelkie prace, które są niezbędne do wypełnienia postanowień specyfikacji do umowy oraz umowy oraz wszelkie prace, które są niezbędne do stabilnego zakończenia i bezpiecznego i właściwego funkcjonowania robót. Wykonawca uprawniony jest jednocześnie do wprowadzania zmian technicznych lub odchyleń od specyfikacji usług przewidzianych w umowie dostawy T.. Jeżeli zmiany mają wpływ na cenę umowną lub terminy realizacji, wykonawca musi uzyskać zgodę Wnioskodawcy.

Zgodnie z postanowieniami umowy dostawy turbin T., zakończenie robót nastąpi w momencie uruchomienia wszystkich turbin wiatrowych, co potwierdzone zostanie świadectwem przejęcia robót, podpisanym dwustronnie po ruchu testowym turbin, ich kontroli po uruchomieniu oraz usunięciu usterek stwierdzonych podczas testów.

Wykonawca zobowiązał się do przetransportowania na własny koszt elementów turbin wiatrowych na teren budowy. W przypadku gdyby wykonawca nie był w stanie dostarczyć elementów turbin na plac budowy z winy Wnioskodawcy, wykonawca zobowiązał się do przechowywania turbin przez ten czas, a Wnioskodawca zobowiązał się do pokrycia kosztów tego przechowania. Dostarczenie elementów turbin na plac budowy potwierdzane jest każdorazowo świadectwem dostawy towarów. Zgodnie z postanowieniami umowy, wykonawca jest odpowiedzialny za opakowanie, załadowanie, przewiezienie, odebranie, wyładowanie oraz zabezpieczenie dostawy (maszyn, urządzeń). Wykonawca odpowiedzialny jest za cały sprzęt dostarczony na teren inwestycji.

Zgodnie z postanowieniami umowy Wnioskodawca przyznał wykonawcy prawo dostępu oraz dysponowania terenem na którym realizowana jest inwestycja w terminie 7 dni od daty rozpoczęcia realizacji umowy. Prawo dostępu zgodnie z postanowieniami ogólnych warunków umowy dostawy turbin T. nie jest wyłączne dla wykonawcy. Wnioskodawca zobowiązał się do dostarczenia wykonawcy projektu fundamentów turbin do akceptacji. Wnioskodawca zobowiązał się również do zakończenia prac fundamentowych nie później niż w terminie 5 tygodni przed dostarczeniem turbin na teren budowy. Prace fundamentowe przeprowadzane są przez Wnioskodawcę na podstawie kontraktu budowlanego. W trakcie realizacji inwestycji wykonawca obowiązany jest do sporządzania miesięcznych raportów o postępie prac. Po zakończeniu budowy zgodnie z postanowieniami umowy wykonane zostaną próby określone w kontrakcie lub uzgodnione przez strony umowy. W trakcie wykonywania ww. prób farma wiatrowa produkuje energię elektryczną. W umowie dostawy turbin T. zastrzeżono, że ruch próbny nie stanowi przejęcia robót przez Wnioskodawcę. Jednakże energia elektryczna wytworzona podczas ruchu próbnego stanowi własność Wnioskodawcy i jest przez niego sprzedawana, co wynika wprost z umowy dostawy T., w której wskazano, że produkty wytworzone w trakcie ruchu próbnego stanowią własność Wnioskodawcy. Próby będą przeprowadzone po zakończeniu robót i przed przejęciem robót przez Wnioskodawcę. Jeżeli w wyniku przeprowadzenia badania, inspekcji, pomiarów lub prób zostanie stwierdzone, że urządzenia, materiały lub wykonawstwo są wadliwe to Wnioskodawca może odrzucić urządzenie, materiał lub wykonawstwo. Wykonawca obowiązany jest w takim przypadku do niezwłocznej naprawy wad. Po dokonaniu napraw mogą być przeprowadzone kolejne próby. Jeżeli wykonawca nie jest w stanie naprawić ww. wad, Wnioskodawca może żądać usunięcia z terenu budowy i zastąpienia wszelkich wadliwych elementów i ponownego wykonania prac. W przypadku, gdy próby w odniesieniu do danej turbiny zakończą się pozytywnym wynikiem nie wstrzymuje się pracy tej turbiny. Nadal produkuje ona energię elektryczną, która jest zbywana przez Wnioskodawcę. Każdy element instalacji i materiałów stanie się własnością Wnioskodawcy po wypłaceniu wykonawcy proporcjonalnego wynagrodzenia za trzeci „kamień milowy”. Pomimo, iż instalacja i materiały staną się własnością Wnioskodawcy, wykonawca będzie ich posiadaczem w celu odpowiedniej realizacji umowy dostawy turbin T., do czasu wystawienia świadectwa przejęcia, kiedy instalacja i materiały zostaną przekazane Wnioskodawcy. Wykonawca zobowiązał się do ukończenia całości robót oraz każdego z etapów robót w czasie przewidzianym w programie robót, włącznie z zaliczeniem prób końcowych. Wykonawca obowiązany jest powiadomić Wnioskodawcę o specyficznych prawdopodobnych przyszłych zdarzeniach, które mogą negatywnie wpłynąć na prace, zwiększyć cenę umowną, opóźnić realizację robót. Wykonawca jest uprawniony do przedłużenia czasu na wykonanie np. ze względu na opóźnienia związane z prędkością wiatru podczas wznoszenia wieży turbin. W niektórych przypadkach opóźnienia Wnioskodawca i wykonawca wyrazili zgodę na poniesienie kosztów wynikających z takich okoliczności w równych częściach.

Zgodnie z postanowieniami umowy dostawy turbin T. wykonawca obowiązany jest do przeprowadzenia prób końcowych (testów końcowych), weryfikujących niezawodność poszczególnych turbin, które polegają na eksploatacji każdej turbiny przez określoną w umowie dostawy turbin T. ilość godzin. Przed testami końcowymi, wykonawca przeprowadzi próbne uruchomienie instalacji. Uruchomienie to zostanie uznane za pomyślne, kiedy każda turbina wiatrowa zostanie wstępnie podłączona do równoległej sieci zasilania. W tym czasie możliwe jest zgłaszanie zastrzeżeń. Po zakończeniu prób końcowych, przeprowadzona zostanie końcowa inspekcja w celu sprawdzenia funkcjonalności montowanych turbin wiatrowych. Wszelkie pozostałe wady będą ustalane i rejestrowane w tym samym czasie. W przypadku, gdy inspekcja końcowa wykaże tylko mniejsze usterki turbin wiatrowych lub montażu, które nie wpływają na bezpieczne i prawidłowe funkcjonowanie turbin, to inspekcja końcowa zostanie uznana za zakończoną. Jeżeli wykryte będą poważne usterki, to inspekcja końcowa zostanie powtórzona po ich naprawieniu. Jeżeli wyniki prób końcowych ponowionych okażą się negatywne, Wnioskodawca może zlecić ponowne przeprowadzenie prób, odrzucić całość robót, wystawić świadectwo przejęcia (cena kontraktowa w tym przypadku może zostać zredukowana). Jak wynika bowiem z postanowień umowy dostawy turbin T., w przypadku gdy wykonawca nie dopełni obowiązku naprawy wady lub uszkodzenia w rozsądnym czasie, to może zostać przez Wnioskodawcę wyznaczony termin, w którym wada lub uszkodzenie mają być naprawione.

Jeżeli wykonawca nie dokona naprawy wady lub uszkodzenia w wyznaczonym terminie, a naprawa ta na mocy umowy dostawy turbin T. ma być wykonana na jego koszt, to Wnioskodawca według własnego wyboru może:

1. wykonać naprawę sam lub przez osoby trzecie na koszt wykonawcy (wykonawca obowiązany jest w tym przypadku do zapłaty Wnioskodawcy kosztów poniesionych przez Wnioskodawcę na dokonanie tej naprawy),
2. żądać odpowiedniego zmniejszenia ceny kontraktowej,
3. rozwiązać umowę dostawy turbin T. w całości w przypadku gdy wada lub uszkodzenie pozbawi Wnioskodawcę istotnej części korzyści z robót lub znacznej części robót.
   
   

Wykonawca na mocy umowy dostawy turbin T. obowiązany jest także do sporządzenia dokumentacji powykonawczej, wskazującej dokładne rozmieszczenia, wymiary oraz szczegóły wykonanych prac oraz rysunków powykonawczych. Dokumentacja ta zostanie załączona do wniosku o wystawienie świadectwa przejęcia robót. Zgodnie z postanowieniami umowy, roboty nie zostaną uznane za ukończone dla celów przejęcia dopóki Wnioskodawca nie otrzyma tych dokumentów. Przed przejęciem robót, wykonawca dostarczy Wnioskodawcy instrukcje obsługi i konserwacji. Roboty nie zostaną uznane za ukończone do celów przejęcia do czasu otrzymania ostatecznych instrukcji obsługi i konserwacji oraz wszelkich innych instrukcji. Wykonawca na mocy umowy jest odpowiedzialny za teren budowy, aż do czasu wystawienia świadectwa przejęcia przez Wnioskodawcę. Przed wydaniem świadectwa przejęcia, wykonawca zobowiązał się do usunięcia i zabrania całego sprzętu, nadwyżek materiałów, odpadków oraz wysprzątania terenu robót. Przejęcie robót przez Wnioskodawcę nastąpi gdy roboty zostaną wykonane zgodnie z umową dostawy turbin T. i zostanie wystawione świadectwo przejęcia dla robót. Wykonawca może złożyć Wnioskodawcy wniosek o wystawienie świadectwa przejęcia nie wcześniej niż na 7 dni przed tym, kiedy całość robót będzie zdaniem wykonawcy ukończona i gotowa do przejęcia. Po usunięciu przez wykonawcę usterek i wad wystawione zostanie świadectwo przejęcia dla wykonawcy, w którym wskazana będzie data z jaką roboty zostały ukończone. Wniosek o wystawienie świadectwa przejęcia może być także odrzucony.

Zgodnie z postanowieniami ww. umowy, zapłata za prace wykonawcy odbędzie się na podstawie sumy zryczałtowanej. O ile nie określono, że dana pozycja jest wydatkiem Wnioskodawcy, Wnioskodawca nie będzie obowiązany do realizacji żadnych dodatkowych płatności poza ceną umowną. Cena umowna została obliczona na podstawie wartości robót oraz wszelkich innych kosztów. Cena ta nie będzie korygowana w związku ze zmianami kosztów robocizny, materiałów, itp. Wykonawca zaakceptował cenę umowną jako cenę za realizację umowy (zakłada się, że cena ta nie zmieni się, za wyjątkiem sytuacji opisanych w kontrakcie). Na koniec każdego terminu wykonania robót oraz po zaakceptowaniu obowiązujących dokumentów przez Wnioskodawcę, wykonawca dostarczy rozliczenie, zawierające szczegóły kwot, które wykonawca uznaje za należne. Rozliczenie to będzie obejmować szacowaną wartość umowną wykonanych robót oraz dokumentów wygenerowanych do końca miesiąca, wszelkie kwoty doliczone lub odliczone, które mogły stać się wymagalne na podstawie kontraktu, potrącenia kwot poświadczonych we wszystkich wcześniejszych przejściowych świadectwach płatności.

Po otrzymaniu rozliczenia Wnioskodawca może wystawić przejściowe świadectwa płatności w ciągu 14 dni od otrzymania rozliczenia lub przesłać notę wykonawcy o wszelkich pozycjach rozliczenia, z którymi się nie zgadza. Wnioskodawca może przy pomocy każdego przejściowego świadectwa płatności dokonać wszelkich korekt lub modyfikacji, jakie powinny być wprowadzone w poprzednich świadectwach płatności. Płatności określone w harmonogramie płatności zostaną zrealizowane po wystawieniu przejściowych świadectw płatności.

W ciągu 84 dni od dnia otrzymania świadectwa przejęcia robót, wykonawca dostarczy Wnioskodawcy rozliczenie po zakończeniu robót z odpowiednią dokumentacją, wskazujące:

1. kwoty zapłacone i płatne w ramach kontraktu w stosunku do wszystkich wykonanych prac do daty określonej w świadectwie przejęcia robót,
2. wartość wszystkich wykonanych robót do daty określonej w świadectwie przejęcia robót,
3. inne szacowane kwoty, które według wykonawcy będą mu należne w ramach umowy.
   
   

Następnie Wnioskodawca potwierdzi rozliczenie i rozliczenie to traktowane będzie jako rozliczenie końcowe. W ciągu 14 dni od dnia otrzymania wniosku o końcowe świadectwo płatności Wnioskodawca wystawi końcowe świadectwo płatności, stwierdzające kwotę, która jest ostateczna. Zgodnie z umową dostawy turbin T. wykonawca zapewnił, że roboty wypełniają wszelkie wymagania techniczne. Natomiast w przypadku udowodnienia wszelkich niezgodności, Wnioskodawca otrzyma odszkodowanie z tytułu kary umownej. Wnioskodawcy przysługuje także odszkodowanie z tytułu kar za niewywiązanie się z terminów realizacji poszczególnych etapów robot. Po przejęciu robót przez Wnioskodawcę, wykonawca zobowiązał się do udzielenia 24 miesięcznej gwarancji. Wykonawca zobowiązał się do zapewnienia obsługi serwisowej turbin w okresie 5 lat licząc od dnia wystawienia świadectwa przejęcia robót.

Aktualnie na terenie gdzie realizowana jest inwestycja ukończono budowę dróg dojazdowych wraz z placami montażowymi, zamontowano wszystkie 13 turbin wiatrowych na wieżach posadowionych na fundamentach, zamontowano GPZ, odcinek linii 110 kV, linie 20 kV. Nie nastąpiło jednak jeszcze przejęcie robót, o którym mowa w kontrakcie budowlanym i umowie dostawy turbin T..

Wnioskodawca otrzymał decyzje Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dotyczące pozwolenia na użytkowanie:

1. turbiny wiatrowej zamontowanej na wieży posadowionej na fundamencie nr 12 – dnia 07 grudnia 2012 r.,
   
2. turbiny wiatrowej zamontowanej na wieży posadowionej na fundamencie nr 13 – dnia 20 grudnia 2012 r.,
   
3. turbiny wiatrowej zamontowanej na wieży posadowionej na fundamencie nr 6 – dnia 03 marca 2013 r.,
   
4. turbiny wiatrowej zamontowanej na wieży posadowionej na fundamencie nr 4 – dnia 05 marca 2013 r.,
   
5. turbiny wiatrowej zamontowanej na wieży posadowionej na fundamencie nr 8 – dnia 05 marca 2013 r.,
   
6. turbiny wiatrowej zamontowanej na wieży posadowionej na fundamencie nr 5 – dnia 05 marca 2013 r.,
   
7. turbiny wiatrowej zamontowanej na wieży posadowionej na fundamencie nr 9 – dnia 20 marca 2013 r.,
   
8. turbiny wiatrowej zamontowanej na wieży posadowionej na fundamencie nr 7 – dnia 26 marca 2013 r.,
   
