INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku sygnowanym datą 30 września 2013 r. (data wpływu 14 października 2013 r.) uzupełnionym pismem z 8 stycznia 2014 r. (data wpływu 14 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego. Wniosek uzupełniono pismem z 8 stycznia 2014 r. (data wpływu 14 stycznia 2014 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy oraz podpis na formularzu ORD-IN osoby upoważnionej do występowania w imieniu Wnioskodawcy z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Działalność gospodarczą prowadzi od l października 2012 r. Wnioskodawca prowadzi handel za pośrednictwem sklepu internetowego w systemie „XXXX”, uruchomionego za pośrednictwem portalu (…). Kasa rejestrująca została zainstalowana 16 stycznia 2013 r. Wnioskodawca dokonuje wysyłkowych dostaw towarów handlowych, korzystając z obsługi dokonywanej przez firmy logistyczne za pośrednictwem kurierów. Płatności za przesyłki dokonywane są w formie pobraniowej lub „A”. W przypadku zarówno przesyłek pobraniowych, jak i „A”, w momencie kiedy przesyłka jest gotowa do realizacji, po otrzymaniu zamówionego towaru, wystawiana jest faktura oraz list przewozowy, które klient otrzymuje razem z przesyłką. Co do zasady, data wystawienia faktury jest datą nadania przesyłki - odbioru jej przez kuriera. Przesyłka pobraniowa to przesyłka kurierska, do której została wykupiona dodatkowa usługa zwana pobraniem. Pobranie polega na tym, że klient ustala, iż w momencie dostarczania przesyłki do odbiorcy, za przesyłkę ma zapłacić kurierowi. Pieniądze trafiają do kasy firmy kurierskiej, która dokonuje przelewu pieniędzy na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Pieniądze zostają przelane na wskazane konto w różnych terminach. Przeważnie klient otrzymuje/odbiera przesyłkę następnego dnia - choć należy podkreślić, że zdarzają się sytuacje, kiedy nie ma przy sobie odpowiedniej ilości pieniędzy, przez co kurier jedzie do klienta następnego dnia. Ponadto, kurier może nie zastać danej osoby pod podanym adresem i zostawia awizo i podobnie jak w sytuacji braku pieniędzy, musi do niego jechać jeszcze raz. Z ewidencji i dowodów dokumentujących dostawę towarów jednoznacznie wynika, jakiej konkretnej transakcji zapłata dotyczy. Przy każdym zwrocie pobrań na konto, Wnioskodawca otrzymuje specyfikację jakich przesyłek dotyczy przelew. W systemie „A” zapłata za towar otrzymywana jest praktycznie od razu przy złożeniu zamówienia poprzez X. Zdarzają się przesunięcia kilku dni między zakupem i zapłatą. Ponadto, istnieje na „A” opcja „płacę przelewem tradycyjnym” i w przeciwieństwie do pozostałych metod płatności, dzięki którym od razu po wykonaniu przelewu widzimy, że klient dokonał płatności - wpłata jest księgowana na koncie „A”, w momencie, kiedy środki wpłyną do X. Środki mogą być wypłacane na żądanie, bądź w ustalonym terminie, np. raz w tygodniu w wybrany dzień - obecnie środki są przelewane w poniedziałki i księgowane na koncie we wtorki. Wnioskodawca nie dokonuje jakiejkolwiek dostawy towarów i nie świadczy jakiekolwiek usługi wymienionej w § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz.U. z 2012 r., poz. 1382). Sprzedaż w przeważającej części dokonywana jest na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że w przypadku płatności za pośrednictwem „A”, co do zasady, całość należności jest regulowana za pomocą rachunku bankowego. Przy czym istnieje możliwość dokonania płatności za pomocą Poczty. Należy jeszcze wyróżnić sytuację, kiedy klient np. zamawia dwa produkty przez X i dokonuje płatności „A”, a następnie domawia już innym kanałem inne artykuły. Dla powyższej sytuacji możliwe są dwa warianty:

1. klient dokonuje dopłaty już bezpośrednio na rachunek bankowy Wnioskodawcy,
2. klient dopłaca należną kwotę u kuriera - płatność za pobraniem (pojedyncza sytuacja).
   
