Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-854/13/BK
z 17 grudnia 2013 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 września 2013 r. (data wpływu 17 września 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 25 listopada 2013 r. (data wpływu 29 listopada 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego - jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 17 września 2013 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 25 listopada 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego.


We wniosku tym oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.


W dniu 13 czerwca 2007 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego za cenę 120.000 zł. Na zakup tego lokalu wspólnie zaciągnęli kredyt hipoteczny we frankach szwajcarskich w wysokości 148.300. W dniu 25 grudnia 2009 r. uprawomocnił się wyrok rozwodowy. Następnie przeprowadzona została sprawa o podział majątku.

Na podstawie orzeczenia z dnia 9 października 2012 r., Sąd postanowił przyznać na wyłączną własność Wnioskodawczyni:


  1. działkę niezabudowaną nr 30 o pow. 0,43 ha położoną w D.,
  2. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego położonego w M. o wartości 153.920 zł, przy czym wartość tej nieruchomości pomniejszono o zadłużenie zabezpieczone hipoteką w wysokości 219.232 zł 34 gr


  • tj. składniki majątkowe, które zostały wycenione na kwotę 18.404 zł.


Natomiast mąż Wnioskodawczyni otrzymał prawo użytkowania wieczystego działki nr 816 o pow. 0,1991 położonej w K. G., tj. składniki majątkowe wycenione na kwotę 48.422 zł.

Ponadto, Sąd zasądził od byłego męża na rzecz Wnioskodawczyni kwotę 26.450 zł 88 gr tytułem wyrównania udziałów po rozliczeniu połowy poniesionych przez Wnioskodawczynię kosztów podatku od nieruchomości oraz połowy spłaconych rat kredytu.

W dniu 30 sierpnia 2013 r. aktem notarialnym Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży mieszkania położonego w M. za kwotę 145.000 zł. Pieniędzmi uzyskanymi z tej sprzedaży oraz z własnych środków (67.634 zł 93 gr) Wnioskodawczyni dokonała całkowitej spłaty kredytu hipotecznego. Jak podaje, na dzień spłaty kredytu – kredyt hipoteczny wynosił 212.634 zł 93 gr.


Wobec powyższego zadano następujące pytanie.


Czy w związku z dokonaną sprzedażą mieszkania nabytego w 2012 r. w wyniku podziału majątku wspólnego od połowy uzyskanego przychodu u Wnioskodawczyni powstał obowiązek podatkowy w podatku dochodowym?


Wnioskodawczyni uważa, że nie powinna płacić podatku dochodowego w związku ze sprzedażą mieszkania nabytego w 2012 r. w wyniku podziału majątku dorobkowego. Wskutek tego podziału nie uzyskała żadnego majątku, a nawet poniosła stratę, ponieważ kredyt znacznie przekraczał wartość obu nieruchomości.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.


W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zmianami), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.


Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:


  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  4. innych rzeczy,


  • jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.


W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla określenia skutków podatkowych tego typu transakcji istotne jest zatem ustalenie daty nabycia, od jakiej należy liczyć bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie.

Z treści wniosku oraz jego uzupełnienia wynika, że w dniu 13 czerwca 2007 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego za cenę 120.000 zł. Na zakup tego lokalu wspólnie zaciągnęli kredyt hipoteczny we frankach szwajcarskich w wysokości 148.300. W dniu 25 grudnia 2009 r. uprawomocnił się wyrok rozwodowy. Następnie przeprowadzona została sprawa o podział majątku.


Na podstawie orzeczenia z dnia 9 października 2012 r., Sąd postanowił przyznać na wyłączną własność Wnioskodawczyni:


  1. działkę niezabudowaną nr 30 o pow. 0,43 ha położoną w D.,
  2. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego położonego w M. o wartości 153.920 zł, przy czym wartość tej nieruchomości pomniejszono o zadłużenie zabezpieczone hipoteką w wysokości 219.232 zł 34 gr


  • tj. składniki majątkowe, które zostały wycenione na kwotę 18.404 zł.


Natomiast mąż Wnioskodawczyni otrzymał prawo użytkowania wieczystego działki nr 816 o pow. 0,1991 położonej w K. G., tj. składniki majątkowe wycenione na kwotę 48.422 zł.

Ponadto, Sąd zasądził od byłego męża na rzecz Wnioskodawczyni kwotę 26.450 zł 88 gr tytułem wyrównania udziałów po rozliczeniu połowy poniesionych przez Wnioskodawczynię kosztów podatku od nieruchomości oraz połowy spłaconych rat kredytu.

W dniu 30 sierpnia 2013 r. aktem notarialnym Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży mieszkania położonego w M. za kwotę 145.000 zł. Pieniędzmi uzyskanymi z tej sprzedaży oraz z własnych środków (67.634 zł 93 gr) Wnioskodawczyni dokonała całkowitej spłaty kredytu hipotecznego. Jak podaje, na dzień spłaty kredytu – kredyt hipoteczny wynosił 212.634 zł 93 gr.

Stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 788 ze zm.).

W myśl art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, iż niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa) oraz żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego.

Opisany ustrój majątkowy trwa do ustania lub unieważnienia małżeństwa albo orzeczenia separacji, chyba że w czasie trwania związku małżeńskiego: 1) małżonkowie zawarli małżeńską umowę majątkową, 2) z ważnych powodów na żądanie jednego z małżonków sąd orzekł zniesienie wspólności, 3) wspólność ustała z mocy prawa na skutek ubezwłasnowolnienia lub ogłoszenia upadłości jednego z małżonków.


Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tej rzeczy. Mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, ale tylko wówczas jeśli:


  • podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
  • jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.


Mając na względzie powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny, w szczególności fakt, iż wartość majątku jaki przypadł Wnioskodawczyni po podziale majątku wspólnego nie przewyższała wartości udziału jaki przysługiwał Jej w majątku dorobkowym małżeńskim, czego potwierdzeniem jest spłata pieniężna jaką otrzymała Wnioskodawczyni od męża, za datę nabycia przez Nią spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, będącego przedmiotem sprzedaży dokonanej w dniu 30 sierpnia 2013 r., należy przyjąć rok 2007, tj. rok jego nabycia przez Wnioskodawczynię i Jej męża do majątku wspólnego w czasie trwania związku małżeńskiego.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę obowiązujące uregulowania prawne stwierdzić należy, iż w związku z faktem, że sprzedaż w dniu 30 sierpnia 2013 r. ww. lokalu mieszkalnego nastąpiła po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie, sprzedaż ta nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym nie rodzi obowiązku zapłaty podatku dochodowego.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi –t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj