Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-733/13/KB
z 24 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 17 lipca 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 23 lipca 2013 r.), uzupełnionym 15 października 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa Wnioskodawcy (jako akcjonariusza) w spółce komandytowo–akcyjnej prowadzącej działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej oraz poza tą strefą – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków uczestnictwa Wnioskodawcy (jako akcjonariusza) w spółce komandytowo–akcyjnej prowadzącej działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej oraz poza tą strefą. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 3 października 2013 r. Znak: IBPBI/1/415-733/13/KB, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 15 października 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (osoba fizyczna) jest akcjonariuszem w spółce komandytowo-akcyjnej. Spółka w ramach inwestycji w specjalnej strefie ekonomicznej utworzyła zakład produkcji obrzeży meblowych. Prowadzi również działalność poza strefą. Akcjonariuszami spółki są osoby fizyczne, które jako formę opodatkowania swoich dochodów z działalności gospodarczej wybrały „podatek liniowy”. Taką formę opodatkowania wybrał również Wnioskodawca. Komplementariuszem ww. spółki jest spółka z o.o. Wnioskodawca przewiduje osiąganie w przyszłości przychodów zarówno z działalności prowadzonej w strefie na podstawie zezwolenia, jak i poza strefą. Obecnie działalność w strefie generuje stratę ze względu na to, iż spółka ponosi koszty związane z inwestycją, a ze względów technologicznych nie prowadzi jeszcze sprzedaży o wartości przewyższającej koszty.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 11 października 2013 r., wskazano m.in., że spółka komandytowo-akcyjna uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej 16 grudnia 2009 r. Zezwolenie to zostało zmienione decyzją z 8 grudnia 2011 r. na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego oraz art. 16 ust. 4–6 i art. 19 ust. 4 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych.

W związku z powyższym zadano pytania:

1. Czy ze względu na to, iż akcjonariusze spółki opodatkowują dochody z działalności gospodarczej podatkiem liniowym (a więc nie mogą korzystać ze zwolnienia zawartego w art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dalej: „ustawa o PIT”) Wnioskodawca może łączyć dochody uzyskiwane w strefie z dochodami osiąganymi poza strefą?
2. Czy w związku z tym, iż Wnioskodawca opodatkowuje przychody osiągane w strefie podatkiem liniowym (czyli nie może korzystać ze zwolnienia strefowego) zobowiązany jest alokować koszty wg przychodowego klucza rozliczania kosztów?
3. Czy jeśli Wnioskodawca w przyszłości korzystałby ze zwolnienia wskazanego w art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o PIT, to miałby możliwość obniżenia dochodu uzyskanego poza strefą (np. osiągniętego w roku 2014) o stratę poniesioną w latach ubiegłych z działalności pozastrefowej i strefowej (kiedy nie korzystał ze zwolnienia strefowego np. w 2013 r.)?
   
   

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o PIT wskazano, iż wolne od podatku dochodowego są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 5a-5c, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (…). Podatnikom opodatkowanym podatkiem liniowym - zgodnie z art. 20 pkt 2 ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw - nie przysługuje jednak zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o PIT. W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, skoro przychody, jakie osiąga z powadzonej w strefie działalności gospodarczej są opodatkowane (nie korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego) jest uprawniony do łączenia przychodu osiąganego w strefie z przychodem osiąganym poza strefą i łącznego opodatkowania tego przychodu podatkiem.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22 ust. 3 i 3a ustawy PIT, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2.

Podatnikom opodatkowanym podatkiem liniowym - zgodnie z art. 20 pkt 2 ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw - nie przysługuje jednak zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o PIT. Przychody, jakie osiąga Wnioskodawca z powadzonej w strefie działalności gospodarczej są opodatkowane (nie korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego) zatem nie musi On dokonywać alokacji kosztów, tj. przyporządkowywać kosztów do źródła przychodu opodatkowanego (poza strefą) i zwolnionego (w strefie). Przychody osiągane przez Wnioskodawcę należą do tego samego źródła jakim jest działalność gospodarcza, nie korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego, tym samym nie trzeba dokonywać ich alokacji.