   

Dla płatności „A” Wnioskodawca przekazał w załączeniu przykładowe zestawienia łącznej wypłaty środków oraz przykładowego maila informującego o wpłacie (osobna wiadomość). Jest ono dokonywane raz w tygodniu (poniedziałek). Zazwyczaj, jest on księgowany na rachunku Wnioskodawcy na następny dzień. Istnieje również możliwość ustawienia codziennego przelewu. W przypadku płatności dokonywanych za pomocą rachunku bankowego, generalnie tytuł wpłaty jest zależny od wpłacającego, a dane nabywcy (wpłacającego) stanowią obligatoryjny element.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy przez dostawę wysyłkową dokonywaną za zaliczeniem pocztowym, o której mowa w art. 19 ust. 13 pkt 6 ustawy VAT należy rozumieć dostawy realizowane tylko przez Pocztę, czy również dostawy realizowane przez innych operatorów, między innymi przez firmy kurierskie...
2. Kiedy powstaje obowiązek podatkowy w podatku VAT u dostawcy towarów w sytuacji, gdy zapłata za sprzedany towar odbywa się za pobraniem w sposób przedstawiony w opisie stanu faktycznego... Czy z chwilą, kiedy kurier odbierze pieniądze od klienta, czy z chwilą uznania rachunku bankowego firmy (jest to różnica od jednego do kilku dni)...
3. Kiedy powstaje obowiązek podatkowy w podatku VAT u dostawcy towarów, gdy zapłata za sprzedany towar następuje za pośrednictwem „A” bezpośrednio na konto dostawcy, a kiedy w przypadku przelewu tradycyjnego skutkującego późniejszym uznaniem rachunku bankowego dostawcy, to jest po przekazaniu towaru kurierowi lub klientowi... Czy za wydanie towaru należy uznać dzień wysyłki, dzień przekazania towaru kurierowi, czy wydanie towaru rozpoznawać w momencie przekazania towaru klientowi...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1. Wątpliwości rodzi fakt, czy wskazany przepis dotyczy wszystkich sytuacji, w których odbiorca uiszcza należność podmiotowi odpowiedzialnemu za dostarczenie towaru, tj. czy dotyczy tylko przesyłek realizowanych przez operatora publicznego jakim jest Poczta, czy również przesyłek realizowanych przy wykorzystaniu innych niż Poczta firm, w szczególności firm kurierskich. Dokumenty przesyłkowe, które obsługiwane są przez Pocztę opatrzone są napisem „za zaliczeniem pocztowym”, podczas gdy do wysyłek kurierskich obsługiwanych przez innych operatorów stosuje się określenie „za pobraniem”. Ustawa Prawo pocztowe (Dz.U. z 2008 r. Nr 189, poz. 1159 ze zm.) dopuszcza funkcjonowanie na rynku usług pocztowych, obok usług świadczonych przez operatora publicznego (Pocztę) również usługi operatorów innych niż operator publiczny (firm kurierskich). Zgodnie bowiem z przepisami art. 6 ust. 1 w związku z art. 47 wskazanej ustawy, operatorowi publicznemu przysługuje jedynie wyłączność świadczenia usług pocztowych, zwanych „usługami zastrzeżonymi”, polegających na: przyjmowaniu, przemieszczaniu i doręczaniu w obrocie krajowym przesyłek, których waga nie przekracza 50 g. Nie ma przepisów definiujących pojęcie „za zaliczeniem pocztowym” oraz „za pobraniem”, a na gruncie definicji zawartych w słowniku języka polskiego terminy te traktowane są tożsamo. W związku z tym, przesyłka dostarczana za pomocą innego, niż Poczta, operatora pocztowego czy kuriera powinna być traktowana tak samo jak dostarczona przez Pocztę, ponieważ forma realizacji przesyłki (wydanie przesyłki adresatowi po uiszczeniu wskazanej przez nadawcę kwoty) jest taka sama.

