Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-953/13-2/WM
z 31 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2013 r. (data wpływu 4 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka występowała jako pozwana w procesach sądowych, w których stroną wnoszącą powództwo byli jej pracownicy. Ww. spory dotyczyły rozbieżności pomiędzy obowiązującymi w przeszłości zapisami Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy dotyczącymi godzinowych stawek zaszeregowania dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach fizycznych, a faktycznie wypłacanymi wynagrodzeniami w oparciu o zawarte z pracownikami umowy o pracę.

Na mocy wyroków sądu pracy Spółka została zobowiązana do zapłaty na rzecz powodów będących pracownikami następujących kwot:

• dodatkowego wynagrodzenie za pracę wraz z odsetkami ustawowymi (ww. wynagrodzenie wynikało z wyrównania osobistych stawek godzinowych zgodnie z kategoriami zaszeregowania pracowników),
• zryczałtowanych kosztów zastępstwa procesowego przez profesjonalnego pełnomocnika,
• kosztów sądowych, od uiszczenia, których powodowie byli zwolnieni.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy poniesione przez Spółkę wydatki na wypłatę ustawowych odsetek od kwot dodatkowego wynagrodzenia za pracę, zasądzonego przez Sąd Pracy na rzecz jej pracowników, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów Spółki?
2. Czy poniesione przez Spółkę koszty sądowe oraz zryczałtowane koszty zastępstwa procesowego w związku z przegranymi przed Sądem Pracy sprawami pracowniczymi mogą stanowić koszty uzyskania przychodów Spółki?
3. Czy zwracane pracownikom przez Spółkę na podstawie wyroków sądowych zryczałtowane koszty zastępstwa procesowego powinny podlegać po stronie pracowników opodatkowaniu PDOF jako przychód z innych źródeł, w konsekwencji czego Spółka powinna sporządzić i przekazać tym pracownikom oraz właściwym urzędom skarbowym informacje PIT-8C?
   
   

Tut. Organ informuje, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na cytowane wyżej pytanie nr 3, natomiast w odniesieniu do pytań nr 1 i 2 wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia w terminie późniejszym.

Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania trzeciego –zwracane pracownikom przez Spółkę na podstawie wyroków sądowych koszty zastępstwa procesowego nie będą podlegać po stronie pracowników opodatkowaniu PDOF jako przychód z innych źródeł, w konsekwencji czego na Spółce nie będzie ciążyć obowiązek sporządzenia i przekazania pracownikom oraz właściwym urzędom skarbowym informacji PIT-8C.

Wnioskodawca zauważa, że zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PDOF opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o PDOF (z pewnymi zastrzeżeniami, które pozostają bez związku z niniejsza sprawą) przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Wśród źródeł przychodów art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PDOF.

Stosownie do postanowień art. 20 ust. 1 ustawy o PDOF za przychody z innych źródeł uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) niezwiązane z działalnością gospodarczą, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów z wykonywanej pracy, działalności wykonywanej osobiście, działalności gospodarczej i kapitałów pieniężnych oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i do tej kategorii należy zaliczać również przychody inne niż wymienione wprost w przytoczonym przepisie. W świetle powyższego należy uznać, że z przychodem z innych źródeł mamy do czynienia w każdym przypadku, kiedy podatnik osiąga korzyść majątkową.

W przypadku zaistnienia wskazanych okoliczności, zgodnie z art. 42a ustawy o PDOF, osoby prawne, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, kwalifikowanych jako przychody z innych źródeł, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów (tzw. informację PIT-8C) i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

W ocenie Spółki, w odniesieniu do zasądzonych i zwracanych pracownikom kosztów zastępstwa procesowego nie może być jednak mowy o uzyskaniu korzyści majątkowej przez pracowników. Otrzymane kwoty nie mogą zostać uznane za stanowiące przysporzenie majątkowego po stronie pracowników, w konsekwencji czego nie będą podlegać opodatkowaniu PDOF. Powyższe wynika z faktu, że koszty procesowe zasądzone na rzecz pracowników w pierwszej kolejności zostały sfinansowane z własnych środków pracowników, a następnie na podstawie prawomocnych orzeczeń Sądu zostaną tym pracownikom zwrócone. Tym samym wpłacane pracownikom kwoty będą stanowić zwrot poniesionych wcześniej nakładów – nie są więc dla tych osób dodatkowym dochodem podlegającym opodatkowaniu. Dla celów podatkowych otrzymane kwoty kosztów zastępstwa procesowego pozostają neutralne podatkowo, bowiem nie mieszczą się w pojęciu przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o PDOF.

Jednocześnie, na Spółce jako podmiocie zwracającym pracownikom zasądzone koszty zastępstwa procesowego, nie będzie ciążył obowiązek sporządzenia i przekazania informacji PIT-8C dotyczących omawianych kwot. Spółka pragnie podkreślić, że ww. pogląd znajduje odzwierciedlenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe.

W świetle powyższego, Spółka stoi na stanowisku, że zwracane pracownikom na podstawie wyroków sądowych zryczałtowane koszty zastępstwa procesowego nie będą podlegać po stronie pracowników opodatkowaniu PDOF jako przychód z innych źródeł, w konsekwencji czego na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek sporządzenia i przekazania tym pracownikom oraz właściwym urzędom skarbowym informacji PIT-8C.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnosząc się do powołanych przez Spółkę pism organów podatkowych należy stwierdzić, że wydane zostały w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.