9. turbiny wiatrowej zamontowanej na wieży posadowionej na fundamencie nr 10 – dnia 01 lutego 2013 r.,
   
10. turbiny wiatrowej zamontowanej na wieży posadowionej na fundamencie nr 11 – dnia 20 lutego 2013 r.,
    
11. turbiny wiatrowej zamontowanej na wieży posadowionej na fundamencie nr 1 – dnia 18 kwietnia 2013 r.,
    
12. turbiny wiatrowej zamontowanej na wieży posadowionej na fundamencie nr 2 – dnia 18 kwietnia 2013 r.,
    
13. turbiny wiatrowej zamontowanej na wieży posadowionej na fundamencie nr 3 – dnia 18 kwietnia 2013 r.,
    
14. głównego punktu zasilania (GPZ) - dnia 07 grudnia 2012 r.
    
    

Wnioskodawca złożył także zawiadomienia do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego o zakończeniu budowy i zamiarze przystąpienia do użytkowania dróg dojazdowych i placów montażowych oraz linii kablowych (110 kV i 20 kV).

Aktualnie uruchomione są wszystkie turbiny wiatrowe (13), na które Wnioskodawca uzyskał pozwolenie na użytkowanie. Zakończono ruch próbny w odniesieniu do 11 turbin wiatrowych. Przeprowadzono także testy końcowe w odniesieniu do 5 turbin wiatrowych, przy czym tylko cztery z nich zakończyły się pomyślnie. Test końcowy, którego wynik był niepomyślny zostanie powtórzony. W wyniku przeprowadzania ruchu próbnego oraz testów końcowych produkowana jest energia elektryczna, która jest sprzedawana przez Wnioskodawcę.

Decyzją Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 12 marca 2013 r. udzielono Wnioskodawcy koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej przy użyciu trzech jednostek wytwórczych (trzech turbin wiatrowych). Koncesja ta w przyszłości będzie rozszerzana na kolejne turbiny.

Z przepisów prawa ochrony środowiska wynika, że nowo zbudowany lub przebudowany obiekt budowlany, zespół obiektów lub instalacja nie mogą być oddane do użytkowania, jeżeli nie spełniają wymagań ochrony środowiska. Wnioskodawca posiada decyzje środowiskowe dla prowadzonej przez niego inwestycji (odrębnie dla GPZ oraz dla farmy wiatrowej). W decyzji środowiskowej odnoszącej się do farmy wiatrowej wskazano, że przedsięwzięciem w rozumieniu ww. decyzji środowiskowej jest wykonanie fundamentów dla posadowienia turbin wiatrowych, montaż wszystkich elektrowni wiatrowych, ułożenie podziemnych kabli energetycznych wraz z linią światłowodową, modernizacja istniejących dróg dojazdowych oraz wykonanie na niewielkich odcinkach sieci dróg śródpolnych pod potrzeby projektowanej inwestycji oraz wykonanie tymczasowych platform montażowych. Decyzja ta rozróżnia pojęcia „zakończenia realizacji przedsięwzięcia”, „uruchomienie instalacji” oraz „oddanie do użytkowania”.

W decyzji ustalony został wymóg zainstalowania w obrębie przedsięwzięcia, przed zakończeniem jego realizacji, urządzeń automatycznie rejestrujących pojawiające się w pobliżu farmy wiatrowej lub ulegające kolizji ptaki i nietoperze. Równocześnie w decyzji ustalony został wymóg przeprowadzenia pomiarów poziomu hałasu w porze dziennej i nocnej w punkcie pomiarowym w bezpośrednim sąsiedztwie zabudowy po uruchomieniu instalacji, a przed oddaniem do użytkowania. Wnioskodawca po uzyskaniu decyzji o pozwoleniu na użytkowanie dwóch turbin wiatrowych oraz GPZ złożył do wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska zawiadomienia o planowanym terminie oddania do używania GPZ oraz jednej turbiny wiatrowej. Zawiadomienie o planowanym przystąpieniu do użytkowania GPZ zostało przyjęte przez Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska (wynik kontroli był pozytywny). Nie istnieją więc aktualnie formalne przeszkody do użytkowania GPZ. Po konsultacji z Wojewódzkim Inspektorem Ochrony Środowiska zawiadomienie Wnioskodawcy odnoszące się do jednej turbiny wiatrowej zostało wycofane. Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska wskazał, że nie zostało zrealizowane całe przedsięwzięcie, opisane w decyzji środowiskowej dla budowy farmy wiatrowej. Z informacji uzyskanych od Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska wynika, że przedmiotem kontroli będzie cała realizowana inwestycja - farma wiatrowa, zgodnie z decyzją środowiskową opisaną powyżej. Z treści art. 76 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy Prawo ochrony środowiska wynika, że nowo zbudowany obiekt budowlany, zespół obiektów lub instalacja nie mogą być oddane do użytkowania, jeżeli nie spełniają wymagań ochrony środowiska dotyczących wykonania określonych w decyzjach administracyjnych (tutaj w decyzji środowiskowej) środków technicznych chroniących środowisko. Środkiem technicznym chroniącym środowisko w rozpatrywanym przypadku jest zainstalowanie urządzeń automatycznie rejestrujących pojawiające się w pobliżu farmy wiatrowej lub ulegające kolizji ptaki i nietoperze.