Ad. 2. Zgodnie z zasadą ogólną, obowiązek podatkowy w podatku VAT powstaje z chwilą wydania towaru (art. 19 ust. 1 ustawy VAT). Jeżeli natomiast dostawa towaru powinna być potwierdzona fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru (art. 19 ust. 4 ustawy VAT). Z kolei, w sytuacji otrzymania należności za towar przed jego wydaniem, w szczególności w formie przedpłaty, zaliczki, zadatku, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania (art. 19 ust. 11 ustawy VAT). Ustawa VAT przewiduje także szczególny moment powstania obowiązku podatkowego dla dostawy towarów w systemie wysyłkowym, w której zapłata jest dokonywana za zaliczeniem pocztowym. Obowiązek podatkowy w VAT powstaje wówczas w momencie otrzymania zapłaty (art. 19 ust. 13 pkt 6). W opinii Wnioskodawcy, szczególny moment powstania obowiązku podatkowego dotyczy w praktyce wszystkich tych podatników, którzy dokonują wysyłki towarów, a zapłata jest uiszczana przez klienta w momencie odbioru towaru. Stanowisko takie prezentują również organy podatkowe w interpretacjach m.in. w jednej z ostatnich wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr IPPP2/443-188/13-2/KG z 23 kwietnia 2013 r. Należy zatem stwierdzić, że szczególny moment powstania obowiązku podatkowego określony w art. 19 ust. 13 pkt 6 ustawy VAT, nie dotyczy wyłącznie zaliczenia pocztowego (pobrania) realizowanego przez Pocztę, lecz także realizowanego przez innych operatorów pocztowych czy firm np. kurierskich, umożliwiających wysyłkę towarów za pobraniem. Sprzedawca towaru powinien rozpoznać moment powstania obowiązku podatkowego w VAT w momencie otrzymania zapłaty, przy czym za moment ten należy uznać moment uznania rachunku bankowego sprzedawcy.

Ad. 3. Zgodnie z zasadą ogólną, obowiązek podatkowy w podatku VAT powstaje z chwilą wydania towaru (art. 19 ust. 1 ustawy VAT). Jeżeli natomiast dostawa towaru powinna być potwierdzona fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru (art. 19 ust. 4 ustawy VAT). Z kolei w sytuacji otrzymania należności za towar przed jego wydaniem, w szczególności w formie przedpłaty, zaliczki, zadatku, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania (art. 19 ust. 11 ustawy VAT). Jeżeli przyjąć, że data nadania towaru jest chwilą wydania towaru w sprzedaży wysyłkowej, to - zdaniem Wnioskodawcy - gdy następuje uznanie rachunku bankowego sprzedającego za pośrednictwem „A” przed wysłaniem towaru, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą otrzymania przedpłaty, natomiast zapłata po wysyłce towaru skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego z chwilą wystawienia faktury. Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, dzień wysyłki na ogół licuje się z dniem wystawienia faktury.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się - zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Podstawowa zasada dotycząca powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług została sformułowana w art. 19. Przepis ten obowiązywał do 31 grudnia 2013 r.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy - obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy).

Natomiast jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części (art. 19 ust. 11 ustawy).

Ogólna zasada wynikająca z ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wystawienia faktury VAT (pod warunkiem, że została wystawiona do 7. dnia od wydania towaru). Jednakże, od tej zasady ustawodawca określił szereg wyjątków, ustalających w sposób odmienny moment powstania obowiązku podatkowego (uzależniony np.: od formy wydania towaru, rodzaju transakcji, otrzymania zapłaty itp.).

