Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-776/13/RS
z 18 listopada 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 sierpnia 2013 r. (data wpływu 16 sierpnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku tym został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu … 2010 r. została zawarta umowa darowizny w formie aktu notarialnego pomiędzy Wnioskodawcą a jego matką, która darowała prawo własności lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość wraz z przynależnym do niego udziałem w prawie użytkowania wieczystego gruntu. Wnioskodawca przyjął darowiznę pozostając w związku małżeńskim, w którym obowiązuje ustrój wspólności ustawowej. Wartość darowizny określono na łączną kwotę 175.000 zł.

Następnie … 2011 r. Wnioskodawca zawarł umowę sprzedaży w formie aktu notarialnego ww. lokalu mieszkalnego. Nieruchomość została sprzedana za kwotę 200.000 zł przed upływem 5 lat od jej nabycia. W związku z uzyskaną ze sprzedaży kwotą tj. 200.000 zł Wnioskodawca postanowił skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy. Dwuletni termin, w którym uzyskana kwota ze sprzedaży musi być wydatkowana na cele mieszkaniowe mija z końcem 2013 r.

W dniu … 2011 r. została zawarta w formie aktu notarialnego umowa przedwstępna sprzedaży nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym pomiędzy sprzedającymi nieruchomość małżonkami a kupującymi, tj. Wnioskodawcą wraz z żoną. Przedmiotowa nieruchomość jest obciążona kredytem hipotecznym, który zaciągnęli sprzedający. W umowie przedwstępnej sprzedaży nieruchomości postanowiono, że do … stycznia 2012 r. zostanie przeniesione prawo własności na kupujących. Cena sprzedaży nieruchomości została ustalona na kwotę 450.000 zł. W akcie notarialnym wpisano, że kwota 10.000 zł została zapłacona sprzedającym przed zawarciem aktu, kwota 40.000 zł zostanie przelana na konto sprzedających w dniu zawarcia niniejszej umowy, a pozostała część ceny tj. 200.000 zł w ciągu 7 dni od zawarcia umowy przyrzeczonej.

Następnie aktem notarialnym z … sierpnia 2011 r. zmieniono określony w umowie przedwstępnej sprzedaży nieruchomości z … maja 2011 r. termin zawarcia umowy ostatecznej na … marca 2012 r. oraz sposób zapłaty w ten sposób, że kwota 70.000 zł została już zapłacona sprzedającym, 180.000 zł zostanie przelane sprzedającym do … sierpnia 2011 r., a pozostała część tj. 200.000 zł zostanie przelana w terminie 7 dni od zawarcia umowy ostatecznej sprzedaży nieruchomości.

W dniu … marca 2012 r. aktem notarialnym zmieniono ponownie umowę przedwstępną sprzedaży nieruchomości z … maja 2011 r. zmienioną oświadczeniem z … sierpnia 2011 r. W ww. umowie z … marca 2012 r. wskazano nowy termin zwarcia umowy ostatecznej na … grudnia 2012 r. oraz sposób zapłaty ceny sprzedaży. Wskazano, że kwota 250.000 zł została już zapłacona sprzedającym. Sprzedający zobowiązali się, że kwotę 200.000 zł wpłacą na rachunek bankowy wierzyciela – banku, celem spłaty części zadłużenia z tytułu kredytu hipotecznego obciążającego nieruchomość. Pozostała cena zakupu ma zostać przelana w dniu zawarcia umowy ostatecznej. W akcie tym wskazano również, że przedmiotowa nieruchomość została wydana kupującym … sierpnia 2011 r. Od tej daty zamieszkują oni w przedmiotowej nieruchomości i ponoszą koszty jej utrzymania.

Aktem notarialnym z … grudnia 2012 r. zmieniono ponownie termin zawarcia umowy przyrzeczonej sprzedaży nieruchomości na … kwietnia 2013 r. Aktem notarialnym z … kwietnia 2013 r. wskazano nowy termin zawarcia umowy ostatecznej sprzedaży nieruchomości na … maja 2013 r. W dniu … maja 2013 r. aktem notarialnym zmieniono kolejny raz termin zawarcia umowy ostatecznej na … listopada 2013 r.

