Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/415-486/13-2/JK2
z 22 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku (data wpływu 25 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży praw i roszczeń do nieruchomości objętej dekretem:

• w części dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu kosztów związanych z zawarciem umowy sprzedaży praw i roszczeń do nieruchomości – jest prawidłowe,

• w pozostałym zakresie – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 25 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży praw i roszczeń do nieruchomości objętej dekretem.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest spadkobiercą po F. i J. małżonkach Z., którzy byli właścicielami w równych częściach niepodzielnie nieruchomości położonej w W. przy ulicy Ż. stanowiącej obecnie działkę Nr A o pow. 1064 m² uregulowanej dawniej w księdze hipotecznej pod nazwą „W mieście W. przy ulicy Ż. nieruchomość na gruncie czynszowym po numerem k”. Nieruchomość powyższa została objęta działaniem dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. W. (Dz. U. Nr 50 poz. 279) i z dniem 21 listopada 1945 r. przeszła zgodnie z art. 1 dekretu na własność gminy m. W, a następnie na własność Skarbu Państwa. Na podstawie art. 7 ust. 1 i 2 dekretu dotychczasowi właściciele lub ich następcy prawni byli uprawnieni w ciągu sześciu miesięcy od dnia objęcia w posiadanie gruntu do złożenia wniosku o przyznanie prawa własności czasowej (obecnie użytkowania wieczystego) z czynszem symbolicznym. F. i J. Z. złożyli w terminie określonym w powołanym przepisie wniosek o ustanowienie na ich rzecz prawa własności czasowej (użytkowania wieczystego), który dotychczas nie został rozpoznany. Decyzją Wojewody z dnia 24 czerwca 1993 r. stwierdzono nabycie z dniem 5 grudnia 1990 r. przez M.P. prawa użytkowania wieczystego gruntu położonego przy ul. P. o pow. 10.331 m² w skład którego wchodziła działka Nr A objęta nierozpoznanym wnioskiem F. i J. małżonków Z. B. S. wystąpiła do Ministra Infrastruktury z wnioskiem o stwierdzenie nieważności powołanej wyżej decyzji Wojewody w części dotyczącej dawnej działki. Minister Infrastruktury, na podstawie decyzji z dnia 14 marca 2008 r. oraz decyzji z dnia 22 stycznia 2009 r. stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji Wojewody w części obejmującej działkę Nr A uprzednio uregulowanej w księdze hipotecznej „W mieście W. przy ulicy Ż. nieruchomość na gruncie czynszowym pod Nr k”. Decyzja Ministra Infrastruktury została następnie utrzymana w mocy:

• wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 sierpnia 2009 r. (sygn. akt I SA 417/09)
  

• wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 października 2010 r. (sygn. akt I OSK 1650/09).
  
  
  

Stwierdzenie nieważności decyzji uwłaszczeniowej Wojewody otworzyło drogę do rozpoznania złożonego 18 października 1948 r. przez F. i J. małżonków Z. wniosku o ustanowienie prawa własności czasowej (obecnie użytkowania wieczystego) do gruntu położonego w W. przy ul. Ż. oznaczonego hipotecznie jako hip. 1117k. Decyzją z dnia 28 czerwca 2012 r. Prezydent miasta po rozpoznaniu ww. wniosku odmówił ustanowienia prawa użytkowania wieczystego na rzecz spadkobierców dawnych właścicieli nieruchomości. Decyzją z dnia 9 listopada 2012 r. wydaną wskutek odwołania spadkobierców byłych właścicieli – Wojewoda uchylił zaskarżoną decyzję w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania organowi I instancji. Wobec powyższych okoliczności wniosek z dnia 18 października 1948 r. złożony przez F. i J. małżonków Z. o ustanowienie prawa własności czasowej (obecnie prawa użytkowania wieczystego) do gruntu położonego w W. przy ul. Ż. uprzednio uregulowanego w księdze hipotecznej „W mieście W. przy ulicy Ż. nieruchomość na gruncie czynszowym pod Nr k” pozostał nierozpoznany, zaś spadkobiercom jako następcom prawnym dawnych właścicieli nieruchomości przysługiwały prawa i roszczenia wynikające z art. 7 ust. 1-4 dekretu, prawa i roszczenia do przedmiotowej nieruchomości przysługiwały następującym osobom, w następujących udziałach:

• B. S. - w 3/9 części,
  

• A. Z. - w 1/9 części,
  

• E. K. - w 1/9 części,
  

• T. Z. - w 1/9 części,
  

• S. G. - w 1/9 części,
  

• J. K. - w 1/9 części,
  

• M. G. – w 1/9 części,
  

a to na podstawie następujących zdarzeń prawnych:

• J. Z. zmarła w dniu 16 czerwca 1954 r., a spadek po niej stosownie do treści prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 21 kwietnia 2006 r. nabyli z mocy ustawy: córka J. G. oraz synowie S. Z. i F. Z. (syn F. i J.) po 1/3 części spadku każde z nich, spadek w części majątku nieobjętej wspólnością ustawową małżeńską nabyli mąż F. Z.(syn J. i J.), córka J. G. oraz synowie S. Z. i F. Z. (syn F. i J.) - po 1/4 części spadku każde z nich;
• F. Z. (syn J. i J.) zmarł w dniu 2 kwietnia 1960 r., a spadek po nim stosownie do treści postanowienia Sądu Powiatowego dla W. P. z dnia 29 kwietnia 1960 r. (sygn. akt II Ns 250/60) - nabyły z mocy ustawy dzieci: S. Z., F. Z. (syn F. i J.) i J. G. z domu Z. po l/3 części spadku każde z nich;
• S. Z. zmarł w dniu 24 maja 1977 r., a spadek po nim stosownie do treści postanowienia Sądu Rejonowego dla m.st. W. z dnia 14 grudnia 1998 r. (sygn. akt I) nabyła z mocy ustawy córka B. E. S. w całości;
• F. Z. (syn F. i J.) zmarł w dniu 23 lipca 1981 r., a spadek po nim - stosownie do treści postanowienia Sądu Rejonowego dla m.st. W. z dnia 5 stycznia 2000 r. nabyli z mocy ustawy: żona H. Z. oraz dzieci A.T. Z., E. J. K. (wnioskodawczyni) i A. G. Z.po 1/4 części spadku każde z nich;
• H. Z. zmarła w dniu 13 grudnia 1988 r., a spadek po niej stosownie do treści postanowienia Sądu Rejonowego dla m.st. W. z dnia 5 stycznia 2000 r. nabyły z mocy ustawy dzieci: A. T. Z., E. J. K. (Wnioskodawczyni) i A. G. Z. po l/3 części spadku każde z nich;
• A. G.Z. zmarł w dniu 12 maja 1994 r., a spadek po nim stosownie do treści postanowienia sądu rejonowego dla W.-M. z dnia 2 sierpnia 1994 r. (sygn. akt I) nabył z mocy ustawy syn T.K. Z. w całości;
  
• J. G. zmarła w dniu 11 czerwca 2000 r., a spadek po niej stosownie do treści postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 7 listopada 2002 r.(sygn. akt I) nabyli z mocy ustawy: syn S. S. G. oraz córki J. K. K. oraz M. J. G. po 1/3 części każde z nich.
  
  

Umową w formie aktu notarialnego z dnia 19 kwietnia 2013 r. sporządzoną przed notariuszem M. W. (Rep. -) spadkobiercy byłych właścicieli sprzedali wszystkie przysługujące im udziały w prawach i roszczeniach do przedmiotowej nieruchomości na rzecz M. S.A. za łączną cenę w kwocie 4.970.000 zł, w szczególności sprzedająca Wnioskodawczyni za przysługujący ww. udział w 1/9 części otrzymał zapłatę w kwocie 552.223,00 zł.

Wnioskodawczyni wskazała, że wszystkie transakcje sprzedaży udziałów w prawach i roszczeniach do nieruchomości miały miejsce po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie praw do ww. praw i roszczeń w drodze spadkobrania.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy przychody uzyskane ze sprzedaży praw i roszczeń do przedmiotowej nieruchomości wynikające z art. 7 ust. 1 i 2 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. W mieszczą się w kategorii przychodów uzyskanych z praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), czy też są przychodami z praw majątkowych, o których mowa w art. 18 ustawy z dnia 26 stycznia 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
2. Czy wobec faktu, że prawa i roszczenia do przedmiotowej nieruchomości zostały nabyte przez podatnika przed 31 grudnia 2006 r. do ich zbycia ma zastosowanie przepis art. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw, co w konsekwencji zwalnia uzyskany przychód z podatku dochodowego?
   