I tak na podstawie art. 19 ust. 13 pkt 6 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania zapłaty - w przypadku dostawy wysyłkowej dokonywanej za zaliczeniem pocztowym.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, obowiązującym do 31 grudnia 2013 r. - podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Na mocy art. 106 ust. 4 ustawy, obowiązującym do 31 grudnia 2013 r. - podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy przez dostawę wysyłkową dokonywaną za zaliczeniem pocztowym, o której mowa w art. 19 ust. 13 pkt 6 ustawy należy rozumieć dostawy realizowane tylko przez Pocztę, czy również dostawy realizowane przez innych operatorów, między innymi przez firmy kurierskie.

Wskazać należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć „za zaliczeniem pocztowym” i „za pobraniem”.

Według słownika języka polskiego PWN - Warszawa 2005, termin „zaliczenie” oznacza „wysłać coś za zaliczeniem pocztowym, kolejowym (skrótowo: za zaliczeniem); wysłać coś pocztą, koleją z zastrzeżeniem, że przesyłka może być odebrana przez adresata po zapłaceniu sumy wskazanej przez nadawcę”. Natomiast, pojęcie „pobranie” oznacza „zainkasowanie przez pocztę na zlecenie nadawcy pewnej kwoty od adresata przesyłki; wysłać coś za pobraniem pocztowym”.

Z przywołanych definicji wynika jednoznacznie, że oba terminy traktowane są tożsamo. Zakładając racjonalność ustawodawcy, dostarczana przesyłka za pośrednictwem firmy kurierskiej powinna być traktowana tak samo, jak dostarczana przez Pocztę, ze względu na fakt, że forma realizacji przesyłki (wydanie przesyłki adresatowi po uiszczeniu wskazanej przez nadawcę kwoty) i forma zapłaty (gotówka lub wpłata na rachunek bankowy) są identyczne.

Tak więc, otrzymanie zapłaty, w przypadku dostawy wysyłkowej dokonanej „za zaliczeniem pocztowym” („za pobraniem”) jest równoznaczne z otrzymaniem zapłaty „za zaliczeniem” przez firmy kurierskie, wobec czego moment powstania obowiązku podatkowego ustawy o podatku od towarów i usług w obu przypadkach ustala się w sposób jednakowy.

W konsekwencji, przez dostawę wysyłkową dokonywaną za zaliczeniem pocztowym, o której mowa w art. 19 ust. 13 pkt 6 ustawy należy rozumieć również dostawy realizowane przez innych operatorów, między innymi przez firmy kurierskie.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Działalność gospodarczą prowadzi od l października 2012 r. Wnioskodawca prowadzi handel za pośrednictwem sklepu internetowego. Kasa rejestrująca została zainstalowana 16 stycznia 2013 r. Wnioskodawca dokonuje wysyłkowych dostaw towarów handlowych, korzystając z obsługi dokonywanej przez firmy logistyczne za pośrednictwem kurierów.

Płatności za przesyłki dokonywane są w formie pobraniowej lub „A”. W przypadku zarówno przesyłek pobraniowych, jak i „A”, w momencie kiedy przesyłka jest gotowa do realizacji, po otrzymaniu zamówionego towaru, wystawiana jest faktura oraz list przewozowy, które klient otrzymuje razem z przesyłką. Co do zasady, data wystawienia faktury jest datą nadania przesyłki - odbioru jej przez kuriera.

Przesyłka pobraniowa to przesyłka kurierska, do której została wykupiona dodatkowa usługa zwana pobraniem. Pobranie polega na tym, że klient ustala, że w momencie dostarczania przesyłki do odbiorcy, za przesyłkę ma zapłacić kurierowi. Pieniądze trafiają do kasy firmy kurierskiej, która dokonuje przelewu pieniędzy na rachunek bankowy Wnioskodawcy.

