Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-984/13/MK
z 30 stycznia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 października 2013 r. (wpływ do Biura – 29 października 2013 r.), uzupełnionym 9 grudnia 2013 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych pobierania świadczeń z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych przez byłego pracownika pedagogicznego korzystającego ze świadczeń kompensacyjnych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2013 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych pobierania świadczeń z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych przez byłego pracownika pedagogicznego korzystającego ze świadczeń kompensacyjnych.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 2 grudnia 2013 r. znak: IBPB II/1/415-984/13/MK wezwano do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 9 grudnia 2013 r.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Były pracownik pedagogiczny pobiera świadczenia kompensacyjne i będzie korzystał ze świadczeń zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Wnioskodawca, jako pracodawca jest zobowiązany do odprowadzania podatku dochodowego od świadczeń z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych przyznawanych swoim pracownikom i osobom uprawnionym.

Wśród osób uprawnionych do korzystania z ww. środków są byli pracownicy, którzy przeszli na emeryturę, rentę lub świadczenia kompensacyjne (dot. nauczycieli).

W stosunku do emerytów i rencistów korzystających ze świadczeń socjalnych w związku z łączącym ich uprzednio zakładem pracy wolne od podatku dochodowego są świadczenia do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.

W stosunku do byłego pracownika korzystającego z prawa do świadczeń kompensacyjnych pracodawca, czyli Wnioskodawca powinien określić skutki podatkowe w związku z korzystaniem przez tegoż pracownika ze świadczeń zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Świadczenie kompensacyjne jest to wcześniejsza emerytura dla nauczycieli do czasu osiągnięcia przez osobę uprawnioną powszechnego wieku emerytalnego.

Niejako w zamian za brak możliwości ubiegania się o pomostówkę nauczyciele otrzymali dodatkową szansę uzyskania wcześniejszych uprawnień emerytalnych. Wprowadziła je ustawa z dnia 22 maja 2009 r. o nauczycielskich świadczeniach kompensacyjnych (Dz.U. z 2009 r., Nr 97, poz. 800).

Osoba pobierająca świadczenie kompensacyjne jest dla Wnioskodawcy byłym pracownikiem pedagogicznym (nauczyciel).

Świadczenia kompensacyjne przyznawane są na podstawie ww. ustawy o nauczycielskich świadczeniach kompensacyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jakie limity kwotowe dla zwolnień od podatku dochodowego ze świadczeń otrzymanych w skali roku od zakładowego funduszu świadczeń socjalnych Wnioskodawca powinien zastosować w odniesieniu do byłego pracownika pedagogicznego, który przeszedł na świadczenie kompensacyjne?

Zdaniem Wnioskodawcy, należy wobec byłego pracownika pedagogicznego pobierającego świadczenia kompensacyjne zastosować w stosunku do świadczeń z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych zwolnienie od podatku dla świadczeń otrzymywanych przez emerytów określonych w art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że wolne od podatku dochodowego są świadczenia otrzymywane przez emerytów lub rencistów w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy m.in. stosunkiem pracy, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do źródeł przychodów zalicza się tzw. „inne źródła”.

W myśl art. 20 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są świadczenia otrzymywane przez emerytów lub rencistów w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy, w tym od związków zawodowych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż były pracownik pedagogiczny pobiera świadczenia kompensacyjne i będzie korzystał ze świadczeń zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Osoba pobierająca świadczenie kompensacyjne jest dla Wnioskodawcy byłym pracownikiem pedagogicznym (nauczyciel). Świadczenia kompensacyjne przyznawane są na podstawie ustawy o nauczycielskich świadczeniach kompensacyjnych.

Należy zauważyć, iż zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 22 maja 2009 r. o nauczycielskich świadczeniach kompensacyjnych (Dz. U. Nr 97, poz. 800, ze zm.) ustawa określa:

1.warunki nabywania i utraty prawa do nauczycielskich świadczeń kompensacyjnych zwanych dalej „świadczeniami”;

2.zasady:

1. ustalania wysokości świadczeń,
2. postępowania w sprawach o świadczenia,
3. wypłaty świadczeń,
4. finansowania świadczeń.
   
