INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2011r. (data wpływu do tut. organu 20 października 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 stycznia 2012r. (data wpływu 17 stycznia 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• możliwości dokonania korekty podatku należnego w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności – jest prawidłowe,
• określenia, w jakim okresie Wnioskodawczyni może dokonać korekty podatku należnego – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 20 października 2011r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 17 stycznia 2012r. (data wpływu 17 stycznia 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie:

• możliwości dokonania korekty podatku należnego w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności,
• określenia, w jakim okresie Wnioskodawczyni może dokonać korekty podatku należnego.
  
  

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną prowadzającą działalność gospodarczą. Posiada wierzytelności od firmy „E” Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa (jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej) z siedzibą w C., które nie zostały uregulowane w terminie 180 dni od upływu terminu ich płatności oraz których nieściągalność została dodatkowo uprawdopodobniona poprzez nakaz zapłaty wydany przez Sąd Rejonowy w C. (wyrok uprawomocniony 07.06.2011 roku).

Wierzytelnościami od firmy „E Sp. z o.o. Sp.k. są:

1. F.84/E/09 z 30.11.2009 roku termin płatności 20.12.2009 wartość brutto netto 3050,00 zł, w tym podatek VAT 550,00 zł,
2. F.93/E/09 z 31.12.2009 roku termin płatności 20.01.2010 wartość brutto netto 3050,00 zł, w tym podatek VAT 550,00 zł.
   
   

Chcąc skorzystać z „ulgi na złe długi” przewidzianej w art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług i skorygować należny podatek VAT od w/w dwóch faktur Wnioskodawczyni wysłała 21.07.2011 roku zawiadomienie o zamiarze skorygowania podatku należnego do tej firmy na adres wykazany w wypisie z KRS. Przesyłka została skierowana listem poleconym za potwierdzeniem odbioru. W dniu 27.07.2011 roku zawiadomienie wróciło do Wnioskodawczyni z adnotacją poczty "adresat wyprowadził się". W dniu 13.10.2011 roku Wnioskodawczyni ponownie dokonała próby przesłania listem poleconym zawiadomienia o zamiarze skorygowania podatku należnego do firmy „E” Sp. z o.o. Sp. k.

Mając świadomość konieczności spełnienia ustawowego warunku o skutecznym doręczeniu zawiadomienia (art. 150 § 1 pkt l), po otrzymaniu zwrotu Wnioskodawczyni skontaktowała się telefonicznie z pocztą główną znajdującą się w jej mieście, i zapytała się dlaczego zostało niewłaściwe doręczenie pismo adresatowi. W odpowiedzi poinformowano Wnioskodawczynię, że doręczenie przesyłki pod wskazany adres nie było możliwe ze względu na to, że w budynku pod wskazanym adresem znajduje się już inna firma, w takim przypadku poczta nie spełni warunku dwukrotnego awizowania przesyłki.

W myśl art. 151 ustawy Ordynacji podatkowej, osobom prawnym oraz jednostkom organizacyjnym niemającym osobowości prawnej pisma doręcza się w lokalu ich siedziby lub w miejscu prowadzenia działalności – osobie upoważnionej do odbioru korespondencji. Przepisy art. 146, art. 148 § 2 pkt 1 i 3 oraz art. 150 stosuje się odpowiednio. Zgodnie z art. 151a w/w ustawy, jeżeli podany przez osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej adres jej siedziby nie istnieje lub jest niezgodny z odpowiednim rejestrem i nie można ustalić miejsca prowadzenia działalności, pismo pozostawia się w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia.

Wnioskodawczyni wystąpiła do właściwego dla dłużnika urzędu skarbowego z zapytaniem czy firma „E” Sp. z o.o. Sp.k., jest czynnym podatnikiem. Naczelnik Urzędu Skarbowego wydał w dniu 06.07.2011 roku zaświadczenie, że firma jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny pod adresem, który jest taki sam jak ten zgłoszony w rejestrze przedsiębiorcy KRS.

W dniu 11.10.2011 roku w celu ustalenia aktualnego adresu dłużnika Wnioskodawczyni uzyskała aktualny odpis z Krajowego Rejestru Sądowego, z którego wynika, że adresem firmy „E” Sp. z o.o. Sp.k. jest nadal adres, na który Wnioskodawczyni wysłała zawiadomienie o zamiarze skorygowania podatku VAT od niespłaconych faktur.