Ad. 3

Zgodnie z art. 9 ust. 3 i 3a ustawy PIT 3, o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, można obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty. Przepis ust. 3 nie ma zastosowania do strat:

1. z odpłatnego zbycia rzeczy i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, oraz
2. ze źródeł przychodów, z których dochody są wolne od podatku dochodowego.
   
   

W ocenie Wnioskodawcy, ze względu na fakt, że dotychczas nie korzystał ze zwolnienia przychodów uzyskiwanych w strefie od opodatkowania będzie miał możliwość obniżenia osiągniętego dochodu poza strefą o stratę poniesioną w latach ubiegłych z działalności pozastrefowej i strefowej (ale nie zwolnionej z opodatkowania).

Na potwierdzenie powyższego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 26 października 2007 r. Znak: IP-PB3-423-41/07-3/AJ.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1030, dalej „K.s.h.”), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna. W myśl art. 125 K.s.h., spółką komandytowo-akcyjną jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem. Komplementariusz oraz akcjonariusz uczestniczą w zysku spółki proporcjonalnie do ich wkładów wniesionych do spółki, chyba że statut stanowi inaczej (art. 147 § 1 K.s.h.).

Spółki osobowe nie posiadają osobowości prawnej, nie są zatem podatnikami podatków dochodowych, a dochody spółek osobowych nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki osobowej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki osobowej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Powyższy przepisy ustanawia generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (np. poprzez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku). Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 ww. ustawy). O wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, można obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty (art. 9 ust. 3 ww. ustawy).

Jednakże stosownie do art. 9 ust. 3a ww. ustawy, przepis ust. 3 nie ma zastosowania do strat:

1. z odpłatnego zbycia rzeczy i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, oraz
2. ze źródeł przychodów, z których dochody są wolne od podatku dochodowego.
   
   

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Stosownie do treści art. 5b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej). Przy czym, w myśl art. 5a pkt 26 ww. ustawy, przez spółkę niebędącą osobą prawną, należy rozumieć spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

Stosownie natomiast do treści art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Jak wynika z opisanego zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca jest akcjonariuszem w spółce komandytowo-akcyjnej, która powadzi działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (zakład produkcji obrzeży meblowych) oraz działalność poza tą strefą. Jako formę opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawca wybrał „podatek liniowy”.

Powyższe oznacza, że (co do zasady) przychody (a w konsekwencji dochody) uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu uczestnictwa w ww. spółce będą stanowić przychody (dochody) ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza. Dochody uzyskane z działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej nie będą jednak korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym, z uwagi na wybraną przez Wnioskodawcę formę opodatkowania dochodów. Zgodnie bowiem z art. 21 ust. 1 pkt 63a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 5a-5c, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274, z 2008 r. Nr 118, poz. 746 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie niniejszego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. W myśl jednak art. 20 pkt 2 ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 202, poz. 1956), podatnikom opodatkowanym w sposób określony w art. 30c ustawy wymienionej w art. 1 (tzw. podatkiem liniowym) nie przysługuje prawo do dokonywania odliczeń i zwolnień od dochodu oraz od podatku obliczonych na zasadach określonych w art. 30c ustawy wymienionej w art. 1, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 36 i 63a ustawy wymienionej w art. 1. Tym samym, dochody podatników, którzy wybiorą formę opodatkowania dochodów z prowadzonej działalności gospodarczej określoną w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. „podatek liniowy), uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie stosownego zezwolenia, nie korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Aby rozstrzygnąć wątpliwości Wnioskodawcy dotyczące prawidłowego sposobu zastosowania w jego sytuacji przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (we wskazanym przez niego zakresie) na wstępie przedstawić należy specyficzne zasady opodatkowania podatkiem dochodowym akcjonariuszy spółek komandytowo-akcyjnych, które ukształtowały się na skutek orzecznictwa sądowoadministracyjnego (w szczególności w uchwałach NSA podjętych w składzie 7 sędziów z 16 stycznia 2012 r. sygn. akt II FPS 1/11 oraz z 20 maja 2013 r. sygn. akt II FPS 6/12), a które są odmienne od zasad dotyczących innych kategorii wspólników spółek osobowych.