3. Czy w przypadku uznania, że uzyskany przez podatnika przychód ze sprzedaży praw i roszczeń do nieruchomości jest przychodem ze sprzedaży praw majątkowych, o którym mowa w art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1992 r. do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć następujące wydatki:
   1. koszty postępowania spadkowego, w tym związane z tym wynagrodzenie pełnomocnika,
   2. koszty postępowania związanego z dochodzeniem przed odpowiednimi organami państwowymi i samorządowymi praw i roszczeń wynikających z art. 7 ust. 1 i 2 dekretu z dnia 26 października 1945 r., w tym wynagrodzenia pełnomocnika,
   3. koszty związane z zawarciem umowy sprzedaży praw i roszczeń do nieruchomości?
      
      

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Ad. 1)

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. c) ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361) nie jest źródłem przychodu odpłatne zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntów jeżeli zbycie tego prawa następuje po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego w którym nastąpiło jego nabycie. W okolicznościach sprawy niniejszej zbycie praw i roszczeń do ustanowienia prawa użytkowania wieczystego nastąpiło po upływie pięciu lat od daty jego nabycia - ostatnie postępowanie spadkowe (po J. Z.) zostało przeprowadzone w 2006 r. Przedmiotem zbycia nie było co prawda prawo użytkowania wieczystego, lecz udział w prawach i roszczeniach do jego ustanowienia, jednakże z przyczyn leżących po stronie organów państwowych i samorządowych wniosek byłych właścicieli nieruchomości (tj. F. i J. Z.) nie został dotychczas rozpoznania mimo upływu ponad 60 lat od daty jego złożenia. W tym stanie rzeczy będące przedmiotem obrotu prawa i roszczenia do ustanowienia prawa użytkowania wieczystego na podstawie art. 7 ust. 1 i 2 dekretu powinny być traktowane na równi z prawem użytkowania wieczystego, o którym mowa w art. 10 ust 1 pkt 8 lit. c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad. 2)

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217 poz. 1588) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. nabytych do dnia 31 grudnia 2006 r. stosuje się zasady określone w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r. Zgodnie z obowiązującym przepisem art. 21 ust. 1 pkt 32 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r., przychody ze sprzedaży prawa użytkowania wieczystego były wolne od podatku dochodowego, pod warunkiem, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ostatni akapit. Wobec tego, że nabycie praw i roszczeń do nieruchomości nastąpiło przed 31 grudnia 2006 r. do uzyskanego ze sprzedaży praw i roszczeń do ustanowienia prawa użytkowania wieczystego przychodu (dochodu) zastosowanie ma zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 32 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r.

Ad. 3)

W przypadku gdyby z udzielonej na pytanie 2 odpowiedzi wynikało, że przychody ze zbycia przez podatnika praw i roszczeń do ustanowienia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości były przychodami ze sprzedaży majątkowych o których mowa w art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. powstaje problem, czy przedmiotem opodatkowania są przychody, czy też dochód powstały wskutek pomniejszenia przychodu o koszty uzyskania przychodu. W takim przypadku, zdaniem Wnioskodawczyni, możliwe jest odliczenie od przychodu kosztów obejmujących:

• koszty postępowań spadkowych, w tym wynagrodzenie pełnomocnika,
• koszty postępowań związanych z dochodzeniem przed odpowiednimi organami praw i roszczeń wynikających z art. 7 ust. 1 i 2 dekretu z dnia 26 października 1945 r., w tym wynagrodzenie pełnomocnika,
• koszty związane z zawarciem umowy sprzedaży do praw i roszczeń do nieruchomości.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w części dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu kosztów związanych z zawarciem umowy sprzedaży do prawa i roszczeń do nieruchomości uznaje się za prawidłowe, natomiast w pozostałym zakresie uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do źródeł przychodów zalicza się m. in. odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Natomiast zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Stosownie natomiast do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W świetle art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Zawarte w powołanych wyżej art. 18 wyliczenie praw majątkowych ma charakter otwarty, o czym świadczy użyte przez ustawodawcę sformułowanie „w szczególności”. Należy zatem przyjąć, iż do katalogu praw majątkowych objętych zakresem regulacji art. 18 ww. ustawy można zaliczyć także inne prawa nie wymienione w tym przepisie. Jednocześnie treść tego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zarówno przychody z wykonania (wykorzystania) tych praw jak również z ich sprzedaży lub zamiany.

Przepisy prawa podatkowego oraz prawa cywilnego nie definiują pojęcia prawa majątkowego. Podobnie brak jest również definicji majątku. Przez „prawa” należy rozumieć tutaj prawa podmiotowe. Mogą one występować w trzech postaciach: roszczeń, uprawnień kształtujących i zarzutów.