Aby można było mówić o spełnieniu wymogów wynikających z decyzji środowiskowej, urządzenia rejestrujące należy zainstalować w obrębie wszystkich planowanych turbin wiatrowych, gdyż tylko taki sposób rozmieszczenia urządzeń umożliwi rejestrację w obrębie całego przedsięwzięcia i zapewni spełnienie wymogu decyzji środowiskowej dotyczącego konieczności wykonania i eksploatowania ww. urządzeń w sposób zapewniający możliwość obiektywnej i wiarygodnej oceny ww. zjawisk. Zawiadomienie Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska nastąpić może zatem dopiero z chwilą zainstalowania ww. urządzeń i zakończeniu realizacji przedsięwzięcia, oraz po przeprowadzeniu pomiarów poziomu hałasu, zaś oddanie do użytkowania przedsięwzięcia w rozumieniu przepisów ustawy o ochronie środowiska może nastąpić po 30 dniach od zawiadomienia wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska. Wnioskodawca nie zainstalował jeszcze urządzeń rejestrujących do czego zobowiązany jest na podstawie decyzji środowiskowej. Nie było możliwe również zbadanie faktycznego oddziaływania akustycznego na środowisko wymaganego postanowieniami decyzji środowiskowej na etapie przed przystąpieniem do użytkowania, w przypadku gdy cała inwestycja nie była zrealizowana. Obecnie Wnioskodawca posiada wszystkie wymagane pozwolenia na użytkowanie oraz zawiadomienia o zakończeniu budowy (w przypadkach, gdy decyzja o pozwoleniu na użytkowanie nie była wymagana) co uprawnia go do uruchomienia instalacji. To z kolei otwiera możliwość dokonania pomiarów hałasu w celu wykonania postanowień decyzji środowiskowej na etapie przed oddaniem do użytkowania przedsięwzięcia. W związku z powyższym, Wnioskodawca zamierza wystąpić do Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska z zawiadomieniem o planowanym terminie oddania do używania zespołu farmy wiatrowej dopiero po zamontowaniu urządzeń rejestrujących oraz wykonaniu badań oddziaływania akustycznego, wskazanych w decyzji środowiskowej, określających wpływ na środowisko całej farmy wiatrowej (wyniki pomiarów Wnioskodawca musi załączyć do wniosku do Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska).

Odnosząc się do GPZ (głównej stacji transformatorowej), przepisy Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 2 lipca 2010 r. w sprawie rodzajów instalacji, których eksploatacja wymaga zgłoszenia (Dz. U. z 2010 r. Nr 130, poz. 880) nakładają na Wnioskodawcę obowiązek zgłoszenia GPZ z uwagi na wytwarzanie pól elektromagnetycznych. Zgłoszenie powinno zostać dokonane do wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska oraz starosty. Przed dokonaniem zgłoszenia Wnioskodawca jest obowiązany do dokonania pomiarów pola elektromagnetycznego w obrębie tej stacji transformatorowej.

Wnioskodawca dokonał wskazanych wyżej pomiarów pola elektromagnetycznego, jednakże aktualnie nie otrzymał jeszcze protokołu z wynikami od Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej. Z uwagi na powyższe Wnioskodawca nie jest w stanie na chwilę obecną spełnić wymagań informacyjnych względem wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska oraz starosty, nałożonych na Wnioskodawcę przepisami powołanego wyżej rozporządzenia.

Wnioskodawca finansuje realizację opisanej wyżej inwestycji ze środków pochodzących z kredytu bankowego. W związku z tym, ponosi on koszty odsetek od tego kredytu w okresie realizacji poszczególnych części inwestycji oraz po tym okresie.

Grunt, na którym realizowana jest inwestycja (działki na których zlokalizowany jest GPZ i zlokalizowane będą wszystkie elektrownie wiatrowe) jest własnością Wnioskodawcy. Pozostałe tereny wykorzystywane pod rozbudowę i budowę dróg dojazdowych i linii kablowych są dzierżawione lub objęte służebnościami.

Koszty związane z realizacją inwestycji ujmowane są przez Wnioskodawcę na wyodrębnionym koncie. Na tym koncie ujęte są wszystkie koszty związane z budową farmy wiatrowej, tj.:

1. koszty wynikające wprost z kontraktu budowlanego zgodnie z wykazem cen elementów scalonych stanowiącym załącznik do tego kontraktu oraz koszty wynikające wprost z umowy dostawy turbin T. zgodnie z wykazem cen stanowiącym załącznik do tej umowy, zwane dalej „kosztami budowy”,
2. inne koszty nie wynikające z kontraktu budowlanego oraz umowy dostawy turbin T., takie jak: koszty pomiaru wiatru, koszty analiz, koszty projektów budowlanych, nadzoru inwestorskiego, nadzoru budowlanego, koszty finansowe (odsetki od kredytów i pożyczek), koszty ubezpieczenia budowy, różnice kursowe, koszty dzierżaw i służebności, koszty wynikające z umowy zawartej przez Wnioskodawcę z podmiotem trzecim, której przedmiotem jest świadczenie przez podmiot trzeci w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy wszelkich czynności zmierzających do realizacji inwestycji budowy farmy wiatrowej, takich jak np. czynności zmierzających do uzyskania wymaganych zezwoleń na realizację i budowę farmy wiatrowej, itp., zwane dalej „kosztami pozostałymi”.
   
   

Konto to nie posiada kont analitycznych, które pozwoliłoby dokonać przyporządkowania ujętych na nim kosztów do poszczególnych elementów składających się na farmę wiatrową. Ustalając wartość początkową poszczególnych środków trwałych składających się na farmę wiatrową. Wnioskodawca zamierza przyporządkować do poszczególnych środków trwałych koszt wytworzenia wynikający z kontraktu budowlanego oraz umowy dostaw T. („koszt budowy”), natomiast „koszty pozostałe” zostaną przyporządkowane do poszczególnych środków trwałych kluczem podziałowym, tj. Wnioskodawca ustali procentowy udział „kosztów budowy” danego środka trwałego wynikający z kontraktu budowlanego oraz umowy dostawy turbin T. w całej wartości tych umów i według tego klucza podzielone zostaną „koszty pozostałe”.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Jakie stawki amortyzacyjne Wnioskodawca powinien zastosować do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od urządzeń i budowli składających się na farmę wiatrową, takich jak:

1. budynki rozdzielni wraz z fundamentami i uziemieniem,
2. wieże elektrowni wiatrowych wraz z fundamentem i uziemieniem,
3. linie kablowe do budynków stacji transformatorowych oraz pomiędzy budynkami stacji transformatorowych a budynkami rozdzielni,
4. zespoły wiatrowo - elektryczne,
5. wyposażenie budynków rozdzielni, w tym m.in. szafa układów pomiarowych, szafa układów krosowych, szafa systemu nadzoru, rozdzielania potrzeb własnych, transformator potrzeb własnych,
6. budynki stacji transformatorowych wraz z fundamentami i wyposażeniem, w tym m.in.: rozdzielnia, szafa krosowa, szafa urządzeń łączności, szafa układów pomiarowych, transformator potrzeb własnych,
7. szafy systemu alarmowego,
8. transformatory SN/nN?

/pytanie oznaczone we wniosku Nr 6/

Zdaniem Spółki, w odniesieniu do wskazanych poniżej urządzeń i budowli, powinna stosować następujące stawki amortyzacyjne:

1. budynki rozdzielni wraz z fundamentami i uziemieniem (rodzaj 101 KŚT - Budynki przemysłowe) - 2,5 %,
2. wieże elektrowni wiatrowych wraz z fundamentem i uziemieniem (rodzaj 201 KŚT - Elektrownie) - 4,5 %,
3. linie kablowe do budynków stacji transformatorowych oraz pomiędzy budynkami stacji transformatorowych a budynkami rozdzielni (rodzaj 211 KŚT- Rurociągi sieci rozdzielczej oraz lokalne linie rozdzielcze) - 10 %,
4. zespoły wiatrowo - elektryczne (rodzaj 346 KŚT - Zespoły wiatrowo-elektryczne) - 7 %,
5. wyposażenie budynków rozdzielni, w tym m.in. szafa układów pomiarowych, szafa układów krosowych, szafa systemu nadzoru, rozdzielnia potrzeb własnych, transformator potrzeb własnych (rodzaj 610 KŚT - Urządzenia rozdzielcze prądu zmiennego) -10 %,
6. budynki stacji transformatorowych wraz z fundamentami i wyposażeniem, w tym m.in.: rozdzielnia, szafa krosowa, szafa urządzeń łączności, szafa układów pomiarowych, transformator potrzeb własnych (rodzaj 613 KST – Stacje transformatorowe stałe i przewoźne) - 10 %,
7. szafy systemu alarmowego (rodzaj 624 KŚT - Urządzenia alarmowe i sygnalizacyjne) -10 %
8. transformatory SN/nN (rodzaj 630 KŚT - Transformatory) - 10 %.
   
   

Kwestie związane z właściwą klasyfikacją środków trwałych uregulowane zostały w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2010 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) (Dz. U. z 2010 r. Nr 242, poz. 1622). Jak wskazano w załączniku do przedmiotowego rozporządzenia, Klasyfikacja Środków Trwałych (dalej jako: „KŚT”) jest usystematyzowanym zbiorem obiektów majątku trwałego służącym m.in. do celów ewidencyjnych, ustalaniu stawek odpisów amortyzacyjnych oraz badań statystycznych. W KŚT za podstawową jednostkę ewidencji przyjmuje się pojedynczy element majątku trwałego spełniający określone funkcje w procesie wytwarzania wyrobów i świadczenia usług. Może być nim budynek, maszyna, pojazd mechaniczny itp.

W Grupie 1 KŚT wymieniono budynki i lokale oraz spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego i spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. W Podgrupie 10 KŚT wymieniono budynki niemieszkalne. Rodzaj 101 KŚT stanowią budynki przemysłowe - zgodnie z wyjaśnieniami, rodzaj ten obejmuje fabryki, warsztaty, hale produkcyjne itp. budynki przeznaczone na produkcję. Zdaniem Wnioskodawcy, budynki rozdzielni wraz z fundamentami i uziemieniem powinny zostać zaklasyfikowane do rodzaju 101 KŚT. Stawka amortyzacyjna zgodnie z wykazem rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiących załącznik do ustawy o CIT dla Podgrupy 10 KŚT wynosi 2,5 %.

W Grupie 2 KŚT wymieniono obiekty inżynierii lądowej i wodnej. W Podgrupie 20 KŚT wymieniono kompleksowe budowle na terenach przemysłowych. Rodzaj 201 KŚT stanowią budowle na terenach elektrowni - zgodnie z wyjaśnieniami rodzaj ten obejmuje m.in. budowle na terenach elektrowni napędzanych wiatrem. Zdaniem Wnioskodawcy, wieże elektrowni wiatrowych wraz z fundamentem i uziemieniem powinny zostać zaklasyfikowane do rodzaju 201 KŚT. Stawka amortyzacyjna zgodnie z wykazem rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiących załącznik do ustawy o CIT dla Grupy 2 KŚT wynosi 4,5 %.

W Podgrupie 21 KŚT wymieniono rurociągi, linie telekomunikacyjne i elektroenergetyczne. Rodzaj 211 KŚT stanowią rurociągi sieci rozdzielczej oraz linie telekomunikacyjne i elektroenergetyczne, rozdzielcze. Zdaniem Wnioskodawcy, linie kablowe do budynków stacji transformatorowych oraz pomiędzy budynkami stacji transformatorowych a budynkami rozdzielni powinny zostać zaklasyfikowane do rodzaju 211 KŚT). Stawka amortyzacyjna zgodnie z wykazem rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiących załącznik do ustawy o CIT dla Rodzaju 211 KŚT wynosi 10 %.

W Grupie 3 KŚT wymieniono kotły i maszyny energetyczne. W Podgrupie 34 KŚT wymieniono turbozespoły i zespoły prądotwórcze oraz reaktory jądrowe. Rodzaj 346 KŚT stanowią zespoły prądotwórcze wiatrowe. Zdaniem Wnioskodawcy zespoły wiatrowo - elektryczne powinny zostać zaklasyfikowane do rodzaju 346 KŚT. Stawka amortyzacyjna, zgodnie z wykazem rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiących załącznik do ustawy o CIT dla Grupy 3 KŚT, wynosi 7 %.

W Grupie 6 KŚT wymieniono urządzenia techniczne. W Podgrupie 61 KŚT wymieniono urządzenia i aparaturę energii elektrycznej. Rodzaj 610 KŚT stanowią urządzenia rozdzielcze prądu zmiennego. Zdaniem Wnioskodawcy, wyposażenie budynków rozdzielni, w tym m.in. szafa układów pomiarowych, szafa układów krosowych, szafa systemu nadzoru, rozdzielania /winno być: rozdzielnia/ potrzeb własnych, transformator potrzeb własnych powinny zostać zaklasyfikowane do rodzaju 610 KŚT. Stawka amortyzacyjna, zgodnie z wykazem rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiących załącznik do ustawy o CIT dla Podgrupy 61 KŚT, wynosi 10 %.

Rodzaj 613 KŚT stanowią stacje transformatorowe stałe i mobilne. Zdaniem Wnioskodawcy, budynki stacji transformatorowych wraz z fundamentami i wyposażeniem, w tym m.in.: rozdzielnia, szafa krosowa, szafa urządzeń łączności, szafa układów pomiarowych, transformator potrzeb własnych powinny zostać zaklasyfikowane do rodzaju 613 KST. Stawka amortyzacyjna, zgodnie z wykazem rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiących załącznik do ustawy o CIT dla Podgrupy 61 KST, wynosi 18 %.

W Podgrupie 62 KST wymieniono urządzenia dla radiofonii i telewizji, urządzenia dla telefonii i telegrafii. Rodzaj 624 KŚT stanowią urządzenia alarmowe i sygnalizacyjne. Zdaniem Wnioskodawcy, szafy systemu alarmowego powinny zostać zaklasyfikowane do rodzaju 624 KŚT. Stawka amortyzacyjna, zgodnie z wykazem rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiących załącznik do ustawy o CIT dla Grupy 6 KŚT, wynosi 10 %.

W Podgrupie 63 KŚT wymieniono urządzenia elektroenergetyczne przetwórcze i zasilające. Rodzaj 630 KŚT stanowią transformatory. W ocenie Wnioskodawcy transformatory SN/nN powinny zostać zaklasyfikowane do rodzaju 630 KŚT. Stawka amortyzacyjna, zgodnie z wykazem rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiących załącznik do ustawy o CIT dla Grupy 6 KŚT, wynosi 10 %.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych organów podatkowych. Przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 24 lutego 2011 r. znak: IBPBI/2/423-1606/10/CzP.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm. określana dalej skrótem „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 updop, w przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu ich zużycia (odpisy amortyzacyjne).