W systemie „XXXX” zapłata za towar otrzymywana jest praktycznie od razu przy złożeniu zamówienia poprzez X. Zdarzają się przesunięcia kilku dni między zakupem i zapłatą. Ponadto, istnieje na „A” opcja „płacę przelewem tradycyjnym” i w przeciwieństwie do pozostałych metod płatności, dzięki którym od razu po wykonaniu przelewu widzimy, że klient dokonał płatności - wpłata jest księgowana na koncie „A”, w momencie, kiedy środki wpłyną do X. Środki mogą być wypłacane na żądanie, bądź w ustalonym terminie, np. raz w tygodniu w wybrany dzień - obecnie środki są przelewane w poniedziałki i księgowane na koncie we wtorki. W przypadku płatności za pośrednictwem „A”, co do zasady, całość należności jest regulowana za pomocą rachunku bankowego. Przy czym istnieje możliwość dokonania płatności za pomocą Poczty Polskiej. Wnioskodawca wyróżnia jeszcze sytuację, kiedy klient np. zamawia dwa produkty przez X i dokonuje płatności „A”, a następnie domawia już innym kanałem inne artykuły. Dla powyższej sytuacji możliwe są dwa warianty: (1) klient dokonuje dopłaty już bezpośrednio na rachunek bankowy Wnioskodawcy, (2) klient dopłaca należną kwotę u kuriera - płatność za pobraniem (pojedyncza sytuacja).

Sprzedaż w przeważającej części dokonywana jest na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również momentu powstania obowiązku podatkowego w sytuacji, gdy:

• zapłata za sprzedany towar odbywa się za pobraniem w sposób przedstawiony w opisie stanu faktycznego;
• zapłata za sprzedany towar następuje za pośrednictwem „A” bezpośrednio na konto dostawcy oraz w przypadku przelewu tradycyjnego skutkującego późniejszym uznaniem rachunku bankowego dostawcy, to jest po przekazaniu towaru kurierowi lub klientowi.
  
  

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że w przypadku sprzedaży wysyłkowej dokonywanej przez Wnioskodawcę obowiązek podatkowy powstaje:

• zgodnie z art. 19 ust. 11 ustawy, tj. z chwilą otrzymania przedpłaty na towar - w sytuacji otrzymania zapłaty na rachunek bankowy za pośrednictwem „A” przed wystawieniem faktury VAT i wysłaniem towaru do nabywcy;
• zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy, tj. z chwilą wystawienie faktury z tytułu sprzedaży towaru - w przypadku przelewu tradycyjnego skutkującego późniejszym uznaniem rachunku bankowego Wnioskodawcy, po wystawieniu faktury VAT i/lub wysłaniu towaru do nabywcy;
• zgodnie z art. 19 ust 13 pkt 6 ustawy, tj. z chwilą otrzymania zapłaty od kuriera za dostarczony przez niego towar - w sytuacji dostawy towaru przez kuriera za pobraniem;
• zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy, tj. z chwilą wydania towaru nabywcy - w sytuacji gdy sprzedaż nie jest dokumentowana za pomocą faktury VAT, w tym przypadku moment powstania obowiązku podatkowego należy łączyć z momentem przeniesienia własności towaru na nabywcę.
  
  

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Dodatkowo, tut. Organ informuje, że mocą art. 1 pkt 16 i pkt 49 w związku z art. 15 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2013 r., poz. 35), z dniem 1 stycznia 2014 r. uchylone zostały regulacje art. 19 i art. 106 ustawy o podatku od towarów i usług.

Natomiast, zgodnie z art. 1 pkt 17 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, w ustawie o podatku od towarów i usług po art. 19 dodano art. 19a, regulujący od 1 stycznia 2014 r. kwestie związane z powstaniem obowiązku podatkowego. Z kolei, mocą art. 1 pkt 50 ww. ustawy, w ustawie o podatku od towarów i usług po art. 106 dodano art. 106a-106q, regulujące od 1 stycznia 2014 r. kwestie związane z wystawianiem faktur VAT.

W pozostałym zakresie dotyczącym podatku od towarów i usług - 21 stycznia 2014 r. wydana została odrębna interpretacja nr ILPP2/443-994/13-5/MN. Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.