Ciągłe zmiany terminu zawarcia umowy ostatecznej sprzedaży nieruchomości wynikają z faktu, że sprzedający nie wpłacili zgodnie ze zobowiązaniem otrzymanej od Wnioskodawcy i jego żony kwoty 200.000 zł na spłatę kredytu hipotecznego obciążającego przedmiotową nieruchomość. Otrzymaną kwotę wydatkowali na spłatę swoich innych zobowiązań. Sprzedający nie mają finansowej możliwości wpłaty jednorazowo całej kwoty 200.000 zł. Jest to jedyny powód nie zawarcia do tej pory umowy ostatecznej sprzedaży nieruchomości. Sprzedający nadal co miesiąc spłacają ratę kredytu hipotecznego. Spłata kredytu hipotecznego w wartości odpowiadającej otrzymanym 200.000 zł nastąpi dopiero za około 3 lata i wtedy będzie możliwe zawarcie umowy ostatecznej sprzedaży nieruchomości. Do tego czasu będzie w kolejnych aktach notarialnych zmieniany termin zawarcia umowy ostatecznej. Realny termin zawarcia umowy ostatecznej to 2016 r.

Wnioskodawca wydał w okresie dwóch lat przychód uzyskany ze sprzedaży lokalu mieszkalnego w całości na własne cele mieszkaniowe. Zawarł umowę przedwstępną kupna nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym w formie aktu notarialnego. Zapłacił sprzedającym kwotę 250.000 zł stanowiącą ponad 50% ceny całkowitej sprzedaży nieruchomości, która została ustalona na kwotę 450.000 zł. Z przyczyn niezależnych od Wnioskodawcy nie dojdzie do zawarcia umowy ostatecznej w ustawowym terminie tj. do końca 2013 r.

Ponadto Wnioskodawca nie zbył lokalu mieszkalnego w ramach wykonywania działalności gospodarczej oraz nie poniósł żadnych kosztów związanych z jej sprzedażą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zawarcie w formie aktu notarialnego umowy przedwstępnej zakupu nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym połączonej z wpłatą zadatku w wysokości przekraczającej 50% wartości ceny sprzedaży oraz wydanie budynku mieszkalnego i prawa do czerpania korzyści oraz ponoszenia kosztów z nim związanych spełnia warunki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pomimo tego, że finalna umowa przenosząca prawo własności zostanie podpisana po upływie dwóch lat, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, zawarcie w formie aktu notarialnego umowy przedwstępnej zakupu nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym połączone z wpłatą zadatku w wysokości przekraczającej 50% ceny sprzedaży nieruchomości oraz wydanie nieruchomości i prawa do czerpania korzyści oraz ponoszenia kosztów z nim związanych spełnia warunki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym wydatkowane na zadatek środki – jako realizowane w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego kiedy je uzyskano – korzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wnioskodawca wskazuje, że w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadzone zostało zwolnienie z opodatkowania tej części środków pochodzących ze sprzedaży nieruchomości mieszkalnej, która została przeznaczona na własne cele mieszkaniowe. W art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawodawca precyzuje, że za wydatki przeznaczone na cele mieszkaniowe należy uznać wydatki na nabycie budynku mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udział w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w takim gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem.

Wnioskodawca uważa, że warunkiem koniecznym do skorzystania z ulgi jest wydatkowanie uzyskanego przychodu na własne cele mieszkaniowe w okresie dwóch lat od sprzedaży nieruchomości, a nie fakt zawarcia konkretnej umowy. Istotne znaczenie ma w takiej sytuacji data faktycznego wydatkowania przychodu na poczet ceny określonej w umowie przedwstępnej. Przepisy nie regulują w którym momencie przyrzeczona umowa sprzedaży nieruchomości powinna być zawarta, jeżeli była ona poprzedzona umową przedwstępną zawartą w formie aktu notarialnego. Ponadto wpłata sprzedającym zadatku na nabycie nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym w wysokości przekraczającej 50% ceny sprzedaży niewątpliwie stanowi wydatek, którego celem jest nabycie prawa własności tejże nieruchomości. Tak więc wymóg ustawowy jest spełniony, pomimo tego iż samo przeniesienie prawa własności (zawarcie umowy przyrzeczonej) nastąpi po upływie dwóch lat od sprzedaży lokalu mieszkalnego tj. po roku 2013. Zgodnym zamiarem obu stron jest doprowadzenie do ostatecznego przekazania prawa władania nieruchomością kupującym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zmianami), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zatem jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i jest dokonywane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie ww. nieruchomości, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że odpłatne zbycie 28 lipca 2011 r. lokalu mieszkalnego nabytego w drodze darowizny 17 czerwca 2010 r., stanowi źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19 % podstawy obliczenia podatku. W myśl natomiast jego ust. 2 podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Na mocy art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Stosownie do art. 30e ust. 5 tej ustawy, dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości, co wynika z treści art. 19 ust. 1 ustawy, jest jej wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej, którą zgodnie z ust. 3 tegoż artykułu określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e cytowanej ustawy).