W myśl art. 16a ust. 1 updop, amortyzacji podlegają - z zastrzeżeniem art. 16c - stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Tak więc, aby dany składnik majtku był uznany za środek trwały musi spełniać następujące warunki:

1. stanowić własność lub współwłasność podatnika,
2. być kompletnym i zdatnym do użytku w dniu przyjęcia do używania,
3. przewidywany jego okres używania musi być dłuższy niż rok,
4. winien być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą (decyduje zamiar podatnika).
   
   

Przepis art. 16i ust. 1 updop stanowi, że odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.

Kwestie właściwej klasyfikacji środków trwałych zostały unormowane w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2010 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) (Dz.U. z 2010 r. Nr 242, poz. 1622). Klasyfikacja Środków Trwałych jest usystematyzowanym zbiorem obiektów majątku trwałego służącym m.in. do celów ewidencyjnych, ustalaniu stawek odpisów amortyzacyjnych oraz badań statystycznych. O zaliczeniu danego środka do odpowiedniej klasyfikacji (grupy, podgrupy i rodzaju) środków trwałych decyduje jego przeznaczenie oraz konstrukcja i wyposażenie.

Zgodnie z komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Natomiast w przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania m.in. środka trwałego według Klasyfikacji Środków Trwałych, zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego w Łodzi, który udziela informacji w zakresie stosowania takiej klasyfikacji.

Mając na względzie powyższe, zauważyć należy, iż organ podatkowy nie jest uprawniony do dokonywania klasyfikacji środków trwałych do odpowiedniej grupy. Klasyfikacji tej powinien dokonać sam podmiot gospodarczy przy ewentualnej pomocy uprawnionego organu statystycznego. Z uwagi na powyższe, prawidłowość dokonanej przez podatnika klasyfikacji poszczególnych środków trwałych na gruncie ww. KŚT nie była przedmiotem niniejszej interpretacji.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż obiekty tworzące farmę wiatrową, o których mowa we wniosku, zaklasyfikowane przez Spółkę do odpowiednich grup środków trwałych mogą być amortyzowane według następujących stawek zawartych w Wykazie stawek amortyzacyjnych, tj.:

1. Budynki rozdzielni wraz z fundamentami (rodzaju 101 KŚT - Budynki przemysłowe) - 2,5%,
2. Wieże elektrowni wiatrowych wraz z fundamentem i uziemieniem - (rodzaj 201 KŚT - Elektrownie) - 4,5%,
3. Linie kablowe do budynków stacji transformatorowych oraz pomiędzy budynkami stacji transformatorowych a budynkami rozdzielni - (rodzaj 211 KŚT - Rurociągi sieci rozdzielczej oraz lokalne linie rozdzielcze) -10%,
4. Zespoły wiatrowo - elektryczne - (rodzaj 346 KŚT - Zespoły wiatrowo-elektryczne) - 7%,
5. Wyposażenie budynków rozdzielni, w tym m.in.: szafa układów pomiarowych, szafa układów krosowych, szafa systemu nadzoru, rozdzielnia potrzeb własnych, transformator potrzeb własnych, (rodzaj 610 KŚT - Urządzenia rozdzielcze prądu zmiennego) - 18%,
6. Budynki stacji transformatorowych wraz z fundamentami i wyposażeniem, w tym m.in.: rozdzielnia, szafa krosowa, szafa urządzeń łączności, szafa układów pomiarowych, transformator potrzeb własnych, (rodzaj 613 KŚT - Stacje transformatorowe stałe i przewoźne) - 10%,
7. Szafy systemu alarmowego (rodzaj 624 KŚT - Urządzenia alarmowe i sygnalizacyjne) -10%,
8. Transformatory SN/nN (rodzaj 630 KŚT - Transformatory) -10%.
   
   

Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko Spółki w zakresie zastosowania stawek amortyzacyjnych w stosunku do obiektów oznaczonych lit. a-d oraz f-h jest prawidłowe.

Natomiast w odniesieniu do zastosowanej przez Spółkę stawki amortyzacyjnej dla wyposażenia budynków rozdzielni, w tym m.in.: szafy układów pomiarowych, szafy układów krosowych, szafy systemu nadzoru, rozdzielni potrzeb własnych, transformatora potrzeb własnych, (rodzaj 610 KŚT - Urządzenia rozdzielcze prądu zmiennego) należy zauważyć, iż z Wykazu Rocznych Stawek Amortyzacyjnych stanowiącego Załącznik nr 1 do updop wynika, iż stawka amortyzacji wynosi 18 % (z podgrupy 61 m.in. urządzenia rozdzielcze).

Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko Spółki w zakresie zastosowania stawek amortyzacyjnych w stosunku do poszczególnych obiektów tworzących farmę wiatrową, tj. odnośnie:

• obiektów oznaczonych lit. a-d oraz f-h – jest prawidłowe,
• obiektów wymienionych w punkcie e - jest nieprawidłowe.
  
  

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż odnośnie spraw będących przedmiotem pytań oznaczonych we wniosku nr 1-5 oraz 7-8 wydano odrębne interpretacje indywidualne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.