Zgodnie z art. 126 § 1 pkt 2 K.s.h., w zakresie stosunku prawnego akcjonariuszy w spółce komandytowo-akcyjnej stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące spółki akcyjnej. Konsekwencją tej regulacji jest to, że na podstawie art. 347 § 1 w zw. z art. 126 § 1 pkt 2 K.s.h. prawo do udziału w zysku akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej powstaje dopiero z chwilą wykazania tego zysku w sprawozdaniu finansowym spółki, zbadanym przez biegłego rewidenta i jego przeznaczenia, przez zgromadzenie wspólników, do wypłaty akcjonariuszom. Przy czym, na mocy art. 348 § 2 K.s.h., uprawnionymi do dywidendy za dany rok podatkowy są akcjonariusze, którym przysługiwało prawo do akcji w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku. Statut może upoważnić walne zgromadzenie do określenia dnia, według którego ustala się listę akcjonariuszy uprawnionych do dywidendy za dany rok obrotowy (dzień dywidendy). Dzień dywidendy nie może być wyznaczony później niż w terminie dwóch miesięcy, licząc od dnia powzięcia uchwały, o której mowa w art. 347 § 1. Uchwałę o przesunięciu dnia dywidendy podejmuje się na zwyczajnym walnym zgromadzeniu. Jak podkreśla się w orzecznictwie sądowoadministracyjnym, rozpatrując kwestię zasad opodatkowania akcjonariusza spółki komandytowo – akcyjnej nie można pomijać jego szczególnego statusu na gruncie przepisów Kodeksu spółek handlowych, odmiennego od statusu komplementariusza tej spółki, a także wspólników pozostałych spółek osobowych. W przeciwieństwie bowiem do innych kategorii wspólników spółek osobowych, akcjonariuszowi spółki komandytowo–akcyjnej przysługuje udział w zysku spółki jedynie w przypadku, gdy właściwe organy spółki podejmą, w trybie uregulowanym w K.s.h., stosowną uchwałę o podziale zysku i przyznaniu jego części akcjonariuszom, np. w postaci dywidendy. Powyższe oznacza, iż o powstaniu przychodu u akcjonariusza spółki komandytowo–akcyjnej decyduje podjęcie przez upoważnione organy spółki stosownej uchwały.

Zatem, akcjonariusz spółki komandytowo-akcyjnej – zgodnie z linią orzeczniczą sądów administracyjnych, która uformowała się ww. uchwałach NSA – jest opodatkowany na poziomie wypłaconej mu dywidendy (względnie zaliczki na poczet dywidendy), a nie jak pozostali wspólnicy spółek osobowych na bieżąco, od dochodu obliczonego jako przypadająca na wspólnika różnica pomiędzy przychodami uzyskanymi za pośrednictwem tej spółki, a kosztami ich uzyskania, zgodnie z art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kategorię przychodu oraz dochodu z tytułu udziału w spółce osobowej w przypadku akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej należy odnieść zatem wyłącznie do otrzymanej wypłaty zysku (należnej dywidendy, bądź zaliczki na poczet dywidendy). Z uwagi na fakt, iż akcjonariusz ten nie rozlicza na bieżąco przychodów i kosztów z tytułu udziału w spółce osobowej – przepis art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nakazujący przyporządkowywanie wspólnikom spółek osobowych przychodów i kosztów z tytułu udziału w spółce osobowej na bieżąco, nie ma do niego zastosowania w takiej formie, jak do innych wspólników.

Przychodem akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej jest zatem kwota przyznanej mu dywidendy (zaliczki na poczet dywidendy). Jednocześnie dywidenda ta (zaliczka) stanowi dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Brak jest podstaw prawnych do pomniejszania tej dywidendy o koszty uzyskania przychodu. Wszystkie koszty uzyskania tego przychodu zostały już bowiem uwzględnione przez spółkę przy ustalaniu wysokości zysku, którego część (w postaci dywidendy) otrzymuje akcjonariusz. Tym samym, akcjonariusz spółki komandytowo-akcyjnej nie może ponosić straty podatkowej z tytułu uczestnictwa w tej spółce. Nie ustala on bowiem swojej podstawy opodatkowania jako różnicy pomiędzy przypadającym na niego udziałem w przychodach uzyskanych przez spółkę (określonym zgodnie treścią art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz przypadającymi na niego kosztami uzyskania tego przychodu (określonymi według tego samego udziału, w myśl art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy). Może jedynie uzyskać przychód (dochód) w postaci dywidendy, lub też nie osiągnąć w danym roku tego przychodu (dochodu).