Zgodnie z art. 89a ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług spełnione są wszystkie następujące warunki:

• świadczone usługi były dokonane na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny,
• w stosunku do dłużnika „E” Sp. z o.o. Sp.k. nie toczy się postępowanie upadłościowe i nie została też otwarta likwidacja tej spółki; (świadczy o tym aktualny odpis z dnia 11.10.2011r.),
• wierzytelności zostały wykazane w deklaracjach jako obrót podatkowy i naliczono oraz zapłacono podatek należny;
• wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, o której mowa w ust. 1, będą podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,
• wierzytelności nie zostały zbyte;
• od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłyną 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona.
  
  

Dodatkowo w piśmie uzupełniającym wniosek z dnia 17 stycznia 2012r. Wnioskodawczyni wyjaśniła, iż w dniu 27 lipca 2011r. zawiadomienie wróciło do niej z adnotacją poczty „ adresat wyprowadził się”. Na kopercie przy adnotacji „adresat wyprowadził się” jest data wpisana przez listonosza 25 lipca 2011r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie, oznaczone we wniosku jako nr 1:

Czy przedstawione powyżej czynności powiadomienia dłużnika o zamiarze dokonania korekty należnego podatku VAT spełniają przesłanki przewidziane w art. 89a ust. 2 pkt 6 w związku z art. 89b ust. 5 i przepisami Ordynacji Podatkowej Dział IV rozdział 5 – Doręczenia i czy w związku z tym Wnioskodawczyni może dokonać korekty należnego podatku VAT i w jakim okresie...

Zdaniem Wnioskodawczyni, ma ona pełne prawo do korekty należnego podatku VAT gdyż zachowując przepisy Ordynacji Podatkowej o doręczeniach dokonała prawidłowego zawiadomienia dłużnika o zamiarze skorygowania należnego podatku VAT i korekta może być dokonana w każdym terminie po dacie zwrotu przesyłki przez pocztę, ponieważ w opisanym przez nią stanie faktycznym to doręczenie było prawnie skuteczne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• prawidłowe – w zakresie możliwości dokonania korekty podatku należnego w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności,
• nieprawidłowe – w zakresie ustalenia, w jakim okresie Wnioskodawczyni może dokonać korekty podatku należnego.
  
  

Kwestie dotyczące rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności regulują przepisy art. 89a i art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT.

Zgodnie z przepisem art. 89a ust. 1 ustawy o VAT, podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2–5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Natomiast nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze (ust. 1a powołanego wyżej artykułu).

Na podstawie ust. 2 tegoż artykułu, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

1. dostawa towarów lub świadczenie usług jest dokonywane na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji,
2. wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny,
3. wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, o której mowa w ust. 1, są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,
4. wierzytelności nie zostały zbyte,
5. od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona,
6. wierzyciel zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w ust. 1, a dłużnik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.
   
   

Zgodnie z ust. 3 wskazanego artykułu, korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6.

W myśl art. 89b ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6, i nieuregulowania należności w terminie 14 dni od dnia otrzymania tego zawiadomienia, podatnik (dłużnik) jest obowiązany do odpowiedniego pomniejszenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu lub w przypadku jego braku, do odpowiedniego powiększenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku wynikającą z nieuregulowanych faktur, poprzez korektę deklaracji za okres, w którym dokonał odliczenia.

Natomiast zgodnie z postanowieniami art. 89b ust. 5 ustawy o VAT, do zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy Ordynacji podatkowej o doręczeniach.

Należy zauważyć, że wskazany w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy o VAT, warunek skorzystania z ulgi na złe długi ma charakter formalny. Bowiem wymogiem dokonania korekty jest uprzednie zawiadomienie dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na uprawdopodobnienie nieściągalności wierzytelności przysługującej względem tego dłużnika.

Po otrzymaniu potwierdzenia o odebraniu zawiadomienia przez dłużnika podatnik-wierzyciel powinien wstrzymać się ze skorzystaniem z ulgi na złe długi przez 14 dni. Jeśli bowiem dłużnik w tym czasie ureguluje należność (jej część), wówczas oczywiście ulga na złe długi nie znajdzie zastosowania lub też znajdzie zastosowanie tylko częściowe, tj. w odniesieniu do tej części długu, która nie zostanie uregulowana przez dłużnika.

