INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki sp. z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 30 marca 2012 r. (data wpływu 4 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie podstawy opodatkowania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie podstawy opodatkowania.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością prawa polskiego z siedzibą w Polsce, polskim rezydentem podatkowym. Jedyny wspólnik składającej zapytanie Spółki – H. z siedzibą w Holandii (holenderski rezydent podatkowy) planuje podwyższenie kapitału zakładowego Spółki o 85 000,00 zł przez konwersję swoich wierzytelności wobec Spółki na udziały. Konwersja zostanie dokonana przez wniesienie jako aportu wierzytelności wspólnika wobec Spółki. W wyniku podwyższenia kapitału zakładowego, wspólnik obejmie nowe udziały w Spółce. Wartość wnoszonych wierzytelności będzie znacznie wyższa od wartości nominalnej nowoutworzonych udziałów, czyli od wartości podwyższenia kapitału zakładowego. Nadwyżka wartości przedmiotu wkładu wniesionego do Spółki ponad łączną wartość nominalną nowych udziałów (tzw. agio) zostanie przekazana na kapitał zapasowy Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym podstawę opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych będzie stanowić wartość podwyższenia kapitału zakładowego, a w konsekwencji wartość zwiększenia kapitału zapasowego nie będzie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, w wyżej opisanym zdarzeniu przyszłym, podstawę opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych stanowić będzie jedynie wartość podwyższenia kapitału zakładowego Spółki. W konsekwencji, Spółka nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych od wartości przeznaczonej na powiększenie kapitału zapasowego (tj. od wartości agio).

Stosownie do art. 1 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 1 ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, opodatkowaniu podlega m.in. podwyższenie kapitału zakładowego spółki kapitałowej z wkładów Tym samym, w związku z wniesieniem wkładu do Spółki przez wspólnika, powstanie obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podstawę opodatkowania przy podwyższeniu kapitału zakładowego stanowi wartość, o którą podwyższono kapitał zakładowy. Powołany przepis, ani żaden inny ustawy, nie odnosi się do wartości podwyższenia kapitału zapasowego, czy też szerzej #61485; kapitałów własnych, jako podstawy opodatkowania z tytułu zmiany umowy Spółki. Z uwagi na powyższe, wartość wkładu, która nie zostanie przeznaczona na podwyższenie kapitału zakładowego, a zostanie przekazana na kapitał zapasowy Spółki nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Spółka sygnalizuje, że jej stanowisko jest powszechnie podzielane przez organy podatkowe, co znalazło wyraz m.in. w:

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 stycznia 2011 r. (sygn. IPPB2/436-463/l0-2/MZ),
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 5 maja 2010 r. (sygn. IPPB2/436-51/10-2/AF),
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 kwietnia 2010 r. (sygn. IPPB2/436-25/10-3/MZ),
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 28 lipca 2008 r. (sygn. IBPB2/436-85/08-2/MZ).
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.), podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają:

1. następujące czynności cywilnoprawne:
   1. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
   2. umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
   3. (uchylona),
   4. umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
   5. umowy dożywocia,
   6. umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat i dopłat,
   7. (uchylona),
   8. ustanowienie hipoteki,
   9. ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
   10. umowy depozytu nieprawidłowego,
   11. umowy spółki;
2. zmiany umów wymienionych w pkt 1, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4;
3. orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2.
   
   

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób to dla oceny, czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.

W przypadku umowy spółki za zmianę umowy według art. 1 ust. 3 pkt 2 ww. ustawy uważa się przy spółce kapitałowej - podwyższenie kapitału zakładowego z wkładów lub ze środków spółki oraz dopłaty. Podwyższenie kapitału zakładowego oznacza powiększenie środków kapitałowych spółki (bez względu na wybór formy), a fakt ten uważa się za zmianę umowy spółki w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 1 ust. 5 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych umowa spółki kapitałowej oraz jej zmiana podlega podatkowi, jeżeli w chwili dokonania czynności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej znajduje się:

1. rzeczywisty ośrodek zarządzania albo
2. siedziba tej spółki - jeżeli jej rzeczywisty ośrodek zarządzania nie znajduje się na terytorium innego państwa członkowskiego.
   
   

Stosownie do postanowień art. 3 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 4 pkt 9 ww. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą podjęcia uchwały o podwyższeniu kapitału spółki mającej osobowość prawną i ciąży na spółce.

Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podstawę opodatkowania stanowi przy wniesieniu lub podwyższeniu wkładów do spółki osobowej albo podwyższeniu kapitału zakładowego - wartość wkładów powiększających majątek spółki osobowej albo wartość, o którą podwyższono kapitał zakładowy, a zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 9 tej ustawy stawka podatku od umowy spółki wynosi 0,5%.

Z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, iż jedyny wspólnik Wnioskodawcy planuje podwyższenie kapitału zakładowego Spółki przez konwersję swoich wierzytelności na udziały. Wspólnik wniesie wierzytelności o znacznie wyższej wartości niż nominalna wartość udziałów. Nadwyżka wartości przedmiotu wkładu wniesionego do Spółki ponad łączną wartość nominalną nowych udziałów (tzw. agio) zostanie przekazana na kapitał zapasowy Spółki.

Reasumując, w przedstawionej sytuacji, opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlega wyłącznie podwyższenie kapitału zakładowego, tym samym wartość wniesionego wkładu w postaci wierzytelności, w części przekazanej na kapitał zapasowy nie stanowi podstawy opodatkowania tym podatkiem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie, w odniesieniu do przywołanych przez Wnioskodawcę rozstrzygnięć organów podatkowych, tut. Organ informuje, że wydane zostały one w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania, ani konsekwencji wiążących, w przedmiotowej sprawie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.