Odnosząc powyższe do opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że Wnioskodawca, jako akcjonariusz spółki komandytowo-akcyjnej (prowadzącej działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej oraz poza tą strefą), opodatkowany podatkiem liniowym, nie tylko nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania dochodów uzyskanych z działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, ale także nie ustala przychodów i kosztów uzyskania przychodu na podstawie prowadzonych przez tę spółkę ksiąg rachunkowych według zasady wnikających z art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym (niezależnie od wybranej formy opodatkowania), nie wyodrębnia on poszczególnych przychodów uzyskanych przez spółkę (nie dokonuje podziału na „przychody zwolnione” z opodatkowania i podlegające opodatkowaniu), jak również kosztów ich uzyskania. Nie dokonuje także alokacji kosztów do poszczególnych przychodów. W konsekwencji nie będzie miał do niego zastosowania art. 22 ust. 3 i 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jedyną kwotą, jaką Wnioskodawca będzie uwzględniał przy dokonywaniu rozliczeń podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych będzie kwota przyznanej mu dywidendy (bądź zaliczki na poczet dywidendy).

Zgodzić należy się zatem z Wnioskodawcą, że nie ma on obowiązku wyodrębniać przychodów uzyskiwanych przez spółkę komandytowo-akcyjną i dzielić je na „przychody” zwolnione z opodatkowania oraz opodatkowane, jak również że nie ma obowiązku alokowania kosztów uzyskania przychodów do poszczególnych kategorii ww. przychodów. Powyższe nie wynika jednak, jak twierdzi Wnioskodawca, z wybranej przez niego formy opodatkowania dochodów (tzw. podatek liniowy), lecz z uwagi na specyficzne zasady opodatkowania akcjonariuszy spółek komandytowo-akcyjnych przedstawione w niniejszej interpretacji.

W opisanym zdarzeniu przyszłym, brak jest także podstaw prawnych do wykazywania przez Wnioskodawcę (jako akcjonariusza) straty podatkowej z prowadzonej w formie spółki komandytowo-akcyjnej pozarolniczej działalności gospodarczej. Jak bowiem wykazano powyżej, akcjonariusz spółki komandytowo-akcyjnej nie może osiągnąć straty podatkowej z tytułu uczestnictwa w tej spółce. Nie oblicza on bowiem podstawy opodatkowania, jako różnicy pomiędzy przypadającymi na niego przychodami osiągniętymi przez spółkę (ustalonymi zgodnie z wysokością udziału w zysku spółki) a przypadającą na niego częścią kosztów uzyskania przychodu, poniesionych przez spółkę. Może on wyłącznie w danym roku podatkowym uzyskać dochód z tej działalności (w wysokości dywidendy, bądź zaliczki na poczet dywidendy), bądź też w ogóle nie uzyskać tego dochodu, w sytuacji gdy spółka nie wykaże w zatwierdzonym sprawozdaniu finansowym zysku, który mógłby być przeznaczony do podziału między akcjonariuszy, lub też organy spółki postanowią o innym przeznaczeniu tego zysku niż wypłata akcjonariuszom. Wnioskodawca nie będzie zatem uprawniony do odliczania od dochodu w następnych latach podatkowych jakichkolwiek kwot tytułem straty poniesionej z tytułu uczestnictwa (jako akcjonariusz) w spółce komandytowo-akcyjnej.

Z uwagi na powyższe, stanowisko przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej wskazać należy, że została ona wydana w zakresie innego zdarzenia przyszłego niż przedstawiony przez Wnioskodawcę, nie dotyczyła ona bowiem akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej. Tym samym, nie może stanowić ona podstawy rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.