Istotne znaczenie ma tutaj kwestia obliczania terminów, a w szczególności określenia momentu początkowego oraz końcowego. Zgodnie z przepisem art. 89b ust. 5 ustawy, do zawiadomienia u dłużnika stosuje się odpowiednio przepisy o doręczeniach. Dotyczy to, co prawda, zawiadomienia u dłużnika, jednakże uznać należy, że taka zasada powinna znajdować zastosowanie do zawiadomienia także u wierzyciela. Tak więc moment początkowy owych 14 dni należy liczyć od momentu, w którym nastąpił skutek w postaci doręczenia (także doręczenia zastępczego) zawiadomienia u dłużnika.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną prowadzającą działalność gospodarczą. Posiada wierzytelności firmy „E” Sp. z o.o. Sp.k., które nie zostały uregulowane w terminie 180 dni od upływu terminu ich płatności oraz których nieściągalność została dodatkowo uprawdopodobniona poprzez nakaz zapłaty wydany przez Sąd Rejonowy (wyrok uprawomocniony 07.06.2011 roku). Chcąc skorzystać z ulgi na złe długi przewidzianej w art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług i skorygować należny podatek VAT, od opisanych we wniosku, dwóch faktur Wnioskodawczyni wysłała w dniu 21.07.2011r. zawiadomienie o zamiarze skorygowania podatku należnego do tej firmy na adres wykazany w wypisie z Krajowego Rejestru Sądowego. Przesyłka została skierowana listem poleconym za potwierdzeniem odbioru. W dniu 27 lipca 2011r. zawiadomienie wróciło do niej z adnotacją poczty „ adresat wyprowadził się”. Na kopercie przy adnotacji „adresat wyprowadził się” jest data wpisana przez listonosza 25 lipca 2011r.

W dniu 13.10.2011r. Wnioskodawczyni ponownie dokonała próby przesłania listem poleconym zawiadomienia o zamiarze skorygowania podatku należnego do firmy „E” Sp. z o.o. Sp. k.

Z treści wniosku wynika również, iż Wnioskodawczyni wystąpiła do właściwego dla dłużnika urzędu skarbowego z zapytaniem czy dłużnik jest czynnym podatnikiem. Naczelnik Urzędu Skarbowego wydał w dniu 06.07.2011 roku zaświadczenie, że firma jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny pod adresem, który jest taki sam jak ten zgłoszony w rejestrze przedsiębiorcy KRS.

W dniu 11.10.2011 roku w celu ustalenia aktualnego adresu dłużnika Wnioskodawczyni uzyskała aktualny odpis z Krajowego Rejestru Sądowego, z którego wynika, że adresem firmy „E” Sp. z o.o. Sp.k. jest nadal adres, na który Wnioskodawczyni wysłała zawiadomienie o zamiarze skorygowania podatku VAT od niespłaconych faktur.

W przedmiotowym wniosku Wnioskodawczyni wskazała, iż zgodnie z art. 89a ust. 2 ustawy o VAT spełnione są wszystkie następujące warunki:

• świadczone usługi były dokonane na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny,
• w stosunku do dłużnika „E” Sp. z o.o. Sp.k. nie toczy się postępowanie upadłościowe i nie została też otwarta likwidacja tej spółki; (świadczy o tym aktualny odpis z dnia 11.10.2011r.),
• wierzytelności zostały wykazane w deklaracjach, jako obrót podatkowy i naliczono oraz zapłacono podatek należny;
• wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, o której mowa w ust. 1, będą podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,
• wierzytelności nie zostały zbyte;
• od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłyną 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona.
  
  

Mając na uwadze przytoczone wyżej przepisy prawa podatkowego oraz przedstawione okoliczności sprawy, należy stwierdzić, że skoro zawiadomienie o zamiarze skorygowania podatku należnego dotyczącego ww. wierzytelności Wnioskodawczyni skierowała na adres dłużnika zgłoszony w rejestrze przedsiębiorcy KRS, którego aktualność dodatkowo potwierdził właściwy dla dłużnika Naczelnik Urzędu Skarbowego, zatem w sytuacji gdy przesyłka ta została przez Pocztę zwrócona do nadawcy, tj. Wnioskodawczyni, z adnotacją, iż „adresat wyprowadził się” uzasadnionym jest stwierdzenie, że w odniesieniu do wierzytelności, których dotyczy zapytanie Wnioskodawczyni, jest spełniony warunek zawarty w art. 89a ust. 2 pkt 6 w związku z art. 89b ust. 5 ustawy o VAT w kwestii doręczenia dłużnikowi zawiadomienia, o którym mowa w tych przepisach.