   

Z przepisu art. 7 ust. 1 tej ustawy wynika, iż prawo do świadczenia powstaje z dniem spełnienia warunków wymaganych do nabycia tego prawa.

W przypadku pobierania zasiłku chorobowego lub świadczenia rehabilitacyjnego prawo do świadczenia powstaje z dniem zaprzestania pobierania tego zasiłku lub świadczenia (art. 7 ust. 2 ww. ustawy).

Natomiast przepis art. 8 ww. ustawy stanowi, iż prawo do świadczenia ustaje z dniem:

1. poprzedzającym dzień nabycia prawa do emerytury, która jest ustalona decyzją organu rentowego lub innego organu emerytalno-rentowego, określonego w odrębnych przepisach;
2. poprzedzającym dzień osiągnięcia przez uprawnionego wieku emerytalnego, o którym mowa w art. 24 ust. 1a i 1b ustawy o emeryturach i rentach z FUS, jeżeli uprawniony nie ma prawa do emerytury ustalonego decyzją organu rentowego lub innego organu emerytalno-rentowego, określonego w odrębnych przepisach;
3. śmierci uprawnionego.
   
   

Zgodnie z art. 17 ust. 1 ww. ustawy w razie zbiegu prawa do świadczenia z prawem do renty, uposażenia w stanie spoczynku, zasiłku przedemerytalnego, świadczenia przedemerytalnego lub innego świadczenia o charakterze emerytalnym lub rentowym, ustalonym na podstawie odrębnych ustaw, przysługuje tylko jedno z tych świadczeń - wyższe lub wybrane przez uprawnionego.

Należy zauważyć, że aby świadczenie korzystało ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

• świadczenie ma otrzymać emeryt lub rencista,
• świadczenie to musi być przyznane ww. osobom w związku z istniejącym uprzednio stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy lub od związków zawodowych (nie ma znaczenia, czy udzielającym świadczenie jest podmiot będący byłym zakładem pracy świadczeniobiorcy, czy też inny podmiot),
• kwota świadczenia nie może przekroczyć w roku podatkowym wysokości 2.280 zł.
  
  

Jedną z przesłanek do zastosowania przedmiotowego zwolnienia jest to, że świadczenie ma otrzymać emeryt lub rencista. Dlatego też koniecznym jest w przedmiotowym przypadku ustalenie, czy były pracownik, który korzysta z prawa do świadczeń kompensacyjnych jest emerytem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponieważ w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zostało zdefiniowane pojęcie „emeryt” i „rencista”, dlatego należy powołać się na ich definicje zawarte w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2013 r., poz. 1440, ze zm.).

Stosownie do art. 4 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych użyte określenia oznaczają:

• w pkt 1) – emeryt - osobę mającą ustalone prawo do emerytury, w tym do emerytury częściowej;
• w pkt 11) – rencista - osobę mającą ustalone prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy lub do renty rodzinnej.
  
  

Zatem w świetle powołanych powyżej przepisów ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i ustawy o nauczycielskich świadczeniach kompensacyjnych – były pracownik, który korzysta z prawa do świadczeń kompensacyjnych nie jest ani emerytem, ani rencistą, gdyż wypłacane świadczenie kompensacyjne nie jest wcześniejszą emeryturą dla nauczyciela.

Skoro nie został spełniony warunek otrzymania świadczenia przez emeryta lub rencistę, to brak jest podstaw do zwolnienia tego świadczenia z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc powyższe pod uwagę, bezzasadne jest wskazanie limitu kwotowego dla zwolnienia od podatku dochodowego świadczeń z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych otrzymywanych przez byłego pracownika pedagogicznego korzystającego ze świadczeń kompensacyjnych, skoro zwolnienie na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych takiej osobie nie przysługuje. Osoba ta nie jest bowiem emerytem (rencistą), o którym mowa w tym przepisie prawa.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012, poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.