Z informacji wskazanych we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni w dniu 19 kwietnia 2013 r. sprzedała wraz z innymi spadkobiercami prawa i roszczenia do nieruchomości, które nabył w drodze spadkobrania.

Analizując powyższe, nie podlega wątpliwości, że prawa i roszczenia, które Wnioskodawczyni sprzedała w 2013 r. nie zaliczają się do praw wymienionych w przytoczonym przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży nabytych w drodze spadku praw i roszczeń do nieruchomości, z tytułu których uzyskał przychód z praw majątkowych (o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). W wyniku powyższego, otrzymane lub postawione do dyspozycji Wnioskodawczyni pieniądze, z tytułu sprzedaży praw i roszczeń do nieruchomości, będą stanowić przychód w rozumieniu art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Skoro Wnioskodawczyni dokonała jedynie sprzedaży praw i roszczeń do nieruchomości, które nie mieszczą się w katalogu praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nie można stwierdzić, że mają do tej sprzedaży zastosowanie przepisy art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) w związku z art. 21 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochody z praw majątkowych podlegają kumulacji z pozostałymi dochodami, zgodnie z postanowieniami art. 9 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z zasadą zawartą w art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24 - 25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają ich sumę, różnica jest stratą z tego źródła przychodów.

W myśl art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W powołanym przepisie art. 22 ust. 1 ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie jakie wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została od istnienia związku przyczynowo - skutkowego tzn. poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, bądź funkcjonowanie tego źródła. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że podatnik wykaże, iż zostały one w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów.

A zatem kosztami uzyskania przychodów są wszelkie wydatki, które łącznie spełniają następujące warunki: zostały faktycznie poniesione w celu uzyskania przychodu, tzn. pozostają w racjonalnym związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami oraz nie zostały wymienione w art. 23 ustawy zawierającym katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów.

Jednakże należy zaznaczyć, że w przypadku nabycia praw majątkowych, jakim są prawa i roszczenia do nieruchomości, które zostały nabyte w drodze spadku, nie występuje koszt nabycia tych praw, ponieważ nie zostały poniesione żadne wydatki na ich nabycie. Nabycie w drodze spadku jest nabyciem nieodpłatnym, gdyż spadkobierca nie poniósł wydatku na nabycie poszczególnych składników masy spadkowej. Tym samym do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawczyni nie może zaliczyć kosztów postępowania spadkowego, w tym wynagrodzenia pełnomocnika, z uwagi na fakt, że są to koszty związane z nabyciem spadku.

Za koszt uzyskania przychodu nie można też uznać kosztów postępowań związanych z dochodzeniem przed odpowiednimi organami praw i roszczeń wynikających z art. 7 ust. 1 i 2 dekretu z dnia 26 października 1945 r., w tym wynagrodzenia pełnomocnika, ponieważ były one związane z ubieganiem się Wnioskodawczyni o ustanowienie prawa użytkowania wieczystego skomunalizowanego dekretem gruntu.

Natomiast w przedmiotowej sprawie przychód ze sprzedaży praw i roszczeń nabytych w spadku Wnioskodawczyni może pomniejszyć o koszty związane z zawarciem umowy sprzedaży do praw i roszczeń do nieruchomości.

Podsumowując, sprzedaż w 2013 r. praw i roszczeń do nieruchomości stanowi przychód z praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Do kosztów uzyskania przychodu Wnioskodawczyni nie może zaliczyć kosztów postępowania spadkowego, w tym wynagrodzenia pełnomocnika oraz kosztów postępowań związanych z dochodzeniem przed odpowiednimi organami praw i roszczeń wynikających z art. 7 ust. 1 i 2 dekretu z dnia 26 października 1945 r., w tym wynagrodzenia pełnomocnika. Jednakże przychód ten Wnioskodawczyni może pomniejszyć o koszty związane z zawarciem umowy sprzedaży do praw i roszczeń do nieruchomości. Dochody z praw majątkowych podlegają kumulacji z innymi dochodami zgodnie z art. 9 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i należy je wykazać w zeznaniu rocznym, składanym w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. W tym samym terminie należy wpłacić z tego tytułu podatek, obliczony zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi na powyższe rozstrzygniecie w przedmiotowej sprawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217 poz. 1588) w związku z art. 21 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będzie miał zastosowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 W. po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. Nr z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.