Mając dodatkowo na uwadze fakt, iż jak wskazała Wnioskodawczyni, w przedmiotowej sprawie spełnione są pozostałe warunki przewidziane w art. 89a ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, należy stwierdzić, iż Wnioskodawczyni ma prawo skorzystać z regulacji art. 89a ust. 1 ustawy o VAT w odniesieniu do wierzytelności będących przedmiotem zapytania Wnioskodawczyni.

Zatem, stanowisko Wnioskodawczyni w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Wnioskodawczyni wniosła również o ustalenie, w jakim okresie będzie mogła dokonać korekty należnego podatku VAT.

Jak wynika z przywołanych wcześniej przepisów art. 89a ust. 3 oraz ust. 2 pkt 6 tego artykułu ustawy o VAT korekta podatku należnego przewidziana przepisem art. 89a tej ustawy może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6 (a zatem po upływie 14 dni od dnia otrzymania przez dłużnika zawiadomienia wierzyciela o zamiarze skorygowania podatku należnego), nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa ust. 2 pkt 6, oczywiście przy spełnieniu warunków wskazanych w tych przepisach.

A zatem powyższe regulacje prawne w sposób jednoznaczny określają termin, w którym wierzyciel może dokonać korekty podatku należnego w trybie art. 89a ustawy o VAT wskazując, iż może ona nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a zatem po upływie 14 dni od dnia otrzymania przez dłużnika zawiadomienia wierzyciela o zamiarze skorygowania podatku należnego.

Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy należy stwierdzić, iż skoro jak wynika z wniosku w dniu 27 lipca 2011r. poczta podjęła próbę doręczenia dłużnikowi pod wskazany adres przesyłki zawierającej ww. zawiadomienie wierzyciela, stwierdzając, że adresat się wyprowadził. Zatem w świetle art. 151a Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym jeżeli podany przez osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej adres jej siedziby nie istnieje lub jest niezgodny z odpowiednim rejestrem i nie można ustalić miejsca prowadzenia działalności, pismo pozostawia się w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia, uzasadnionym jest przyjęcie wskazanej przez pocztę daty próby doręczenia tj. 27 lipca 2011r. za datę doręczenia ww. przesyłki. W tych okolicznościach, uwzględniając przepis art. 89a ust. 3 ustawy o VAT, należy przyjąć, iż Wnioskodawczyni może skorzystać z regulacji prawnej przewidzianej przepisem art. 89a ustawy o VAT w odniesieniu do wierzytelności objętych zapytaniem w rozliczeniu podatkowym za okres w którym upłynął 14-dniowy okres wskazany w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy o VAT, oczywiście przy spełnieniu warunków wskazanych w tych przepisach, a więc w rozliczeniu za sierpień 2011r.

Nie można tym samym zgodzić się z Wnioskodawczynią gdy twierdzi, iż cyt.: „…korekta może być dokonana w każdym terminie po dacie zwrotu przesyłki przez pocztę ponieważ w opisanym przeze mnie stanie faktycznym to doręczenie było prawnie skuteczne”.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni w powyższym zakresie przedstawione we wniosku należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy jednocześnie wskazać, iż wobec zawartego w ww. piśmie Wnioskodawczyni z dnia 17 stycznia 2012r. stwierdzenia, że nie oczekuje ona interpretacji do pytania oznaczonego we wniosku w poz. 69 nr 2, tut. organ nie dokonał rozstrzygnięcia w tym zakresie, uznając to pytanie za bezprzedmiotowe.

Tut. organ pragnie zauważyć, iż przedmiotem interpretacji mogą być wyłącznie przepisy prawa podatkowego w rozumieniu ww. przepisów art. 3 ustawy Ordynacja podatkowa.

Natomiast, w myśl art. 3 pkt 1, 2 i 3 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o:

• ustawach podatkowych rozumie się przez to ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich;
• przepisach prawa podatkowego rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych;
• podatkach rozumie się przez to również zaliczki na podatki, raty podatków, jeżeli przepisy prawa podatkowego przewidują płatność podatku w ratach, opłaty oraz niepodatkowe należności budżetowe.
  
  

Zatem, mając na uwadze powyższe, przedmiotem niniejszej interpretacji nie może być ocena procedury Poczty Polskiej odnośnie braku możliwości dwukrotnego awizowania przesyłki, bowiem przepisy te nie stanowią przepisów prawa podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.