Na podstawie powołanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131 uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

• położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Na podstawie art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 21 ust. 27 ww. ustawy, w przypadku ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe.

Ponadto, zgodnie z art. 21 ust. 28 ww. ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
2. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

• przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Wszelkiego rodzaju ulgi czy zwolnienia są odstępstwem od konstytucyjnej zasady równości i powszechności opodatkowania, w sposób szczegółowo uregulowanym w przepisach materialnego prawa podatkowego. Są one przywilejami, z których podatnik ma prawo, a nie obowiązek skorzystania. Zatem oceniając ciążące na nim obowiązki wynikające z zastosowania danej ulgi czy zwolnienia podatkowego należy dokonać ścisłej, literalnej wykładni przepisu regulującego daną ulgę czy zwolnienie.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy, jeśli nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia danej nieruchomości lub prawa majątkowego zostanie wydatkowany na własne cele mieszkaniowe, do których ustawodawca zalicza m.in. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, a także nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanego z tym budynkiem.

Pojęcie „nabycie”, o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zostało w niej zdefiniowane. Należy zatem odwołać się do przepisów prawa cywilnego, które stanowią, że „nabycie” obejmuje każde uzyskanie własności.

W związku z tym stwierdzić należy, że zarówno zawarcie umowy przedwstępnej, jak też dokonanie, stosownie do tej umowy, wpłat na poczet ceny, bez wątpienia mogą prowadzić do nabycia własności nieruchomości lub praw, ale nie są z nim równoważne. Treścią umowy przedwstępnej jest jedynie zobowiązanie się stron do zawarcia umowy przyrzeczonej (przenoszącej własność), lecz tej własności sama umowa nie przenosi. Brak zawartej w formie aktu notarialnego umowy przeniesienia własności nieruchomości lub prawa majątkowego ma oczywisty skutek w postaci braku nabycia własności tych rzeczy lub praw, a tym samym powoduje niewypełnienie warunku do skorzystania ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że analiza treści normy prawnej sformułowanej w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w szczególności użyte w nim słowa „wydatki poniesione na nabycie” prowadzi do jednoznacznego wniosku, że wydatkowanie przychodu na definitywne nabycie nieruchomości to znaczy skutkujące przeniesieniem własności w terminie dwóch lat liczonych od końca roku podatkowego, w którym doszło do odpłatnego zbycia, upoważnia do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy.

Zatem wydatkowanie środków pieniężnych na zakup nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym w oparciu o umowę przedwstępną (50% ceny) może być uznane za wydatek w rozumieniu art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tylko wówczas, gdy przed upływem 2 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie – podatnik nabędzie nieruchomość.

Mając na uwadze powyższe oraz uregulowania prawne w tym zakresie należy stwierdzić, że wydatkowanie przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego, na podstawie zawartej umowy przedwstępnej oraz umów ją zmieniających, na poczet ceny nabycia nieruchomości, w przypadku gdy do zawarcia umowy przyrzeczonej dojdzie prawdopodobnie najwcześniej w 2016 r. nie wypełnia dyspozycji art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie uprawniają do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem podpisanie umowy przeniesienia własności nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym nastąpi po upływie dwóch lat od końca roku kalendarzowego, w którym zbyto lokal otrzymany w darowiźnie. Nie ma przy tym znaczenia dla sprawy okoliczność zamieszkiwania w budynku mieszkalnym czy też ponoszenia kosztów związanych z utrzymaniem tej nieruchomości.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.