Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB2/436-130/13-2/KK
z 6 lutego 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2013 r. (data wpływu 15 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie wymogu uzyskania przez notariusza zgody lub zaświadczenia organu podatkowego  jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie wymogu uzyskania przez notariusza zgody lub zaświadczenia organu podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w formie kancelarii notarialnej. Z tego tytułu występuje Ona, na gruncie sporządzonych przez nią umów darowizny, jako płatnik danin publicznoprawnych, przewidzianych w ustawie o podatku od spadków i darowizn. W ramach swych uprawnień, Wnioskodawczyni planuje sporządzić umowę darowizny, na mocy której właściciel nieruchomości (darczyńca 1) daruje należące do niego prawo własności nieruchomości na rzecz córki. Ta z kolei, w ramach tej samej umowy, chce przenieść nabytą w powyższy sposób własność na rzecz swojego syna.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zawarcie w jednym akcie notarialnym dwóch umów darowizny dotyczących tej samej nieruchomości, którą obdarowana z tytułu pierwszej umowy chce drugą umową (w tym samym akcie notarialnym) darować osobie trzeciej (synowi) wymaga uprzedniej zgody lub zaświadczenia organu podatkowego, o którym mowa w art. 19 ust. 6 ustawy o podatku od spadków i darowizn?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w opisanej sytuacji, przedkładanie takowego zaświadczenia jest niecelowe i mija się z ratio legis art. 19 ust. 6 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r., Nr 93, poz. 768, z późn. zm.). Notariusz, jako płatnik podatku od spadków i darowizn, zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn m.in. od darowizny dokonanej w formie aktu notarialnego, sam ustala w każdym konkretnym przypadku, czy podatek takowy się należy, a jeśli tak, jaka jest jego wysokość. W przedmiotowej sprawie, umowa darowizny zawarta pomiędzy darczyńcą pierwszym, a jego córką jest zwolniona od podatku na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn. Celem tego zwolnienia jest zapewnienie ochrony interesów majątkowych członków najbliższej rodziny ze względu na szczególne powiązania osobiste rodzinne. Zwolnienie to ma charakter podmiotowy - wynika ze stwierdzonego przez notariusza, na podstawie okazanych przy sporządzaniu aktu notarialnego dowodów osobistych i odpowiednich aktów stanu cywilnego stawających. Nie zależy od wartości przedmiotu darowizny, ani żadnych innych czynników poza wykazaniem pokrewieństwa pomiędzy stronami. Nie ma więc charakteru typowo ocennego, nie opiera się na oświadczeniach stron, a jedynie na treści przedkładanych dokumentów. Oprócz przesłanki podmiotowej, musi zostać spełniony jeszcze warunek instrumentalny w postaci obowiązku zgłoszenia nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego, przy czym zgodnie z treścią art. 4a ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadku, gdy nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego. Notariusz, zgodnie z treścią art. 18 ust. 2 ww. ustawy, przekazuje w terminie do siódmego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym została dokonana czynność, z tytułu której notariusz jest płatnikiem podatku, naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu ze względu na siedzibę płatnika, odpis sporządzanego aktu notarialnego dotyczącego czynności, z tytułu której jest płatnikiem podatku. Wypis aktu notarialnego obejmującego umowę darowizny dokonaną pomiędzy pierwszym darczyńcą, a jego córką zostanie przesłany przez notariusza właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego.

Warunki do zwolnienia z art. 4a ww. ustawy podlegają zatem weryfikacji dokonywanej jedynie przez notariusza, jako płatnika podatku od spadków i darowizn. Wobec powyższego, skoro notariusz sam dokonuje analizy warunków do zwolnienia od podatku umowy darowizny nieruchomości między darczyńcą pierwszym i jego córką, nie potrzebuje dodatkowego potwierdzenia w postaci zaświadczenia wydanego przez naczelnika urzędu skarbowego, potwierdzającego jedynie prawidłowo przeprowadzone rozumowanie.

Wnioskodawczyni podkreśla również, że w treści pkt 2 pisma Ministerstwa Finansów Departament Podatków i Opłat Lokalnych z dnia 26 stycznia 2007 r., znak PL-8341851JB1061PDJC-345 stwierdzono, odnosząc się do kwestii uzyskania uprzedniej zgody lub zaświadczenia naczelnika, w przypadku równoczesnego ustanowienia służebności osobistej, także po dniu 1 stycznia 2007 r. w tym samym akcie notarialnym, w którym zawarto umowy darowizny, że za prawidłowe należy uznać stanowisko przedstawione w pkt 2 pisma KRN, zgodnie z którym zawarcie umowy darowizny, z jednoczesnym obciążeniem przedmiotu zbycia w tym samym akcie notarialnym, nie wymaga uprzedniej zgody lub zaświadczenia organu podatkowego, przed dokonaniem czynności obciążenia przedmiotu zbycia, o których mowa w art. 19 ust. 6 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn. Zdaniem Wnioskodawczyni, należy uznać za słuszne, że opisana powyżej zasada ustalona przez Ministra Finansów, w odniesieniu do obciążania służebnością nabytej w drodze umowy darowizny nieruchomości, powinna znaleźć zastosowanie również w odniesieniu do dokonania w jednym akcie notarialnym zbycia nieruchomości nabytej uprzednio w drodze umowy darowizny, objętej tym samym aktem. Zwłaszcza, że art. 19 ust. 6 powołanej ustawy dotyczy w tym samym stopniu zbycia praw do spadku albo rzeczy lub praw majątkowych uzyskanych tytułem określonym w art. 1 powołanej ustawy, jak i obciążenia wskazanych praw.

Wnioskodawczyni wskazuje, że argumentacja powyższa leżała ponadto u podstaw interpretacji indywidualnych zgodnych z postulowaną przez Nią wykładnią (por. np. interpretacja indywidualna Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 9 kwietnia 2009 r., IPPB2/436-40/09-2/MZ).

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.