Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-1165/13/MS
z 5 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 5 września 2013 r. (data wpływu do tut. BKIP 11 września 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy w przypadku połączenia ze Spółką zależną Spółka będzie uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych stanowiących koszty uzyskania przychodów, od wartości początkowej Znaków towarowych określonej w ewidencji Spółki zależnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 września 2013 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy w przypadku połączenia ze Spółką zależną Spółka będzie uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych, stanowiących koszty uzyskania przychodów, od wartości początkowej Znaków towarowych określonej w ewidencji Spółki zależnej.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Przedmiotem działalności Spółki jest produkcja armatury grzewczej i sanitarnej. Spółka posiada zależną spółkę kapitałową z siedzibą w Polsce (dalej: „Spółka zależna”), która specjalizuje się w zarządzaniu prawami własności przemysłowej należącymi do Grupy oraz prowadzeniem działalności marketingowej.

Majątkiem Spółki zależnej będą m.in. nabyte (gdzie cena za znaki będzie uregulowana w całości) znaki towarowe zarejestrowane w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, podlegające ochronie na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz.U. z 2003 r., nr 119, poz. 1117 z późn. zm.; dalej: „Znaki towarowe”). Znaki towarowe będą stanowiły dla Spółki zależnej wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji, zostaną wykazane w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki zależnej prowadzonej dla celów podatkowych w wartości początkowej odpowiadającej cenie nabycia. Możliwe jest połączenie Spółki ze Spółką zależną, dla której jednym z najbardziej wartościowym aktywów będą Znaki towarowe.

Połączenie zostałoby przeprowadzone w trybie określonym w art. 492 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2000 r., nr 94, poz. 1037, z późn zm., dalej: „KSH”), tj. poprzez przeniesienie całego majątku Spółki zależnej, która byłaby spółką przejmowaną na Spółkę, jako spółkę przejmującą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w wypadku połączenia ze Spółką zależną Spółka będzie uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych, stanowiących koszty uzyskania przychodów, od wartości początkowej Znaków towarowych określonej w ewidencji Spółki zależnej?

Zdaniem Wnioskodawcy, w wypadku połączenia ze Spółką zależną będzie mogła dokonywać odpisów amortyzacyjnych stanowiących dla niej koszt uzyskania przychodów od wartości początkowej Znaków towarowych określonej w ewidencji Spółki zależnej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodu są koszty osiągnięte w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów enumeratywnie wymienionych w art. 16 Ustawy CIT.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 lit b, do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się wydatków na nabycie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych; wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych są kosztem uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia tych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Z uregulowaniem tym koresponduje art. 15 ust. 6 Ustawy CIT, zgodnie z którym kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywane na podstawie art. 16a - 16m z uwzględnieniem art. 16 Ustawy CIT. Zawarte w art. 16a-16m Ustawy CIT regulacje dotyczą m.in. uznawania składników majątku za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, ustalania wartości początkowej, stosowania metod amortyzacji i stawek amortyzacyjnych.

Zgodnie z art. 16b ust. 1 Ustawy CIT, amortyzacji podlegają m.in. nabyte, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania, prawa określone w ustawie z 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz.U. z 2003 r., Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.) o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Równocześnie art. 16g ust. 9 Ustawy CIT wskazuje, iż w razie przekształcenia formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, z zastrzeżeniem ust. 19, dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów - wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o której mowa w art. 9 ust. 1, podmiotu przekształcanego, połączonego albo podzielonego.

Powyższy przepis znajduje zastosowanie, zgodnie z art. 16g ust. 18 Ustawy CIT, jeżeli z odrębnych przepisów wynika, że podmiot powstały z przekształcenia, podziału albo połączenia lub podmiot istniejący, do którego przeniesiono w wyniku wydzielenia część majątku podmiotu dzielonego, wstępuje we wszelkie prawa i obowiązki podmiotu przekształconego, połączonego albo podzielonego.

Stosownie do art. 93 § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej, w niniejszej sprawie w wyniku połączenia Spółka, jako spółka przejmująca wstąpi we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki Spółki zależnej. Pełna sukcesja będzie miała miejsce również na gruncie uregulowań prawa handlowego. Zgodnie z art. 494 § 1 KSH, spółka przejmująca wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej.

W świetle przywołanych uregulowań KSH oraz Ordynacji podatkowej, spełniona zostanie przesłanka, o której mowa w art. 16g ust. 18 Ustawy CIT - Spółka wstąpi we wszelkie prawa i obowiązki Spółki zależnej. W związku z powyższym należy uznać, iż w odniesieniu do Spółki znajdzie zastosowanie regulacja określona w art. 16g ust. 9 Ustawy CIT. Zatem Spółka jako następca prawny Spółki zależnej będzie uprawniona do rozpoznania w prowadzonej przez siebie ewidencji wartości niematerialnych i prawnych Znaków towarowych w wartości początkowej określonej w ewidencji wartości niematerialnych i prawnych Spółki zależnej. Od tak ustalonej wartości początkowej Spółka będzie mogła dokonywać odpisów amortyzacyjnych, które będą stanowiły koszty uzyskania przychodów Spółki.

Na podstawie art. 16h ust. 3 Ustawy CIT Spółka będzie zobowiązana do zachowania zasady kontynuacji, zgodnie z którą podmioty, które przejęły całość lub część innego podmiotu, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot połączony.

Stanowisko Spółki znajduje oparcie w orzecznictwie organów podatkowych. Przykładowo, w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 13 października 2011 r. (nr ILPB3/423-319/11-5/MM) potwierdzono prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy, zgodnie z którym w świetle art. 16g ust. 9 i art. 16h ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Wnioskodawca po dokonaniu przejęcia Spółki powinien określić wartość początkową środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w wartościach wynikających z ewidencji Spółki i kontynuować amortyzację środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych z uwzględnieniem wartości dotychczasowych odpisów i metody amortyzacji - na zasadzie kontynuacji amortyzacji dokonanej przez Spółkę. Podobnie wypowiedział się również m.in. Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w postanowieniu z 22 lutego 2007 r. (sygnatura: 1471/DPD1/423-161/05/SG).

Reasumując, w wypadku połączenia ze Spółką zależną Spółka będzie uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych, stanowiących dla niej koszt uzyskania przychodów, od wartości początkowej Znaków towarowych określonej w ewidencji Spółki zależnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1030, dalej „KSH”), połączenie może być dokonane przez przeniesienie całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej (łączenie się przez przejęcie). Stosownie do art. 494 § 1 KSH, Spółka przejmująca albo spółka nowo zawiązana wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki. Art. 494 § 2 KSH stanowi ponadto, że na spółkę przejmującą albo spółkę nowo zawiązaną przechodzą z dniem połączenia w szczególności zezwolenia, koncesje oraz ulgi, które zostały przyznane spółce przejmowanej albo którejkolwiek ze spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji lub ulgi stanowi inaczej.

Przedmiotem następstwa prawnego są również prawa i obowiązki, wynikające z przepisów prawa podatkowego. W myśl postanowień art. 93 § 1 pkt 1 ustawy dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się osób prawnych wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek. Powyższa zasada, na podstawie art. 93 § 2 ww. ustawy, ma również zastosowanie w przypadku przejęcia przez osobę prawną innej osoby prawnej (osób prawnych) lub osobowej spółki handlowej (osobowych spółek handlowych), co oznacza, że spółka przejmująca, jako sukcesor, wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki poprzednika jako podatnika, płatnika i inkasenta.

Zatem w wyniku łączenia się spółek, o którym mowa w art. 492 § 1 pkt 1 KSH, na spółkę przejmującą przechodzi nie tylko majątek spółki przejmowanej, lecz drogą sukcesji uniwersalnej przechodzą na nią wszystkie prawa i obowiązki, jakie spółka ta posiadała na dzień wykreślenia jej z rejestru sądowego. Ponadto proces łączenia się spółek przez przejęcie związany jest z sukcesją podatkową. Oznacza to, że spółka przejmująca wstępuje, co do zasady, we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej przewidziane w przepisach prawa podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca planuje połączyć się z polską spółką kapitałową („Spółka zależna”). Połączenie zostałoby przeprowadzone w trybie określonym w art. 492 § 1 Kodeksu spółek handlowych, czyli jako połączenie przez przejęcie. Spółką przejmującą byłby Wnioskodawca, a spółką przejmowaną Spółka zależna. W wyniku połączenia doszłoby do przeniesienia na Wnioskodawcę Znaków towarowych będących własnością Spółki zależnej (wprowadzonych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych).

Zasady ustalania wartości początkowej składników majątku trwałego zostały wskazane w art. 16g ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej „ustawa o pdop”). Są one zróżnicowane m.in. z uwagi na sposób ich nabycia.

Zgodnie z art. 16g ust. 9 ustawy o pdop, w razie przekształcenia formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, z zastrzeżeniem ust. 19, dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów - wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o której mowa w art. 9 ust. 1, podmiotu przekształcanego, połączonego albo podzielonego. Zasadę tę stosuje się odpowiednio do spółek niebędących osobami prawnymi. Przepis ust. 9 ma zastosowanie, jeżeli z odrębnych przepisów wynika, że podmiot powstały z przekształcenia, podziału albo połączenia lub podmiot istniejący, do którego przeniesiono w wyniku wydzielenia część majątku podmiotu dzielonego, wstępuje we wszelkie prawa i obowiązki podmiotu przekształconego, połączonego albo podzielonego (art. 16g ust. 18 ustawy o pdop).

Ustawa o pdop przewiduje szczególny sposób dokonywania odpisów amortyzacyjnych w odniesieniu do składników majątku przejętych wskutek połączenia podmiotów. Zgodnie z art. 16h ust. 3 ustawy o pdop, podmioty, o których mowa w art. 16g ust. 9, powstałe z przekształcenia, podziału, z zastrzeżeniem ust. 5, albo połączenia podmiotów oraz podmioty, które przejęły całość lub część innego podmiotu na skutek tych zdarzeń, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot przekształcony, podzielony, połączony, z uwzględnieniem art. 16i ust. 2-7.

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, że Spółka będzie zobowiązana do ustalenia wartości początkowej przejętych w wyniku połączenia wartości niematerialnych i prawnych w wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki zależnej. Następnie od tak ustalonej wartości początkowej Spółka powinna dokonywać odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuować metodę amortyzacji przyjętą przez Spółkę zależną.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy opisanego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.