INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2012 r. (data wpływu 30 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją operacji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 marca 2012 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją operacji.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Fundacja, będąca osobą prawną, złożyła w 2011 r. wniosek do Urzędu Marszałkowskiego Województwa, za pośrednictwem Lokalnej Grupy Działania, w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013, osi 4 „Leader”, działanie 4.13 „Wdrażanie lokalnych strategii rozwoju” z zakresu małych projektów, o dofinansowanie operacji. Otrzymała dofinansowanie, a operacja zostanie zrealizowana, zgodnie z zakresem przedstawionym we wniosku o dofinansowanie, w terminie od dnia 1 kwietnia 2012 r. do dnia 30 czerwca 2012 r. W związku z tym zaistniała konieczność przedłożenia, jako załącznika do wniosku o płatność, interpretacji indywidualnej potwierdzającej brak możliwości odzyskania podatku od towarów i usług, w związku z zaliczeniem go we wniosku do kosztu (ze względu na status uniemożliwiający odzyskanie podatku). Fundacja nie prowadzi działalności gospodarczej, więc nie mieści się w kręgu podmiotów wymienionych w art. 15-17 ustawy o podatku od towarów i usług i w myśl tych przepisów nie jest podatnikiem tego podatku i nie ma podstaw do jego odzyskania. Operacja jest zgodna z celami określonymi w PROW na lata 2007-2013 dla działania „Wdrażanie lokalnych strategii rozwoju” z zakresu małych projektów oraz dwoma celami strategicznymi określonymi w LSR: celem ogólnym 2: „Poprawa jakości życia na obszarach wiejskich”, cel szczegółowy 2.1: „Zwiększenie atrakcyjności turystycznej i bytowej terenów wiejskich”, przedsięwzięcie 2.1.1: „Mieszkać, zwiedzać, odpoczywać” oraz celem ogólnym 3: „Aktywizacja społeczności lokalnych”, cel szczegółowy 3.1: „Pobudzenie aktywności społeczności lokalnej”, przedsięwzięcie 3.1.1: „Działamy na własnym obszarze”. Działanie wpłynie na podniesienie standardu i atrakcyjności życia 400 mieszkańców wsi i około 3.000 wczasowiczów, poprzez wyposażenie w ogólnodostępną infrastrukturę rekreacyjno-turystyczną, plac rekreacyjny w centrum wsi. Zarówno mieszkańcy wsi, jak i przebywający w niej turyści, uzyskają możliwość udziału w imprezach o charakterze kulturalnym, rekreacyjnym i integracyjnym na ogólnodostępnym terenie. Operacja przyczyni się do podejmowania wspólnych inicjatyw na rzecz lokalnego środowiska. Dzięki realizacji operacji zdecydowanie wzrośnie atrakcyjność turystyczna miejscowości, poprawi się jakość życia mieszkańców, szczególnie dzieci i młodzieży. Wzrośnie liczba uczestników wspólnych przedsięwzięć o charakterze lokalnym i regionalnym, co przyczyni się do integracji mieszkańców i podejmowania wspólnych inicjatyw na rzecz środowiska lokalnego. Korzystanie z infrastruktury, zarówno dla wszystkich mieszkańców, jak i turystów, będzie nieodpłatne. Realizowana operacja będzie miała istotny wpływ na promowanie obszarów wiejskich. Fundacja nie działa w celu osiągnięcia zysków, nie prowadzi działalności komercyjnej. Partnerzy uczestniczący w operacji wykorzystają lokalne zasoby rzeczowe – teren Gminy oraz ludzkie – społeczne prace na rzecz utworzenia placu rekreacyjnego. Zrealizowana inwestycja nie będzie służyła do wykonywania czynności opodatkowanych, nie będzie miała związku z jakąkolwiek sprzedażą opodatkowaną. W związku z tym Fundacji nie będzie przysługiwało prawo do odzyskania podatku, bądź zwrotu różnicy podatku. Korzystanie z ogólnodostępnej infrastruktury będzie nieodpłatne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Fundacja, jako osoba prawna, realizując projekt z ww. zakresu i programu może odzyskać koszt poniesionego podatku od towarów i usług, biorąc pod uwagę argumenty przytoczone we wniosku i aktualne uwarunkowania prawne...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma możliwości odliczenia podatku od towarów i usług od realizowanej inwestycji, jako osoba prawna nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Fundacja stwierdziła, że realizując projekt nie ma możliwości pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony, bądź otrzymania zwrotu kwoty podatku z tytułu realizowanej inwestycji, zatem stanowi on koszt kwalifikowany. Jeżeli w świetle zmieniających się przepisów prawa zaistnieją przesłanki umożliwiające odliczenie podatku, Fundacja zwróci zrefundowane w ramach projektu części poniesionego podatku. Z zasady i ze względu na status kosztu podatku, zawsze stanowi on wydatek kwalifikowany z uwagi na brak możliwości jego odzyskania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 88 ust. 4 cyt. ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje czynny podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanych.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług oraz niepodlegających temu podatkowi.

W rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.) przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 9 tego rozporządzenia.

Z treści wniosku wynika, że Fundacja, nieprowadząca działalności gospodarczej i niebędąca podatnikiem podatku od towarów i usług, realizuje projekt mający na celu stworzenia placu rekreacyjnego. Działanie wpłynie na podniesienie standardu i atrakcyjności życia mieszkańców wsi i wczasowiczów, poprzez wyposażenie w ogólnodostępną infrastrukturę rekreacyjno-turystyczną – plac rekreacyjny w centrum wsi. Korzystanie z infrastruktury, zarówno dla wszystkich mieszkańców, jak i turystów, będzie nieodpłatne. Zrealizowana inwestycja nie będzie służyła do wykonywania czynności opodatkowanych.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że Fundacji nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż realizowana inwestycja nie będzie miała związku z czynnościami opodatkowanymi. Nie będzie przysługiwało również prawo otrzymania zwrotu tego podatku, gdyż środki, o których mowa we wniosku, nie są środkami wymienionymi w § 8 ust. 3 i 4 rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011 r.

Ponadto informuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii kwalifikowalności podatku od towarów i usług, gdyż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, bowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.